To ιστορικό της εξόδου στις αγορές!

Dr.money
H Ρωσία με τις μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές χρειάσθηκε πάνω από 10 χρόνια για να επανέλθει στις διεθνείς αγορές μετά τη χρεοκοπία τον Αύγουστο του 1998.
Η Ρωσία πούλησε πάλι κρατικά ομόλογα εκφρασμένα σε δολάρια σε ξένους επενδυτές το καλοκαίρι του 2010.
Η Αργεντινή, η οποία χρεοκόπησε το 2001, δεν έχει επανέλθει ακόμη στις διεθνείς αγορές, αν και κάποιες μεγάλες εταιρείες της εξέδωσαν ομόλογα τα προηγούμενα χρόνια.

Όμως, η Ελλάδα, που φλέρταρε με έξοδο από το ευρώ το καλοκαίρι του 2012 και προχώρησε στη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους ύψους 200 δισ. ευρώ, στην Ιστορία νωρίτερα την ίδια χρονιά ετοιμάζεται να δανεισθεί ξανά.
Όσο συμβολική κι αν είναι η κίνηση αφού το ποσό είναι σχετικά μικρό της τάξης των 2 - 3 δισ. ευρώ, δεν παύει να είναι σημαντική.
Αποδεικνύει αφενός ότι η Ελλάδα κερδίζει ξανά την εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών και αφετέρου ότι οι αγορές έχουν βραχεία μνήμη.

Όμως, η ιστορία της εξόδου της χώρας στις αγορές δεν ξεκινά τώρα.
Η Goldman Sachs πρότεινε στην Ελλάδα να εκδώσει ομόλογα την περίοδο
που η Πορτογαλία πούλησε το δικό της 5ετές ομόλογο σε κάποιο σημείο στις αρχές του 2013.

Είχε προηγηθεί η ολοκλήρωση του προγράμματος επαναγοράς ομολόγων τον Δεκέμβριο του 2012 που μείωσε το δημόσιο χρέος κατά 20 δισ. ευρώ περίπου.

Η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση λόγω του υψηλού επιτοκίου.

Όμως, το ράλι των ομολόγων της περιφέρειας, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών, τον Μάιο του 2013 επανέφερε το θέμα της εξόδου στις αγορές με το σκεπτικό ότι η χώρα θα ήταν λιγότερο εξαρτημένη από τα λεφτά της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Η τρόικα ήταν αντίθετη με αυτήν την ιδέα και η κυβέρνηση μάλλον απροετοίμαστη για να την υποστηρίξει με ζέση εκείνη την περίοδο.

Κάποιες ελληνικές εταιρείες, π.χ. Ελληνικά Πετρέλαια, επωφελήθηκαν των συνθηκών και βγήκαν στην αγορά τότε και δανείστηκαν, δίνοντας κάποιο στίγμα για το επίπεδο των επιτοκίων που θα μπορούσε να δανειστεί το κράτος.

Η ιδέα της διαμόρφωσης της καμπύλης των επιτοκίων είχε πέσει στο τραπέζι.

Οι συγκλίνουσες πληροφορίες υποστηρίζουν πως υπήρχαν δύο απόψεις-στρατηγικές για το πώς θα επιτυγχάνετο κάτι τέτοιο εκείνη την περίοδο.

Η πρώτη άποψη υποστήριζε ότι το Δημόσιο θα έπρεπε να προχωρήσει σε δημοπρασία 12μηνων έντοκων γραμματίων σε ξένους επενδυτές ώστε να ξεκινήσει από εκεί το χτίσιμο της καμπύλης.

Η επόμενη κίνηση θα ήταν η πώληση 3ετών και 5ετών ομολόγων.

Η στήλη είχε αναφερθεί στο θέμα τότε.

Όμως, η βασική ένσταση ήταν ότι τα υψηλά μακροπρόθεσμα επιτόκια θα «τραβούσαν» το επιτόκιο του 12μηνου εντόκου προς τα πάνω.

Η δεύτερη άποψη προέκρινε την έκδοση 5ετών ομολόγων ως σημείο αναφοράς, στηριζόμενη πάνω στις εκδόσεις των ελληνικών ιδιωτικών εταιρειών, π.χ. ΕΛΠΕ, Frigoglass κ.ά.

Από εκεί και πέρα θα έβγαινε έκδοση 3ετούς ομολόγου, κατεβαίνοντας την καμπύλη προς το 12μηνο έντοκο.

Σε αυτό το πλαίσιο προβλεπόταν το «πακετάρισμα» σειρών από μακροπρόθεσμα ομόλογα σε ένα, π.χ. ανταλλαγή ομολόγων που λήγουν το 2030 με ομόλογα που έληγαν το 2027, το 2028 και το 2029.

Με αυτόν τον τρόπο θα υπήρχε μια έκδοση ομολόγων λήξης 2030 με ονομαστική αξία 4 δισ. ευρώ αντί 1 δισ. ευρώ για κάθε μία χρονιά.

Εν συνεχεία θα γινόταν ανταλλαγή αυτών των ομολόγων με τα νέα 5ετή ομόλογα ώστε να ενισχυθεί η ρευστότητα των τελευταίων.

Η στήλη είχε αναφερθεί επίσης στο θέμα τόσο του «πακεταρίσματος» των σειρών των ομολόγων όσο και της ανταλλαγής τους με τα νέα 5ετή στο παρελθόν.

Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι η έκδοση των 5ετών ομολόγων δεν θα συνοδευθεί από «πακετάρισμα» σειρών μακροχρόνιων και εν συνεχεία ανταλλαγή τους με τα νέα ομόλογα για να τονωθεί η ρευστότητα των τελευταίων.

Πιθανόν, αυτό θα γίνει αργότερα.

Είναι προφανές ότι από τις δύο προαναφερθείσες απόψεις-στρατηγικές επιλέχθηκε η δεύτερη ως πιο πρόσφορη.

Στους μήνες που πέρασαν από το καλοκαίρι του 2013 μέχρι πρόσφατα, η κυβέρνηση δέχθηκε προτάσεις για πώληση ελληνικών ομολόγων από μεγάλα ξένα funds, π.χ. Templeton.

Aυτός είναι ο λόγος που πάντοτε υποστηρίζαμε ότι η Ελλάδα μπορούσε να βγει στις αγορές ανά πάσα στιγμή αν το επιθυμούσε.

Καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις έπαιξε η αλλαγή άποψης της Ε.Ε. για την έκδοση ελληνικών ομολόγων στις αρχές του 2014 που ενθαρρύνθηκε από το ράλι στα ομόλογα της ευρωπεριφέρειας.

Αντίθετα, το ΔΝΤ συνέχισε να είναι αντίθετο.

Το τελευταίο εξηγεί γιατί ξένα ΜΜΕ ανέφεραν σε ρεπορτάζ ότι η τρόικα βάζει βέτο σε έξοδο της Ελλάδας στις αγορές ενώ κάτι τέτοιο δεν ήταν σωστό.

Η σύντομη αναδρομή μας στην πορεία της χώρας προς τις αγορές έφθασε στο τέλος της κάπου εδώ.

Ασφαλώς υπάρχουν κι άλλες πτυχές που δεν αναφέραμε.

Όμως, προέχει η υλοποίηση της διαδικασίας για την έκδοση του 5ετούς ομολόγου.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
EURO2DAY.GR