Προστατεύστε τον Μίκη

Άρχισε από χτες, αλλά είμαι βέβαιος ότι σήμερα θα έρθει η αποκορύφωση. Για τον ντόρο λέω, που προκάλεσε η, όντως ανατριχιαστική, δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη ότι, αν μπορούσε, θα αφαιρούσε το διαβατήριο από τη Μαρία Ρεπούση, επειδή είναι «εθνομηδενίστρια»! (εδώ).

Γι’ αυτήν τη δήλωση υπάρχουν οι εξής τρεις διαστάσεις, δυο ανησυχητικές και μια αισιόδοξη.
1. Σαράντα εφτά χρόνια από τότε που η χούντα των συνταγματαρχών αφαίρεσε το διαβατήριο από τον Μίκη, εκείνος ζητάει να αφαιρέσουμε το διαβατήριο από μια Ελληνίδα, έστω πολύ μικρότερου βεληνεκούς από τον ίδιο. Το πλέον ανατριχιαστικό είναι ότι ο Μίκης επικαλείται ακριβώς τον ίδιο ακριβώς λόγο που επικαλούνταν για εκείνον οι δικτάτορες. Τότε εκείνος ήταν «ανθέλλην», σήμερα είναι η Ρεπούση (και αύριο δεν ξέρω ποιος άλλος).
2. Η δήλωση του Μίκη έγινε στις 30 Μαϊου, στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στη Μάχη της Κρήτης. Κατά διαβολική σύμπτωση, την ίδια μέρα κυκλοφόρησε γνωστή χουντοφυλλάδα (κι εγώ νόμιζα ότι είχε εξαφανιστεί) με το ίδιο ακριβώς αίτημα: να πάρουν το διαβατήριο της Ρεπούση (εδώ). Δεν πιστεύω ότι ο Μίκης διάβασε πρώτα τον «Στόχο» και μετά είπε ό,τι είπε. Μου φαίνεται σενάριο συνωμοσίας. Αλλά, νομίζω, είναι ακόμη χειρότερο που κατάφερε να διατυπώσει το ίδιο αίτημα! Γιατί δείχνει πόσο έχουν αμβλυνθεί οι έννοιες χούντα, Δεξιά, Αριστερά, έθνος, πατρίδα κ.α. Οσο κι αν ο χρόνος τα αλλάζει όλα, όταν ο Μίκης λέει ακριβώς τα ίδια με τους άλλοτε διώκτες του, όσο να ΄ναι, μια ανατριχίλα σε διαπερνάει.
3. Παρά ταύτα (μπήκαμε τώρα στην αισιόδοξη διάσταση του θέματος), όλα αυτά είναι εκτός τόπου και χρόνου. Η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, που δεν αφαιρεί πλέον τα διαβατήρια από τους πολίτες της. Αν το έκανε, θα ήταν χούντα. Πόσω μάλλον που οι περισσότεροι δεν έχουν καν διαβατήριο (στην Ευρώπη ταξιδεύεις μόνο με την ταυτότητά σου!).

Προφανώς, αυτό ο Μίκης δεν το ξέρει. Έχει μείνει στα παλιά. Όταν η χούντα αφαίρεσε το δικό του διαβατήριο. Και νομίζει (το θέλει σίγουρα) ότι γίνεται και σήμερα. Προφανώς, δεν του είπε κανένας ότι δεν γίνεται. Δεν έχει κάποιον να τον προστατεύει. Κρίμα.

Πρέπει να είμαστε επιεικείς με τους ανθρώπους πολύ μεγάλης ηλικίας. Για πολλούς λόγους. Ιδιαίτερα με όσους, όπως ο Μίκης, έχουν τέτοια διαδρομή, την οποία τώρα στα στερνά πάνε να χαλάσουν. Κάποιοι να το προλάβουν!
Γιώργος Καρελιάς/protagon.gr