Η Συνομοσπονδία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Πλάμεν Τόντσεφ 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ολοένα και περισσότερο θυμίζει τη συνομοσπονδία της Ελβετίας. Φευ, καμία ομοιότητα με το βιοτικό επίπεδο της χώρας των Άλπεων, παρά μόνο με τη χαλαρή σχέση ανάμεσα στην κεντρική κυβέρνηση και τα επιμέρους “καντόνια”/“ημικαντόνια”. Διότι μόνο ως ελβετικά καντόνια μπορούν να χαρακτηριστούν τα πριγκιπάτα, δουκάτα, καπετανάτα και συνδικάτα που βλέπει κανείς να διαμορφώνονται κατά το πρώτο δίμηνο της κυβέρνησης Τσίπρα. 
Λόγου χάρη, μαθαίνουμε ότι το καντόνι του Υπουργείου Άμυνας σχεδιάζει την έκδοση φυλλαδίων για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς διανομή στα σχολεία της χώρας. Μέχρι στιγμής, δεν έχω υπόψη μου κάποια επίσημη τοποθέτηση του καθ΄ ύλιν αρμόδιου καντονιού του Υπουργείου Παιδείας. Ακούσαμε, επίσης, τις εξαγγελίες του Υπουργού Άμυνας περί επανίδρυσης των ΜΟΜΑ, χωρίς όμως κανένα σχόλιο από τα καντόνια Ανάπτυξης ή Παραγωγικής Ανασυγκρότησης που θα μπορούσαν -θεωρητικά έστω- να έχουν άποψη για το θέμα. 
Ο Υπουργός Εξωτερικών επιχειρεί θεαματικά ανοίγματα προς τη Ρωσία τη στιγμή
που όλες οι διαπραγματεύσεις γίνονται με θεσμούς της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Μένει κανείς με την εντύπωση ότι το καντόνι του ΥΠ.ΕΞ. βρίσκεται εκτός Ευρώπης και μόνο τυπικές σχέσεις έχει μ΄ αυτήν.

Στη ΔΕΗ που εποπτεύεται από το καντόνι του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης αποφασίζεται η χορήγηση ημερήσιου “τροφείου” στους αναξιοπαθούντες εργαζόμενους της επιχείρησης. Την πρωτοβουλία αυτή, η οποία συμβάλλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα, την πληροφορείται έκπληκτος ο Υπουργός Οικονομικών κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής. 

Στο καντόνι Προστασίας του Πολίτη είχαμε την εκκένωση της Αμυγδαλέζας και την απελευθέρωση των κρατουμένων στην Ομόνοια, αλλά το υποκαντόνι Μετανάστευσης προσφέρεται να τους φιλοξενήσει στους διαδρόμους του, οπότε το νέο αυτό πρόβλημα ήδη βαίνει προς την επίλυσή του. 

Ο Υπουργός Οικονομικών, ο Γ. Βαρουφάκης, αποτελεί ξεχωριστό καντόνι μόνος του, με υποκαντόνια που διοικούνται είτε από τον συντονιστή της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκη είτε από τους αναπληρωτές ΥΠ.ΟΙΚ. Ν. Βαλαβάνη και Δ. Μάρδα. 

Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν και οι σχέσεις ανάμεσα στα υπουργεία και τη Βουλή των Ελλήνων, η πρόεδρος της οποίας επισκέπτεται το καντόνι ΥΠΕΘΑ με τιμές αρχηγού κράτους. Λογικό θα ήταν κάποια στιγμή ο Υπουργός Άμυνας να ανταποδώσει την επίσκεψη με την ανάλογη επισημότητα, όπως επιτάσσει το διπλωματικό πρωτόκολλο. 

