Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

drug me down



ωραια.τι ημερα γιορταζουμε σημερα;την παγκοσμια ημερα κατα των ναρκωτικων.σε ολη τη γη,εκτος τους παραγωγους,θα εκφωνηθουν λογοι και προτασεις εξαλειψης και αποφυγης της χρησης.καποιοι θα μιλησουν και για τη διεξοδο της αποποινικοποιησης.μετα θα περασει αυτη η ημερα και ολοι θα συνεχισουν την καθημερινοτητα τους.αυτοι που ξερουν ομως θα συνεχισουν κατα το business as usual. ποιοι;

"Τα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων κεφάλαια, που προέρχονται από το εμπόριο των ναρκωτικών, είναι αυτά που κράτησαν ζωντανό το κλονισμένο χρηματοοικονομικό σύστημα στη διάρκεια της πρόσφατης παγκόσμιας κρίσης."


Αυτό ισχυρίζεται ο ο επικεφαλής του γραφείου Ναρκωτικών και Εγκλήματος του ΟΗΕ, Antonio Maria Costa.

Όπως αναφέρει, τα διάφορα κέρδη του οργανωμένου εγκλήματος, αποτέλεσαν και τα μοναδικά ρευστά κεφάλαια που είχαν στη διάθεση τους ορισμένες τράπεζες, οι οποίες βρίσκονταν προ των πυλών της κατάρρευσης. Το μεγαλύτερο μέρος των $352 δισ. που είναι τα κέρδη από τα ναρκωτικά, απορροφήθηκαν από το τραπεζικό σύστημα.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί ερωτηματικά όσον αφορά στην επίδραση του εγκλήματος, επί του τραπεζικού οικονομικού συστήματος σε περιόδους κρίσης. Πυροδοτεί επίσης και μια επιπλέον ανάγκη για περαιτέρω έρευνα του τραπεζικού συστήματος, την ώρα που παγκόσμιοι πολιτικοί ηγέτες όπως οι Barack Obama και Gordon Brown, ζητούν νέες ρυθμίσεις εκ μέρους του ΔΝΤ. Ο Costa, ο οποίος πρωτοέμαθε για τις σχέσεις του παράνομου χρήματος με το τραπεζικό σύστημα πριν από 18 μήνες, λέει πως στο δεύτερο μισό του 2008 η ρευστότητα ήταν το κυριότερο πρόβλημα των τραπεζών, οπότε το ρευστό κεφάλαιο έγινε ο πλέον σημαντικός παράγοντας για την επιβίωσή τους.

Μερικά από τα στοιχεία που διαθέτει το γραφείο του, αποδεικνύουν πως τα χρήματα των συμμοριών είναι αυτά που έσωσαν πολλές τράπεζες από τη χρεωκοπία. «Τα διατραπεζικά δάνεια χρηματοδοτήθηκαν από κεφάλαια με προέλευση το εμπόριο ναρκωτικών, καθώς και άλλες παράνομες δραστηριότητες... πολλές τράπεζες διασώθηκαν με αυτό τον τρόπο», λέει.

Ο Costa αρνήθηκε να κατονομάσει χώρες ή τράπεζες που εισέπραξαν τέτοια χρήματα, λέγοντας πως κάτι τέτοιο θα ήταν απρεπές, καθώς το γραφείο που διευθύνει πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, και όχι να καταλογίσει ευθύνες. Πάντως, όπως είπε, το εν λόγω χρήμα αποτελεί ήδη μέρος του επίσημου συστήματος, και έχει πλέον ξεπλυθεί οριστικά.

Το ΔΝΤ έχει υπολογίσει πως οι μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν απωλέσει περισσότερα από $1 τρισ. σε τοξικά ομόλογα, και ανεξόφλητα δάνεια, μεταξύ του Ιανουαρίου του 2007 και του Σεπτεμβρίου του 2009. Επίσης, περίπου 200 εταιρίες χορήγησης στεγαστικών δανείων (υποθηκών) «πτώχευσαν». Πολλές εταιρίες είτε κατέρρευσαν, είτε πουλήθηκαν, είτε πέρασαν σε κρατικό έλεγχο.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τα μεγαλύτερα κέρδη για τις συμμορίες εγκλήματος προέρχονται από το εμπόριο ναρκωτικών και υπολογίζονται σε 350 δισεκατομμύρια στερλίνες. Οι συμμορίες συνηθίζουν να κρατούν τα κέρδη τους σε μετρητά ή να τα μεταφέρουν σε παράκτιες εταιρίες προκειμένου να τα κρύψουν από τις αρχές.

Τα στοιχεία για το ότι τα παράνομα κέρδη των συμμοριών διοχετεύθηκαν στο τραπεζικό σύστημα, προήλθαν από αξιωματούχους της Βρετανίας, Ελβετίας, Ιταλίας και των ΗΠΑ. Οι Βρετανοί τραπεζίτες είναι επιφυλακτικοί, και θα ήθελαν να δουν τα στοιχεία στα οποία ο Costa βασίζει τους ισχυρισμούς του.

Ο εκπρόσωπος της Ένωσης των Βρετανών Τραπεζιτών, δήλωσε πως, «Δεν έχουμε συμμετάσχει σε κάποιο διάλογο με θέμα τις οποιεσδήποτε ρυθμίσεις, που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Υπήρχε πράγματι έλλειψη ρευστότητας, και σε μεγάλο βαθμό αυτή καλύφτηκε από τη παρέμβαση των κεντρικών τραπεζών.

απο τον πετριδη θα κανετε οικονομια;

ο εξευτελισμος αναβληθηκε μεχρι νεωτερας.ο γιαννης πετριδης,θα συνεχισει την εκπομπη του απο την ιδια συχνοτητα στις 4 το απογευμα.δεχθηκε να συνεχισει αμισθι μεχρι να τακτοποιηθει το ζητημα.
500 κριτες εχει το rock and roll hall of fame,και ενας απο αυτους ο πετριδης.35 χρονια συνεχους παρουσιας.και αυτο το τοτεμ της ελληνικης ραδιοφωνιας ειναι συμβασιουχος.και αντιμετωπιζεται ετσι.ντροπη.

"Με ενοχλεί η αίσθηση της μεγάλης διασημότητας. Θέλω να είμαι γνωστός, μου αρέσει να με ξέρουν, αλλά δε θέλω να με ξέρουν φόρα παρτίδα. Θέλω να τρώω άνετα σε ένα εστιατόριο, να πηγαίνω κινηματογράφο, να κυκλοφορώ με μετρό και λεωφορεία. Με κολακεύει όταν μου μιλάνε, αλλά αισθάνομαι και λίγο άβολα.


Αποφάσισα να πω το ναι για να γυριστεί το ντοκιμαντέρ γιατί σκέφτηκα ότι θα είναι καλό να αφήσω πίσω μου κάτι σαν ημερολόγιο, γιατί δε νομίζω ότι θα κάτσω να γράψω ποτέ ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο.

Σαν Καρκίνος είμαι ένας τύπος αρκετά εσωστρεφής. Δε θέλω να ξέρουν οι άλλοι τα πάντα για μένα. Καλό είναι να κρατάμε κάποια πράγματα για τον εαυτό μας.

Είμαι πολύ σχολαστικός. Σε όλες τις δουλειές που έχω κάνει, πάντα κυνηγούσα το τέλειο αποτέλεσμα. Με κάθε τι που καταπιάστηκα το πήγα all the way. Αυτό το ψάξιμο της τελειότητας, φυσικά επηρέασε την υπόλοιπη ζωή μου. Αν θεωρείται ανισορροπία αυτό, τότε ναι, είμαι ανισόρροπος.
Η υπέρτατη απόλαυση για μένα είναι να κάθομαι να ακούω μουσική, να διαβάζω και να ενημερώνομαι για όλα αυτά τα πράγματα που βγήκαν πριν καν γεννηθώ και για όλα εκείνα που δεν έχουν βγει ακόμη. Για να το κάνω αυτό πρέπει να είμαι απόλυτα αφιερωμένος.

Από τη στιγμή που θα ξυπνήσω τα μηχανήματα αρχίζουν να παίζουν. Ακούω από Φρανκ Σινάτρα μέχρι Tangerine Dream. Από Στραβίνσκι μέχρι Beatles. Παράνοια.

Ένας άνθρωπος που ασχολείται με τη μουσική σαν κι εμένα δε μπορεί να έχει την αυταπάτη ότι παίρνοντας ουσίες και ζώντας μία ζωή χωρίς μέτρο, θα μπορέσει να δημιουργήσει κάτι - ένα κείμενο, μία εκπομπή - που θα αφήσει εποχή. Οι rock stars έγραψαν πολλά σπουδαία τραγούδια σε κατάσταση παραζάλης. Αλλά αυτοί είναι καλλιτέχνες. Εγώ δεν είμαι.

Δε μπορώ να βγω με παρέες και να ανεχθώ για πάρα πολύ ώρα να μιλάω για πράγματα που δε με ενδιαφέρουν. Δε μπορώ να υποκρίνομαι. Έχω αρκετούς φίλους. Αλλά τελικά μοναχικός άνθρωπος.

Πρόσφατα πήγα ένα Σάββατο στο Βερολίνο για να δω τους U2. Ξημερώματα Κυριακής, χωρίς να έχω κοιμηθεί καθόλου, πέταξα για Ρώμη για να δω τον Μπρους Σπρινγκστιν το βράδυ. Υπάρχουν πολλοί στην ηλικία μου που μπορούν να το κάνουν αυτό;

Το αγαπημένο μου μάθημα στο σχολείο ήταν η Ιστορία. Μου αρέσει να ψάχνω την ιστορία μέσα από τα τραγούδια. Αυτό φαίνεται

ποσο κοστιζει ενας σκλαβος;

η δημοσιογραφος: ενταξει, η ζωηρη συζητηση ειναι εγγυημενη εδω οπως παντα,οπως ανεβαινουμε στο επιπεδο μακρο και μιλαμε για εμπορευματα.συνχιζοντας εδω στο στουντιο με τον προσκεκλημενο μας michael o'donohue,επικεφαλη των εμπορευματων στην four continents capital management.και συνδεομαστε επισης με τον brent lawson απο την lawson frisk securities.

-brent lawson: ειναι χαρα μου να βρισκομαι εδω.

-δημοσ.: ειναι καλο που σας εχουμε μαζι μας brent.
  τωρα,κυριοι συναδελφοι,brent,που θα πανε φετος τα χρηματα σας;

-b.l. : λοιπον δαφνη,προσφατα μειωνεται ολο και περισσοτερο το φυσικο αεριο και το
πετρελαιο κι  ετσι ριχνουμε τα διχτυα μας λιγο πιο μακρια.μας αρεσει πολυ το θεμα των ανθρωπων.
εαν κοιταξετε σε ενα μακροπροθεσμο γραφημα,οι τιμες ειναι σε ιστορικα χαμηλα επιπεδα και ομως η παγκοσμια ζητηση για καταναγκαστικη εργασια εξακολουθει να ειναι πραγματικα ισχυρη.
ετσι,αυτο ειναι ενα σεναριο που εμεις πιστευουμε οτι πρεπει να κεφαλαιοποιησουμε.

-δημοσ.: michael,ποια ειναι η γνωμη σου για το θεμα των ανθρωπων;θα σας ενδιεφερε;

-m.o'd.: ω σιγουρα.το μεγαλυτερο πλεονεκτημα μη εθελοντικης εργασιας ως περουσιακο στοιχειο ειναι η ατελειωτη προσφορα.δεν ειμαστε ετοιμοι να μεινουμε απο ανθρωπους.δεν υπαρχει αλλο εμπορευμα σαν κι αυτο.

-b.l.: δαφνη,εαν μου επιτρεπεις να σας επιστησω την προσοχη σε ενα πραγμα,αυτο ειναι οτι τα ιδιωτικα επενδυτικα κεφαλαια εχουν ηδη αρχισει να ερευνουν το θεμα.και αυτο μου λεει οτι αυτη η αγορα ειναι ετοιμη να εκραγει.αφρικανοι και ινδοι,ως συνηθως,νοτιο-αμερικανοι,ανατολικο-ευρωπαιοι,ειναι στη λιστα μας για μελλοντικες αγορες.

-δημοσ.: ενδιαφερον.michael,με λιγα λογια τι προτεινετε;

-m.o'd.: συστηνουμε στους πελατες μας τη στρατηγικη αγορασε-και-κρατα.δεν υπαρχει καμια αναγκη να παιξουν στην αγορα.υπαρχουν πολλοι ευαλωτοι ανθρωποι εκει εξω.ειναι πολυ συναρπαστικο.

-δημοσ.: συναρπαστικο θεμα πραγματι.κυριοι σας ευχαριστω.




υποτιτλοι σε ελληνικα.

ο kevin bales ειναι συνιδρυτης της οργανωσης free the slaves με σκοπο να εξαλειφθει η δουλεια.

μια δευτερη σκεψη σχετικα με τον "ανεπτυγμενο" κοσμο και τα καινουργια δεδομενα,μετα τα γεγονοτα με τα υπερχρεωμενα κρατη και τις προσαρμογες που επιβαλλουν μεγαλοι κερδοσκοπικοι οργανισμοι και ιδρυματα,δεν ειναι απαγορευτικη.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

"Το πορτραίτο του Βασίλη Χόλγουορντ"

http://www.themotorcycleboy.blogspot.com/

Συνήθως αποφεύγω να παρακολουθήσω ημερίδες χρησιμοποιώντας την φτηνή δικαιολογία οτι προτιμώ τις νυχτερίδες –αλλά σήμερα αποφάσισα να κάνω μια εξαίρεση. Κι εσύ αν ήσουν στη θέση μου (εννοώ κοινωνιολόγος) και έπαιρνες την πρόσκληση για την παρουσίαση της έκδοσης «Το κοινωνικό πορτραίτο της Ελλάδας 2010» από το ΕΚΚΕ, μάλλον το ίδιο θα έκανες. Ήταν κι ένας παλιός καθηγητής μου από την Πάντειο, ο Ηλίας ο Κατσούλης, καλό ανθρωπάκι, είχα χρόνια να τον δω. Πολύ καλή εκδήλωση, παρατέθηκε και μπουφές. Αρκούν αυτά για πρόλογος;



Δεν πρόκειται να αναφερθώ στους συμμετέχοντες στο πάνελ, προτιμώ να μεταφέρω αυτά που άκουσα μακαρονοειδώς και άτακτα. Τουτέστιν:


Οι άμεσοι υποψήφιοι για να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχιας λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι (σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας)

-Οι χαμηλόμισθοι

-Οι ελεύθεροι επαγγελματίες

-Οι οικογένειες στις οποίες δεν δουλεύουν όλα τα μέλη που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία.

