O «Δον Συριζόνε» των διοδίων, επιθεωρεί

Αν όπως λένε, ο δρόμος προς την κόλαση, είναι στρωμένος με καλές προθέσεις, τότε και ο δρόμος προς το «καπέλωμα» ενός αυθόρμητου κινήματος είναι στρωμένος με εμφανίσεις συμπαράστασης.


Κάνοντας δηλαδή μια εμφάνιση δίπλα στο πλακάτ που αναφέρεται στους πολιτικούς (και γενικώς στους «κακούς») στον τρίτο πληθυντικό («Αφού δεν τους αντέχεις, γιατί τους ανέχεσαι;») στην πραγματικότητα βγάζει αυθαίρετα τον εαυτό του από τον στόχο των διαμαρτυριών και εντέχνως τον φέρνει από τη μεριά των διαμαρτυρομένων. Σα να αναρωτιέται δηλαδή και ο ίδιος γιατί ανέχεται τους πολιτικούς, αφού δεν τους αντέχει. Προφανώς ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του κάτι σαν εξωκοινοβουλευτικο ξωτικό.

Μόνο που στην πραγματικότητα, κάνει ακριβώς αυτό που κατηγορεί: Παίρνει κάτι φρέσκο, μια αυθόρμητη διαμαρτυρία και προσπαθεί να την κάνει κομματικό «καύσιμο». Εντάσσοντάς την δηλαδή μέσα στους μηχανισμούς, την απαξιώνει. Την κάνει από πολιτική διαμαρτυρία, μικροπολιτικό τσαμπουκά «Συριζικού ρυθμού». Δηλαδή γενικευμένη επίθεση γκρίνιας που μεταφράζεται ως «δεν με νοιάζει, εγώ θέλω όλα να είναι δωρεάν από το κράτος και δικό του πρόβλημα πού θα τα βρεί».

Τώρα που το κίνημα «Δεν Πληρώνω-Δεν Πληρώνω» μπήκε κάτω από την «φτερούγα» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι μετανάστες, σχεδόν περιμένει να ακούσει κανείς τις πρώτες διαφωνίες των «συνιστοσών», σχετικά με το αν τα πλακάτ πρέπει να έχουν και τρίτο χρώμα ή για το αν είναι σωστότερο οι μπάρες να μένουν διαρκώς σηκωμένες ή να ανεβοκατεβαίνουν.

http://www.nikos-zachariadis.org/