21 σκέψεις

1. Μια φορά κι έναν καιρό, την Ιρλανδία την έδειχναν με το δάχτυλο σαν παράδειγμα προς μίμηση: Τι ωραία χώρα, τι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, τι φιλόξενο επιχειρηματικό περιβάλλον, τι προσήλωση στην καινοτομία.

2. Ακόμη κι όταν ο Κέλτικος Τίγρης άρχισε να χάνει τα δόντια του, ακόμη και τότε παράδειγμα ήταν: τι υπεύθυνος λαός, τι αποφασιστικότητα, πήραν μόνοι τους τα αναγκαία διαρθρωτικά μέτρα. Ματώνουν, αλλά με δική τους απόφαση και αποφεύγοντας τη μέγγενη της όποιας τρόικας.

3. Αμ' έλα που δεν την απέφυγαν.

4. Κι άντε να πείσεις τώρα τους Ιρλανδούς ότι είναι λογικό που ο καλύτερος μαθητής της τάξης και ο χειρότερος σκράπας (εμείς δηλαδή -να μην ξεχνιόμαστε) έχουν την ίδια αντιμετώπιση μόλις στραβώσει η δουλειά.

5. Μα τι συγκρίνεις τώρα! φωνάζουν οι Σοφολογιότατοι από τη γαλαρία. Τι σχέση έχουν τα προβλήματα των Ιρλανδών με τα δικά μας;

6. Έλα ντε. Κι αφού τα προβλήματα δεν έχουν σχέση, πώς γίνεται η συνταγή για την αντιμετώπισή τους να περιλαμβάνει μερικά βασικά υλικά απαράλλαχτα: περικοπές αποδοχών των εργαζομένων, αύξηση φορολογίας, μείωση κοινωνικών δαπανών.

7. Είσαι άσχετος! επιμένουν οι Σοφολογιότατοι. Θα δεις, σε τρία, το πολύ τέσσερα τέρμινα, οι Ιρλανδοί θα έχουν ξελασπώσει.

8. Όπερ έδει δείξαι -στο μεταξύ, βλέπε ανωτέρω υπ' αριθ. 4.

9. Όταν οι ευρωπαίοι εταίροι μας μας ετοίμασαν τον Μηχανισμό Στήριξης, δεν το έκαναν από φιλευσπλαχνία ούτε από αλληλέγγυο διάθεση. Το έκαναν γιατί φοβήθηκαν ότι η μικρή και ασήμαντη Ελλάς θα μπορούσε να γίνει η αρχή μιας φοβερής χιονοστιβάδας που θα κατάπινε την ευρωζώνη.

10. Σκέφτηκαν πως, αν έστελναν το ένα γουρουνάκι, το πιο ευάλωτο, στον πάγκο του χασάπη, τα υπόλοιπα γουρουνάκια (PIGS) μπορεί να αφήνονταν στην ησυχία τους.

11. Όμως τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Πριν καλά καλά χωνέψουν το ελληνικό γουρουνάκι, οι Αγορές, αυτός ο αδηφάγος ευφημισμός, έβαλαν στο στόχαστρο το δεύτερο.

12. Και τώρα τα άλλα γουρουνάκια περιμένουν τη σειρά τους.

13. Θα το έχετε πιστεύω ακουστά, η Ιβηρική χερσόνησος φημίζεται για τα χοιρινά της.

14. Ιερή αγανάκτηση καταλαμβάνει τους Σοφολογιότατους: "Η Πορτογαλία δεν πάσχει από στεγαστική φούσκα, ο χρηματοπιστωτικός της τομέας έχει ικανοποιητική κεφαλαιακή επάρκεια" (Χέρμαν Βαν Ρομπάι, πρόεδρος της Ε.Ε.).

15. "Εχουμε έσοδα σύμφωνα με αυτά που είχαν προβλεφθεί στον προϋπολογισμό, έναν χρηματοοικονομικό τομέα που απέδειξε ότι ήταν σταθερός και που συνεχίζει να είναι και που βρίσκεται σε διαδικασία επιταχυμένης μεταρρύθμισης. Ολα αυτά διασφαλίζουν ότι δεν θα επηρεαστούμε όπως άλλες χώρες" (Έλενα Σαλγάδο, υπουργός Οικονομίας της Ισπανίας).

16. Μόνο που κάτι τέτοια τα έχουμε ξανακούσει.

17. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος. Πόσα κράτη-μέλη μπορεί να στηρίξει ο ευρωπαϊκός υπερμηχανισμός στήριξης των 700 δις ευρώ.

18. Το ίδιο ερώτημα αλλιώς: στα πόσα καίγεται;

19. Το σύστημα ήδη δουλεύει στα όρια της αντοχής του. Απ' όσο καταλαβαίνω, μία λάθος κίνηση από οποιονδήποτε παίχτη μπορεί να το τινάξει στον αέρα. Ή να οδηγήσει σε ένα ξέσπασμα κοινωνικής βίας με απρόβλεπτες διαστάσεις και συνέπειες.

20. Ή μπορεί και να μη γίνει τίποτε, να βρεθεί ένα σημείο ισορροπίας και μετά business as usual. Όπερ έδει δείξαι, αλλά δεν θα πόνταρα σε αυτήν την πιθανότητα.

21. Μια χιονοστιβάδα είναι εντυπωσιακό θέαμα, όσο την κοιτάς από απόσταση. Όταν καταλάβεις ότι βρίσκεσαι στο διάβα της, όμως, παραλύεις από τον τρόμο. Αλλά τότε είναι αργά.


http://xasodikis.blogspot.com/