Πως σου φαίνεται αυτό το αστείο; Αν το συνδυάσεις με όσα ακολουθούν παρακάτω, μάλλον θα τρομάξεις. Επειδή η συγκεκριμένη έρευνα ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ, την ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής από το κράτος το οποίο εξακολουθεί να βολεύεται στην αντικατάστασή του από τον θεσμό της οικογένειας. Δηλαδή πληρώνεις εσύ ο κόπανος για το λεγόμενο κοινωνικό κράτος κι εκείνοι βλέπουν πώς όταν αρρωσταίνεις σε φροντίζει η μάνα σου, όταν μένεις άνεργος σε χαρτζιλικώνει ο πατέρας σου και σου τρώνε τα λεφτά. Ωραίοι.

Κάτσε να σου πω και το χειρότερο. Μέτρησε η έρευνα τα ποσοστά κοινωνικών δαπανών των τελευταίων χρόνων και τα έβγαλε συνεχώς αυξανόμενα. Τι άλλο αυξήθηκε μαζί με την αύξηση των κοινωνικών δαπανών; Το ποσοστό ανθρώπων κάτω από το όριο της φτώχειας! Ψάξανε οι άνθρωποι να δουν πώς έγινε αυτό κι ανακάλυψαν ότι

Τι είναι ο «Τέταρτος Κόσμος» (Quart Monde)

http://www.inconue.wordpress.com/

«Τέταρτος Κόσμος» ή «Κοινωνίες στη Σκιά», είναι οι κοινωνικές τάξεις των πλουσίων χωρών που ζουν κάτω από το κατώφλι (κατώτατο όριο) της φτώχειας, σε καθεστώς κοινωνικού αποκλεισμού. Είναι η τάξη των παγκόσμιων φτωχών και των μεταναστών, που δημιουργείται από την παγκοσμιοποίηση και είναι παρούσα σε κάθε μέρος του κόσμου, σε μεγάλους ή μικρούς αριθμούς. Ας πούμε, σχηματικά, πως είναι «ο Τρίτος Κόσμος μέσα στις χώρες του Πρώτου και του Δεύτερου Κόσμου». Υπ’αυτήν την έννοια, όταν μιλάμε για Τέταρτο Κόσμο, δεν μιλάμε για χώρες, αλλά για κοινωνικές ομάδες, κάποιου είδους “underclass” (παρ’όλο που ως “underclass” ορίζεται το φτωχότερο κομάτι της εργατικής τάξης, που δεν έχει κοινωνική κινητικότητα και δυνατότητα να σχεδιάσει το μέλλον του- συμφραζόμενο βιομηχανικών κοινωνιών). Οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε απόλυτη ένδεια, ενώ λέμε συνήθως γι’αυτούς, ενδεικτικά, πως ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Σε αυτό το επίπεδο, οι άνθρωποι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις πρωταρχικές και βασικές ανάγκες τους για επιβίωση.

Πρόκειται για αναλυτική κατηγορία, αμφιλεγόμενη εν μέρει ως προς το περιεχόμενό της, ανάλογη με τον όρο «Τρίτος Κόσμος», ο οποίος περιλαμβάνει τις αναπτυσσόμενες (παλαιότερα: υποανάπτυκτες) χώρες.

Ο όρος επανεμφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1960 στο Παρίσι, στην περιοχή Noisy le Grand. Αυτή τη φορά, τον «ξέθαψε» ο π. Joseph Wresinski. Ο όρος επέτρεψε να συνειδητοποιηθεί η ύπαρξη, στο εσωτερικό των πλουσίων χωρών, ενός πληθυσμού τόσο φτωχού, όσο και εκείνος των υποανάπτυκτων χωρών. Ο Joseph Wresinski είναι γνωστός ως ο ιδρυτής του κινήματος «ATD Quart Monde», που στοχεύει να ξαναδώσει στους πιο φτωχούς φωνή, δικαιώματα και αξιοπρέπεια.

Όμως ο όρος είχε χρησιμοποιηθεί και το 1789 στην Γαλλία, ως «Τέταρτη Τάξη» ή η «Ιερή Τάξη των Δυστυχισμένων»: των ξεβράκωτων (των sans culotte), των φτωχών που νοίκιαζαν την εργατική τους δύναμη για να μπορέσουν να επιβιώσουν μέρα τη μέρα, των ανάπηρων κλπ. Την εποχή εκείνη, η Τάξη αυτή περιελάμβανε έναν πολύ μεγάλο αριθμό προσώπων. Αντίθετα απ’όσα λέγονται η «Τρίτη Τάξη» δεν περιελάμβανε παρά ένα μέρος μόνο του πληθυσμού, αφήνοντα έξω όσους δεν είχαν να πληρώσουν τις έξη λίρες που απαιτούντο για να είναι κάποιος μέλος της.

Για να μην ξεχνιόμαστε: η «Πρώτη Τάξη» ήταν ο κλήρος, ενώ η «Δεύτερη Τάξη» ήταν η αριστοκρατία και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας.

Το 1957, ο π. Joseph Wresinski δημιούργησε το κίνημα «Aide à Toute Détresse»ΑΤD, Βοήθεια σε Κάθε Απόγνωση), για να δώσει ένα θετικό και ελπιδοφόρο συλλογικό όραμα στους ανθρώπους της παραγκούπολης Noisy le Grand, που ζούσαν σε έσχατη ένδεια. Το 1966 δημιουργήθηκε το κίνημα ( «ATD-Τέταρτος Κόσμος». Ο «Τέταρτος Κόσμος» είναι αυτή η τάξη του πληθυσμού, που δεν έχει τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους, και που υπάρχει σε κάθε χώρα, είτε αυτή είναι πλούσια είτε φτωχή.



Άλλες χρήσεις του όρου «Τέταρτος Κόσμος»

ο όρος χρησιμοποιείται πιο σπάνια να υποδείξει τις πιο φτωχές χώρες του «Τρίτου Κόσμου», που δεν έχουν πρώτες ύλες ή υποδομές ή τεχνολογία κλπ, και άρα δεν λέγονται «αναπτυσσόμενες»

χρησιμοποιείται επίσης από το κίνημα «ATD-Τέταρτος Κόσμος» για να δηλώσει τους φτωχούς και τους μη-φτωχούς που δεσμεύονται και μάχονται για την άρνηση της εξαθλίωσης και του κοινωνικού αποκλεισμού.

χρησιμοποιείται για να περιγράψει εθνοτικές και μειονοτικές ομάδες (γηγενείς, νομαδικούς, τους ποιμενικούς, τροφοσυλλέκτες) που λόγω εθνοτικής καταγωγής, φύλου, θρησκείας κλπ, ζουν εκτός της κυρίαρχης κοινωνίας (συχνά συνδεδεμένης με την αποικιοκρατία) και δεν αντιπροσωπεύονται σε ένα έθνος-κράτος. Έχουν περιορισμένες ή καθόλου δυνατότητες κοινωνικής κινητικότας, περιορισμένα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και άρα το εθνοτικό τους «ανήκειν» (belonging, appartenance) ταξικοποιείται.

Το εκπληκτικό δυναμικό της χώρας και η καθυστερημένη αλλά βέβαιη ενηλικίωσή του

Μανώλης Ανδριωτάκης

Πριν από μερικές ημέρες είχα την τύχη να παρακολουθήσω μια αυτοσχεδιαστική παράσταση χορού, στην οποία είχαν προσκληθεί να χορέψουν 75 έλληνες κι ελληνίδες χορογράφοι, χορευτές, εικαστικοί, σκηνογράφοι κ.λπ. Παρακολούθησα τις 2 απ’ τις 4 ημέρες. Και πραγματικά ενθουσιάστηκα. Όχι μόνο απ’ το μεγαλείο αυτής της τέχνης, και πιο συγκεκριμένα απ’ το απώγειό της που είναι κατά τη γνώμη μου ο αυτοσχεδιασμός, αλλά απ’ τους ανθρώπους που συμμετείχαν στο εγχείρημα. Ήταν όλοι συγκινητικά διαθέσιμοι στο βλέμμα μας, άλλοι πιο δυνατοί στην τεχνική, άλλοι πιο επιρεπείς στο δράμα ή στην κωμωδία, μα όλοι ζεστοί, δοτικοί, αληθινοί.



Βγαίνοντας απ’ την αίθουσα σκεφτόμουν μονότονα ότι σ’ αυτή τη χώρα υπάρχει ένα εκπληκτικό δυναμικό που μένει ανεκμετάλευτο. Αναφέρομαι κυρίως στη γενιά μου, αλλά και σε νεότερους ανθρώπους, που είναι δημιουργικοί, που διαβάζουν, παρκολουθούν ταινίες, παραστάσεις θεάτρου και χορού, συναυλίες, που ταξιδεύουν, που έχουν ανεπτυγμένη κοινωνική συνείδηση, έχουν σπουδές και ασφυκτιούν στο πλαίσιο που λέγεται σύγχρονη Ελλάδα. Είναι κυριολεκτικά μια πολυπρόσωπη βόμβα, η οποία μένει ασφαλισμένη, ανενεργή, σε κατάσταση ατέρμονης αναμονής κι εσωστρέφειας. Νέοι άνθρωποι που γράφουν έργα, ποιήματα, μυθιστορήματα, που ζωγραφίζουν, που φτιάχνουν κόμικς, που σκηνοθετούν και παίζουν σε παραστάσεις, που χορεύουν, σκηνοθετούν ταινίες, γράφουν και παίζουν μουσική, που τραγουδούν, που έχουν ιστολόγια, myspace και Twitter λογαριασμούς. Νέοι αρχιτέκτονες, τεχνίτες, εραστές των τεχνών και των χειροτεχνιών, δεκάδες κι εκατοντάδες άνθρωποι που παράγουν έργα με πενιχρά μέσα, χωρίς να ακούγονται πουθενά. Νέοι που δρουν υγειώς στο πεδίο των επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελμάτων κ.λπ.


Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, κάποιους απ’ τους οποίους τους γνωρίζω, άραγε πώς ζουν, πού ζουν για την επίσημη πραγματικότητα; Αυτοί οι άνθρωποι, το άνθος της χώρας, γιατί είναι καταδικασμένο στην κατάθλιψη και τις φοβίες; Πού βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι για τα παραδοσιακά Μέσα; Για το επίσημο κράτος και τις δομές του; Για την επίσημη πολιτική σκηνή;

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Οι 10 εντολές του ποδοσφαίρου

1. Εγώ ειμί η Μπάλα η Θεά σου, ουκ έσονται σοι Θεοί έτεροι πλην εμού.


2. Ου ποιήσεις σεαυτόν είδωλον, ως εκείνο το κάθαρμα, ο Ρονάλντο.

3. Ου λήψει το όνομα του Θεού, της Παναγίας ή του Χριστού, έπειτα από χαμένη ευκαιρία.

4. Μνήσθητι την μπάλα που ξέρεις και μη γίγνεσαι περιπατητής του γηπέδου.

5. Τίμα τον διαιτητήν και τους επόπτας.

6. Ου βουτήξεις στην περιοχή ίνα κερδίσεις πέναλτι.

7. Ου "φονεύσεις" τον αντίπαλον μετά δολοφονικού τάκλιν.

8. Ου κλέψεις χρόνον λακτίζοντας την μπάλα εις τας εξέδρας.

9. Ου ψευδοτραυματιστείς ίνα κερδίσεις δευτερόλεπτα.

10. Ουκ επιθυμήσεις την κίτρινη κάρταν του αντιπάλου σου.

thestranger/lifo.gr

Κρατήστε τα γραπτά

του Άλκη Γαλδαδά

Στη δεκαετία του ’90, νέος και ρομαντικός, αποφάσισα να μην απουσιάσω από μιαν απεργία των Εκπαιδευτικών που μου φαινόταν δίκαιη και προμηνυόταν μεγάλη σε διάρκεια και σκληρή. Έψαξα μάλιστα να βρω και μια προσωρινή δουλειά γιατί δεν ήμουν «ιδιαιτεράκιας» και έπρεπε κάπως να επιβιώσω. Ήταν η πιο μακροχρόνια απεργία αν δεν κάνω λάθος και έληξε όταν το Υπουργείο Παιδείας πέρασε στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου και του δόθηκε σαν προίκα να μας μοιράσει ένα κάποιο επίδομα. Εγώ, επειδή η δουλειά που βρήκα τελικά ήταν να ξεφορτώνω τελάρα στη Λαχαναγορά, από την απεργία κληρονόμησα έναν πόνο στη μέση και μέχρι να μου περάσει, ο νεοδημοκράτης πρόεδρος της Ο.Λ.Μ.Ε., ένας γυμναστής αν θυμάμαι καλά, εξαιτίας και της ανελέητης δημοσιότητας πρόλαβε να βγει άνετα βουλευτής.


«Έτοιμο για καταστολή το Υπουργείο Παιδείας», διαβάζω στην εφημερίδα, μετά την άρνηση κάποιων εκπαιδευτικών να βαθμολογήσουν γραπτά των παιδιών. Θα είναι λοιπόν μεγάλο λάθος, νομίζω, αν η Υπουργός παρασυρθεί από τους συμβούλους της και προσπαθήσει να βρει κάποια βίαιη λύση. Από το να βάλει κάποιους να διορθώσουν έως και να επιστρατεύσει. Θα πέσουν όλοι να φάνε μόνο εκείνη. Της προτείνω να αφήσει τους εκπαιδευτικούς να επιμείνουν στην κατακράτηση των γραπτών. Όπως μάλιστα είδα το Κ.Κ.Ε. πρότεινε αποχή διαρκείας. Ας τους αφήσει λοιπόν να εκτίθενται επ’ αόριστο. Σε μια επίδειξη αδιαλλαξίας διαρκείας. Νεοδημοκράτες και Κ.Κ.Ε. τώρα αντάμα και μια θλιβερή ουρίτσα πίσω τους ο Συνασπισμός, που κάποτε είχε συναρπάσει τον κόσμο με τη στάση του (το θυμούνται ακόμη το 18% άραγε;) αφήνοντας στο Λ.Α.Ο.Σ. άλλη μια ζουμερή μπουκιά.


