Αξιοπρέπεια: Μια λέξη που λέρωσαν

Βάσω Κιντή 
«Πρέπει να φροντίζουμε με στοργή την αξιοπρέπειά μας. Η έννοια της αξιοπρέπειας έχει εξευτελιστεί από την πλαδαρή και υπερβολή χρήση στην πολιτική ρητορική»- Ρόναλντ Ντουόρκιν

Δεν είναι μόνο η συνεχής και επαναλαμβανόμενη χρήση που άδειασε τη λέξη από το νόημά της και την κατέστησε γράμμα κενό, ένα τσόφλι που φτύνουν πάνω μας, είναι και η βαριά προσβολή να την επικαλούνται όταν συγχρόνως καταρρακώνουν ασύστολα την αξιοπρέπεια όλων μας.

• Είναι βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας να κοροϊδεύει και να εξαπατά ο Στρατούλης, υπουργός και αριστερός ηλικιωμένο άνθρωπο με ανερυθρίαστα ψεύδη για τη σύνταξή του για να πάρει την ψήφο του.

• Είναι βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας να αφήνονται οι ηλικιωμένοι (που δεν έχουν και κάρτες συναλλαγών) φοβισμένοι, μόνοι στη μοίρα τους.

• Είναι βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας να περιπλανιέται ο κόσμος από γειτονιά σε γειτονιά για να βρει λεφτά, τα δικά του λεφτά.

• Είναι βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας να μην δίνεις μία για το πώς θα πληρωθούν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και θα συνεχίσουν να έχουν δουλειά (ο πρωθυπουργός μίλησε μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους)

• Είναι βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας να αγωνιά ο κόσμος, από τη μια στιγμή στην άλλη, για το αν θα έχει τα απαραίτητα να ταΐσει την οικογένειά του και να φροντίσει τα παιδιά του που είναι μακριά για σπουδές.

• Είναι βαριά προσβολή της αξιοπρέπειας  να περιφρονείς το μέλλον της

Το ΣΤΙΛΕΤΟ

Το δημοψήφισμα αυτό που είναι  χωρίς καμία ουσιαστική αιτία μετά την απόσυρση της πρότασης των «θεσμών» και που όπως φάνηκε και από την χθεσινή ψηφοφορία έχει την απόλυτη στήριξη όλου του ακροδεξιού και αριστερού χώρου, είμαι σίγουρος πώς ο λαός δεν το θέλει. Γιατί ποιός ασθενής θέλει να τον παρατήσει ο γιατρός του μέσα στην άγνοια.  

Όταν την περασμένη Παρασκευή τα μεσάνυχτα το πληροφορηθήκαμε όλοι τόσο ξαφνικά μας πλημύρισε η αγωνία και η απόγνωση, όταν είδαμε την άλλη μέρα το απόγευμα τους πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν το δημοψήφισμα να προσπαθούν να δικαιολογήσουν την απόλυτη μετριότητα τους περιγράφοντας μας, με δάκρυα στα μάτια, την κατάσταση  και λέγοντας μας ότι ζούμε ένα νέο 1940 τότε η απόγνωση έγινε μόνιμη. Όταν είδαμε όλη την αχαλίνωτη αυτοκτονική μανία να γίνεται θεσμός και να μας πλασάρεται όχι σαν πράξη απελπισίας και ήττας αλλά σαν ηρωισμός, σαν γενναιότητα, σαν αυταπάρνηση. Τότε θα πρέπει και ο τελευταίος νοήμων άνθρωπος σε αυτήν την χώρα να έσκυψε το κεφάλι από περισυλλογή. Και όσο πέρναγαν οι ώρες και νέες

Η εθνική μας τύφλωση

Η εθνική μας τύφλωση διαρκεί από το 1823 έως σήμερα. Οι εθνικές ήττες, αποτέλεσμα της τύφλωσης αυτής, συνέβαιναν κάθε 20-25 χρόνια. Μετά τη μεγάλη Εθνική Καταστροφή του 1922 και τον Εμφύλιο 1946-1949, μοναδικό στην Ευρώπη μετά την ήττα του Ναζισμού-Φασισμού, ήρθε η επόμενη εθνική καταστροφή το 1974. Έκτοτε, η χώρα μας πέρασε μία περίοδο 40 ετών με θετικό πρόσημο. Έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας το 1980 και στη συνέχεια του πυρήνα της το 2001. Μετά από 40 χρόνια ειρηνικής διαδρομής και εθνικών επιτυχιών, φθάσαμε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η ανάλυση του τρόπου με τον οποίο φθάσαμε ως εδώ έχει σχεδόν εξαντληθεί από πληθώρα σημαντικών αναλυτών. Τώρα, όμως, τι κάνουμε;

