Τα λάθη του ΔΝΤ

Γιώργος Προκοπάκης

 Η κυρία Λαγκάρντ, κατά την κορύφωση της διαπραγμάτευσης για την πρώτη αξιολόγηση του μνημονίου Τσίπρα, έκανε κάποιες δημόσιες παρεμβάσεις. Στην τελευταία της επανέρχεται με μύδρους εναντίον των ελληνικών κυβερνήσεων κατά τα μνημονιακά χρόνια και αναγνωρίζει ως λάθος του ΔΝΤ την εσφαλμένη εκτίμηση όσον αφορά τις προθέσεις τους – αυτό που έχει καθιερωθεί να λέγεται «ιδιοκτησία του Μνημονίου». Αυτό μεταφράζεται ως: όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις συμφωνούσαν σε προγράμματα στήριξης, χωρίς να τα πιστεύουν και χωρίς να έχουν την πρόθεση να εφαρμόσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Είναι αυτό που λέμε «προστασία των πελατειακών δικτύων», «διατήρηση του κρατισμού» και άλλα σχετικά, με βασικό στόχο την παράταση της παραμονής στην εξουσία.

Ενα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ψέγει την τρόικα και τους θεσμούς, γιατί δεν επέβαλαν τις μεταρρυθμίσεις που τόσο έχει ανάγκη η χώρα. Ας μη λησμονούμε πως, ακόμη και στη χειρότερη οικονομική κατάσταση, μια χώρα εξακολουθεί να είναι ανεξάρτητη. Η ευθύνη των δομικών αλλαγών είναι της κυβέρνησής της και της κοινωνίας πολιτών. Το πρόβλημα του άκρατου λαϊκισμού, της κλωτσιάς στα αχαμνά του καπιταλισμού και των μαγικών λύσεων είναι εσωτερικό της κοινωνίας. Τα επίπεδα αυτογνωσίας και ρεαλισμού ανταποκρίνονται στην ποιότητα του πολιτικού προσωπικού. Δεν θα μπορούσε ποτέ το ΔΝΤ ή ο Μηχανισμός Στήριξης να επιβάλει τη σωτηρία σε ένα λαό που

Φορέστε καπέλο και να χαμογελάτε! Με 50% "κούρεμα" ξεκίνησε το "bail-in" στην Ευρώπη!

Κωνσταντίνος Βέργος

Αν πιστέψατε ότι η νομοθεσία στην Ευρωπαική Ενωση περι "bail-in", δηλαδή περί διάσωσης των τραπεζών με τα χρήματα καταθετών, ομολογιούχων και μετόχων, ήταν κάτι σαν "σχεδια σε χαρτί", απλά για να περνάνε την ώρα τους κάποιοι νομοθέτες, απλά κάνατε ένα πικρό λάθος! Το bail in στην Ευρώπη ξεκίνησε ήδη από 1/1/2016, και η πρώτη εφαρμογή του φέτος, χτες, σε τράπεζα της Αυστρίας που χρεοκόπησε πρόσφατα, ξεπερνάει κάθε φαντασία!

Η Αυστριακή τράπεζα Hypo Alpe-Adria ήταν μία από τις Αυτριακές Τράπεζες που είχαν μπεί για καλά στο ‘’παιχνίδι’’ της διεθνούς επέκτασης, αποκτώντας θυγατρικές σε χώρες όπως Ιταλία αλλά και Βαλκανικές χώρες. Επέκταση που όμως απέβη μοιραία, οδήγησε σύντομα σε προβλήματα, με αποτέλεσμα να εθνικοποιηθεί, με την Αυστριακή κυβέρνηση, από κοινού με την Καρίνθια (ένα από τα  9 ομοσπονδιακά κρατίδια της Αυστρίας), να υποχρεωθούν να αναλάβουν το κόστος της διάσωσης της, η πρώτη με εγγυήσεις, η δεύτερη με συνεχή εισροή μετρητών. Κόστος που όμως αποδείχτηκε δυσβάστακτο. Πριν 1,5 έτος, η τράπεζα έγινε τρία κομμάτια, με την Heta Asset Resolution να αποτελεί την ‘Κακή’ Τράπεζα στην οποία μεταβιβάστηκαν τα Ομόλογα και άλλα περιουσιακά στοιχεία.