Τα παιδιά είναι παιδιά, και μάλιστα κατακουρασμένα αυτή στιγμή. Θα βγάλουν λοιπόν γρήγορα από το μυαλό τους τα γραπτά και τα αποτελέσματα. Θα προσπαθήσουν να χαρούν το καλοκαίρι τους και θα χάσουν λίγη ακόμη από την εμπιστοσύνη τους στους μεγάλους. Στην ουσία οι συνδικαλιστές της Ο.Λ.Μ.Ε. θα έχουν να αντιπαρατεθούν με τους γονείς και αυτοί νομίζω πως δεν θα ξεχάσουν εύκολα τη στάση των «ανήσυχων» για τα χάλια της Παιδείας μας που με όσα κάνουν, αυξάνουν στα σίγουρα την πελατεία και τα φλουριά στα ταμεία των Ιδιωτικών σχολείων. Ας έχει την ψυχραιμία αλλά και την διορατικότητα η κ. Διαμαντοπούλου να εξασφαλίσει τα γραπτά κάπου διότι αν μπει μια φωτιά η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη και ποιος από όλους, Υπουργείο ή συνδικαλιστές, θα μπορεί να ξανακοιτάξει παιδιά και γονείς στα μάτια και ας περιμένει για το μετά.


Είπαν οι συνδικαλιστές ότι θα εξηγήσουν στους γονείς. Ας τους αφήσουν λοιπόν να δούμε αν και πόσους θα πείσουν. Θα πείσουν τόσους όσους Αμερικανούς τουρίστες διαβάσαμε στον αγαθό Ριζοσπάστη ότι χειροκροτούσαν που δεν τους άφηναν να ανέβουν στο πλοίο; Θα αμολήσουν και τη γνωστή λυσσασμένη, αφρίζουσα και καπνίζουσα εκπρόσωπο του Κ.Κ.Ε. στα παράθυρα για να μας πείσει περί αυτού; Να δούμε τι θα έχει να πει στους γονείς και το καλό και very clean παλληκάρι που ήλθε τώρα στη Νέα Δημοκρατία για τη στάση των δικών του στην πλήρως αξιόπιστη Ο.Λ.Μ.Ε., που μπαίνεις ένας απλός εκπαιδευτικός χωρίς και πολλά-πολλά προσόντα και αν σου τύχουν μερικές χοντρές διεκδικήσεις και το κυνηγήσεις το πράγμα μέχρι και βουλευτής μπορεί να γίνεις.

protagon.gr

κρατικη πτωχευση

θεατρο σκιων

β.βιλιαρδος

Η διαδικασία συρρίκνωσης της ελληνικής οικονομίας, η απειλή μίας δίδυμης κρίσης, οι εχθροί του Πολίτη, η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, η εικονική πραγματικότητα και η ανάγκη εξέλιξης της ΕΕ, στο τέταρτο κοινωνικό στάδιο.

*******************

Είμαστε σχεδόν βέβαιοι πως, κανένας Έλληνας Πολίτης δεν πιστεύει ότι είναι δυνατόν να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα το οικονομικό πρόγραμμα της «κυβέρνησης» μας, εξαλείφοντας τουλάχιστον το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. Εάν όμως κάτι τέτοιο είναι τόσο εμφανές σε όλους εμάς, τότε δεν μπορεί παρά να ισχύει το ίδιο, τόσο για την κυβέρνηση μας, όσο και για αυτούς που μας το επέβαλλαν - με την «υποταγή» φυσικά της πολιτικής μας ηγεσίας. Αναρωτιέται λοιπόν εύλογα κανείς, ποιος είναι ο αληθινός σκοπός της διαδικασίας «συρρίκνωσης» που δρομολογείται - τι δηλαδή «κρύβεται» πίσω από την εικονική πραγματικότητα, η οποία «προβάλλεται» σε όλους εμάς.

Επειδή όμως δεν είναι σωστό να εξάγονται αυθαίρετα συμπεράσματα, είναι ίσως σκόπιμο να τοποθετηθούμε επιγραμματικά στα κεντρικά μεγέθη, από τα οποία διακρίνεται, με κάποια σχετική ασφάλεια, η αδυναμία επίτευξης του προγράμματος «εξυγίανσης» της Ελληνικής Οικονομίας. Εν πρώτοις λοιπόν, από τον Πίνακα Ι φαίνεται καθαρά μία σημαντικότατη επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών της χώρας μας το 2009, σε σχέση με το 2008. Λαμβάνοντας δεδομένη επί πλέον την πρόβλεψη του ΔΝΤ για το 2010 (ύφεση -4%), καθώς επίσης τη μείωση του ελλείμματος στο περίπου -9,0% (αν και θεωρούμε τα δύο αυτά μεγέθη εξαιρετικά αισιόδοξα – πόσο μάλλον όταν το δημόσιο χρέος το 2009 είναι πιθανότατα υψηλότερο κατά 25 δις €*), καταλήγουμε σε μία «πρόβλεψη» για το 2010, η οποία φαίνεται στην τρίτη στήλη του Πίνακα Ι:

Μεγέθη                                                      2008            2009              2010



ΑΕΠ                                                          239,1             237,5               228

Έλλειμμα                                                  -18,3             -32,3             -20,52

Έλλειμμα / % ΑΕΠ                                    -7,7            -13,6                 -9

Δημόσιο Χρέος*                                      237,3             273,4               293,92

Δημόσιο Χρέος / % ΑΕΠ                          99,2             115                  128,9

Δημόσιο Χρέος / Κάτοικο                 21.157,20        24.280,40          26.103,00

Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών Γερμανίας – Έκθεση Απρίλιος 2010, Eurostat


Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

* Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση, το χρέος του 2009 ανήλθε στα περίπου 298 δις € 

Χωρίς να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες, είναι κατά την άποψη μας δεδομένη η μη επίτευξη των στόχων - πολύ περισσότερο, επειδή διαφαίνεται ότι ευρίσκεται σε εξέλιξη ένα ιδιάζων φαινόμενο (άρθρο μας: ΣΤΑΣΙΜΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ: Η «καταδίκη» της χώρας μας σε μία ειδική μορφή του φαινομένου, σύμφωνα με το οποίο η ανεργία αυξάνεται, ταυτόχρονα με την άνοδο των τιμών αγοράς για τους καταναλωτές και τη μείωση των τιμών πώλησης για τη βιομηχανία 9/5/2010), το οποίο ενδεχομένως θα οδηγήσει σε μία κρίση του κλάδου των ακινήτων.

Η συγκεκριμένη αυτή κρίση, «πυροδοτεί» αμέσως μετά μία μεγάλη τραπεζική (δίδυμες κρίσεις), από την οποία είναι σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει μία χώρα

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

το παραδειγμα της ισλανδιας και η wikileaks

ενα μεγαλο βημα,για την παγκοσμια ενημερωση,εγινε σημερα στο κοινοβουλιο της ισλανδιας.η βουλη της χωρας,ψηφισε νομο που χαρακτηριζει πλεον την ισλανδια ως παγκοσμιο ασυλο για ερευνητες-δημοσιογραφους και whistleblowers(πληροφοριοδοτες).λαμβανοντας υπ οψιν τις προτασεις του iceland modern media initiative,απο τον περασμενο φεβρουαριο,τις εκανε νομο του κρατους.
το νομικο πλαισιο εχει παρθει απο το αντιστοιχο που ισχυει για τα βιβλια, στις πολιτειες της νεας υορκης και φλοριδα.παρεχει μια ασπιδα απεναντι σε οποιδηποτε προσπαθησει να καταστειλει τις ελευθεριες εκφρασης στην ισλανδια.
η σπιθα που ξεκινησε αυτη την κινηση ηταν η οικονομικη κριση που ξεσπασε με τη γνωστη καταρρευση που ακολουθησε.το 2009 η wikileaks,παρουσιασε ενα ντοκουμεντο με μεγαλομετοχους που ειχαν εσωτερικη πληροφορηση και φαινεται πως επωφεληθηκαν προσωπικα απο τις διασυνδεσεις που ειχαν με την αμαρτωλη τραπεζα kaupthing.οι ισλανδοι εξοργιστηκαν με τις ενεργειες αυτες των δεφθαρμενων τραπεζιτων.ετσι περασαν το νομο αυτο ετσι ωστε να μη ξανασυμβει τετοιο γεγονος.ελευθερωσαν την πραγματικη ενημερωση.

ποια ειναι ομως η wikileaks;

ειναι μια οργανωση που ιδρυθηκε για να προστατεψει τους δημοσιογραφους και τους ακτιβιστες της ενημερωσης σε ολο τον κοσμο,οι οποιοι εχουν "ευαισθητο" υλικο πληροφορησης.πιστευουν πως η αποκρυψη διαφορων "κυβερνητικων" ενεργειων εχουν ως αποτελεσμα τη διαφθορα.σας θυμιζει κατι;η διαφθορα οδηγει σε λιγοτερη δημοκρατια και αδυναμες κυβερνησεις.σας θυμιζει κατι;
χρειαζεται λοιπον ελεγχος.και αυτος χρειαζεται ανεξαρτητες πληροφοριες.εκει ερχεται η wikileaks.με ενα παγκοσμιο δικτυο να αποκαλυψει αληθειες σε ολο τον κοσμο χωρις τον κινδυνο που διατρεχει ο καθε "πληροφοριοδοτης.μεσω bloggin ,twitter και της ιστιοσελιδας wikileaks.org.μαλιστα υπαρχουν αναφορες και για την ελλαδα.
το τελευταιο προβλημα για την οργανωση ειναι η δημοσιευση ενος βιντεο που δειχνει αμερικανους να σκοτωνουν αμαχους στο ιρακ.βασιζομενοι στην καμπανια του obama για την προστασια των απορητων πληροφοριων,ο συνιδρυτης της julian assange αναζητειται απο τους πρακτορες.κατασκοπευτικο εργο;οχι,ειναι η πραγματικοτητα.κανεις δε θελει τετοιου ειδους διαρροες.
η ισλανδια μετα το στραπατσο,αποφασισε να λεει την αληθεια.για εμας αυτα ειναι προφανως επιστημονικη φαντασια.το ποσο τραγικοι ειμαστε και ταυτοχρονα πισω απο τον πολιτισμο,φαινεται απο τις γελοιες εξεταστικες επιτροπες.και απο τους τρωγλοδυτες που εχουν αναλαβει να μας φωτισουν.ο βαλυρακης και ο τζαβαρας.τετοιοι ειμαστε.συναφι.

μας επρηξες..

                                            


  πουρουπουπου vs βουβουζελα 53-0                                    

τι ειπε ο δασκαλος διακογιαννης

ελλαδιφορνια

"Μια λιόλουστη χώρα, υπέροχες παραλίες, το όνειρο όσων ζουν στις σκοτεινές πολιτείες που το χειμώνα το κρύο τρυπάει τα κόκκαλα και το καλοκαίρι η κουφόβραση πνίγει την σκέψη. Μια χώρα που όμως λοιδορείται παντού επειδή χρωστάει παντού. Μια χώρα που αναγκάζεται να περικόβει από τα σχολειά, τα δημόσια νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια αλλά και πάλι δυσκολεύεται να πληρώσει μισθούς, να ξεπληρώσει τα παλιά της χρέη, να πείσει τους πλουσιότερους πολίτες της να καταβάλουν τους φόρους που θα βοηθούσαν στις δύσκολες στιγμές.


Πέρσι τέτοιο καιρό, στην Αίγινα, τρώγαμε την μηλόπιτα που μαγείρεψε ο Gary ακολουθώντας την συνταγή της Πολωνέζας γιαγιάς του, την ξεπλέναμε με λίγη Κρητική τσικουδιά και με δέος συγκρίναμε τις πατρίδες μας που η προηγούμενη παράγραφος περιγράφει εξ ίσου καλά. Την Ελλάδα και την Καλιφόρνια.
Πριν κάποιος αναφωνήσει, σωστά, ότι οι διαφορές είναι τεράστιες (που είναι άραγε η ελληνική Silicon Valley;), η σύγκριση, παρόλα αυτά, είναι χρήσιμη. Οι δύο πατρίδες μας βρίσκονται στην δίνη της χειρότερης δημοσιονομικής κρίσης της πρόσφατης ιστορίας τους. Μιας κρίσης που απειλεί να αποδομήσει τον κοινωνικό ιστό, τους όποιους θεσμούς κοινωνικής συνοχής είχαν με τον καιρό χτιστεί, τις σχέσεις με τους υπόλοιπους εταίρους της μεγάλης νομισματικής ένωσης στην οποία ανήκουμε (την ζώνη του δολαρίου και την ευρωζώνη).

Κάποια στιγμή μάλιστα βάλαμε και το αρχαίο πλέον Hotel California. Ακούγοντας τον στίχο των
Eagles: “You can check-out any time you like, but you can never leave”,(1) κοιταχτήκαμε. Περιέγραφε απόλυτα την κατάσταση τόσο της Καλιφόρνιας όσο και της Ελλάδας. Ακόμα καλύτερα περιέγραφε το πόσο ανόητη είναι η ταύτιση της τύχης του Μάαστριχτ με την τύχη της Ευρώπης, πόσο επικίνδυνο είναι το δόγμα ότι η λύση του Ευρωπαϊκού προβλήματος είναι η σκληρότερη δημοσιονομική πειθαρχία και η επιβολή μιας νέας Συνθήκης των Βερσαλλιών σε ελλειμματικές χώρες όπως η Ελλάδα. Μια ματιά στην Καλιφόρνια βοηθά να κατανοήσουμε το άτοπο του εγχειρήματος.


Η Καλιφόρνια έχει δημοσιονομικό ετήσιο έλλειμμα της τάξης του 20% ($20 δις με πολιτειακό προϋπολογισμό $100 δις) και μεγάλο συσσωρευμένο χρέος για το οποίο πρέπει να καταβάλει κάθε χρόνο το 6% του προϋπολογισμού σε αποπληρωμές. Για αυτό τον λόγο, ο Economist χαρακτήρισε την Καλιφόρνια αποτυχημένο κράτος (failed state), κάτι που δεν έχει πει ούτε για την Ελλάδα! (Βλ. το τεύχος της 10ης Ιουνίου 2009).
Κι όμως: Η κρίση της Καλιφόρνιας, παρόλο που η Καλιφόρνια είναι από οικονομικής πλευράς πολλαπλάσιας σημασίας σε σχέση με τις υπόλοιπες ΗΠΑ απ' ότι είναι η Ελλάδα σε σχέση με την ΕΕ, δεν έδωσε έναυσμα σε κανένα καιροσκόπο να επιτεθεί στο δολάριο. Ο λόγος προφανής: Ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός και η δυνατότητα της κεντρικής τράπεζας, της Fed, να εκδίδει ομόλογα για την Ένωση συνολικά (δηλαδή να δανείζεται εκ μέρους όλων των πολιτειών). Κανένας πολιτικός στην Ουάσινγκτον δεν σκέφτηκε να πει στον Σβάρτζενεγκερ (να άλλη μια διαφορά με την Ελλάδα...) ότι με την δημοσιονομική απειθαρχία της πολιτείας του οδηγεί την Ένωση στην καταστροφή. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση εισπράττει άμεσα το 60% των φόρων που πληρώνουν οι Καλιφορνέζοι και επιστρέφει στην Κυβέρνηση του Σακραμέντο το 15% αυτών των φόρων υπό την μορφή επιδοτήσεων για την παιδεία, τα δημόσια έργα, την υγεία κλπ.


