Από την προπαγάνδα της αποχής στην άνοδο του νεοφασισμού

Η αποχή ως πολιτική στάση; Λίγη σοβαρότητα πια, κύριε Σέρλοκ Χολμς.

Αυτό που ξεκίνησε το 2007 ως οργανωμένη προπαγάνδα που πέτυχε έναν από τους βασικούς σκοπούς της, να επανεκλεγεί για δεύτερη φορά η πιο καταστροφική μεταπολιτευτική κυβέρνηση της ΝΔ, επαναλήφθηκε εχτές με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο. Όλη αυτή η εμμονή στον ψευδοπολιτικό όρο της στάσης της αποδοκιμασίας δεν ευνοεί σε καμία περίπτωση τον πολίτη, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, που είτε ψηφίσει είτε όχι, το αποτέλεσμα είναι πάντοτε ένα: μπαχαλοποίηση της πολιτικής ζωής και άνοδο των άκρων· και ειδικότερα εκείνου του άκρου που δεν πρέπει να αναδύεται μέσα από τη Δημοκρατία, την Ακροδεξιά.

Η ελεεινή προπαγάνδα υπέρ της αποχής πέτυχε τους σκοτεινούς σκοπούς της, όσο τους πέτυχε και το 2007. Το αποτέλεσμα εκείνων των τοτινών κοινοβουλευτικών εκλογών είναι σήμερα πασίδηλο. Καιροσκοπισμός, διαφθορά, ανέχεια και ανάδυση του νεοφασισμού σε όλο το κοινωνικοπολιτικό εύρος. Το χτεσινό αποτέλεσμα απλώς θα συνεχίσει, αν όχι θα επιταχύνει, το έργο της πολιτικής και της κοινωνικής κατάπτωσης σε μια εποχή αστάθειας που φέρνει στο νου την προδικτατορική περίοδο, από τις δολοφονίες του Πολκ και του Λαμπράκη μέχρι την “επανάσταση” της 21ης Απριλίου με κοινό παρονομαστή τις παλατινές ίντριγκες. Μόνο που σήμερα δεν έχουμε ντεγκρέτσια παλάτι αλλά αποκτήσαμε ένα εξίσου χειρότερο εσμό, αποτελείται από τις επιδέξιες χειραγωγήσεις των ΜΜΕ και την άρχουσα οικονομική τάξη που έχει την εξάρτηση από τις εξουσίες και τα συμφέροντα του συστήματος. Το Μνημόνιο δεν είναι η ασθένεια αλλά το σύμπτωμα μιας βαριάς λοίμωξης που προσβάλλει αργά και σταδιακά τα ανακλαστικά μιας ολόκληρης κοινωνίας οδηγώντας την στην αποχαύνωση, στην αδιαφορία και εν τέλει στην παραίτηση. Τα αντισώματα έχουν κατασταλεί με τον τρόπο που χτυπάει το έιτζ και αντικαθίσταται από μαντζούνια και δεξιοσοσιαλφασίζουσες σοφιστείες.

