Η μυθοπλασία τελικά κρύβει επιτυχώς τις νοητικές νεοπλασίες.

Σινιάλο
Δεν χρειάζεται πλέον να περιαυτολογήσει κανείς για το πού οδηγείται το συναισθηματικό λάφυρο των αμετανόητων ιδεολόγων. Με ρυτίδες ρεπουμπλικάνου θεματοφύλακα, με ύφος εφάμιλλο του επάρατου Henry Cabot Lodge, αναπαράγοντας καθημερινή εκμηδένιση για την διαιώνιση της μαρξιστικής αποτυχίας, συγχέοντας τον χρόνο με την αθανασία μίας b-movie πρακτικής, η οποία απολαμβάνει τις θυμικές εντάσεις για την ένταξη στο μονήρες οικόπεδο της αφηρημένης γλώσσας, οι οικολόγοι της ράθυμης υποκουλτούρας των ’80s, αλλάζουν ρούχα, λεξιλόγιο και περούκες πολιτιστικής ύφεσης, για το τελευταίο χαρτί που θυμίζει άσο: εφόσον το σχέδιο οδηγήσει στην αποτυχία, η επόμενη κίνηση θα ψάξει στην σοφίτα του βαθιά συντηρητικού βίου. Εμπρησμοί και κυνηγητό με τους συναδέλφους μπάτσους· απηνής λογοκρισία μεταξύ ετερόκλητων βίων.

Οι ψηφοφόροι του δικομματισμού, τα καμένα μυαλά των αναρχοφασιστών και οι μισάνθρωποι αλληλέγγυοι τσοπάνηδες του κρατικοδίαιτου ονείρου και του πλούτου χωρίς νόμιμη απόδειξη, χαζεύουν την πράσινη τσόχα της θλιβερής κλειτορίδας που λέγεται «Ελλάς». Με γελοία ανωτερότητα, καθότι ατιμώρητοι, κενόδοξοι και χαιρέκακοι, οι στρατευμένοι στρουθοκάμηλοι θυμίζουν τους πολίτες τρίτης κατηγορίας στα κείμενα του Πλάτωνα. Σταλινικοί, συριζοφασίστες, επαρχιωτικά
καθοίκια και βαμμένες κότες που εξανίστανται για την ανισότητα χωρίς να βλέπουν την δική τους τύφλα, αθροίζονται σε μπουλούκια που ταξιδεύουν με την σκέψη σε φαινομενολογικές ατραπούς. Ο Καρτέσιος θα χτυπούσε παλαμάκια από την πολλή σκέψη στον καθημερινό βίο, δήθεν αβίωτο. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι κατά παραγγελία αναξιοπαθείς τα φέρνουν βόλτα.

Το κλίμα δεν εκτονώνεται ωστόσο, δεδομένου ότι άπαντες δεν συγχωρούν τον αντίλογο από τους μη προσκείμενους στα κεκαλυμμένα αντιεξουσιαστικά θέσφατα. Έχει διαμορφωθεί ένας υπόρρητος συντονισμός με ξεπερασμένα φθογγικά κόλπα, μια δυναστεία από τυχάρπαστους που επιβάλλουν με ψευδοηθικολογικά άμφια, τον υποχρεωτικό συγχρωτισμό με όλους τους ανθρώπους, κραδαίνοντας το κερασάκι του ρατσισμού σε κάθε καλόβολο αθώο. Κονιορτοποιούν την ασφάλεια της εγωτικής ευτυχίας, την έννομη τάξη και την πολυπολιτισμικότητα σε έναν αχταρμά ψυχολογικής κράσης, η οποία αφαιμάσσει συμπεριφορές επειδή η ίδια αδυνατεί να ξεπεράσει την επίκτητη αριστερίστικη δυστοπία, που διψά για αντίλογο για να πείσει τον εαυτό της ότι δεν παραμένει άχρηστη και αδιάφορη. Το μίσος σε ρόλο καταναγκαστικής γεροντοκόρης σε οίστρο.

Ουδείς είναι υποχρεωμένος να δέχεται οποιονδήποτε ή οτιδήποτε χωρίς την κατάδική του συναίνεση. Ο ρατσισμός ενέχει την κατάργηση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Το γεγονός ότι δεν θα έκανα ποτέ παρέα με έναν Τσιγγάνο λόγω διαφορετικού πολιτισμικού επιπέδου και κοινωνικών αναφορών, δεν με κάνει ρατσιστή κι ας ουρλιάζουν οι ασφαλίτες αναρχικοί στα κοινωνικά δίκτυα, τα χαπακωμένα βούρλα που ονειρεύονται ισλαμικό παράδεισο με αντίσκηνα στο Σύνταγμα, οι τηλεκατευθυνόμενοι νοσταλγοί του Auschwitz και οι εγκληματίες του «ψυχιατρικού εξοστρακισμού» του Солжени́цын, όπως το θέτει όμορφα ο νομπελίστας J.M. Coetzee · ήτοι, φασίστες, κομμουνιστές και εμπόλεμοι άεργοι, εχθροί του Φιλελευθερισμού και της Ευτυχίας, σε ρόλο αμφισβητία στρατιώτη του IRA για να βοηθήσουν την χώρα στο τεράστιο βήμα που οφείλει να κάνει για την παραμονή στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες. Δεν είναι η πρώτη φορά εξάλλου που οι αρνητές της Δημοκρατίας βοηθούν άθελά τους στην πρόοδο της χώρας, που οι ίδιοι αρνούνται καθότι ανεπαρκείς κι αθεράπευτα μόνοι. Η μυθοπλασία τελικά κρύβει επιτυχώς τις νοητικές νεοπλασίες.
theelfatbay.net