Το δίλημμα, που τίθεται είναι πλέον παραμονή στην ευρωζώνη, δηλαδή παραμονή στην ΕΕ, ή έξοδος από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Μία ενδελεχής ανάλυση των όσων ελέχθησαν και εγράφησαν από ομάδες εργασίας και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο χρονικό διάστημα 2012-2014, είναι αρκετή να πείσει τον κάθε σκεπτόμενο πολίτη ότι οι δύο συνομοταξίες συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τόσο η κομμουνιστογενής όσο και η ΠΑΣΟΚογενής, δεν αντέχουν να συμβιώσουν στο πλαίσιο των κανόνων και υποχρεώσεων που επιτάσσουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Η μεν πρώτη συνομοταξία οραματίζεται την ρεβάνς της

ΝΑΙ στην Ευρώπη

Ο πρωθυπουργός αρέσκεται να αναφέρει ότι στην πατρίδα μας γεννήθηκε η δημοκρατία. Θα ήταν καλύτερα, αντί τέτοιες ρητορικές κορώνες, να έδειχνε ο ίδιος έμπρακτο σεβασμό στη δημοκρατία, και να μην την προσβάλλει, βάναυσα, με τον τρόπο που οργανώνει το ψευτο-δημοψήφισμα, πάνω σε ήδη άκυρο ερώτημα. 

Είναι άθλιο να σύρεται ο λαός σε αυτή τη διαδικασία. Όμως συμβαίνει. Κι έτσι υπάρχει αυτή τη στιγμή μόνο ένας τρόπος αντίδρασης για όλους όσους βλέπουμε το σχέδιο πίσω από αυτή τη μεθόδευση. Η κυβέρνηση παριστάνει ότι θέλει τάχα τη γνώμη μας, μέσα σε μια βδομάδα, πάνω σε ένα πολυσέλιδο, τεχνικό κείμενο οικονομικής διαπραγμάτευσης. Εμείς δεν πρέπει να μην πέσουμε στην παγίδα τους. Πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό που κρύβει επιμελώς το ερώτημά τους: την αποδοχή ή την άρνηση της Ευρώπης.

Βλέπουμε σε εξέλιξη μια λυσσαλέα προσπάθεια να αποσπασθεί από τον λαό η απάντηση που θα οδηγήσει στην έξοδό μας από την Ευρώπη. Δεν υποκύπτουμε. Δε θα καταστραφούμε, δε θα αφήσουμε την πατρίδα μας να γίνει μια ρημαγμένη, τριτοκοσμική χώρα, επειδή το θέλουν κάποιοι φανατικοί, κάποιοι ιδεοληπτικοί, κάποιοι ανόητοι, μαζί και τα μεγαλο-συμφέροντα της δραχμής.

Στην άρνηση της Ευρώπης που μας οδηγούν κυβέρνηση και Χρυσή Αυγή θα αντιδράσουμε με φωνή ξεκάθαρη. Δε θα αφήσουμε να μας σύρουν έξω από το φυσικό σπίτι της χώρας μας. Θα βάλουμε στην άκρη το ψεύτικο ερώτημα και θα απαντήσουμε στο πραγματικό. Θα πούμε ΝΑΙ, που σημαίνει ΝΑΙ στην Ευρώπη, που σημαίνει ΝΑΙ στην Ελλάδα.
Απόστολος Δοξιάδης/athensvoice.gr

Συγνωμη

Μετα και τις χτεσινες εξελιξεις γινεται ολο και πιο φανερο, οτι δυο ειναι τα σεναρια: Ειτε αυτοι που μας κυβερνουν ειναι ανοητοι και ανευθυνοι, ειτε εξ αρχης ειχαν προγραμματισει να μην διαπραγματευονται στα σοβαρα, ωστε μια μερα να εγκαταλειψουν το τραπεζι, κατηγορωντας τους συνομιλητες τους για αδιαλλαξια (!) και να οδηγησουν τη χωρα στη δραχμη. Προσχεδιασμενα. Φυσικα για ολα θα φταινε οι ξενοι.Οπως στη Μικρασιατικη καταστροφη, οπως στον εμφυλιο, οπως στο '97,οπως το '67 και παει λεγοντας. Οι εδω πολιτικες ηγεσιες ηταν παντα θυματα των ξενων μηχανορραφιων.Οι ιδιες ηταν παναγιες αγαθες.
Για μενα το παραμυθι του θυματος εχει τελειωσει.Μονο θυμα ειναι ο ελληνικος λαος,που θα πληρωσει και παλι το πανακριβο τιμημα των ψεμματων που του υποσχεθηκαν και τα οποια για μια ακομα φορα πιστεψε.

