Οι επικίνδυνες για την χώρα θέσεις του κ. Σαμαρά

με τον β.ζηση του antinews στην αλβανια επι κυβερνησεως μητσοτακη
(πισω με το γυαλι ηλιου)

απο http://www.roides.wordpress.com/

Ο αποκλεισμός των μειονοτικών από την «Πολάν»

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,

Ο κ. Σαμαράς δηλώνει πατριώτης και Μακεδονομάχος. Νομίζω όμως πως απλά είναι ένας πολύ φιλόδοξος γόνος «καλής οικογενείας», που θεωρεί πως η Γη περιστρέφεται γύρω του. Μέχρι στιγμής οι θέσεις του μόνο κακό έφεραν στον τόπο. Εχθρότητα με πολλούς μας γείτονες, δημιουργία ενός ανύπαρκτου εθνικού προβλήματος πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε προσωπική πολιτική καριέρα, ανεξέλεγκτη κατασπατάληση τεράστιων ποσών ως μυστικών κονδυλίων «για εθνικούς λόγους» προς άγνωστες κατευθύνσεις, ερήμην της Βουλής και των πολιτών. Οι φίλοι του μιλάνε τόσο συχνά για πατριωτισμό που με κάνουν λίγο καχύποπτο. Ας αποδείξουν τέλος πάντων τον πατριωτισμό τους με κάποια δωρεά στον Στόλο. Ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος μιλούσε τόσο συχνά για την πατρίδα αλλά την καταξόδεψε όταν έσπευσε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο στη Φλόριντα για να κλέψει το μόσχευμα από τον δικαιούχο του. Μιλούσε συχνά και για τον θεό του αλλά δεν έδειξε και ιδιαίτερη χαρά όταν ήλθε η ώρα να τον συναντήσει. Εκτράπηκε σε ασεβή ερωτήματα: «Γιατί σε μένα θεέ μου», τα οποία μπορεί να προκάλεσαν μεν το θαυμασμό του αυτόκλητου υποψήφιου περιφερειάρχη Αττικής κου Αλαβάνου, αλλά σίγουρα τον γελοιοποίησαν στο νοήμον κοινό. Η ΝΔ είναι πνιγμένη στα γαλανόλευκα αλλά τα παιδιά των στελεχών της υπηρετούν στην Αθήνα παρέα με εκλεκτές καλλιτέχνιδες του βίντεο. Πάντα ήμουν καχύποπτος στους φωνακλάδες πατριώτες και πιστούς.


Μερικοί όμως ομολογώ πως έχουν εξαιρετικά ευφυείς απόψεις:

«Δεν υπάρχει πατριωτισμός χωρίς Πατρίδα. Και δεν υπάρχει Δημοκρατία, χωρίς πατριωτισμό»


Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν που ο Μακεδονομάχος και Μυστικοκονδυλιάρχης μας, προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Κ.Καραμανλή, τον οποίο είχε και προσβάλει προσωπικά με μια ανοίκεια αγένεια, χρησιμοποιώντας για τον ιστορικό ηγέτη της παράταξής του τον όρο «κατάκοπη ηγεσία». Έφτασε στο σημείο να ρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ για αμφιλεγόμενους λόγους στρεφόμενος εναντίον της ακόμη και στις ευρωεκλογές του 1999 όταν ήδη είχε εκλεγεί αρχηγός ο Καραμανλής junior. Επέστρεψε πολύ αργότερα ως ικέτης εκεί που έφτυνε,
 λησμονώντας πως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στον Α. Καρκαγιάννη («Καθημερινή» 4 .7.1993) ότι «Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω ο “αρχηγός” της»; Μεγάλες κουβέντες ενός επιπόλαιου, σταθερά ασυνεπούς ακόμη και στις ακρότητές του, αμετροεπούς ανθρώπου που διακήρυσσε ως αρχηγός της μακαρίτισσας της Πόλα: «Δεν είμαστε κόμμα συγγενικό της Ν.Δ.» (29.11.1993)….. «Αυτούς που προβλέπουν “επανασυγκόλληση” (με τη Ν.Δ.) τους καλώ να αποκολληθούν από την πλάνη τους» (24.10.1994). Συμπεριφέρεται λοιπόν ο κ.αρχηγός της ΝΔ σαν κακομαθημένο πεισματάρικο κολεγιόπαιδο που λέει εύκολα μεγάλες κουβέντες που μετά τις ξεχνά χωρίς συναίσθηση των επιπτώσεων. Την ίδια ασυνέπεια δείχνει με την υπόθεση του Βατοπεδίου όπου μεταμορφώνεται από σιωπηλό παρατηρητή υπουργό, σε κήρυκα της κάθαρσης αρχηγό της ΝΔ για να επιστρέψει τώρα ως υποστηρικτής της θεωρίας πως δεν έγινε δα και τίποτα με το Βατοπέδιο. Μιας κάθαρσης φάρσας, που διαγράφει πολιτικούς που «πλήγωσαν την παράταξη» κατά τρόπο μυστηριώδη και μη ανακοινώσιμο, αλλά δεν πλήγωσαν την αγαπημένη πατρίδα του κ.Σαμαρά γι’ αυτό και πρέπει οι ανακρίτριες να τους φέρονται με αβρότητα ανάλογη με αυτή των κ.κ.Ζαγοριανού και Σανιδά.