Αυτή η διαδικασία εξασφαλίζει (α) στην Ένωση (στις ΗΠΑ δηλαδή) ότι τα όποια ελλείμματα των πολιτειών έχουν μηδαμινό αντίκτυπο στην συνολική ευημερία της ζώνης του δολαρίου και (β) στις πολιτείες έναν σημαντικό βαθμό ανεξαρτησίας ως προς την άσκηση εγχώριας κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής.


Εν τέλει, αυτό που προστατεύει τόσο την Καλιφόρνια από την Ουάσινγκτον όσο και την Ουάσινγκτον από την Καλιφόρνια είναι η ένταξη της πολιτείας σε μια ένωση 50 πολιτειών με ισχύ πολύ μεγαλύτερη από το άθροισμα της ισχύος των πολιτειών. Ο πολλαπλασιασμός αυτών των δυνάμεων δεν οφείλεται (ακούτε εκεί στις Βρυξέλλες;) στους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς πολιτειών και ομοσπονδίας αλλά στην κοινή διαχείριση του συνολικού χρέους της Ένωσης (πολιτειακού, ομοσπονδιακού και ιδιωτικού). Το χρέος της πολιτείας δεν καταβαραθρώνει την Ένωση και, παράλληλα, το χρέος της Ομοσπονδίας δεν βαραίνει την πολιτεία.


Ένδειξη αυτού είναι το γεγονός ότι η Καλιφόρνια, παρά το έλλειμμα του 20% και την απαίσια δημόσια εικόνα των δημοσιονομικών της πολιτείας (θυμηθείτε τα σχόλια του Economist) δεν έχει κανένα πρόβλημα να δανείζεται στις αγορές.


Αντίθετα, η Ελλάδα, αν και αποφασισμένη να βάλει βαθειά το νυστέρι για να μαζέψει το έλλειμμά της, δεν καταφέρνει να αποσοβήσει ούτε την δική της κρίση αλλά ούτε και να εμποδίσει με αυτές τις θυσίες την κρίση της ευρωζώνης. Ιδού η ειρωνεία: Η Ελλάδα είναι έτοιμη να κάνει αυτό που θα έλυνε τα προβλήματα της Καλιφόρνιας (αν οι Καλιφορνέζοι ήταν διατεθειμένοι να κάνουν τις ίδιες θυσίες) αλλά όχι της Ελλάδας. Από την άλλη, οι Καλιφορνέζοι έχουν μια σχέση με την δική τους νομισματική ζώνη που, αν ίσχυε στην Ευρώπη, θα έλυνε τα δικά μας προβλήματα.



Το συμπέρασμα είναι απλό. Το γνωρίζετε και χωρίς την σύγκριση Ελλάδας και Καλιφόρνιας. Απλά, η σύγκριση αυτή, παρά τις αδυναμίες της λόγω των μεγάλων διαφορών των 'χωρών' μας, μας βοηθά να ξεδιαλύνουμε κάποια σημαντικά πράγματα τα οποία χάνονται μέσα στην κακοφωνία των συζητήσεων περί δημοσιονομικής πειθαρχίας, μνημονίων, ασφαλιστικού κλπ: Είτε, λοιπόν, η σημερινή κρίση θα οδηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης είτε στην τριχοτόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε τρεις ζώνες: της ζώνης της Στερλίνας, του Ευρώ και του Μάρκου, όπου η πρώτη θα στραφεί προς το δολάριο, η δεύτερη θα αναβιώσει την Λατινική Ένωση του 19ου αιώνα και η τρίτη θα στρέψει την Γερμανία προς Ανατολάς (δημιουργώντας έναν ζωτικό χώρο από τα κανάλια του Άμστερνταμ και τον Ρήνο μέχρι τις παρυφές της Ουκρανίας, και με απώτατο σημείο αναφοράς την Σαγκάη).

Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί για τους λαούς της Ευρώπης είναι η καθυστέρηση, η αναβολή, η επιλογή της μη επιλογής για χρόνια πολλά και αλγεινά. Το δεύτερο χειρότερο είναι η τριχοτόμηση που αναφέραμε παρά πάνω. Η βέλτιστη όμως λύση, και η μόνη που εξασφαλίζει την ειρήνη και την προοπτική μιας γενικευμένης ευημερίας, είναι η ομοσπονδιακή. Αυτή η λύση όμως προϋποθέτει την απόφαση της Γερμανίας να ηγηθεί ενός ομοσπονδιακού προϋπολογισμού που θα αφορά ένα ποσοστό περίπου στο 60% του Ευρωπαϊκού εισοδήματος. Προϋποθέτει, με άλλα λόγια, μια Γερμανία που να μην μπερδεύει την έννοια της ηγεμονίας με εκείνη του αυταρχισμού.

Τι μπορεί να κάνει μια μικρή και απαξιωμένη χώρα όπως η Ελλάδα προς αυτή την κατεύθυνση; Πολλά. Μη ξεχνάμε την μεγάλη συνεισφορά των μικρότερων και περισσότερο χρεωμένων πολιτειών στην ίδρυση της ζώνης του δολαρίου και, αργότερα, της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ. Η Ελλάδα μπορεί νοικοκυρεύοντας τα του οίκου της αλλά και ταυτόχρονα καταδεικνύοντας το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί η σημερινή πολιτική της Ένωσης (με την προσήλωση της στον φετιχισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων) να ωθήσει την Ένωση (σε συνεργασία με άλλες χώρες και θεσμούς που σκέφτονται ανάλογα) προς την μόνη λογική της κατάληξη.

Αλλιώς ο στίχος των Eagles θα ισχύσει για όλους του ευρωπαίους σε παραλλαγή: “You can check-out any time, but why would you bother checking in?”(2)

(1)'Μπορείς να αφήσεις το δωμάτιο όποτε θέλεις αλλά δεν μπορείς ποτέ να φύγεις.'

(2) 'Μπορείς να αφήσεις το δωμάτιο όποτε θέλεις αλλά ποιος ο λόγος να το πάρεις;' "

γιαννης βαρουφακης. protagon.gr

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

ριζο ζεις εσυ μας οδηγεις

το 49% των ελληνων αυνανιζονται καθημερινα!!!αποτελεσμα της οικονομικης κρισης και απο το φοβο να μη φερουν στον κοσμο παιδια

φοβερο πρωτοσελιδο.ειναι σιγουρο πως ο ριζος θα αναλυσει ενδελεχως στα μεσημεριανα trash τη μεγαλη αποκαλυψη,εκτος κι αν αναλαβει αυτο το υψιστης σημασιας εργο,η ποντικομαμη ο πυριοχος.

αλλα ευρηματα της ερευνας παροσιαζουν το 99,9% των ελληνων,να αυνανιζονται γενικως και αοριστα.εκ συστασεως του ελληνικου κρατους.
το 30% των ελληνων δεν αυνανιζονται για να γλυτωσουν την τεκνοποιηση.εχουν ηδη παιδια.ενα 20% χρησιμοποιει προφυλακτικα.ενα 50% απο το 20% χρησιμοποιει και σπιραλ.ενα 10% απο αυτους που χρησιμοποιουν και σπιραλ,δυσκολευεται να προμηθευτει απο τα φαρμακεια λογω μη συνταγογραφησης και τελικως συμπεριλαμβανεται στο 49% που αυνανιζεται.
λογω του αυνανισμου,εχει δημιουργηθει ενα υβριδικο ον,ο ανθρωπος λεκανη.το ανθρωπος πλακακι ειναι σε πειραματικο σταδιο.οι περισσοτεροι αποφευγουν τα πλακακια.ο ανθρωπος λεκανη λοιπον,ειναι το αντιπροσωπευτικο δειγμα αυτη τη χρονικη στιγμη,στη χωρα μας.
λειτουργει ως σκεπτομενος και ως δεκτης αποβλητων.με την πρωτη του ιδιοτητα,προσπαθει να βγαλει μια ακρη,να ενημερωθει,να καταληξει.με τη δευτερη ομως,συνεχως αυξανουσα στατιστικως,εχει καταληξει να ειναι ο σκουπιδοφαγος του συστηματος.
η μονη λυση για να μειωθει το ποσοστο των αυνανιστων στην ελλαδα,σιγουρα δεν ειναι η αυξηση των μισθων και η επιστροφη στο παραδοσιακο τροπο σωματικης απολαυσεως.αλλωστε δεν υπαρχει σαλιο γενικως,σιγα να μην υπηρχε για διεισδυσεις.
ο μονος τροπος ειναι να προβαλλονται καθε μερα απο την τηλεοραση,η ξενογιαννακοπουλου και ο τζαβαρας.ετσι η καταπιεσμενη libido θα τα παρατησει και θα παει για υπνο.
ουτε σεξ ουτε αυνανισμος.αρκετα γαμη....ε και μαλακιστηκε ο πολυπαθος λαος μας.ας ακολουθησουμε το συνθημα των περασμενων ευρωεκλογων.αποχη τωρα! αλλαξτε σπορ!
τουλαχιστον αλλαξτε χερι να δυσκολεψει η φαση...

πως παιζεται το παιγνιδι της υποβαθμισης

απο greece-salonika.blogspot

Στο διεθνές τραπεζοκεντρικό οικονομικό σύστημα, τα κράτη, μάλλον, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να μάθουν καλά τη διάκριση μεταξύ χρηματιστηριακής και πραγματικής οικονομίας αλλά και τους πολύπλοκους τρόπους που αυτές οι δύο συνδέονται μεταξύ τους.

Η Ελλάδα προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε αυτό το....διφυές σύστημα από ιδρύσεως του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, το 1821 και το πετυχαίνει άλλοτε με μεγαλύτερη και άλλοτε με μικρότερη επιτυχία.
Το μυστικό έγκειται στην αναγνώριση και την κατανόηση των αδυναμιών του συστήματος, ώστε να μπορέσει να γίνει όσο το δυνατόν σωστότερη εκμετάλλευσή τους αλλά και στη συνειδητοποίηση της εγγενούς αδυναμίας των κρατών, τουλάχιστον των περισσότερων εξ αυτών, να κινηθούν εναντίον του είτε να προσπαθήσουν να το παρακάμψουν.

Οσο περισσότερο πλησιάζουμε στο σήμερα τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάπτυξη της χρηματιστηριακής οικονομίας και η επιρροή της στην πραγματική οικονομία. Και όπως και στην μία έτσι και στην άλλη, υπάρχουν μονοπώλια, ολιγοπώλια και καρτέλ, δηλαδή συσσωματώσεις δυνάμεων που προσπαθούν, πάση θυσία, να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.



Η GOLDMAN SACHS , Ο κ. ΜΠΛΑΝΚΦΕΪΝ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ



Μία από τις ναυαρχίδες του διεθνούς τραπεζοκεντρικού συστήματος είναι η Goldman Sachs, εταιρεία η οποία αποτελεί σύμβουλο πολλών κρατών ως προς το πώς θα κινηθούν μέσα στη χρηματιστηριακή οικονομία, με έναν από τους πελάτες της να είναι και η Ελλάδα. Ο διοικητής της Goldman, κ. Λόιντ Μπλάνκφεϊν, είναι στενός φίλος του νυν διοικητή της FED κ. Μπεν Μπερνάνκι, ο οποίος υπήρξε μέντορας και επιβλέπων καθηγητής στη διδακτορική του διατριβή στο Χάρβαρντ, ενώ και οι δύο είναι μέλη της λέσχης Bilderberg. Η δήλωσή του σε συνέντευξη το 2010 πως όταν κερδοσκοπεί «επιτελεί το έργο του Θεού» προκάλεσε ποικίλα σχόλια στα μεγαλύτερα διεθνή ΜΜΕ.


Το 2000 η Ελλάδα με τη βοήθεια της Goldman συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα χρηματιστηριακής δανειοδότησης («Αριάδνη»), το οποίο ανανεώθηκε με νέους όρους το 2001 και κατέληξε σε ένα δεύτερο πρόγραμμα («Αίολος») που εξασφάλιζε χρήματα για τη χώρα με αντάλλαγμα την παραχώρηση δικαιωμάτων από τη χρήση αεροδρομίων και τυχερών παιχνιδιών.
Η φύση του χρηματιστηριακού αυτού προϊόντος δανεισμού ήταν τέτοια, που παρουσίαζε τον δανεισμό ως πώληση κάνοντας εφικτή την αποφυγή του συνυπολογισμού του δανείου στα κρατικά έξοδα και επιτρέποντας την εμφάνιση μικρότερου κρατικού ελλείμματος από το πραγματικό. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στη χώρα να παρακάμψει το βασικό κριτήριο του Μάαστριχ για μέγιστο ποσοστό ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ, επιτρέποντας, έτσι, την είσοδο της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ (παρά το γεγονός ότι δεν πληρείτο το δεύτερο κριτήριο ένταξης που έθετε το 60% ως όριο χρέους ως προς ποσοστό του ΑΕΠ, αφού αυτό ξεπερνούσε το 100% στην περίπτωση της Ελλάδας). Παρόμοια προϊόντα χρησιμοποίησε και η Ιταλία και πιθανόν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η συμφωνία Ελλάδας - Goldman ήταν νόμιμη όταν συνήφθη, αλλά ένας ευρωπαϊκός νόμος

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

τα απονερα και το κρισ κραφτ

εβλεπα σε τοπικο καναλι,μια εκδηλωση του επιμελλητηριου που εγινε με σκοπο την τονωση μιας τοπικης αγορας,οπου περιελαμβανε επιδειξη μοδος.καλα δε το συζητω για το απολυτο βουλγαρικο style των ενδυματων.ουτε για την εικονα που εδινε το σιοου,μοιαζοντας με εκδηλωση γαμου βουκολικης εντρυφησεως.ουτε θα αναφερθω στην παρουσιαστρια με το φανταχτερο see through με σχεδιακια ρομπας του 50,σαν αυτα που φορουσαν οι γιαγιαδες.αλλα μπροστα στο αλαβαστρινο σωμα που αναδεικνυονταν,αξιζε την υπερβαση.τωρα εαν κυνηγουσα το ενα μου ματι που επεσε και κυλουσε κατω,παραλληλα με μια εντονη διαθεση για zadac που μου προκαλεσε η τηλεθεαση,αυτα ειναι ενα εντελως προσωπικο  θεμα, που θα το λυσω με τον ψυχολογο μου.