Ψεμμα πρωτο: Υπηρξε τελεσιγραφο απο τους δανειστες στο eurogroup. Αυτο,με το οποιο καλειται ο λαος να ψηφισει.Την Παρασκευη το βραδυ,λιγο πριν το διαγγελμα του πρωθυπουργου η ελληνικη αντιπροσωπεια ηταν σε διαπραγματευση με υπο συζητηση την προταση τη δικη της και των δανειστων. Το βεβαιωνει ο Ελληνας αντιπροσωπος, επικεφαλης της διαπραγματευσης, δυσθυμος γιατι η κυβερνηση μιλωντας για τελεσιγραφο τον αδειαζει!

Ψεμμα δευτερο: Οι αντιπροτασεις των δανειστων ηταν τοσο βαρειες, που η κυβερνηση δεν μπορουσε να τις αποδεχτει. Η αληθεια ειναι οτι η διαπραγματευση συνεχιζοταν και,συμφωνα και με την ελληνικη τεχνικη αντιπροσωπεια,υπηρχαν συγκλισεις στο συνταξιοδοτικο και τον ΦΠΑ. Η κυβερνηση λεει δεν εμαθε ποτε γιαυτο!

Ψεμμα τριτο: Το δημοψηφισμα ειναι η εκφραση της λαϊκης επιθυμιας. Η αληθεια ειναι οτι το δημοψηφισμα ειναι η πιο δειλη πραξη που μπορει να εκανε μια κυβερνηση! Πρωτα πρωτα γιατι δεν βαζεις ποτε εναν λαο να αποφασισει για κατι που θα του ειναι εξαιρετικα επωδυνο.Και θα του ειναι.Οποιο κι αν ειναι το αποτελεσμα.Τον λαο τον προστατευεις απο τα επωδυνα.Τις επωδυνες αποφασεις τις παιρνει η κυβερνηση.Γιαυτο εκλεγεται.Οχι για να πινει μπυρες στα καφε του Συνταγματος.Και ξερω για τι μιλαω. Δευτερον, γιατι αν θελεις να πας στη δραχμη

Το Δεύτερο Άκρο

Επί χρόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχιζε να παρουσιαστεί σαν το «Δεύτερο Άκρο», δηλαδή το αντίθετο ισοδύναμο της Χρυσής Αυγής. Στόχος του ήταν να αποκτήσει ερείσματα και να προσποριστεί κέρδη και συμμάχους από ένα μέρος της κοινής γνώμης που σιχαίνεται, δικαίως, τους απεχθείς ναζί: μικρό μέρος μεν, πλην με καλή πρόσβαση στα socialmedia. Αφενός αυτό. Αφετέρου, ήθελε να δείξει στο υπόλοιπο εκλογικό σώμα ότι ήταν εκεί για να κάνει ό,τι ακριβώς εκλήθη από ένα άλλο κομμάτι του λαού να κάνει η ίδια η Χρυσή Αυγή στο Κοινοβούλιο: «να τους δείρει». 
Ήταν μία στρατηγική που πέτυχε, ιδίως όταν την πολεμούσε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλοντας την προσπάθεια αόρατων κύκλων (αόρατων καθότι ανύπαρκτων) να τον σπιλώσουν. Το παιχνίδι χάθηκε όταν το Κέντρο (εν τη ευρεία εννοία του όρου) πίστεψε στο παραμύθι αυτό και άρχισε πράγματι να χαρακτηρίζει έτσι ένα συμπίλημα κομματιδίων και τάσεων που στο σύνολό τους μόνο σχέση με οτιδήποτε ριζοσπαστικό δεν είχαν: αντίθετα, ήταν ένα βαθιά συντηρητικό πράγμα — κάτι παλιοί συνδικαλιστές τού ΠΑΣΟΚ και κάτι εκδιωγμένοι από το ΚΚΕ. 
Όμως, κοίτα να δεις πώς τα φέρνει η ζωή. Και πόσο δύσκολο, πόσο αδύνατο είναι να μαζέψεις πίσω το γκόλεμ που έχεις φτιάξει και εξαπολύσει — εσύ, ένας μαθητευόμενος μάγος, ένας πελταστής. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα κατάφερε πράγματι να ταυτιστεί, όχι πλέον στη θεωρία του, αλλά στην πράξη, ένα κόμμα-κουρέλι που έχει τις ίδιες φαιδρές, ύποπτες και ιταμές θέσεις με τη συμμορία του Μιχαλολιάκου. Σχεδόν άθελά του, μα εν γνώσει του από ένα σημείο και μετά (εξ ου και η επιλογή συγκεκριμένων προσώπων σε καίριες θέσεις, όπως η Ουρανία Κωνσταντοπούλου), και σίγουρα με την ιστορικά και πολιτικά αισχρή κατάφαση των στελεχών του, έγινε το τέρας που υποτίθεται μισούσε: έγινε το Δεύτερο Άκρο. Και βαδίζει στον εθνικιστικό δρόμο του Πρώτου.
Κυριάκος Αθανασιάδης/Ημερολόγιο Γεφύρας/booksjournal.gr