Να δώσω λοιπόν πολλά συγχαρητήρια σε διάφορες κοινωνικές και πολιτικές (ή μη) ομάδες. Οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι νοικοκυραίοι -ό,τι κι αν σημαίνει σε στενά πλαίσια αυτός ο όρος- γιατί όντας πηγαίνοντας όπου φυσάει ο άνεμος τους εγκαταλείψαμε στην τύχη τους για να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Να ο ά(γ)ριος Παντελεήμονας. Να το Αιγάλεω και ο Κεραμεικός. Να ο Βοτανικός και το Μεταξουργείο. Το Μενίδι, το Περιστέρι, το Θριάσιο και εσχάτως η Νίκαια και ο Άγιος Ρέντης. Οι δυτικές συνοικίες της Αθήνας είναι το επόμενο βήμα που θα δούμε το νεοφασισμό να παρασιτεί και να ευδοκιμεί σταδιακά σε βάρος της παραδοσιακής Αριστεράς όσο και μέσα στα σπλάχνα της. Αλλά εντάξει, είπαμε, η αποχή μιλάει ως “υγιής αντίδραση”. Έχουμε ακόμα καιρό, εδώ που είμαστε τώρα θα βρεθείτε εσείς μέχρι τότε οι “ιδεολόγοι” της αποχής. Θα επαυξηθεί η νεοφασιστική λαίλαπα έτσι και κάνετε πως δεν σας αφορά. Και μετά θα καμώνεστε υποκριτικά ότι πέφτετε από τα σύννεφα και θα αναλωθείτε σε αναλύσεις επί αναλύσεων αδιαφορώντας και αποκρύπτοντας το βασικό: το νεοφασισμό τον πολεμάς στην πράξη με προληπτικά μέτρα κι όχι κατόπιν εορτής στα μεγάλα λόγια. Όπως είδα κάπου ένα εύστοχο σχόλιο, δεν θυμάμαι που ή ποιος, στο περίπου έλεγε: αν το ΚΚΕ είχε τη θέληση να κάνει άμεση πολιτική και κοινωνική επέμβαση στον ά(γ)ριο Παντελεήμονα, οι χρυσαυγίτες και οι φίλοι τους οι λαοσίτες θα έπαιρναν το μπούλο. Αλλά δηλαδή όχι μόνο το ΚΚΕ, που το παράδειγμά του αναφέρεται για τον έντονο και αρκετές φορές επιθετικό όσο και αποτελεσματικό ακτιβιστικό χαρακτήρα του, αλλά όλες οι (τάχα υγιείς) πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας. Έτσι, όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί σχηματισμοί και η αποχαύνωση του ιντερνετικού λόγου φέρουν βαρύτατο μερίδιο ευθύνης για την παρούσα κατάσταση. Τόσο για την παρουσία τους αλλά κυρίως για την απουσία τους.

Πολλά συγχαρητήρια στα παπαγαλάκια των μπλογκ, που το 2007 ενδεδυμένα με το προσωπείο των “αριστερών” και των “αναρχικών” έκαναν ό,τι ήταν δυνατό να περάσει από το χέρι τους για να προπαγανδίσουν την αποχή για να ξαναβγεί η ΝΔ. Τους θυμάστε; Που είναι αυτοί σήμερα; Απλώς παρέδωσαν την επιτυχημένη σκυτάλη στους άξιους μαθητές τους. Από τα τρωκτικά (με Π) μέχρι τα φίμωτρα καταλήξαμε στους ανίδεους, τους θολωμένους στη κρίση, τους τρόμπες πιτσιρικάδες που την είδαν αναρχικοί και τους πολιτικά ανώριμους, ακολουθήθηκε απαρεγκλίτως και ακριβώς η ίδια προπαγανδιστική τακτική με την εσάνς του παρακρατικού μηχανισμού. Θέλατε τρόλιασμα; Πάρτε τώρα τον “Πακιστανό” της Χρυσής Αυγής. Το ταψί που σας χορεύουν δεν το βλέπετε που το πατάτε.

Πολλά συγχαρητήρια στους “αντιμνημονιακούς ευαγγελιστές” που μπέρδεψαν τα αγκάθια του σκαντζόχοιρου με τη βούρτσα και ζήτησε συγνώμη ο σκαντζόχοιρος, γιατί οι περισσότεροι αποδείχτηκαν αφελείς όσο και κορόιδα που τσίμπησαν και αναπαρήγαγαν την προπαγάνδα της αποχής. Εύχομαι η οδός της αυτογνωσίας να τους κάνει να παραδεχτούν πως λειτούργησαν ως ακούσιοι πράκτορες κάποιων άνωθεν διπλών, τριπλών και τετραπλών πρακτόρων. Τύφλα να’ χουν ο Τζον Λε Καρέ και ο Ζεράρ Ντε Βιλιέ.

