Μαζί με τις προοδευτικές δυνάμεις σε κάθε γωνιά της Ευρώπης, εμείς οι Έλληνες και Ελληνίδες πρέπει να δίνουμε και θα δίνουμε τη μάχη για μια δικαιότερη και δυναμικότερη ενωμένη Ευρώπη. Η ιστορία δεν προχωρά γρηγορότερα προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε εμείς, αν κάνουμε μούτρα. Αντιθέτως, αν κλείσουμε την πόρτα, κινδυνεύουμε να καταδικάσουμε τους εαυτούς μας στην παγωμένη και επίφοβη απομόνωση των Δυτικών Βαλκανίων και στη φλεγόμενη πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής.
Εμείς γνωρίζουμε, και νομίζουμε ότι πολλοί συμφωνούν, ότι η ιστορία προχωράει γρηγορότερα και ασφαλέστερα με τη συμμετοχή μας στην καρδιά της ευρωπαϊκής οικογένειας, ακόμη και όταν δεν συμφωνούν όλοι σε όλα.
– με το κράτος δικαίου
– με τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
– με την ενίσχυση των ελευθεριών και των επιλογών
Και ότι η δική μας διαδρομή προς την ευημερία θα είναι πολύ συντομότερη και λιγότερο οδυνηρή αν μείνουμε στην καρδιά της ΕΕ, δηλαδή στην Ευρωζώνη. Καταλαβαίνουμε καλά ότι η διεκδίκηση αυτού που κάποτε θεωρούσαμε ως αυτονόητο –μια καθημερινότητα για εμάς και τους δικούς μας, αδιατάρακτη από συνεχείς παρεμβολές της μακροοικονομίας– περνά από την Ευρώπη. Γιατί ο ευρωπαϊκός είναι ο μόνος δρόμος που θα αφήσει αυτό το υπόβαθρο συναίνεσης να αποδώσει. Οφείλουμε, λοιπόν, να κρατήσουμε τις πόρτες ανοιxτές. Για να διεκδικήσουμε πίσω τη ζωή μας.
Αντιγόνη Λυμπεράκη/topotami.gr
Εμείς γνωρίζουμε, και νομίζουμε ότι πολλοί συμφωνούν, ότι η ιστορία προχωράει γρηγορότερα και ασφαλέστερα με τη συμμετοχή μας στην καρδιά της ευρωπαϊκής οικογένειας, ακόμη και όταν δεν συμφωνούν όλοι σε όλα.
– με το κράτος δικαίου
– με τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
– με την ενίσχυση των ελευθεριών και των επιλογών
Και ότι η δική μας διαδρομή προς την ευημερία θα είναι πολύ συντομότερη και λιγότερο οδυνηρή αν μείνουμε στην καρδιά της ΕΕ, δηλαδή στην Ευρωζώνη. Καταλαβαίνουμε καλά ότι η διεκδίκηση αυτού που κάποτε θεωρούσαμε ως αυτονόητο –μια καθημερινότητα για εμάς και τους δικούς μας, αδιατάρακτη από συνεχείς παρεμβολές της μακροοικονομίας– περνά από την Ευρώπη. Γιατί ο ευρωπαϊκός είναι ο μόνος δρόμος που θα αφήσει αυτό το υπόβαθρο συναίνεσης να αποδώσει. Οφείλουμε, λοιπόν, να κρατήσουμε τις πόρτες ανοιxτές. Για να διεκδικήσουμε πίσω τη ζωή μας.
Αντιγόνη Λυμπεράκη/topotami.gr
0 βγηκαν μπροστα:
Δημοσίευση σχολίου