Ωστόσο, παρά την εμφανέστατη αυτονομία των διαφόρων καντονιών, οφείλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι. Όπως κάθε συνομοσπονδία που σέβεται τον εαυτό της, έτσι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει κάποιους κοινούς παρονομαστές, οι οποίοι διατρέχουν την συνολική οντότητα. Στην Ελβετία είναι η κοινή εξωτερική πολιτική, η κοινή άμυνα και το κοινό νόμισμα. Στη συνομοσπονδία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι οι δοξασίες, ο απομονωτισμός και ο ερασιτεχνισμός. 

Οι δοξασίες είναι το κύριο γνώρισμα της κυβέρνησης, που πασχίζει να καταβάλει μισθούς και συντάξεις, αλλά θεωρεί ότι μπορεί να αλλάξει την Ευρώπη στο σύνολό της. Και, μάλιστα, όχι με πειθώ, αλλά με αντιπαράθεση και ανυπακοή. Όπως η Ελβετία είναι εκτός ΕΕ, έτσι και η συνομοσπονδία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δείχνει να βλέπει τη χώρα ως ένα ατίθασο γαλατικό χωριό κάπου στον γενικό χάρτη της Γηραιάς Ηπείρου. 

Διότι ο απομονωτισμός και η διάθεση για τυφλή σύγκρουση με τον υπόλοιπο κορμό της ΕΕ/Ευρωζώνης κυριαρχούν στη στάση πολλών υπουργών της κυβέρνησης -είτε κόβουμε κάθε συνεργασία με την τρισκατάρατη τρόικα (Βαρουφάκης) είτε γεμίζει τζιχαντιστές η Ευρώπη αν δεν μάς κάνει το χατίρι (Κοτζιάς) είτε στέλνουμε μετανάστες στο Βερολίνο (Καμμένος) είτε αποκαλούμε τους Πολωνούς συνεργάτες των Ναζί (Φλαμπουράρης)- για να αναφέρουμε μερικά μόνο παραδείγματα. 

Ο ερασιτεχνισμός επίσης φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις, π.χ. στην απόφαση του ΥΠ.ΕΞ. να προβεί βεβιασμένα σε διάβημα για μια δήλωση του Σόιμπλε που αποδεδειγμένα μεταφράστηκε λάθος στα ΜΜΕ και κακώς θεωρήθηκε προσβλητική για τον Γ. Βαρουφάκη. Ούτε δείχνουν ιδιαίτερη γνώση του Συντάγματος οι επαναλαμβανόμενες απειλές περί διενέργειας δημοψηφίσματος για τα αναπόφευτκα επώδυνα μέτρα, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι το μόνο ερώτημα που δεν επιτρέπεται να τεθεί σε δημοψήφισμα αφορά τα δημοσιονομικά. 

Είναι αλήθεια ότι η νέα κυβέρνηση κλήθηκε με το καλημέρα να πέσει στα βαθιά και να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με τη διαπραγμάτευση για τη χρηματοδότηση της χώρας, εις βάρος πολλών άλλων θεμάτων. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι απαρτίζεται από το ιδεολογικό κουρκούτι του ΣΥΡΙΖΑ (riff-raff, κατά Βαρουφάκη) και τον ψεκασμένο χυλό των ΑΝΕΛ, οπότε με τέτοια συστατικά το αποτέλεσμα εξ ορισμού δεν θα μπορούσε να διαφέρει από το κυβερνητικό τουρλού που βλέπουμε σήμερα. Αλλά είναι επιτακτικό το ερώτημα αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι σε θέση να διαχειριστεί με επάρκεια τις τύχες της χώρας σ΄αυτήν την κρίσιμη καμπή; Και είναι εξίσου επιβεβλημένο το ερώτημα αν ο Α. Τσίπρας έχει τα προσόντα και την ηγετική στόφα να ελέγξει αυτήν τη συνομοσπονδία που αποκαλείται κυβέρνηση; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η απάντηση θα δοθεί σύντομα και εκ του αποτελέσματος – το οποίο είναι πολύ πιθανό να απέχει παρασάγγας από τις προσδοκίες που οδήγησαν τη χώρα στις εκλογές της 25ης Γενάρη.
capital.gr