Η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Αυστρικής Καρίνθιας, ενός κρατιδίου με τον πληθυσμό 550.000 κατοίκων όσο περίπου δηλαδή της Κύπρου, βρέθηκε έτσι

Πρώτη φορά ακροδεξιότατη Αριστερά

πηγη

Οι ελάχιστοι

Συνειδητοποίησα βλέποντας διάφορες αντιδράσεις στα πιο πρόσφατα κυβερνητικά καραγκιοζιλίκια, με Φαμπρ και ΔΝΤ, ότι η δυσκολία κάποιων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ να συνειδητοποιήσουν τι έκαναν, αλλά και αρκετών μη ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ -στους δεύτερους βάζω και τον εαυτό μου- να αποδεχθούν τι πραγματικά είναι ο πρωθυπουργός και το κόμμα που κυβερνούν, μου θυμίζει λίγο την κατάσταση του καλοκαιριού του 2002, με την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη. 
Η αντίδραση των περισσοτέρων τότε ήταν: «μα δεν είναι δυνατόν, δε μπορεί να είναι αυτοί, θα είναι κι άλλοι παραπάνω, αρχηγοί, εγκέφαλοι». Ήταν η φυσική ανθρώπινη αντίδραση, όταν βλέπεις κάτι σκοτεινό, μαύρο και επικίνδυνο, να προσπαθείς να βρεις ως νόημά του κάτι αντίστοιχα σκοτεινό, μαύρο και επικίνδυνο - και, κυρίως, μεγάλο. Αλλά τελικά αυτοί ήταν οι τρομοκράτες, όχι άλλοι: αυτοί οι ταλαίπωροι, οι μικρονοϊκοί, οι ελάχιστοι. Το κακό που έκαναν στα θύματά τους ήταν τεράστιο, αλλά οι αυτουργοί ήταν ασήμαντοι, ανθρωπάκια.
Έτσι και τώρα, με τον ΣΥΡΙΖΑ: το μεγαλύτερο πρόβλημα όσων τους ψήφισαν και διατηρούν ακόμη κάποια σχέση με την πραγματικότητα είναι να αποδεχθούν ότι το κόμμα που κυβερνά είναι ένα τσίρκο, μια παιδική χαρά χωρίς παιδάκια (και χωρίς χαρά), ότι τα στελέχη του, όσο ψηλά, είναι ένα μάτσο ελάχιστοι, ανόητοι, άσχετοι, ολίγιστοι, ανθρωπάκια χωρίς γνώση, χωρίς ικανότητα, χωρίς κύρος (αλλά με περίσσια θράσους) κι ότι στην κορυφή τους είναι ένας μεταπολιτευτικός βουτυρομπεμπές των καταλήψεων, ένας νάρκισσος του δεκαπενταμελούς με μεγαλομανιακές φαντασιώσεις κοινοτάρχη που δεν έχει βγει απ’ το χωριό του, αγράμματος, αστοιχείωτος κι ανίκανος να συλλάβει την πραγματικότητα. 
Το κακό που έκαναν και κάνουν είναι τεράστιο, ίσως και ανεπανόρθωτο. Αλλά οι αυτουργοί είναι αυτοί. Και τους ψηφοφόρους τους τούς ξεγέλασαν αυτοί, ακριβώς αυτοί, όχι άλλοι: οι ελάχιστοι, οι άσχετοι, οι ολίγιστοι, τα ανθρωπάκια.

