καινουργια γειτονια

ηταν ενα δροσερο απογευμα στη θεσσαλονικη.προχωρουσα στην παραλιακη μετρωντας τα αδεια μαγαζια,που καποτε ηταν γεματα πελατες.διαβασα στον αγγελιοφορο για ενα νουμερο καταστηματων και μπηκα στη διαδικασια να το εξακριβωσω ο ιδιος.ξαφνικα το βλεμμα μου συναντησε μια γνωστη μορφη.ηταν ο φιλος μου απο τα παλια ο χ.

-τι εγινε ρε παιδι;πως παει η ζωη σου,η δουλεια σου; (ο χ ειχε ενα καταστημα με ρουχα).

-ασε παιχτη,εκλεισα το μαγαζι.

-γιατι;

-δεν υπηρχε κινηση.ολοι πηγαινουν στα μεγαλα εκτος πολης.τελειωσαμε στο κεντρο.

-και τωρα τι κανεις;

-εκανα αιτηση και με προσελαβαν σε πολυκαταστημα στο εμπορικο κεντρο του περιφερειακου.

-απο ιδιοκτητης ,υπαλληλος.

-ετσι.

χαιρετηθηκαμε μετα απο λιγο και συνεχισα το δρομο μου.δεν προσεχα πλεον τα κλειστα καταστηματα.αρχισα να σκεφτομαι ποσοι τετοιοι ανθρωποι αφησανε-κλεισανε τις δικες τους δουλειες,για να γινουν υπαλληλοι καποιων "μεγαλυτερων".

πως ο αντιπροσωπος παρακαλουσε για μια θεση αποθηκαριου στη μαμα εταιρια,ο ιδιοκτητης του μικρου μαγαζιου ψιλικων για μια θεση στο επωνυμο super market,ο εστιατορας για μια θεση ταμια στο φαστφουνταδικο.κι ολα αυτα στην καλυτερη προοπτικη διοτι πολλοι εμειναν χωρις καμια δουλεια.

αυτα συμβαινουν συνεχως στην αγορα τα τελευταια τρια χρονια.στην ελευθερη αγορα.διοτι υπαρχει και η αλλη.η προστατευομενη.

ποια ειναι αυτη;ειναι η "αγορα" των κλειστων επαγγελματων.οι μεταφορεις,οι συμβολαιογραφοι,οι δικηγοροι,οι μηχανικοι,οι....

μονιμο επιχειρημα ολων ειναι η απειλη των μεγαλων εταιριων που θα εξαφανισουν τους μικρους ιδιωτες.αυτοι με τη σειρα τους θα γινουν υπαλληλοι των σαρκοβορων αυτων εταιριων,αυξανοντας το κοστος των υπηρεσιων κ.λ.π.

τι λετε; πως ειπατε;δεν ειδα κανενα απο αυτους να προτιμουνε το μικρο μαγαζι αντι του μεγαλου.αντιθετως το δελεαρ των τιμων και της ποικιλιας ειναι το αντρανταχτο αλλοθι,στην κατευθυνση της καταναλωσης.

η διαφορα που υπαρχει σε αυτους τους κλαδους,ειναι το γεγονος πως οργανωθηκαν εκ συστασεως του κρατους και "καβαντζωθηκαν",ακολουθωντας το παραδειγμα υψηλομισθων υπαλληλων, "αναγκαιων" για το κοινωνικο συνολο υπηρεσιων.

μετρημενος αριθμος αδειων με κληρονομικη ισχυ,μινιμουμ ποσο πληρωμης επι τη εμφανιση,ορισμενες θεσεις εξασκησης επαγγελματος,προκαθορισμενος αριθμος καταστηματων.ο καθενας οχυρωμενος με απολυτη ασφαλεια πισω απο τα συμφωνηθεντα και κεκτημενα.

δηλαδη το κρατος επεμβαινοντας στην "ελευθερη" αγορα,μοιρασε και ξαπλωσε ησυχο.οταν χρειαστηκε να ανοιξει το παραθυρο ομως,αυτο που ειδε μαλλον το ξαφνιασε.στη γειτονια που ηθελε να κατοικει τα πραγματα ηταν διαφορετικα.του το επισημαναν και οι γειτονες με αυστηρο υφος:

-εαν θελεις να κυκλοφορεις σε αυτην τη γειτονια να φερεσαι αναλογως.

τι να κανει το κρατος;να αλλαξει σπιτι;οι αλλοι ηταν χρονια πισω,ασε που αρκετες απο τις παλιες γειτονιες ειχαν εγκαταλειφθει,με τα σημαδια της παρακμης να καθιστουν αποκρουστικη την προοπτικη αυτη.

κατεβηκε τις σκαλες του οροφου με κατευθυνση προς την εξωπορτα.εκει διαπιστωσε πως οι θαμωνες του ισογειου ειχαν προσαρμοστει πληρως με το trend της γειτονιας.ειχε να δει τι γινεται κατω στο ισογειο  εδω και πολλα χρονια.οι λομπιστες του ισογειου,με αμεση προσβαση στην εξοδο,ειχαν αντιληφθει που ζουσαν.ματαια ομως φωναζαν τοσα χρονια να τους ακουσει καποιος.οι του πανω οροφου,με ολες τις οικιακες ανεσεις,διαβαζανε παραμυθακια στο κρατος-σπιτονοικοκυρη, που εγερνε νωχελικα στην ανεση του καναπε.

αποφασισε λοιπον,κατ'αναγκη,να ανεβει στον επανω οροφο και να πεισει τους εκει κατοικουντες,να ανοιξουν τα παραθυρα,να δουνε που βρισκονται.θα τα καταφερει;αγνωστο.

εαν ναι,ισως μπορεσουν και οι ισογειτες να απολαυσουν τα αγαθα του οροφου.αν οχι,ειναι σιγουρο πως θα αλλαξει γειτονια.απο που θα φυγει ομως;απο ποια πορτα;

walk this way,talk this way.