11.44

Σκεπτόμαστε συχνά τα πράγματα, ετεροχρονισμένα. Η φυσική τους παρουσία στη ζωή μας, είτε πρόκειται για ανθρώπους είτε για ένα όμορφο τοπίο που βλέπουμε από το παράθυρο, δεν αποτελεί την ιδανική συνθήκη για μια ταυτόχρονη εκτίμηση. Αγαπώ μια πόλη, ένα νησί ή μια τοποθεσία σε σημείο να τα ονειρεύομαι. Κάποτε μου δίνεται η δυνατότητα της υλοποίησης αυτού του ονείρου. Όμως την ώρα ακριβώς που πια βιώνω αυτήν την ιδανική για μένα κατάσταση, σχεδόν από εκείνη τη στιγμή και μετά ξεχνάω πώς ήταν όλα αυτά ως σχέδιο, πριν δηλαδή την πραγματοποίηση του ονείρου.Έχει τελειώσει η περίοδος της προσμονής. Όλα αυτά που βιώνω τώρα ως πραγματικότητα, είναι τα στοιχεία εκείνα του κάποτε ονείρου. Όσο οι άνθρωποι είναι παρόντες στις ζωές μας, όσο σιγά-σιγά μπαίνουν στην καθημερινότητά μας και η φυσική τους παρουσία μοιάζει διαρκής, τόσο γίνονται για μας σιγά-σιγά αόρατοι ή δεδομένοι, στοιχεία αναφοράς. Και τότε ίσως έρχεται η στιγμή για τη γέννηση, στο μυαλό μας, ενός άλλου ονείρου.

 

kalapas.blogspot.com