Απόστολος Δοξιάδης/fb

Μόνο η δικαιοσύνη κάνει τους ανθρώπους ίσους

Γιώργος Δημακόπουλος

Πέρασαν 2μισι χρόνια από τη δολοφονία Φύσσα. Ο Ρουπακιάς είναι σπίτι του φρουρούμενος. Βλέπει στην ελεύθερη ΕΡΤ το συνέδριο των συντρόφων του χρυσών ναζί. Φταίει που δεν είχαμε αίθουσες για να γίνεται η δίκη, φταίει που είναι μεγάλη η δικογραφία, φταίει που οι γερμανοτσολιάδες έκοψαν τους μισθούς στους δικαστές, φταίει που οι καθαρίστριες δεν έχουν μάθει τη δουλειά τους ως γραμματείς, φταίει η αποχή των δικηγόρων... εντέλει φταίει το μνημόνιο, όπως πάντα. Ο πρθ στη συζήτηση για τη δικαιοσύνη στη Βουλή προχθές δεν είπε λέξη για την αποφυλάκιση Ρουπακιά. D-day πανηγύριζε ο κομματικός τύπος. Είπε για τη διαφθορά και τις λίστες Λαγκάρντ, και την επόμενη μέρα έβαλαν στο αρχείο την υπόθεση πόθεν έσχες Σταθάκη με τα 38 ξεχασμένα σπίτια και 1,8 εκατομμύρια. Στο αρχείο και το πόθεν έσχες Φλαμπουράρη. Αφού δεν είναι στη λίστα Μπόργιανς, δεν έχει σημασία. Πότε να βγάλουμε πάλι συνέντευξη με τον Φαλτσιανί, να χορέψουν στο σύνταγμα της αξιοπρέπειας οι ψηφοφόροι για τους νέους φόρους; Χορέψτε, θα τα πάρουμε από τους πλούσιους. Χορέψτε, σε φόρους και εισφορές το 60% του μισθού. Ο πρθ μπορεί να έχει μείνει στην παραδοχή του υπουργού Παρασκευόπουλου ότι φταίει «η βραδύτητα στην απονομή δικαιοσύνης». Όμως χρειάστηκαν μόλις 18 μήνες από την ανακοίνωση της μείωσης των μισθών των δικαστών το 2012, μέχρι την απόφαση του μισθοδικείου τους για την επαναφορά τους. Παρόλο που ο «πίνακας αποτελεσμάτων της ΕΕ στον τομέα της δικαιοσύνης 2015» διαπιστώνει ότι ο αναγκαίος χρόνος για την εκδίκαση διοικητικών υποθέσεων σε πρώτο βαθμό είναι από 3 έως 8 χρόνια! Άλλο πράγμα οι μισθοί. Ο αναγκαίος χρόνος για την εκδίκαση αστικών, εμπορικών, διοικητικών και άλλων υποθέσεων σε πρώτο βαθμό είναι 600 ημέρες. Όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στη δικαιοσύνη; 

Κυρίως φταίει «βεβαίως η γενικότερη καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης», όπως διαπίστωσε και η πρώην πρωθυπουργός κ. Θάνου. Μπορεί να φταίει η πρόεδρος του Άρειου Πάγου; Μήπως να παραιτηθεί η πρόεδρος για τη

Ανοησίες και κλισέ

- "Φταίει ο διαχρονικός δυτικός ιμπεριαλισμός".
Μπούρδες. Αποικίες είχαμε και στη Ν.Αμερική και στην Αφρική και στη νοτιοανατολική Ασία. Στις χώρες αυτές δεν εμφανίστηκαν αντίστοιχα φαινόμενα τρομοκρατίας. Αυτού του είδους η τρομοκρατία συνδέεται με μια συγκεκριμένη εξτρεμιστική εκδοχή του Ισλάμ και όποιος το παραβλέπει απλώς στρουθοκαμηλίζει.

- "Φταίει η φτώχεια και η περιθωριοποίηση".
Υπεραπλούστευση. Ο Μπιν Λάντεν ήταν ζάμπλουτος. Οι δράστες της 9/11 ήταν μεσοαστοί, απόφοιτοι Πολυτεχνείου, επαγγελματίες. Οι Σαουδάραβες και Καταριανοί που τους χρηματοδοτούν ειναι ζάμπλουτοι και δεν τους έπιασε ο πονος για τους φτωχούς. Σε χώρες της Αφρικής κ της Ασίας υπάρχει μεγαλύτερη φτώχεια απο ο,τι στη Συρία ή το Ιράκ, χωρίς ανάλογα φαινόμενα. Περιθωριοποιημένοι και φτωχοί υπάρχουν και μεταξύ χριστιανών ή άθεων. Δεν έγιναν τρομοκράτες.
Σαφώς και παίζουν ρόλο η φτώχεια και η περιθωριοποίηση, όμως δεν μιλαμε για σχεση αιτίου-αιτιατού και νομοτελειακή εξέλιξη. Ο νοσηρός θρησκευτικός φανατισμός είναι το βαθύτερο πρόβλημα.

