Έτσι διαλέγουν υπουργούς, Αλέξη μου

το κορίτσι του διπλανού portal 

Αλέξη μου,
Εγώ όπως ξέρεις βλέπω μετά μανίας αμερικάνικες σειρές. Σόρι, ξέρω ότι είναι αντιπαραγωγικό, αλλά άνεργη είμαι τον περισσότερο καιρό, οπότε κατεβάζω αβέρτα και βλέπω ολημερίς κι ολονυχτίς αφού εμποδίζομαι από το αστικό κράτος να βοηθήσω στην αναγέννηση της χώρας. Τα βλέπω όλα, από αρχαία επεισόδια Seinfeld μέχρι το ποιοτικό Black Mirror. Η αδυναμία μου όμως είναι τα προεδρικά. West Wing, House of Cards, Scandal, τι να σου λέω τώρα. Με λίγα λόγια τώρα που θα δεις τον Ομπάμα, άμα πάρει τ΄αυτί σου ότι έχει ξεμείνει από συμβούλους, πες του ότι είμαι έτοιμη να αναλάβω. (Ξέρω ότι έχετε ψυχρανθεί λίγο μετά το φλερτ του Κοτζιά με τον Πούτιν αλλά είσαι μπριόζος εσύ, θα τον λιώσεις τον πάγο.)

Το ζουμί είναι ότι έχω μάθει πολλά Αλέξη μου, που εσύ δεν έμαθες, γιατί δεν είχες χρόνο να παρακολουθείς σειρές αφού έπρεπε α) να παρακολουθείς όλες αυτές τις ολομέλειες και τις μαλακίες ώστε να μη σου διαλυθεί το κόμμα και β) να διαπραγματεύεσαι συγχρόνως σαν λιοντάρι. Επειδή λοιπόν δεν έχεις επιμορφωθεί σωστά και δεν έχεις ιδέα ποιος είναι ο νο 1 κανόνας στην αμερικανική πολιτική σκηνή, θα σε ενημερώσω εγώ.
Άμα αποφασίσει κάποιος να κατεβεί στην πολιτική, τον φωνάζουν σ΄ ένα σκοτεινό γραφείο οι αρμόδιοι και τον στριμώχνουν να θυμηθεί ό,τι

12+1 απότομοι χείμαρροι

Γιώργος Δημακόπουλος 

Aν στο Ποτάμι, στις εκλογές, κυλούσαν 7χιλ. παραπάνω ψήφοι από τις προηγούμενες, θα ήταν 3ο κόμμα. Αντιθέτως έχασε το 41% των ψηφοφόρων του και ψαχνόμαστε να βρούμε τι έφταιξε και το νερό χάθηκε σε άλλες διαδρομές. Αγαπητέ ποταμίσιε, διάβασε και αυτά τα χύμα στο κύμα και χειμαρρώδη.

1. Tα άλλα ποτάμια. Πριν τις εκλογές το μόνο σιγουράκι ήταν ότι ο Καμμένος μένει εκτός βουλής και ο Τσίπρας την κάνει με Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ ίσως και ΝΔ για τον μεγάλο σχηματισμό, τελικά οι ΑΝΕΛ μπήκαν βουλή (με σπρώξιμο ΣΥΡΙΖΑ) και ο Τσίπρας έκανε ξανά-μανά τη βλακεία της ζωής του, τον πλάκωσε στα φιλιά στην εξέδρα της νίκης, και στο Ποτάμι πάνε για ρηχό συνέδριο. Κάπως σαν τον «αντίπαλό» στο ποτάμι του Σαμαράκη που σε πυροβόλησε ενώ δεν σε χώριζε κάτι μαζί του, αλλά σε πυροβόλησε και τέζαρες. Αν ο Καμμένος έμενε εκτός, τώρα τα ποτάμια θα πρόβαραν υπουργικά κοστούμια και selfie και θα άφηναν σε 2η μοίρα το άθλιο εκλογικό σκορ. Και στις επόμενες εκλογές θα μέτραγαν ποσοστά ΔΗΜΑΡ και Κουβέλη. Οπότε καλύτερα που το φτύσιμο έκατσε τώρα. Γιατί ο Αλέξης με την επιλογή Καμμένου μετρά ημέρες και ας μην έχει συνέλθει από το hangover - και του χρόνου πάλι εκλογές θα κάνουμε.

2. Νερόμυλοι. Οι μηχανές παραγωγής έργου δουλεύουν στο ρελαντί από πέρσι τις ευρωεκλογές και περιμένουν τη βροχή να φορτώσει τις πηγές και να κατεβάσει από μόνη της ψήφους. Συγνώμη κιόλας, αλλά ο μόνος που βγάζει το πιτόγυρό του άεργος και μπαίνει στη Βουλή χωρίς να κάνει τίποτα είναι ο Κώστας -ο ανέμελος- ο Καραμανλής ο εμπρηστής, για όλους τους υπόλοιπους ισχύει ότι αν δεν δουλέψεις το ποτάμι δεν φουσκώνει. Αν δεν βγεις στο δρόμο, αν δεν κάτσεις στο

Η γνώση της πραγματικότητας δεν ήταν ποτέ στα ατού της μάζας

Λεωνίδας Καστανάς: Πότε είναι το μεθαύριο;

