Χασάπη γράμματα!

Στα παλιά τα σινεμά ο παράγοντας άνθρωπος έπαιζε σημαντικό ρόλο στον απόλυτο συγχρονισμό των πάντων. Ο μηχανικός κινηματογράφου θα εξασφάλιζε την όσο το δυνατόν καλύτερη απόδοση της ταινίας. Ενίοτε υπήρχαν προβλήματα και κυρίως με τους υπότιτλους. Αυτοί εξαφανιζόντουσαν, προκαλώντας τον εκνευρισμό του κοινού. Οπότε, κάποιος αναλάμβανε να πει το «χασάπη γράμματα»!
Κάτι ανάλογο θέλαμε να πούμε μετά από το τέλος της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών. Ποιο τέλος, δηλαδή; Θα τους περιμένουμε και σήμερα. Και μην πει κάποιος ότι είναι βέβαιο το αποτέλεσμα. Και προχτές με συμφωνία τους αφήσαμε και ξημέρωσε ασυμφωνία. Που να έχεις εμπιστοσύνη στις πονηρές ημέρες που διανύουμε. 
Υπάρχουν ανοικτά ζητήματα. Υπάρχουν λαχεία, υπάρχουν αποκρατικοποιήσεις σε εξέλιξη και υπάρχει και μία κυβέρνηση που πρέπει να ανασχηματιστεί. Σωστά, υπάρχει και μία ΕΡΤ. Αυτή παραλίγο να την ξεχάσουμε.

Χασάπη γράμματα! Κάνε κάτι τέλος πάντων, διότι το έργο που βλέπουμε μέσα στο κατακαλόκαιρο δεν είναι ωραίο. Η ΕΡΤ ήταν η αφορμή και αυτό είναι πλέον φανερό σε όλους. Άλλα ήταν τα ζητούμενα σε αυτό τον καυγά. Κι ο κόσμος καταλαβαίνει, δεν τρώει κουτόχορτο. Καταλαβαίνει ότι οι πρακτικές που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία επαναλαμβάνονται, σαν να μην έχουν κάτι διδαχτεί από αυτή την κρίση.
Άλλη μία μέρα και άλλη μία μέρα και άλλη μία μέρα για να μην πάρει κανείς πάνω του το πολιτικό κόστος. Μπορεί να διαλυθεί η χώρα και δαύτοι να μετράνε ακόμη το πολιτικό κόστος. Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ο μόνος λόγος που μπορεί να τους αποτρέψει να μας σύρουν σε εκλογές θα είναι η διαπίστωση ότι σε μία τέτοια περίπτωση οι υπαίτιοι δεν θα βρουν στις κάλπες ούτε καν την ψήφο τους.
Η υποκρισία περισσεύει και είναι πλέον τόσο αισθητή όσο και το κρασί που έχει γίνει ξύδι. Μιλάνε για θέματα Δημοκρατίας. Ξεχνούν ότι οι ίδιοι κατάντησαν την ΕΡΤ όπως την κατάντησαν. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο κόσμος έχει μπουχτίσει. Περισσότερο τις τελευταίες αυτές μέρες. Ίσως γιατί τα μικροκομματικά παιγνίδια ήταν τόσο ξεδιάντροπα που τα κατάλαβαν και τα μικρά παιδιά. Κι έπειτα παραπονιούνται για την άνοδο των άκρων. Μα, οι δικές τους συμπεριφορές τροφοδοτούν τα άκρα.

Χασάπη γράμματα!
Θανάσης Μαυρίδης/capital.gr