με το που συνηλθα σκεφτηκα απο που προερχεται ολη αυτη η βλαχο-lifestyle διαθεση του λαου μας.ψαχνοντας βρηκα τον τελειο στοχο.κυριες και κυριοι,σας παρουσιαζω μεσω του vapsomalliades.blogspot την ιστορια του π.κωστοπουλου.αυτος που τωρα βρηκε θεση επιτελους σε ενα talent-show,αντιστοιχο της αισθητικης του.

" Ο μικρός Πέτρος ήταν ένα τυπικό παιδί της ελληνικής επαρχίας. Γεννημένος σε μια ταπεινή οικογένεια του μόχθου στην περιοχή του Βόλου, η οποία δύσκολα τα έφερνε βόλτα. Ο πατέρας επαγγελματίας του βολάν (σε γκρι χρώμα τότε), η μητέρα κατά βάσιν οικιακά. Δύσκολα έβγαινε το μεροκάματο και αυτό στοίχιζε στον μικρό Πέτρο, του οποίου η ψυχή εφλέγετο για τα μεγάλα, τα πολυτελή και τα υψηλά… Η λαϊκή του καταγωγή τον στοίχειωνε. «Εγώ είμαι για μεγάλα πράγματα» έλεγε και ξανάλεγε από μέσα του ο ακαλαίσθητος και χονδροειδής στους τρόπους έφηβος, επιχειρώντας να γίνει δεκτός στον «καλό κόσμο» της θεσσαλικής πόλεως για αρχή – και μετά βλέπουμε… Εντελώς άξεστος και ακαλλιέργητος, τριγύριζε με μακριά μαλλιά (είχε τότε τρίχα μπόλικη και θυσανωτή) στενό τζιν και μαύρο σκαρπίνι με λευκή αθλητική κάλτσα δώθε–κείθε, βαρώντας μυίγες της θεσσαλικής πόλεως.

Ασχολήθηκε και με το γουότερ πόλο (για να το γράψουμε στην ελληνοαγγλική / ελληνοχωριάτικη version που καταλαβαίνει καλύτερα ο Πέτρος…) με στόχο τη σχετική φιγούρα στα κορίτσια. Ο αγροίκος χαρακτήρας του ταίριαζε με τη βαθύτερη σκληρότητα (κάτω από το νερό) του συγκεκριμένου αθλήματος. Η εφηβεία του συνέπεσε με τη δημιουργία και γιγάντωση του κύματος της «Αλλαγής» και ο Πέτρος βρήκε επιτέλους αυτό που εξέφραζε τις μύχιες επιθυμίες του, την πραγματική του ιδιοσυστασία, αλλά και το όχημα για να του προσδώσει μια κάποια οντότητα, αφού βίωνε την επαρχιώτικη καταγωγή του ως άχθος και επιθυμούσε να ξεχωρίσει. Το ΠΑΣΟΚ των καταφρονεμένων που γυάλιζε, όμως, το μάτι τους για εξουσία ταίριαζε γάντι στους πόθους του φιλόδοξου και συμπλεγματικού Πέτρου...

Ξεκωλώθηκε, λοιπόν, στην αφισοκόλληση εκεί, στους κακοτράχαλους δρόμους και δρομίσκους του Βόλου, αντιμετωπίζοντας τον «Μεγάλο» σαν Θεό. «Έτσι θέλω να γίνω κι εγώ, σαν τον Ανδρέα» έλεγε και ξανάλεγε, φαντασιωνόμενος μεγαλεία, παράτες και λιλιά. Παρακολουθούσε τις μεγάλες συγκεντρώσεις της εποχής στην ασπρόμαυρη τηλεόραση Telefunken της οικογένειας και φαντασιωνόταν τον εαυτό του στη θέση του ομιλητή να τον επευφημούν οι μάζες...

Επίσης, πίεζε φορτικά τη μητέρα του να «αποκαθηλώσει» τον πίνακα του «γέρου με το τσιμπούκι» από το σαλονάκι και να τον αντικαταστήσει με κορνιζαρισμένη αφίσα του Ανδρέα με το τσιμπούκι…

Έντονος ο πόθος της αναγνώρισης για τον νεαρό Πέτρο, έντονο βέβαια και το σύμπλεγμα κατωτερότητας που τον κατέτρυχε. Το ατόφιο λαϊκό ρεύμα που

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

μαλβινα-πρωϊνος καφες-αβερωφ 11/19996

πιο χαμηλα,πιο χαμηλα

Μια ντροπή ξανθιά, που κείτονταν κάτω από τα κανόνια του θωρηκτού-συμβόλου για την Ελλάδα τον 20ό αιώνα και τραγουδούσε «πιο χαμηλά, πιο χαμηλά». Ανήμερα την 28η Οκτωβρίου 1996, η Ελένη Μενεγάκη παρουσίασε με τις «γλάστρες» της ένα... «εορταστικό» πρόγραμμα. Την επόμενη μέρα παραιτήθηκε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού κι ο μπαρμπα-Αντώνης Κωνσταντακέλλης, 97 χρόνων τότε, τελευταίος εν ζωή ναύτης του θωρηκτού στις ένδοξες του μέρες «που αγκυροβολούσε μια κανονιά από το σαράι του Σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη» κλήθηκε από το Πλωμάρι της Λέσβου όπου ζούσε, καλεσμένος της Ομοσπονδίας των Αιγαιοπελαγιτών της Αθήνας να το ξεμαγαρίσει με την παρουσία του.

Την περασμένη Πέμπτη, η ιστορία επαναλήφθηκε. Το θωρηκτό που απελευθέρωσε το μισό Αιγαίο, παραχωρήθηκε -μπας και νοικιάστηκε κιόλας;- στην εταιρεία «Atlas Maritime» του εφοπλιστή Λεό Πατίτσα να γιορτάσει μαζί με τη φετινή εφοπλιστική γιορτή, τα «Ποσειδώνια», και τον προ πέντε ημερών γάμο του με την πρώην σταρ Ελλάς και φυσικά... παρουσιάστρια πρωινής εκπομπής, τη Μαριέττα Χρουσαλά. Το τι έγινε στο στολισμένο σαν μπουμπουνιέρα θωρηκτό δεν λέγεται...




Ο μπαρμπα-Αντώνης Κωνσταντακέλλης δε ζει πια... Το 2001, έπειτα από 102 χρόνια ζωής, πήγε να συναντήσει τους φίλους του, τους άλλους αρμενιστές από το «Αβέρωφ». Να πούνε για το βομβαρδισμό της Ραιδεστού με το «Λέων», τα Μουδανιά, τις ανιχνεύσεις στον Βόσπορο, την Πάνορμο, μα πιο πολύ για το αγκυροβόλημα έξω από τη βασιλεύουσα πόλη. Την Κωνσταντινούπολη.



Το 1996 αρχικά είχαν κρατήσει κρυφό το ρεζιλίκι με τις ξανθιές από τον μπαρμπα-Αντώνη οι δικοί του. Σιγά-σιγά τού το είπαν «...να κάποιοι δεν φέρθηκαν σωστά στο θωρηκτό...». Αναψε και κόρωσε... «Σε ποιον ρε δεν φέρθηκαν σωστά; Στον άνθρωπο μας, τον "Αβέρωφ"; Μωρέ άνθρωπος είναι ο "Αβέρωφ". Ελληνας άνθρωπος μεγάλος και δυνατός. Ποιος τόλμησε να ξεχάσει τι έκανε ετούτο το καράβι;».



Σιγά-σιγά του το είπαν το κάμωμα... «Αχ να το ξανάβλεπα το καράβι μου, να περπατήσω απάνω στο κατάστρωμα, κι ας έσβηνα εκείνη την ώρα. Να έφευγα απάνω στα σανίδια του... Αχ και να το έβλεπα...».



Στα 97 του χρόνια ο μπαρμπα-Αντώνης τον είδε τον «μπαρμπα-Γιώργο», όπως αποκάλυψε πως αποκαλούσαν το θωρηκτό οι ναύτες του... Τον χαιρέτησε, ανέβηκε τη σκάλα του σαν 20χρονος αρμενιστής, χάιδεψε τον ναύτη που τον προϋπάντησε, ακουμπούσε με τα ακροδάχτυλά του τα σανίδια του «τα ποτισμένα με αίμα», ανιστορούσε τον καπετάνιο του τον Κουντουριώτη κι ύστερα τον άλλο του τον καπετάνιο, τον Λάσκο, μα σαν στάθηκε κάτω από τα κανόνια του δάκρυσε...



Κι ύστερα ένα κερί στον Αγιο Νικόλα, το μεγάλο καπετάνιο, εκεί κάτω από τα μεγάλα κανόνια. Κι ο μπαρμπα-Αντώνης έφυγε... Λίγο μετά, τρία μόλις χρόνια, ετούτος ο άνθρωπος-ιστορία, έφυγε για πάντα...



Την περασμένη Πέμπτη ξανά... Σαν οι ξανθιές και τα πρωινάδικα να έχουν βάλει στο μάτι το θρύλο... Μπιτάκια και DJs και ρούχα επώνυμων σχεδιαστών και δωδεκάποντα στα ματωμένα σανίδια και Bellini σαν... welcome drink, και φυσικά σαμπάνια... Α, όλα κι όλα. Στον «Αβέρωφ» συνηθιζόταν η σαμπάνια... Και στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού που έδωσε την άδεια για ετούτη την ξεφτίλα πρέπει πια να συνηθίζεται η σαμπάνια. Γενικό Επιτελείο Ναυτικού μιας Ελλάδας υπό κατοχή-ανήμπορη κι αυτή, και τα παιδιά της, να ανασάνει... Μοναχά μια βόλτα στο Τροκαντερό κάνουν και θυμώνουν. Σαν τον μπαρμπα-Αντώνη από το Πλωμάρι που σαν Ποσειδώνας φώναξε «...Μωρέ άνθρωπος είναι ο "Αβέρωφ". Ελληνας άνθρωπος μεγάλος και δυνατός. Ποιος τόλμησε να ξεχάσει τι έκανε ετούτο το καράβι;».



Ευτυχώς μπαρμπα-Αντώνη που δεν είσαι πια εδώ...

στρατης μπαλασκας-enet.gr

με οφελος 1τρις,δεν τελειωνει

Ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ορυκτών μετάλλων αξίας 1 τρισ. δολαρίων περίπου, ανακάλυψαν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, σε μία ανακάλυψη που θα μπορούσε να αλλάξει σε τρομακτικό βαθμό τις προοπτικές ανάπτυξης της ιστορικά εξαθλιωμένης χώρας της Κεντρικής Ασίας.


Όπως αναφέρουν οι New York Times, τα κοιτάσματα περιλαμβάνουν τεράστιες ποσότητες σιδήρου, κοβάλτιου, χρυσού καθώς και σημαντικών βιομηχανικών μετάλλων όπως το λίθιο, γεγονός που θα μπορούσε να μετατρέψει το Αφγανιστάν στη «Σαουδική Αραβία» του λιθίου και ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα εξορύξεων στον κόσμο.

Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων έγινε από μία μικρή ομάδα αξιωματούχων του Πενταγώνου και Αμερικανών γεωλόγων, όπως τονίζουν Αμερικανοί αξιωματούχοι, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση του Αφγανιστάν και ο πρόεδρος Hamid Karzai έχουν ενημερωθεί για την ανακάλυψη.

capital.gr

bonobo black sands

"My name is Bond ...Greek Bond"

Σφοδρή επίθεση στην Αγκελα Μέρκελ εξαπολύει στην αυριανή του έκδοση το γερμανικό περιοδικό “Der Spiegel”(εικόνα) για τη στάση της απέναντι στην ελληνική κρίση,


με ένα πραγματικά καταπληκτικό άρθρο.


Eπίθεση στην Άγκλελα Μέρκελ απ΄το Der Spiegel «Το όνομά μου είναι Bond. Greek Bond (=ομόλογο)», είναι ο τίτλος-λογοπαίγνιο ενός ιδιαίτερα γλαφυρού χρονικού των διακυμάνσεων που υπέστη τις...τελευταίες 45 μέρες ένα ελληνικό κρατικό ομόλογο-έρμαιο των διστακτικών χειρισμών κυρίως της γερμανικής κυβέρνησης γύρω από την ελληνική δημοσιονομική κρίση.

Ειδικότερα, ο χρονογράφος Alexander Smoltczyk υποδύεται τον ρόλο μικροεπενδυτή και παρακολουθεί την πορεία ενός ελληνικού κρατικού ομολόγου 15ετούς διάρκειας, αξίας 500 €, που αγόρασε (στο 84% της ονομαστικής του αξίας) – παρά τις ρητές αποτρεπτικές εισηγήσεις των συμβούλων επενδύσεων – στις 27 Απριλίου, ακριβώς, δηλαδή, την ημέρα της υποβάθμισης της Ελλάδας απο την Standard & Poor s, προκειμένου να στηρίξει «τη χώρα στην οποία χρωστάμε τη Δημοκρατία, την Αφροδίτη και τη λογική».



Το χρονικό καταλήει στις 7 Ιουνίου, «την ώρα που ο έλληνας πρωθυπουργός Παπανδρέου ετοιμάζεται να επισκεφτεί τη Λιβύη σε αναζήτηση χρημάτων, μια αντίδραση που είναι εντελώς λογική» – οπότε το ελληνικό ομόλογο έχει ανακάμψει εντυπωσιακά ανακτώντας το 97,7% της ονομαστικής του αξίας και ο αρθρογράφος-κάτοχός του σκέπτεται να το πουλήσει αποκομίζοντας κέρδος 81 €.

«Εάν οι υπουργοί Οικονομικών δεν είχαν ήδη εξαρχής αφήσει περιθώρια έστω και παραμικρής αμφιβολίας ότι συμπαραστέκονται στην Ελλάδα, δεν θα κατρακυλούσε ούτε το ευρώ. ΄Ομως, η τακτική της κυρίας Μέρκελ όχι μόνο προσέλκυσε τους λύκους – που φωλιάζουν κυρίως στο Σικάγο – αλλά έκανε να τρέχουν και τα σάλια τους», επισημαίνεται στο δημοσίευμα.