Το πιο ανησυχητικό όμως με τον κ.Σαμαρά είναι οι ακραία εθνικιστικές θέσεις που εκφράζει συστηματικά και οι οποίες στην τωρινή ιδιαίτερα οικονομική συγκυρία γίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνες, πέρα από την οικονομική καταστροφή που φέρνουν με τη διατήρηση των παρανοϊκών υπερεξοπλισμών στους οποίους έσπευσε να συμφωνήσει με τον κ.Βενιζέλο. Ταυτόχρονα δέσμιος των ελληνορθόδοξων φαρισαϊσμών του, δεν λέει κουβέντα για τη φορολόγηση της αστρονομικής εκκλησιαστικής περιουσίας που τη λυμαίνονται τρωκτικά, ανιψιοί, ανιψιές, φίλοι και συγγενολόγια..

Δυστυχώς ποτέ του δεν έπαψε να παίζει στο ακροδεξιό πατριδοκάπηλο ταμπλό του ανέξοδου αντιαμερικανικού και αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού. «Δεν θα πρέπει να μας φοβίζει ο αντιευρωπαϊσμός και ο απομονωτισμός», δήλωνε το 1993 ιδρύοντας την Πολιτική Άνοιξη. Θυμάμαι μια πολεμοχαρή όσο και ανόητη δήλωσή του το 1996, που αποκαλύπτει έναν απίστευτο πολιτικό τυχοδιωκτισμό: «Θα καταλάμβανα, μετά την κατάληψη της μικρής Ίμια από τουρκικές δυνάμεις, αντίστοιχο τουρκικό νησάκι και θα πέταγα το μπαλάκι στις ΗΠΑ να το λύσουν». Αλλά το άκρον άωτο της επικίνδυνης ανευθυνότητας και του παιχνιδιού με τη φωτιά ήταν η διακήρυξη του ως αρχηγού της Πολιτικής Άνοιξης στις εκλογές του 1996, ότι «δεν θα συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά της Μουσουλμάνους» Έλληνες πολίτες, μια άδικη και παρανοϊκή ρατσιστική ακροδεξιά δήλωση που αν την εφαρμόσει και ως αρχηγός της ΝΔ θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στη χώρα μας. Είναι εντυπωσιακή η δημοσιογραφική ομερτά, αφού κανείς δεν τον στριμώχνει καλώντας τον να αποδοκιμάσει ή έστω να επανατοποθετηθεί πάνω σε αυτή και στις υπόλοιπες παλιές του αμαρτίες. Συγνώμη δεν ζήτησε ποτέ του από τους συμπολίτες μας που θεωρήθηκαν δεύτερης κατηγορίας και ανάξιοι να εκπροσωπηθούν στη Βουλή, αυτοκριτική δεν έγινε ποτέ, λόγος δεν του ζητήθηκε ποτέ, κι ας είναι ύποπτος αυτός ο πατριωτισμός που σπρώχνει τους μειονοτικούς στην αγκαλιά της Τουρκίας ή τους πικραίνει βαθιά για να τους μετατρέψει με το στανιό σε Δούρειο Ίππο της. Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα ο κ.Σαμαράς δεν θα κατελάμβανε αυτοδίκαια, και μόνο εξ αυτού του λόγου, στην πολιτική γεωγραφία τη θέση του κ.Λεπέν;

Ο κ.Σαμαράς κοροϊδεύει σήμερα με εκ του ασφαλούς δήθεν απόρριψη του ΔΝΤ, παρά τις αντιδράσεις σοβαρότερων βουλευτών του, όταν και οι πέτρες ξέρουν πως η ΝΔ έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης (με συμμετοχή και του ρουσφετολόγου του Εθνικού Μουσείου κ.Σαμαρά) που οδηγηθήκαμε εκεί κι όταν δεν έχει κανένα εναλλακτικό σχέδιο αλλά δηλώνει πως θα σεβαστεί το μνημόνιο, όμοιο και χειρότερο από το οποίο θα υπέγραφε ασφαλώς και ο ίδιος. Το πιο άσχημο που θα μπορούσε να συμβεί στη χώρα είναι η φυγή προς τον εθνικισμό και η πρόκληση συγκρούσεων με τους γείτονες ως αντίδοτο στην οικονομική της κατάρρευση. Υπάρχουν αρκετοί στενοί πολιτικοί φίλοι του κ.Σαμαρά, που δεν βλέπουν την ώρα να παίξουν τους Ράμπο και δεν μπορούν να το κρύψουν, αδιαφορώντας αν η Ελλάδα θα τραυματιστεί ανεπανόρθωτα σε μια στρατιωτική σύγκρουση κι αν ο πατριωτισμός τους αποδειχθεί (για λόγους ανώτερους της θέλησής τους) στο πεδίο της μάχης μια μεγαλόστομη σαπουνόφουσκα.