Αρκάς

...

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος αποφάσισαν. Να ηγηθούν του λόμπι της δραχμής. Να βγάλουν τη χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Να ρίξουν την πατρίδα στον γκρεμό. Πέντε μήνες τώρα βόλευαν τα δικά τους παιδιά και αποδείχθηκαν ανίκανοι να κάνουν μια αξιοπρεπή συμφωνία ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Να ξέρουν ότι οι Έλληνες δεν θα παραδώσουν τις ζωές τους και το μέλλον των παιδιών τους σε τυχοδιώκτες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η διάσωση των προνομίων τους και η νομή της εξουσίας. Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί για μια Ελλάδα δυνατή, όρθια στην καρδιά της Ευρώπης.

Σταύρος Θεοδωράκης

Τσίπρας, Καμμένος, Μιχαλολιάκος φροντίζουν το μέλλον σας.

Όταν κάποιος δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά που τα ανατέθηκε - πόσο μάλλον όταν έκανε τα πάντα για να του ανατεθεί - δηλώνει την αδυναμία του και αφήνει κάποιον άλλο να κάνει ό,τι μπορεί. Ζητά και συγγνώμη και ελπίζει να μην τον κυνηγά αυτή του η αδυναμία όλη του τη ζωή.
Οι Έλληνες πολίτες σύρονται μέσα σε μια βδομάδα να αποφασίσουν για μια πρόταση των θεσμών χωρίς ενημέρωση, χωρίς διαβούλευση. Με διαζευτικό ερώτημα, χωρίς κανείς να μπορεί να τους δώσει το πραγματικό περιεχόμενο των δύο σκελών της διάζευξης.
Αποδοχή ή όχι της πρότασης των θεσμών, υποτίθεται! Η αποδοχή, αν ισχύει ακόμη η προσφορά, ας πούμε ότι τελειώνει το ζήτημα. Με τη μη αποδοχή, τι γίνεται; Η υλοποίηση της ενδεχόμενης απόφασης μη αποδοχής, ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ από φορείς ή θεσμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μόνο η έξοδος από το ευρώ μπορεί να είναι επιλογή ΜΟΝΟΝ θεσμών της δημοκρατίας μας.
Στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε πως θα σεβαστεί την ετυμηγορία. Κομματάκι περιττό, εκτός εάν μόνος του στόχος είναι η παραμονή στην εξουσία χωρίς τις ευθύνες του κυβερνήτη! Είναι αδύνατον να υλοποιήσει απόφαση που δεν την πιστεύει από τη μια - από την άλλη δεν εξαρτάται απ' αυτόν η υλοποίηση.
Το δημοψήφισμα είναι επιλογή εξόδου από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Με όποια προπαγάνδα και να ντυθεί!
Πρέπει να αγωνισθούμε για τη διαφύλαξη της ευρωπαϊκής πορείας. Πρέπει να υποχρεώσουμε με την ψήφο μας την αποδοχή του ευρωπαϊκού μέλλοντός μας.
Σε κάθε πόλη, να φτιαχτούν επιτροπές Ευρώπης. Άμεσα! Να διεκδικήσουμε ισότιμη παρουσία στα μέσα. 
Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας και το μέλλον μας.
Εμπρός λοιπόν! Τι περιμένετε;
Γ.Προκοπάκης/fb

12 πρώτες, σκόρπιες σκέψεις για το δημοψήφισμα

1.Η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου είναι ομόφωνη. Ούτε μια διαφοροποίηση, ούτε μια παραίτηση. Αυτό να το θυμόμαστε σε ό,τι θα ακολουθήσει. Δεν υπάρχουν υπουργοί λιγότερο ή περισσότερο ανεύθυνοι από άλλους. Ούτε «σώφρων» Τσίπρας και «κακά βαρίδια» γύρω του.

