Οδηγός αντί-ψήφου

Ελληνάκι 
Μην ψηφίσεις, αυτόν που παρασύρεται από τον συναισθηματισμό που φθίνει τον ορθό πολιτικό λόγο.

Μην ψηφίσεις αυτόν που γεμίζει τον δρόμο φυλλάδια, αφίσες, πανό, δείχνοντάς σου κατά κάποιον τρόπο ότι μπροστά στο ατομικό του συμφέρον ποσώς ενδιαφέρεται για το μέρος που ζουν οι ψηφοφόροι του.

Μην ψηφίσεις αυτόν που θέτει ψεύτικα διλήμματα, τελείως άσχετα με την τοπική αυτοδιοίκηση. Ένα παράδειγμα, το βλέπουμε στα μεγάλα κόμματα όπου προβάλλονται αυστηρά δίπολα για το μνημόνιο (ΣΥΡΙΖΑ), τη σταθερότητα του ευρώ (ΝΔ), το κοινωνικό χάος (ΠΑΣΟΚ-Ελιά), και ένα σωρό άλλες «πιασάρικες» έννοιες που εδώ και τέσσερα χρόνια χρησιμοποιούνται καθαρά επικοινωνιακά χωρίς έμπρακτες προεκτάσεις.

Μην ψηφίσεις αυτόν που το μεγαλύτερο κομμάτι του προεκλογικού του αγώνα στηρίζεται στην διαβολή των πολιτικών του αντιπάλων και ένα ελάχιστο στις πραγματικές θέσεις, το πρόγραμμα και τις απόψεις του για τον τόπο.

Μην ψηφίζεις αυτόν που μιλάει και τάζει «λαγούς με πετραχήλια» σε προσωπικό επίπεδο, παραγνωρίζοντας το κοινωνικό. Δεν μπορούν να είναι όλοι ταυτόχρονα
ευχαριστημένοι 100% από οποιαδήποτε ιδεολογία ή έργο. Αναγκαστικά θα υπάρχουν προσωπικοί συμβιβασμοί υπέρ του κοινωνικού καλού. Αυτός είναι ο κορμός κάθε σύγχρονης έννομης δυτικής δημοκρατίας.

Κυρίως, μην ψηφίζεις αυτόν που κατά βάση θέλει να διαιωνίσει τον συντηρητισμό του κατεστημένου τρόπου λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτόν δηλαδή των αδιαφανών σχέσεων πολίτη-κράτους, της μίζας κάτω από το τραπέζι, των συμφωνιών που ζημιώνουν το δημόσιο ταμείο προς όφελος του ιδιωτικού. Τις «κουμπαριές» που ωφελούν τους λίγους εις βάρος των πολλών.

Ζούμε στα εδάφη που πριν αιώνες γεννήθηκε η Δημοκρατία και σχεδόν από τη σύσταση του ελληνικού Κράτους, αγκομαχούμε κάθε φορά να εδραιώσουμε έστω και ένα μικρό λειτουργικό κομμάτι της. Οι εκλογές, κυρίως οι τοπικές, δίνουν σε όλους τους πολίτες αυτής της χώρας την ευκαιρία, είτε να βάλουν ένα λιθαράκι προς αυτή την κατεύθυνση, είτε να συνεχίζουν να γκρεμίζουν οτιδήποτε μπορεί να χτίστηκε πρόσφατα ή παλαιότερα. Μιλάμε συνέχεια για το μέλλον των παιδιών μας, χρησιμοποιώντας τους ίδιους σαθρούς πολιτικούς όρους που χρησιμοποιούσαν και οι γενιές των δικών μας γονιών. Ας αρχίσουμε να φθίνουμε αυτούς τους όρους προς τις νεώτερες γενιές.
o-klooun.com