- "Η Δύσης πληρώνει τα λάθη της".
Μισή αλήθεια. Οι επέμβασεις στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη πράγματι

Το Ασφαλιστικό: Τα Θεμελιώδη, τα Τεχνικά, τα Πολιτικά

Τάσος Γιαννίτσης

Θα ήθελα να ξεκινήσω με τα πολιτικά και στη συνέχεια να αναφερθώ στα θεμελιώδη. Έτσι κι αλλιώς, η διάκριση είναι τεχνητή και πολλά ζητήματα ανήκουν ταυτόχρονα σε περισσότερα πεδία.

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα θέμα, στο οποίο κόμματα, φορείς και πολλά πρόσωπα,  που  κινούνταν πάντα στο όνομα της διασφάλισης του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού, οδήγησαν σε ένα μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό φιάσκο, και μάλιστα φιάσκο, όχι μόνο για τους συνταξιούχους, αλλά ακόμα περισσότερο για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη χώρα την ίδια και τις προοπτικές της. Επιπλέον, σήμερα, ζούμε την κατάρρευση του ασφαλιστικού, χωρίς να διαφαίνεται καν ότι αντιμετωπίζεται το πρόβλημα.

Συνεπώς, το πιο σημαντικό πολιτικό ζήτημα είναι να υπάρξει μια απάντηση που θα έχει διάρκεια, σταθερότητα και θα δημιουργεί εμπιστοσύνη στους ασφαλισμένους –εννοώ εργαζόμενους σε κάθε τομέα και με κάθε μορφή απασχόλησης και συνταξιούχους κάθε μορφής. Αυτό στην τεχνική ορολογία σημαίνει μεταρρύθμιση. Οτιδήποτε κάνει αναγκαία μια νέα σοβαρή ανατροπή των δεδομένων για τους ασφαλισμένους σε 2, 3, 5 ή και 10 χρόνια, είναι άλλο ένα χαμένο και καμένο διάστημα στη ζωή μερικών εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, που έχουν εμπιστευτεί τη ζωή τους στο Κράτος και στη Δημοκρατία. Αυτό δεν

Φεύγεις αλλά αφήνεις πίσω σου συντρίμμια

Πριν ένα χρόνο λιάζονταν στην Ομόνοια και μετά εξαφανίζονταν. Τώρα σαπίζουν στη λάσπη, ξεροσταλιάζουν στα «κέντρα υποδοχής» ή οδηγούνται σιδηροδέσμιοι σε Αμυγδαλέζες που έκλεισαν. Πενήντα χιλιάδες μέτοικοι αλλά κανείς δεν θέλει να μετοικήσει στην Ελλάδα. Αύριο θα αγριέψουν και ποιος τους κρατά. Άλλοι περιμένουν το νόμπελ Ειρήνης, άλλοι πετάνε γουρουνοκεφαλές, ενώ «αλληλέγγυοι» ταλαιπωρούν το επαναστατικό υποκείμενο της φαντασίας τους. Ποιος τους το επιτρέπει; Η ανεκτικότητα και η πολυπολιτισμικότητα μετατρέπονται σε κενά πολιτικά παιχνίδια εντυπώσεων. Πάνω σε ένα κορίτσι με μαντίλα που παρελαύνει. Ευρώπη, Ασία, Αφρική ματώνουν από τις επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους. Εδώ χαλαρώνουμε γιατί δεν έχουμε «προϊστορία αποικιοκρατίας».

Η φτώχεια προελαύνει, τσιμπάει άλλο ένα 8% και πάει. Ο υπουργός περιμένει πρόσφυγες-επενδυτές με 250 χιλ. ευρώ για να τους δώσει την πράσινη κάρτα. Στο νέο Νταβός της Εύβοιας. Προσέξτε μη χαθεί η μάχη του κλεισίματος των ιδιωτικών σχολείων. Όσοι περίμεναν αύξηση συντάξεων και μειωμένο ΕΝΦΙΑ,