2.Θα ζήσουμε μια βδομάδα αξέχαστη, κάπως σαν Βενεζουέλα. Βουλή σε συνεχές σόου με Ζωή Κωνσταντοπούλου πρωθιέρεια, τράπεζες σε δυσλειτουργία, χρηματιστήριο σε καταβαράθρωση (αν ανοίξει καν), περαιτέρω δημοσιονομική κατάρρευση, τουριστικές ακυρώσεις, κόσμος στα σούπερ μάρκετ, μίντια σε παράκρουση, αυταρχικές συμπεριφορές απέναντι στους αντιφρονούντες (θυμηθείτε όσους Κύπριους τολμούσαν να πουν «Ναι» στο σχέδιο Ανάν, λίγα χρόνια πριν), γενική αβεβαιότητα, ίσως και διχαστικές καταστάσεις. Ακόμα πιο αξέχαστη θα είναι η συνέχεια, από τις 6 Ιουλίου και μετά.

3.Αυτό που κυρίως θα αναδειχτεί αυτή τη βδομάδα θα είναι ο εθνικισμός, ο αντιευρωπαϊσμός και η αντιδυτικότητα (που κυριαρχούν σε μεγάλο μέρος και υφέρπουν σε ακόμα μεγαλύτερο, στην ελληνική κοινωνία), οι συνωμοσιολογίες, οι προφητείες των Παϊσιων, οι λαϊκισμοί των γνωστών ραδιοτηλεοπτικών αστέρων. Αυτό που κυρίως θα αποκρυφτεί είναι το δυτικό υπόστρωμα της χώρας. Αυτό που θα ηττηθεί είναι, έτσι κι αλλιώς, η ευρωπαϊκή προοπτική μας και η εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ελληνική κοινωνία.

4.Η διατύπωση του ερωτήματος στο δημοψήφισμα, σύμφωνα με όσα είπε ο πρωθυπουργός, θα είναι «Ναι ή Όχι στην πρόταση των θεσμών». Το αποτέλεσμα δεν είναι βέβαιο, γιατί -με τα μέχρι τώρα δημοσκοπικά δεδομένα- ο κόσμος είναι

Οι πολίτες έχουν τώρα το λόγο

Oι τεράστιες ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ

...Ενός κόμματος του 4% που παρ’ όλη την καταγωγή του από την μετριοπαθή αριστερά είχε μετεξελιχθεί σταδιακά σε φέουδο κομμουνιστών που είχαν αποχωρήσει από το ΚΚΕ. Σ’ αυτό το εν υπνώσει νεοκομμουνιστικό μόρφωμα προσχώρησαν (κυριολεκτικά ως τρωκτικά που εγκατέλειπαν το βυθιζόμενο ΠΑΣΟΚ) εκατοντάδες κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του που λειτουργούσαν ως θεματοφύλακες και εντολοδόχοι των κλειστών ομάδων συμφερόντων που δεν ήθελαν να συμμετάσχουν στα βάρη της προσαρμογής.

Όλες αυτές οι ομάδες και ομαδούλες του ΣΥΡΙΖΑ, προσχωρώντας στην κοινή γραμμή προπαγάνδας των ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, κατάφεραν στην ουσία ένα και μόνο πράγμα:

Να βοηθήσουν όσες ομάδες συμφερόντων είχαν μάθει κυριολεκτικά να αρπάζουν μέσω του κράτους τον πλούτο που άλλες ομάδες παρήγαγαν, να στρεβλώσουν την εφαρμογή των μνημονίων προς όφελός τους, να πληρώσουν δηλαδή λιγότερο ή καθόλου, ή (σε μερικές περιπτώσεις) ακόμα και να ωφεληθούν από την κρίση.

Ούτε η κοινή λογική ούτε και το παράδειγμα χωρών όπως η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος που εφαρμόζοντας τα δικά τους μνημόνια βγήκαν από την κρίση, κατάφεραν να σταθούν εμπόδιο στον οδοστρωτήρα της αντιμνημονιακής προπαγάνδας που έφερε στην κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ.

Το κόμμα αυτό έγινε κυβέρνηση έχοντας ήδη αυτοϋπονομευθεί σε μία λαίλαπα προεκλογικών υποσχέσεων και μία ακραία αντιευρωπαϊκή ρητορική, που για κάποιους όπως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ήταν σημαία ευκαιρίας, ενώ για κάποιους άλλους ήταν και είναι ο δρόμος για να πάρει η ιδεοληπτική κομμουνιστική αριστερά τη ρεβάνς του εμφυλίου.

Η ρήξη με την Ευρώπη προβλήθηκε από το κοινό μέτωπο Σταλινικών, Ακροδεξιών και Νεοναζί όπως πολύ πειστικά