«Αυτή τη φορά, πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι σοβαρολογούμε. Απαιτούμε σεβασμό στις συμφωνίες που έχουμε κάνει. Αν δεν γίνουν σεβαστές, η αντίδραση της ΕΕ και της Ευρωζώνης θα είναι διαφορετική» τόνισε ο Γιούνκερ στην Αθήνα στις αρχές του μήνα. Ο Σόιμπλε, πριν μια βδομάδα, στο Ecofin, παρουσίασε ανεπισήμως σχέδιο ζητώντας να υιοθετηθούν κάποιοι κανόνες βάσει των οποίων θα επιτρέπεται η χρεοκοπία μιας χώρας εντός της νομισματικής ένωσης. Οι ελληνικές εκλογές δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την Ευρώπη. Είναι πια θωρακισμένη. ¨Οποιος και να βγει θα πρέπει να ψηφίσει τους 120 εφαρμοστικούς νόμους, μόνο για το τρέχον έτος. Οι τρημινιαίες αξιολογήσεις θα είναι καθοριστικές για τη ροή του χρήματος προς την Ελλάδα. Τα παιχνίδια έχουν τελειώσει από καιρό.

Συνεπώς, οι ελπίδες των 768.000 ΔΥ, των 813.000 αγροτών ή «αγροτών» και των 2.654.198 συνταξιούχων για λείανση των μνημονιακών αιχμών και διατήρηση κάποιων ή όλων των κεκτημένων της προηγούμενης περιόδου φαίνονται αλλά και είναι φρούδες. Η μόνη βάσιμη ελπίδα τους είναι η συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Γιαυτό και πολλοί από όλους αυτούς ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ΑΝΕΛ, Λεβέντη, ΛΑΕ, ΚΚΕ  και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και η ελπίδα, ως γνωστόν, πεθαίνει τελευταία. Το δήλωσαν υπόρρητα στο δημοψήφισμα, το ψελλίζουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις και θα το φωνάξουν δυνατά όταν

Be fit to Φυτ

Ok εκνευρίστηκα.
Παραδοχή αποτελεί για τους περισσότερους, πως μια κοινωνία μικρή ή μεγάλη σε πληθυσμό,
οφείλει να προωθεί και να αναδεικνύει τα άτομα που η ίδια παράγει, γνωρίζει και εμπιστεύεται. Οπως το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν, "αυτούς ξέρετε αυτούς εμπιστεύεστε".
Από το τοπικό "παπούτσι από τον τόπο σου"
( βουκολικό) έως το "προτιμάτε τα ελληνικά προϊόντα".
Από τις ελληνικές start up εταιρίες έως την κουβέντα για τη λύση του προβλήματός μας, που την έχουμε εμείς οι ίδιοι, ως έλληνες.
Εντοπιότητα δηλαδή.
Που σε πάω τώρα;
Η στάση ζωής και ο τρόπος λειτουργίας και σκέψης που ασπάζομαι αυτή τη χρονική στιγμή, τυγχάνει να εκφράζεται από το "ποτάμι". Συμφωνώ με τις προτάσεις για την οικονομία, τις θέσεις για την παιδεία, τον πολιτισμό, την πρόνοια, το περιβάλλον κ.λ.π. Ενθουσιάζομαι κατά κάποιον τρόπο με την προοπτική του.Σέβομαι και εκτιμώ τους ανθρώπους του.

Ελα όμως που πάντα σχεδόν κάτι παρουσιάζεται και στο χαλάει.

Αυτή η ριμάδα η επιλογή των υποψηφίων πώς γίνεται; Υπάρχει κάποια παρέα σε κάποιο cafe , που αποφασίζει; Πως γίνεται να είναι υποψήφιος στη Χαλκιδική ένας Κοζανιώτης; και μάλιστα στην πρώτη θέση. Οχι πως θα εκλεγεί, αλλά... το ποτάμι πήρε στη Χαλκιδική όσο περίπου σε όλη την Ελλάδα, περίπου 6%. Με υποψήφιους κατοίκους της περιοχής και όχι ανθρώπους που επιλέγουν την κατοικία τους και την επαγγελματική τους δραστηριότητα σε άλλους νομούς, πόσο περισσότερο θα πάρει; Δεν υπάρχουν άτομα ,ακόμη κι αν δεν ανήκουν στο κομματικό χώρο, που θα μπορούσαν να προτείνουν; Εκτός κι αν πιστεύουν πως ο συγκεκριμένος τόπος είναι γεμάτος παγκίτες. Μα ποιός επιλέγει τελικά, η Ταχιάου; Μας ενδιαφέρουν μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα και στα υπόλοιπα δενδροφύτευση; Που πάτε ρε παιδί μου και τους βρίσκετε;

Τέλος πάντων το κουράζω. Είναι όμως αυτή η "ελπίδα" που μία πάει με τον έναν και την άλλη με τον άλλο. Ας πιστέψουμε πως αυτή τη φορά θα έχει rendez vous avec nous.

Circus in town

60 % ΟΧΙ, καινούργιες εκλογές , ποιός είπε ψέματα, στηρίζω τον τάδε, στηρίζω τον δείνα, αλήθειες, λίστες, πουθενάδες, trendies υποψήφιοι, αγωνιστές, δοξασθέντες κρυπτόμενοι και καταποντισθέντες εμφανιζόμενοι, μας κουράσατε, και τελικά που είναι οι γνωστοί μου bloggers;

I'm sick of all my kicks
I'm sick of all the stiffs
I'm sick of all the dips