Σε άλλο άρθρο του αυριανού Der Spiegel, με τίτλο «Η Madame Non και ο Monsieur Duracell», αφού, μεταξύ άλλων, διαπιστώνεται ότι «οι γαλλογερμανικές σχέσεις υπέστησαν σοβαρή βλάβη» εξαιτίας της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης, προστίθεται σχετικά ότι:

Ο γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ενοχλημένος από το πόσο δυσκίνητη ήταν η αντίδραση της Μέρκελ κατά την διάρκεια της δραματικής κορύφωσης της ελληνική κρίσης. «Η διστακτική της στάση προκάλεσε μεγάλη ζημιά. Το Ιανουάριο, η όλη υπόθεση θα μας κόστιζε 15 δις € ενώ τώρα αναγκαστήκαμε να συγκεντρώσουμε 750 δις €», είπε πρόσφατα.

greece-salonika.blogspot

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

λευκοι ελεφαντες

o desmond tutu φορωντας τη φανελα της εθνικης του ομαδας,αναφωνουσε χθες σε ενα μεγαλο παρτυ, "ειμαστε ολοι αφρικανοι".σας θυμιζει κατι; οκ.παμε παρακατω.
οπως συνεβει και εδω με την τελεση των ολυμπιακων αγωνων,ετσι και στη ν.αφρικη,υπαρχουν σοβαρες αντιρρησεις.εαν εμεις τοτε ειχαμε ενα μετριο βιοτικο επιπεδο,αυτοι εχουν μια κλιμακα πανω απο το κανενα.
οι αγωνες αυτοι στοιχισαν στη χωρα αυτη 6 δις δολλαρια.η fifa χρησιμοποιησε τη χωρα και η χωρα τη fifa.σαφως ως χωρα εννοουμε την αρχουσα ταξη.

ο raj patel ειναι συγγραφεας του βιβλιου "η αξια του τιποτα-πως να αναδιαρθωθει η κοινωνια της αγορας και να επαναδιεκδικηθει η δημοκρατια".υποστηριζει πως αυτοι που ειναι αντιθετοι,καταλαβαινοντας και ζωντας τα προβληματα, θα προσπαθησουν να το δειξουν με καθε τροπο.θα σπασουν τις ζωνες προστασιας που υπαρχουν,τις "καθαρες" περιοχες που εχουν δημιουργηθει, οπως παντου πλεον στον κοσμο σε αναλογες εκδηλωσεις..τι ζητανε;τα αυτονοητα.τα χρηματα να κατευθυνοταν στην υγεια,στην παιδια, στο κοινωνικο συστημα.
στα καναλια θα φανουν αυτοι που ωφελουνται καθως θα αποκλειστουν οι χαμενοι.και αυτοι ομως θα χρησιμοποιησουν το παγκοσμιο κυπελλο.να δειξουν την κατασταση που επικρατει στη χωρα.τις χαμενες ευκαιριες.αυτο ελπιζουν.

ο desmond tutu αποκαλει τα σταδια "λευκους ελεφαντες".εμεις απλα θα παρακολουθησουμε τους αγωνες,που ειναι παντα ενδιαφεροντες.θα υποστηριξουμε ομαδες(viva argentina!),θα χαρουμε γκολ και αποκρουσεις,τακλιν και τζαρτζαρισματα.θα πιουμε τις μπυρες μας και θα εχουμε κατι να μας απασχολησει ευχαριστα για ενα μηνα.
οι αλλοι εκει κατω,θα προσπαθουν να αποφυγουν το πατημα των "λευκων ελεφαντων".

απο τη χθεσινη εκδηλωση-γιορτη ο hugh masekela παιζοντας το grazing in the grass.μαζι του η lira τραγουδωντας την αξεχαστη miriam makeba και το pata pata.( σαν παρουσιαση eurovision ακουστηκε αυτο.τελος παντων).

Τσίπουρα με τους ανανεωτικούς

της Κατερίνας Γκίκα

Ήταν λίγο μετά την ανακοίνωση της ανεξαρτητοποίησης των τεσσάρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όταν συνάντησα τον Γρηγόρη Ψαριανό παρέα με τον συνάδελφό του Νίκο Τσούκαλη στο καφενείο της Βουλής να κερνούν τσίπουρα. «Πως αισθάνεστε;» ρώτησα με απροσποίητο ενδιαφέρον. «Απελευθερωμένοι», μου είπαν και οι δυο με μια φωνή. Από εκεί και ύστερα η αμηχανία καλύφθηκε από τον χειμαρρώδη λόγο του Ψαριανού.



«Εγώ δεν το λέω διάσπαση, αλλά επαναδιαπραγμάτευση των σχέσεων μας», έλεγε μεταξύ συγχαρητηρίων sms που ελάμβανε στο κινητό του. «Τώρα που το ΠΑΣΟΚ διαλύεται εμείς θα έπρεπε να έχουμε αίθουσα υποδοχής. Αντ’ αυτού συρρικνωνόμασταν μέρα με την μέρα. Αυτό λέω στον φίλο και αδερφό μου Αλέξη Τσίπρα εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο αλλά δεν με ακούει». Παιδικές αρρώστιες της Αριστεράς; Θα δείξει. Δεν μπορεί όμως εύκολα να ξεχάσει κανείς ότι με το ίδιο υλικό ύφαινε τα όνειρά της, η ανανεωτική Αριστερά και το μακρινό 1989, όταν ο αείμνηστος Γιάνναρος έλεγε «το ΠΑΣΟΚ αποδομείται! Οι οπαδοί του φυλλορροούν». Και τότε, η Ανανέωση, ετοίμαζε… προθαλάμους υποδοχής των καθημαγμένων από τα σκάνδαλα πράσινων λεγεώνων, προτού καταλήξει άδοξα να μετρά οδυνηρές απώλειες εκτός Κοινοβουλίου!


Απτόητος όμως ο Ψαριανός επέμενε: «Εγώ δεν μπορούσα να έχω θέση σε ένα κόμμα που δεν πάει στην σύσκεψη των αρχηγών, ούτε σε ένα κόμμα που λέει όχι στην Ευρώπη. Ο Φώτης θεωρούνταν ξύλινος, αλλά ο Αλέξης έγινε πιο ξύλινος και πιο οπισθοδρομικός». Την ίδια στιγμή, προέβλεπε δυσοίωνα ότι το κόμμα από το οποίο αποχώρησε για να…συγκατοικεί μέχρι νεωτέρας στην Κουμουνδούρου, διολισθαίνει ταχέως προς μια μορφή ΚΚΕ και τότε, διερωτήθηκε «γιατί να μην πάω με την Αλέκα;».


Σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό που απέδωσε ο Γρηγόρης στον άσπονδο φίλο του: « Ο Αλέξης υπέστη μετάλλαξη και σύρθηκε τελικώς από τον ΣΥΡΙΖΑ». Και θεωρεί ότι δικαιώθηκε για όσα συμβούλευε τον πρόεδρο, όταν τον προέτρεπε «Άσε τις ισορροπίες! Δεν θα σου πει η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και οι ομαδούλες των 4 ατόμων τι θα κάνεις!»


Ο Γρηγόρης Ψαριανός εκτιμά ότι οι ανανεωτικοί μπορεί να καλύψουν πολιτικά το κενό που υπάρχει ανάμεσα στο ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν καλύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό, δεν απομακρύνει την υποχρέωση να απαντήσουν κι αυτοί με τη σειρά τους στο ενοχλητικό ερώτημα «και τότε, γιατί να μην πάει κανείς απευθείας στο ΠΑΣΟΚ;».

protagon.gr

επειδη ο διαολος εχει πολλα ποδαρια...

Ο Δρόμος προς την Δουλεία



μεταφορα εργου του αυστριακου φιλοσοφου Friedrich von Hayek

η "αλλη" Ν.Αφρικη

Συνέντευξη Στον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ enet.gr

Η Ναντίν Γκόρντιμερ είναι μια μεγάλη κυρία των γραμμάτων, η πρώτη Νοτιοαφρικανή που τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1991.

Πέντε χρόνια μετά την επίσκεψή της στην Ελλάδα (το 2005, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) κι ενώ το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου ξεκινά αύριο στην πατρίδα της, η 87χρονη Ναντίν Γκόρντιμερ μιλά στην «Ε» για τον ηγέτη και φίλο της Μαντέλα, τον Ελληνα δικηγόρο του Γιώργο Μπίζο, τον Καμί και τον Καζαντζάκη, καθώς και για εκείνη την ιστορική περίοδο της χώρας της, κατά την οποία εάν ήσουν μαύρο παιδάκι έπαιζες σε άλλο πάρκο από τα λευκά...



Είκοσι χρόνια μετά την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα και δεκαέξι από την πτώση του απαρτχάιντ, μια πολυφυλετική κοινωνία στη Ν. Αφρική είναι πλέον πραγματικότητα ή υπάρχουν ακόμη προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν;

«Σκεφτείτε ότι μιλάμε για μόνο 16 χρόνια ύστερα από αιώνες διακρίσεων, ούτε καν για μια γενιά. Στην Ευρώπη χρειαστήκατε αιώνες για να φτάσετε στη δημοκρατία και όχι πάντοτε με επιτυχημένα αποτελέσματα. Ο νυν πρόεδρος, ο κ. Ζούμα, "έκλεισε" στη θέση του έναν χρόνο και, πριν εκλεγεί, είχε προβεί σε εντυπωσιακές υποσχέσεις, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι δεν θα ήταν ικανός να τις πραγματοποιήσει. Δεν αμφισβητώ την πρόθεσή του, είμαι σίγουρη ότι θα το ήθελε, αλλά το θέμα είναι τι δείχνει η πραγματικότητα. Στην ομιλία του προς το έθνος είχε πει ότι θα δημιουργήσει 500.000 θέσεις εργασίας κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησής του. Πού 'ν 'τες;».

Πρόσφατα έγινε μια δολοφονία σχετική με ρατσιστικά θέματα στη χώρα σας.

«Προφανώς εννοείτε τη δολοφονία του βετεράνου του απαρτχάιντ, του Γιουζίν Μπλανς. Αποτέλεσε μια εμβληματική φιγούρα του παλιού καθεστώτος και μάλιστα της πιο ακραίας εκδοχής του, ήταν ένας φονταμενταλιστής. Το γεγονός ότι επιβίωσε για τόσο μεγάλο διάστημα χωρίς κανενός είδους τιμωρία, δείχνει ότι ήταν πολύ τυχερός. Δεν εγκρίνω τον φόνο του ασφαλώς, είναι απολύτως φρικτό, αλλά μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι καθώς ο χρόνος περνούσε, η τύχη του μειωνόταν. Δυστυχώς η δολοφονία αυτού του ανθρώπου έδωσε την ευκαιρία στην παλιά Ακροδεξιά των φονταμενταλιστών να εμφανιστεί και πάλι, εκτοξεύοντας απειλές για εκδίκηση και συγκρούσεις».

Εσείς, όλα αυτά τα ταραγμένα για τη χώρα σας στη Ν. Αφρική χρόνια, γράφατε. Το γράψιμο είναι ένα είδος πολιτικής δράσης;

«Είναι κάτι που έρχεται από πολύ βαθιά. Γεννιέσαι σε μια συγκεκριμένη χώρα, στη Νότια Αφρική, την Ελλάδα, το Αφγανιστάν, τη Γερμανία, οπουδήποτε, και καθώς μεγαλώνεις, αποκτάς συνείδηση του κόσμου και του τι σε κάνει αυτό που είσαι, της ταυτότητάς σου. Η οποία δεν είναι μόνο το χρώμα σου, η θρησκεία σου ή η κοινωνική σου τάξη. Η ταυτότητά σου προκύπτει από το πώς αναπτύσσεσαι μέσα σου καθώς μεγαλώνεις και γίνεσαι γνώστης των στοιχείων που σε κάνουν άνθρωπο και από το τι λαμβάνεις απέξω, από την οικογένεια, τη χώρα, την εκπαίδευση, τις αξίες, τον νόμο. Ετσι, προκύπτεις ως ο συνδυασμός των δύο, της εσωτερικής σου ανάπτυξης και του εξωτερικού σου περιβάλλοντος. Τώρα, εάν το περιβάλλον σου είναι βαθιά πολιτικοποιημένο, προφανώς θα επηρεάσει τον χαρακτήρα σου, τους ανθρώπους που γνωρίζεις κ.λπ. Συνεπώς με αυτόν τον τρόπο το έργο σου προκύπτει πολιτικό, όπως του Τολστόι το "Πόλεμος και Ειρήνη" κ.ά. Φυσικά δεν μιλάμε για έργα που έχουν γραφεί εξαρχής με πολιτική πρόθεση. Αλλά αυτά τα έργα φοβάμαι ότι συνήθως δεν αντέχουν στον χρόνο. Πρόκειται για δημοσιογραφία μεταμφιεσμένη σε μυθοπλασία».

Ο Καμί έλεγε ότι σε καιρούς ταραγμένους, ο συγγραφέας πρέπει να γράφει όσο καλύτερα μπορεί.

«Ακριβώς αυτό λέω κι εγώ. Το να γράφεις όσο καλύτερα μπορείς σημαίνει να μη μετατρέπεις το γραπτό σου σε προπαγάνδα, ανεξαρτήτως του πόσο παθιασμένα πιστεύεις στο μεγαλείο του σκοπού στον οποίο ανήκεις. Είμαι σε πλήρη συμφωνία με τον Καμί και πολύ συχνά ανατρέχω στα γραπτά του».

Δεκαέξι χρόνια μετά τη νέα κατάσταση στη Νότια Αφρική έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία κάποιο νέο κατεστημένο;


«Εχουμε πλέον μια νέα μπουρζουαζία στη χώρα, μια μαύρη μπουρζουαζία.

