η ταινια του ταξιαρχη

Σκιές του μυαλού σε μια χώρα με κρίση

Της Δέσποινας Ντάρτζαλη

dartzali@makthes.gr

Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Βασίλης Κατσίκης και οι συνεργάτες του είχαν χθες κάθε λόγο να γιορτάζουν. Ήταν η μέρα που ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της νέας του ταινίας “Lurk”, μιας φιλόδοξης διεθνούς κινηματογραφικής απόπειρας με ατμόσφαιρα νουάρ, που βρήκε φιλόξενο έδαφος στον ορεινό Ταξιάρχη της Χαλκιδικής.

Μετά το βραβευμένο από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου “CCTV” (45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) και τη μεγάλη εμπορική επιτυχία του 2008 “Αϊ Φορ - Λούφα και Απαλλαγή” ο Βασίλης Κατσίκης επιστρέφει με ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ, το “Lurk” (παραφυλάω, παγιδεύω). Μια αγγλόφωνη ταινία (διεύθυνση φωτογραφίας: Δημήτρης Σταμπολής), με πρωταγωνιστές έλληνες και ξένους ηθοποιούς (Peter Gerald, Tess Spentzos, Aris (Athan) Papadimitriou).

Στο καταπράσινο τοπίο της ορεινής Χαλκιδικής, οι πετρόκτιστοι ξενώνες της “Απολυμένης Πέτρας” μετατράπηκαν σε ένα κλασικό αρχοντικό που θυμίζει σκηνικό από ταινία του Χίτσοκ. “Το ξέρω το μέρος εδώ και πάρα πολλά χρόνια μιας και ήταν επιλογή μου να παντρευτώ εδώ. Ήταν η πρώτη εκδήλωση που έγινε στην ‘Απολυμένη Πέτρα’ το 2000 και από τότε η σχέση μου με το χώρο και με τον ιδιοκτήτη είναι φιλική”, λέει στη “Μ” ο σκηνοθέτης.

Η ιστορία της ταινίας εκτυλίσσεται σε μια χώρα “που δεν ορίζουμε αν είναι η Ελλάδα ή κάποια άλλη χώρα του νότου. Στη χώρα αυτή συμβαίνει ένα οικονομικό κραχ, η κυβέρνηση πέφτει κάτω από μεγάλα σκάνδαλα. Τη βραδιά εκείνη η Αν, η πρωταγωνίστρια, μένει μόνη στο σπίτι. Κάποιος μπαίνει μέσα. Της ξυπνά το μυαλό και η Αν ανακαλύπτει συνταρακτικά πράγματα για τη ζωή της και τον άντρα της”, δίνει μια γεύση από την υπόθεση ο Βασίλης Κατσίκης. Συνδέεται η κρίση στην Ελλάδα με τη σύλληψη της ιδέας να διαδραματίζεται η ιστορία σε μια χώρα με οικονομική ύφεση; “Όντως η κρίση μού έδωσε το έναυσμα”, απαντά ο σκηνοθέτης. “Αλλά από εκεί και πέρα πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία, στην οποία τρία άτομα σε έναν εσωτερικό χώρο βγάζουν στην επιφάνεια σκοτεινές πλευρές τους. Η ταινία έχει σχέση με τις σκιές του μυαλού, με το καλό και το κακό που έχουμε μέσα μας. Κλασικά πράγματα που η κινηματογραφία όλα αυτά τα χρόνια διαπραγματεύεται”, προσθέτει.

Να τελειώσει η κρατικοδίαιτη τέχνη

Ο Βασίλης Κατσίκης δεν κρύβει ότι έχει στραμμένο το βλέμμα στο εξωτερικό. “Έχοντας ήδη στις πλάτες μου κάποιες επιτυχίες στην Ελλάδα είτε καλλιτεχνικές είτε εμπορικές, ήθελα να δοκιμάσω αν μπορέσω να αφηγηθώ στο διεθνές κοινό μια ιστορία, η οποία να μην καθορίζεται από μια ελληνικότητα ή από έναν τόπο. Βέβαια η αγγλόφωνη ταινία βοηθάει στο να αγοραστεί πιο εύκολα από τις εταιρίες διανομής”. Για την υλοποίηση της ταινίας δεν σκέφτηκε καν, όπως λέει, να απευθυνθεί στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, αλλά αποφάσισε με τους συνεργάτες του να σηκώσουν μόνοι τους το οικονομικό βάρος της παραγωγής. Βρήκε ένθερμο συμπαραστάτη τον Στέργιο Καρανταγλή, ιδιοκτήτη του χώρου όπου έγιναν τα γυρίσματα. “Είναι από τις πρώτες φορές που μια ιδιωτική επιχείρηση βοηθά τόσο ουσιαστικά στην παραγωγή. Και θέλω να ευχαριστήσω τον ιδιοκτήτη της από την ψυχή μου. Οι έλληνες κινηματογραφιστές δεν μπορούμε άλλο να περιμένουμε μια επιχορήγηση, βάζοντας τα γνωστά πολιτικά μέσα, για να κάνουμε μια δουλειά. Πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε απόφαση ότι και μόνοι μας μπορούμε, κινητοποιώντας φίλους και οποιονδήποτε μπορεί να βοηθήσει να γίνει μια ταινία, και να ρισκάρουμε. Πιστεύω ότι πρέπει να τελειώσει αυτή η ιστορία με την κρατικοδίαιτη τέχνη. Βέβαια δεν έχω πάρει ποτέ χρήματα, γιατί δεν έχω ζητήσει κιόλας, και ίσως γι’ αυτό το λέω. Εγώ δεν έχω σταθεί ποτέ και δεν πρόκειται να τους δώσω τη χαρά να σταθώ έξω από το γραφείο κανενός. Η πολυτέλεια που έχω είναι οι φίλοι μου και οι συνεργάτες μου που με πιστεύουν και είναι δίπλα μου. Ελπίζω να συνεχίσουν ν’ αντέχουν αυτή την πορεία. Και θα αποδείξει ο χρόνος τελικά αν έχουμε δίκιο ή όχι”, καταλήγει.

σημ. εγω :
στεργιο,απο αλλους θα τα μαθαινουμε;