Επίσης, πολλά συγχαρητήρια στα παραδημοσιογραφάκια των μπλογκ και πάλι. Μην το κάνετε τόσο βούκινο ότι εκτός από κρατικοδίαιτοι (πχ Σπύρος Χατζάρας με άμεσο εργοδότη τον Πεταλωτή) είστε και πράκτορες του παρακράτους. Προδίδεστε υπερβολικά εύκολα.

Πολλά συγχαρητήρια στους εκκωφαντικά αφελείς, που ειλικρινά πιστεύουν στην αποχή ως ιδεολογία. Θα στεναχωρήσω μερικούς φίλους μου αλλά αλήθεια τώρα, σας άρεσαν τα χτεσινά αποτελέσματα; Νιώθετε περήφανοι που βάλατε το καλοπροαίρετο λιθαράκι σας στο οικοδόμημα του επερχόμενου νεοφασισμού; Να καεί το μπουρδέλο η Βουλή σαν το Ράιχσταγκ του Χίτλερ; Δεν θέλω να σας κατηγορήσω αλλά για τώρα αναλάβετε την ευθύνη. Ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξει η κατάσταση, όλα είναι ζήτημα θέλησης και υγιούς αντίδρασης απέναντι στην παράνοια του νεοσυντηρητισμού και του ωχαδερφισμού. Και ως όπως είναι ευνόητο, ο νεοσυντηρητισμός και ο ωχαδερφισμός είναι ο προθάλαμος του νεοφασισμού. Περαστικά σας.

Πολλά συγχαρητήρια και στους εκ Εξαρχείων ορμώμενοι τύπους που, όλως τυχαίως, οι περισσότεροι μένουν κάπου αλλού εκτός Εξαρχείων. Σε ποιον κόσμο ζείτε; Γιατί εκβιάζετε τους Εξαρχειώτες για το δικό σας επιπόλαιο μπάχαλο; Δεν τολμώ εγώ να κάνω, ως ξένος, αυτά που κάνετε εσείς. Με κάθε σεβασμό στην ιστορία των Εξαρχείων, το εξαχρειώσατε.

Δεν μας έφτανε η ολοήμερη υπερδοσολογία του ΛάΟΣ στα ΜΜΕ, τώρα που η Χρυσή Αυγή σηκώνει κεφάλι θα την υποστούμε κι αυτήν στα δελτία του Χατζηνικολάου και του Πρετεντέρη, τους άξιους καταγέλαστους συνομιλητές του Καρατζαφέρη, το γελαστό υπόγειο της πολυκατοικίας και το γελαστό νεοφασισμό του σοβαροφανή τσεκουράτου Βορίδη. Γιατί η Αθήνα είναι ολόκληρη η Ελλάδα όπως λένε με κάποια δίκαιη κακεντρέχεια οι υπόλοιποι συνέλληνες. Λουστείτε την επανεμφάνιση των νεοναζί σε δημόσια αξιώματα, η αδιαφορία σας και η αποχή τους έφερε επάνω στον αφρό με το πρόσχημα της “ανοχής στον διαφορετικό λόγο”. Αλλά αυτό να το πείτε στους ξυλοκοπημένους, τους μαχαιρωμένους και τους τρομοκρατημένους. Ελευθερία της έκφρασης λένε κάποιοι ινστρούχτορες του νεοφιλελευθερισμού που υποδύονται τους κήνσορες της δημοκρατίας, ας καγχάσω πάνω από το πτώμα της 7ης Νοεμβρίου.

Το “δικαίωμα” στην αποχή, τελικά, είναι η απεμπόληση των προσωπικών ευθυνών μας απέναντι στα κοινά και στον συνάνθρωπο. Το “δικαίωμα” στην αποχή, όσο και να το παλεύετε, είναι στην πραγματικότητα ο προθάλαμος του νεοφασισμού. Περαστικά σας.

http://blog.teleologikos.eu/