και η gοogle στο κολπο

σε μια προσπαθεια,να κατευθυνει και να κοντρολαρει τις αντιδρασεις και την ενημερωση,για τη μεγαλη καταστροφη που προκαλεσε στον κολπο του μεξικο,η BP αγορασε απο τη GOOGLE και YAHOO,λεξεις κλειδια αναζητησης,οπως "oil spill","BP oil spill","deepwater horizon","oil spill response",και αρκετες ακομη.ετσι ολες αυτες οι αναζητησεις οδηγουν σε links που εχουν σπονσορα τη BP.
examiner.com

ακριβεις πληροφοριες δεν υπαρχουν ακομη,καθως απαγορευεται, απο τη νεοσυστατη "oil spill police",σε οποιο ρεπορτερ και φωτογραφο να πλησιασει στην "τρυπα".
μολις ενα μηνα μετα απο τη διαρροη,ο κοσμος εμαθε απο ανεξαρτητους επιστημονες,πως η διαρροη ηταν στην πραγματικοτητα ενα εκατομμυριο γαλονια την ημερα,οταν η BP δηλωνε πως απορροφουσε 5000 βαρελια την ημερα.μετα απο αυτο αυξησε και αυτη τον αριθμο της διαρροης.διοτι οσο μεγαλυτερος ο αριθμος,τοσο μεγαλυτερο το χασιμο απο την τιμη της μετοχης.
ετσι τωρα χρησιμοποιει το καινουργιο κολπο εξαγορας του διαδυκτιου.αγοραζοντας λεξεις και προβαλλει τη δικη της παραποιημενη αληθεια.
εδω υπαρχει ενα μειζον προβλημα ομως, που περιλαμβανει και τη GOOGLE.
σε παρομοιες περιπτωσεις,σε κοινωνικα προβληματα,σε διαφορα συμβαντα σε ολο τον κοσμο,πως υπερασπιζεται η αληθινη ενημερωση;αν για παραδειγμα αγορασει καποιος τη λεξη "επανασταση","οργη","χειραγωγηση","αποτελεσμα" κ.λ.π.
να χρησιμοποιησω ενα παραδειγμα απο το δικο μας μικροχωρο.συμβαινει κατι στα μεταλλεια στο στρατωνι.ειτε εργατικο ατυχημα ειτε μια μολυνση μεγαλη.η εταιρια για να προλαβει αντιδρασεις,αγοραζει λεξεις οπως "μολυνση στις σκουριες","ατυχημα στις στοες" κ.λ.π. θα ρωτουσε καποιος,εαν ειχε την αγοραστικη δυναμη η εταιρια να προχωρησει σε αυτη την κινηση.σαφως.ποιος εξασφαλιζει ομως πως δε θα υπαρχουν και τιμολογια αναλογα με την εταιρια και το πεδιο δρασης της;αν θελεις κανε copy σε οποια αλλη περιπτωση εχεις στο μυαλο σου.δε βγαινει;
περασε ο καιρος που αγοραζονταν αρθρα σε εφημεριδες,δημοσιογραφοι και τηλεοπτικα καναλια.τωρα αγοραζονται και λεξεις αναζητησης.
λοιπον,μαλλον η εποχη που "γκουγκλιζες" και εβρισκες τελειωνει.θα πρεπει να τσεκαρεις,να διασταυρωνεις και μετα να εξαγεις συμπερασματα.φιλτραρισμα και παλι φιλτραρισμα.ετσι ωστε να αποφυγουμε το κεφαλι μας να γινει wikipedia.οπου ο καθενας γραφει οτι θελει και περναει ως αξιοπιστη πληροφορια.
επανερχομαι στο θεμα της BP και GOOGLE.εαν η εταιρια δεν ηθελε να επηρεασει και να καθοδηγησει τις πληροφοριες για τη διαρροη γιατι αγορασε τους συνδεσμους-links;

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

γιατι; πως; τι;

ο simon sinek  ειναι συμβουλος επιχειρησεων και καθηγητης στο columbia university.
τον οκτωβριο του 2009 εξεδωσε το βιβλιο του: " ξεκινωντας με το γιατι-πως οι μεγαλοι ηγετες εμπνεουν ολους να ακολουθησουν".
το μυστικο ειναι ο "χρυσος κυκλος".ενας τροπος αντιληψης των πραγματων που εκτος απο εταιριες,βοηθα και πολιτικους να ξεκινησουν κατι διαφορετικο απο αυτο που εχουμε συνηθισει μεχρι τωρα να βλεπουμε απο αυτους.ουσιαστικα τι ειναι;να εκφρασουν αυτο που θελουν οι πολιτες.
απλο;αληθινο;εξαρταται απο τις προθεσεις.



υποτιτλοι στα ελληνικα (view subtitles)

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

σιγα μην εβαζαν τον ψαριανο σε εξεταστικη...

"ο γρηγορης ψαριανος,μουσικος παραγωγος,μπορει απο το 2007 να κλανει στης βουλης τα εδρανα οπως ονειρευοταν".ο κολλητος του ο τζ.πανουσης το ειπε.
ο ψαριανος πιστευω,ειναι ενας εντιμος τυπος.ξεπερνα τα "ορια" καποιες φορες,αλλα ποτε τα "ορια" που σηματοδοτουν το σαπιο κατεστημενο της χωρας.μου αρεσει που καποιος τους τα ριχνει χοντρα και στο προσωπο.καποιος πρεπει να το κανει.χαιρομαι που αυτος ειναι ο ψαριανος.και ειναι και ανανεωτικος...
μετα την ομιλια του στη βουλη εδωσε την παρακατω συνεντευξη στη μανινα ζουμπουλακη.



-Έχουμε τον Γρηγόρη Ψαριανό στη γραμμή.


-Γεια σας τι κάνετε; Θέλετε να σας φέρω καμιά τυρόπιτα, κανά καφέ, κάνα τσαγάκι;

-Από την βουλή που ‘ναι πιο φρέσκες;

-Βέβαια είναι πολύ πιο φθηνά εδώ πέρα, γιατί πίνουμε το αίμα του λαού στην βουλή όπως λένε διάφορα ρεμάλια της δημοσιογραφίας, παίρνουμε ένα σωρό λεφτά κι είναι όλα δωρεάν.

-Σωστά. Για πες πώς είναι τα πράγματα εκεί;

-Είναι άσχημα τα πράγματα, είναι πολύ άγρια τα πράγματα. Δε χρειάζεται να το πω σ’ ανταπόκριση απ’ την βουλή, το ξέρουν όλοι, το βλέπουν όλοι. Θα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη οργή που θα ξεσπάσει. Θα ‘ναι πολύ άγρια τα πράγματα γιατί τώρα πλέον δεν υπάρχουν ιδεολογίες και ιδεολογήματα, δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί. Υπάρχει ένας πάρα πολύ οργισμένος κόσμος κι αυτή η οργή δυστυχώς γίνεται ανθρωποφαγία.

Κάποιοι «αγανακτισμένοι» για το όλο πράγμα, κάψανε τρεις ανθρώπους χτες, χωρίς να μπορούν να βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει να βρίζεις ανθρώπους που αναγκάζονται να γίνονται απεργοσπάστες και είναι κλειδωμένοι σε μια τράπεζα, να τους ρίχνεις απ’ έξω…
ως προοδευτικός άνθρωπος; ως χαφιές; ως πράκτορας της ασφάλειας; ως ενεργούμενο μυστικών υπηρεσιών; ως ταγματάσφαλίτης; δε ξέρω ως τι. Ως αριστερός; Ως αναρχικός των Εξαρχείων;

Να τους ρίχνεις μέσα μολότωφ και να τους καις ζωντανούς. Κι η μολότωφ με συμπληρωματικά μπουκάλια με βενζίνη, μη τυχόν και γλυτώσουν. Ανθρωποι που δουλέυουν για 5 δεκάρες, ενώ άλλοι θησαυρίζουνε και τα πηγαίνουν στις τράπεζες, κι αγοράζουν διαμερίσματα στο Μανχάταν και στο Λονδίνο. Κι είναι επώνυμοι αυτοί

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

ενα μηνα πριν

διαβασα στο "εψιλον",τη συνεντευξη του mark weisbrot.ο τυπος ειναι αναφανδον υπερ της εξοδου απο το ευρω και την αναδιαρθρωση του χρεους.υπερμαχος της πολιτικης του δντ,πλεον υποστηριζει πως η χωρα θα χρεοκοπησει με χορηγο τον ιδιο τον οργανισμο.
τον προηγουμενο μηνα τον ειχα παρακολουθησει στο http://www.democracynow.org/.
τι ακριβως υποστηριζει ερωτωμενος απο την amy goodman και τι ειχε απαντησει στην ιδια ο παπανδρεου.



Αλήθειες και μύθοι για την ελληνική οικολογία

Είναι ο πρώτος που έγραψε για οικολογία στις ελληνικές εφημερίδες. Και ο πρώτος που βαρέθηκε τις υπερβολές και τις ασχετοσύνες των «οικοχόνδριων». Μιλά έξω από τα δόντια για όλα σχεδόν τα θέματα που απασχολούν τον χώρο.
Ο Νίκος Μάργαρης είναι διευθυντής της ελληνικής έκδοσης του «National Geographic».


ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT
 
Είναι μόδα η οικολογία;


Δυστυχώς, είναι μόδα. Και τα άτομα που ανακατεύονται, εκτός απ' τη μόδα, το κάνουν και λόγω του ότι προσφέρει τη δυνατότητα κάποιας εξουσίας. Αφού απέτυχαν στους πρωτογενείς τους χώρους, έγιναν όλοι οικολόγοι. Ρώτησα κάποτε στο υπουργείο -γιατί δεν είμαι άτομο εκτός κυκλωμάτων- γιατί βάλατε αυτή την παλαβή υπεύθυνη περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης στον τάδε νομό. Μου λένε είναι ευαισθητοποιημένη. Ποιοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα υγείας; Οι υποχόνδριοι. Λες σε έναν υποχόνδριο να σχεδιάσει την υγεία; Το αποτέλεσμα είναι μια εθνική τραγωδία, η οποία δεν θα μας οδηγήσει πουθενά. Οτιδήποτε πάει να γίνει, κάποιοι προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας - το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι χειρότερος ακτιβιστής και χωρίς καμία γνώση αποφασίζει, μπλοκάροντας τα πάντα. Η εκτροπή του Αχελώου, για παράδειγμα, που έχει γίνει απ' το '60 (η λίμνη Νικολάου Πλαστήρα είναι η εκτροπή του Αχελώου) έστειλε νερό στη Θεσσαλία και υδρεύεται η Καρδίτσα, αρδεύεται ο κάμπος και παράγεται και ηλεκτρικό ρεύμα. Αποδείχτηκε, δηλαδή, πως ήταν μια οικονομική, μια κοινωνική και μια οικολογική επιτυχία, επειδή πάνω απ' τη λίμνη έγινε Ελβετία. Κι όμως, το Συμβούλιο της Επικρατείας μπλέκει και λέει όχι στον Αχελώο. Μάλιστα, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, επειδή είναι άσχετοι, δεν ήξεραν ότι δεν είναι λίμνη αλλά φράγμα και την πρότειναν να γίνει γραμματόσημο! Και έγινε γραμματόσημο «Λίμνη Νικολάου Πλαστήρα»!


Με τι αιτιολογία;

Επειδή είναι άσχετοι, γι' αυτό είναι και επικίνδυνοι. Είναι σαν ένας υποχόνδριος να κάνει ιατρικές πράξεις. Ο Νίκος Δήμου έχει έναν όρο γι' αυτούς, τους λέει «οικοχόνδριους». Όταν εγώ περνάω έξω από τον Ευαγγελισμό, ποτέ δεν σκέφτομαι να μπω μέσα να κάνω εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς. Είμαι ένας επαγγελματίας του περιβάλλοντος, ένας παθολόγος. Και τι κάνει ο παθολόγος; Πας και σου λέει βάλε το θερμόμετρο. Ένας επαγγελματίας του περιβάλλοντος κάνει ακριβώς το ίδιο με τις υδατοκαλλιέργειες: μετράει το οξυγόνο. Ό,τι είναι το θερμόμετρο για κάποιον άνθρωπο που είναι άρρωστος, είναι το μέτρημα του οξυγόνου για τις υδατοκαλλιέργειες.


Δεν δέχονται τις αποδείξεις κάποιου που είναι ειδικός; Τι λένε;

Ότι «τα πιάνω». Βέβαια, επειδή είμαι γέρος πια, έχω αποδείξει κατά καιρούς ότι είχα δίκιο, παίρνοντας κρίσιμες θέσεις. Για παράδειγμα, όταν στα Γιάννενα λέγανε ότι θα ρυπανθεί ο Καλαμάς, αν μπούνε σ' αυτόν τα επεξεργασμένα λήμματα, βρέθηκε ένας δυναμικός δήμαρχος ΚΚΕ -ένα περίεργο μείγμα ΚΚΕ με χιούμορ-, σταλινικός απίστευτος, και τα έριξε με το έτσι θέλω στον Καλαμά και φυσικά όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά ο Καλαμάς έφτιαξε. Αν ρίξεις ένα κιλό λίπασμα σε μία γλάστρα, η γλάστρα ξεραίνεται, αν ένα κιλό λίπασμα όμως το ρίξεις σε ένα στρέμμα, το χωράφι θα πάρει τα πάνω του. Κι αυτό φαινόταν από το γεγονός ότι οι εκβολές του Καλαμά μεγάλωναν και γινόταν όλο και καλύτερος υδροβιότοπος. Κάνοντας βιολογικό καθαρισμό ανοργανοποιούνται οι οργανικές ενώσεις που δημιουργούν το πρόβλημα στη λίμνη, ενώ λιπαίνουν τις εκβολές. Το ποτάμι έφτιαξε, επανεμφανίστηκαν είδη που είχαν εξαφανιστεί, ενώ κάποιοι «οικολόγοι» έλεγαν θα ρυπανθεί, θα χαλάσει και ξεσήκωναν τον κόσμο -έναν απ' αυτούς τον έπιασαν μετά από λίγο καιρό να λέει ότι κάνει πράξεις και θεραπεύει τον καρκίνο στην Ηγουμενίτσα.


Παραλογισμός.

Ο παραλογισμός στην Ελλάδα είναι ο εξής: πόσες φορές έχετε ακούσει για το Δέλτα του Νέστου; Ε, λοιπόν, ο Νέστος δεν έχει Δέλτα. Έχει γίνει «εγκυβωτισμός» του ποταμού απ' το '52. Πριν χρόνια ανέλαβα να κάνω την περιβαλλοντική μελέτη για τα φράγματα του Νέστου .Την εποχή εκείνη ο Νέστος είχε μείνει χείμαρρος, γιατί έπαιρναν όλο το νερό στα σύνορα και πότιζαν τα καλαμπόκια. Δεν είχε νερό. Εγώ είχα αναλάβει να δω αν τα φράγματα θα επηρεάσουν ή όχι τον Νέστο και είχα πει ότι πρώτον, λόγω της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής, θα λείψει το νερό και πρέπει να έχουμε αποθέματα -φυσικά είχα δίκιο- και δεύτερον τα φράγματα εξελίσσονται σε υδροβιότοπους (η Κερκίνη, που είναι ο καλύτερος υδροβιότοπος, είναι ένα φράγμα που έκανε ο Βενιζέλος το '30 με την ΟΥΛΕΝ).



Τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα είναι συνήθως συνδεδεμένα με την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Ανοησίες σε μεγάλο βαθμό. Όλα, μα όλα τα φράγματα της ΔΕΗ -να αναφέρουμε ένα παράδειγμα- είναι οικολογικές, κοινωνικές και οικονομικές επιτυχίες

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

χρονια πολλα περιβαλλον!

οι φωτογραφιες ειναι του Charlie Riedel απο το τραγικο περιστατικο στον κολπο του μεξικο.
                                                                                                  

















Big Polluters

σημερα 5 ιουνιου γιορταζεται η παγκοσμια ημερα περιβαλλοντος.τραγικο;
ναι,σιγουρα.λες και το περιβαλλον πρεπει να γιορταζει μια φορα το χρονο,σαν τον αγιο ονουφριο.και να βγαινουν πολιτικοι,εταιριες,πληρωμενοι αποκρυπτοντες δημοσιογραφοι, να κανουν δηλωσεις για την εορτη.ποιο ειναι το φοντο σε ολα αυτα;
η B.P. ή british petroleum  ή Big Polluters.
η greenpeace τον περασμενο χρονο προσπαθησε να απονειμει στην bp το βραβειο "πρασινο πινελο" για την περιβαντολογικη της ευαισθησια.η ιδια η bp εχει ξοδεψει εκατομμυρια δολλαρια για την "πρασινη" εικονα της.σαφως δεν γινεται αναφορα για το σηματακι με τον ενεργειακο ηλιο.τα στοιχεια οσον αφορα τις επενδυσεις της εταιριας ειναι:
93% των επενδυσεων σε πετρελαιο και φυσικο αεριο, 2.79% σε βιοκαυσιμα και 1,39% σε ηλιακη ενεργεια, συνφωνα με το παραρτημα της βρετανικης greenpeace βασιζομενη σε στοιχεια της ιδιας της εταιριας.το greenwashing παιγνιδι της bp ομως αποδιδει.πληρωνοντας μεγαλα ποσα για το διαφημιστικο brainwashing.
δειτε το video με την προσπαθεια αποδοσης του "πρασινου" πινελου

 

με σωρια παραβιασεων ασφαλειας,η bp τραγικα και κωμικα συναμα,επελεξε στις 20 απριλιου,να γιορτασει το ιστορικο ασφαλειας της,πανω στη μοιραια εξεδρα.

η anna catalano αντιπροεδρος marketing της bp,δηλωνε: η bp ειναι περα απο οτι περιμενατε απο μια εταιρια πετρελαιοειδων.ειλικρινης, ανοιχτη, τιμια και unapologetic (αμεταφραστο).

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

οταν το ι.κ.α. σου αδειαζει την τσεπη

ωραιο πραγμα τα blogs.ασχολεισαι με ενα θεμα,βρισκεις μια λεξη,ανοιγεις καινουργια καρτελα,βρισκεις κατι αλλο κ.ο.κ.μετα απο μαι τετοια βολτα,επι της ευκαιριας του ασφαλιστικου προβληματος που εχει "σκασει",βρηκα μια αναρτηση απο το e-rooster.gr και ενα σχετικο αρθρο του γ.καισαριου με ημερομηνια 4 μαϊου 2009.αφορα την πραγματικοτητα γυρω απο τις αμοιβες των υπαλληλων του ιδιωτικου φορεα,καθως και το κοστος του ι.κ.α. ή αν θελετε,πως χανεται ο κοπος του εργαζομενου και του εργοδοτη.

"Τώρα και αρκετά χρόνια λέω τι ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελληνική οικονομίας και της Ελλάδος γενικά είναι το ΙΚΑ.


Από την μια διότι πληρώνουμε πάρα πολλά λεφτά και δεν παίρνουμε τίποτα, και από την άλλη είναι η αιτία που έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς στην Ευρώπη.
Μπορεί οι καθαρές αποδοχές των Ελλήνων εργαζομένων να είναι στο 60% του μέσου όρου στην ΕΕ, αλλά όσο αναφορά το μέσο κόστος ανά εργαζομένου, αυτό είναι στο 94% του μέσου εργαζομένου στην ΕΕ.
Γιατί ενώ το μέσο κόστος ανά εργαζομένου στην Ελλάδα είναι στο 94% της ΕΕ, ο μέσος Έλληνας εισπράττει μόνο το 60%; Διότι η διαφορά πάει στο ΙΚΑ.



Θα ήθελα να εστιάσετε την προσοχή σας στον πιο πάνω πίνακα. Ο πίνακας αυτός είναι κατευθείαν από ένα λογιστήριο ενός γνωστού. Αυτό που του ζήτησα ήταν να μου πει πόσο είναι το συνολικό κόστος ανά εργαζόμενο, όχι απλά το μεικτό που βλέπει ο εργαζόμενος.


Ας πάρουμε το παράδειγμα της πρώτης γραμμής.

Οι βασικές αποδοχές (το μεικτό που λέμε) του εργαζόμενου είναι €1652. Κάθε μήνα έχει τις εξής κρατήσεις.

• ΤΕΑΥΕΚ – 115.64

• ΦΜΥ – 123.53

• ΙΚΑ 214.76

Αυτός ο υπάλληλος εισπράττει καθαρά 1198.07 τον μήνα.


Το θέμα όμως είναι ότι ο μισθός του δεν είναι 1652 όπως νομίζει αλλά πολύ περισσότερα.

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

φανταστικοι ηχοι

συνεντευξη στο mic.gr

1. Ξεκίνημα με μια ερώτηση που εξυπηρετεί κυρίως την περιέργεια αλλά παρουσιάζει το ενδιαφέρον της. Ποια η ηλικία σου και ποια η ηλικία των Φανταστικών Ήχων; Πότε και πώς "συναντηθήκατε";


Τι είδους κουτσομπόληδες είστε εδώ στο Mic.gr? Είμαι 28. Με τους FH συναντηθήκαμε τελείως τυχαία. Πάνε τέσσερα χρόνια τώρα από το πρώτο άλμπουμ (τα παλιά δεν τα δίνω πια, οπότε μη ζητήσεις).

2. Δεν έχω δει πουθενά φωτογραφία σου. Βαριέσαι να υπογράφεις αυτόγραφα στο δρόμο; Είσαι ο Σπανουδάκης, γιαυτό κρύβεσαι;

Είμαι ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ναι. Θα σου πω την ιστορία. Μια μέρα καθώς έγραφα λίγη μουσικούλα, με επισκέφτηκε ο φίλος μου ο Vangelis με ένα από τα παλιά του synths παραμάσχαλα. "Πάρε αυτό" μου είπε "να βρεις την υγειά σου". Ήταν ένα καραβοτσακισμένο Prophet. Καθώς το περιεργαζόμουνα, ο μπάσταρδος μου έριξε μια μεγάλη δόση lsd στο κονιάκ μου. Μετά από περίπου 45 λεπτά ήμουν ανήμπορος να κάνω ο,τιδήποτε, καθηλωμένος από την οπτικοακουστική πανδαισία γύρω μου. Τότε με κάθισε κάτω και μου έβαλε να ακούσω Can, Neu!, Cluster, Harmonia, Boards Of Canada, Γερμανικό acid techno, Poll, Olympians, Νοστράδαμος, Ακρίτας και ένα σωρό άλλα που αδυνατώ πλέον να θυμηθώ, ενώ ταυτόχρονα έπαιζε και ο ίδιος από πάνω με κουτάλια. Το επόμενο πρωϊ βρέθηκα ξαπλωμένος ανάσκελα στο χαλί με ένα laptop από δίπλα. "Παλιόφιλε Vangelis" σκέφτηκα. "Μου έκανες δώρο μια εμπειρία ζωής. Φανταστικοί οι ήχοι σου..."

3. Είναι ευδιάκριτη τόσο στον ήχο όσο και στην αισθητική των Φανταστικών Ήχων μία ροπή προς το ρετροφουτουρισμό. Πού οφείλεται η τάση αυτή και πόσο δημιουργικά λειτουργεί το ούτως ή άλλως οξύμωρο της υπόθεσης;

Εάν έχεις διαβάσει αρκετή επιστημονική φαντασία, καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος δεν είναι γραμμικός. Οπότε ουσιαστικά δεν υπάρχει "πριν", "τώρα" και "μετά", καταργώντας το "οξύμωρο της υπόθεσης" στο οποίο αναφέρεσαι. Εάν πάλι δεν έχεις διαβάσει θα σου πρότεινα να αρχίσεις με Philip K. Dick. H και Πάνο Κουτρουμπούση.

4. Ο Lindstrom τον οποίο εκτιμάς, απενοχοποίησε κάπως τον ...Jean Michel Jarre, θα έλεγε κανείς. Δεν πιστεύεις ότι κατά κάποιο τρόπο έκανες κι εσύ το ίδιο με μουσικές και καλλιτέχνες που διαφορετικά δεν θα απασχολούσαν το κοινό της μουσικής σου;

Δεν έχω προσπαθήσει συνειδητά να απενοχοποιήσω κάτι το οποίο δεν βρίσκω ένοχο ο ίδιος. Αλλά το έχω ακούσει ξανά αυτό. Ωραίο θα είναι εάν το έχω κάνει.

5. Σε βρήκε κανείς απ'τους σαμπλαρισμένους; Λες να κάνεις μόδα τον Τέρη Χρυσό και τη Τζελσομίνα;


Δεν με βρήκε κανείς ακόμα, όχι. Δεν νομίζω ότι θα τους αρέσουν και τα τερατουργήματα μου, παρόλο που μπορεί να συγκινηθούν από το ότι η μουσική τους είχε να πει κάτι τόσες γενιές μετά. Ίσως μου κάνουν και καμία μήνυση. Τέρη Χρυσό όχι άλλο, είχα φτιάξει μερικά κομμάτια παλιά, αλλά όχι άλλο. Όσο για τη "μόδα", την αφήνω να την κάνουν άλλοι, εγώ μουσικούλα φτιάχνω...

6. Πόσο πιστεύεις ότι σχετίζονται η πρόκληση με τη δημιουργική έμπνευση; Καλύπτει η πρώτη τα κενά της δεύτερης; Κατά πόσο ένα μέτριο έργο μπορεί να εκτοξευθεί εξαιτίας του λεγόμενου hype;

Με ενδιαφέρει ένα έργο όταν είναι πηγαίο και όχι όταν έχει άλλους σκοπούς, όπως το shock value. Έχει τη αξία του, απλά δε με αφορά. Ένα έργο μπορεί να εκτοξευθεί μέσω του hype, όταν βρεί γόνιμο έδαφος σε στρατιές από πρόβατα που περιμένουν κάποιον να τους πει τι θα ακούσουν, τι θα φορέσουν και πως θα φερθούν. Η παγίδα λειτουργεί και αντίστροφα:

Ολοι χρωστούν, κανείς δεν πληρώνει*

*εκτός από το δημόσιο και τον φορολογούμενο

του Γιάνη Βαρουφάκη απο protagon.gr



Επειδή μας έχουν εντάξει διεθνώς στους χοίρους της Ευρώπης (PIGS: Portugal, Italy, Greece, Spain), παρατηρώ τα χρέη μας δίπλα στα χρέη των άλλων χοιροστασίων του νότου. Και προκύπτουν αρκετές σημαντικές αλήθειες:

Πρώτον, η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα της Ευρώπης, παρά ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό σύμπτωμα.

Δεύτερον, τα "χοιρινά" χρέη (δηλαδή των κρατών του Ευρωπαϊκού νότου + Ιρλανδίας) δεν είναι παρά η μία όψη του νομίσματος: Η άλλη όψη είναι οι τράπεζες του Βορρά (Γαλλία, Γερμανία και Βρετανία).

Τρίτον, το δημόσιο χρέος και η συσσώρευση χρεών στον ιδιωτικό τομέα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Αν το χρέος είναι τεράστιο, αυτό οφείλεται στο ότι τα κράτη σήκωσαν το βάρος της Κατάρρευσης του 2008, αναλαμβάνοντας σωρηδόν τις ζημίες των τραπεζών. Και τώρα, καλούνται να βρουν τρόπο να τα μειώσουν χωρίς όμως να ζητήσουν, ούτε κατά διάνοια, την συνδρομή των τραπεζών που διέσωσαν.
Τέταρτον, σημειώνω ότι η Γαλλία βασίζει στον ισχυρό τραπεζικό της τομέα την μη υπαγωγή της στο χοιροστάσιό μας. Έναν τομέα όμως που, βρίσκεται στα όρια του νευρικού κλονισμού.
Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα. Ένας Ευρωπαϊκός νότος, συν την Ιρλανδία, που χρωστά 3,5 τρις στις τράπεζες, βασικά του Βορρά, και ο οποίος καλείται τώρα να δανειστεί κι άλλα (με σκοπό να μην θιγούν τα συμφέροντα των τραπεζών του Βορρά) σφίγγοντας παράλληλα το ζωνάρι ώστε, κάποια στιγμή, να τα αποπληρώσει. Σφίγγοντας όμως το ζωνάρι, ο Νότος μειώνει την δυνατότητά του να αποπληρώσει τα χρέη αυτά. Και όσο αυτό γίνεται αντιληπτό στις «αγορές», τόσο περισσότερο κινδυνεύουν οι τράπεζες του Βορρά και πέφτει το ευρώ. Μύλος δηλαδή. Ένας φαύλος κύκλος που όλοι έχουν χρέη και κανείς δεν μπορεί να πληρώσει. Κι όσοι δεν έχουν σημαντικά χρέη (δηλαδή, Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία), πασχίζουν να αποσπάσουν κι άλλα πλεονάσματα από εκείνους που έχουν, μπας και σταματήσουν την δική τους κατρακύλα προς το κόκκινο. Έτσι, σπρώχνουν τους υπόλοιπους πιο βαθειά στον πάτο, υπονομεύοντας και την δική τους θέση.


Συζητώντας αυτά άλλη μια φορά, αναρωτιέται κανείς: Εν μέσω μια τέτοιας κρίσης χρέους, θα ήταν λογικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να κάτσει και να σκεφτεί:
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...