Μουτζαχεντίν κατά Τατσόπουλου

Λαθρόβιος Απάχης 

Πολλά γράφηκαν και ειπώθηκαν για την επίθεση που δέχθηκε ο Χαντζόπουλος από τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αυγή, με αφορμή το σκίτσο του. Δεν θα σταθώ σε αυτό. Θα πω μόνο ότι το πρόβλημα με το χιούμορ είναι ότι έχει συνήθως στόχο κάποιον που είναι σε κακή διάθεση. Έτσι όχι μόνο αδυνατεί να το εκτιμήσει αλλά το θεωρεί και επικίνδυνο. 

Όμως για μια ακόμη φορά μου έκανε εντύπωση η θέση του Πέτρου Τατσόπουλου που πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα του κόμματος του αντιμετώπισε την κατάσταση με την κοινή λογική. Κάτι που φαίνεται ότι έχουν απολέσει κάποιοι στην Κουμουνδούρου μαζί με το χιούμορ τους. Γιατί κοινή λογική και χιούμορ είναι το ίδιο πράγμα που απλά κινείται κάθε φορά με διαφορετική ταχύτητα. Η αίσθηση του χιούμορ δεν είναι τίποτα άλλο από την κοινή λογική που αντί να περπατά... χορεύει.
Ο Τατσόπουλος είπε απλά το αυτονόητο. Με τα λεγόμενά του απέδειξε ότι η Αριστερά είναι στάση ζωής. Και πάνω απ' όλα προϋποθέτει ανοιχτό μυαλό μακριά από κομματικές γραμμές και υποταγή. Από κει και μετά έπιασαν δουλειά οι μουτζαχεντίν του κόμματος. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που εισηγήθηκαν να τον
βγάλουν... αναφορά στη διμοιρία του κόμματος (Κ.Ο ΣΥΡΙΖΑ) ακόμη και την πολιτική «καρατόμησή» του.

Στη συνέχεια άρχισαν οι επιθέσεις από το διαδίκτυο και τα έντυπα που ελέγχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι προσπαθούσαν με κατάπτυστα κείμενα να χλευάσουν και να γελοιοποιήσουν τον Πέτρο Τατσόπουλο αποκαλώντας τον γελωτοποιό της Αριστεράς. Κοινό χαρακτηριστικό των επιθέσεων είναι το μένος και η χυδαιότητα που διέπνεαν τα άρθρα  αποτέλεσμα ενός φανατισμού που αντικαθιστά την αδυναμία και την έλλειψη επιχειρημάτων. Όταν δεν βλέπεις καθαρά και έχεις ξεχάσει τον σκοπό και τον στόχο σου τότε ως αντίβαρο υπερβάλεις στην προσπάθεια. Η εχθρότητα με την οποία επιτίθενται στον Πέτρο Τατσόπουλο υπαγορεύεται από μια επιθυμία να δουν να υποκύπτει αυτός που τολμάει να αντιστέκεται. Διαχρονικά η ηγεσία της Αριστεράς δεν αντέχει την αμφισβήτηση. Μια σταλινική αντίληψη που κάποιοι δεν μπορούν να αποβάλλουν από το DNA τους. Τώρα δεν έχουν τη δυνατότητα να τους στείλουν στα γκουλάγκ ή στα ψυχιατρεία για να τους εξαφανίσουν. Έτσι επιχειρούν να τους γελοιοποιήσουν και να τους διαπομπεύσουν. Μάλιστα δεν διστάζουν να αποδώσουν στο θύμα τους φράσεις και πράξεις που ποτέ δεν είπαν ή έκαναν. Για να δώσουν μια επίφαση ιδεολογίας στην επίθεση χρεώνουν στον Τατσόπουλο τη φράση «σήμερα είμαστε όλοι χρυσαυγίτες» που ποτέ δεν είπε ο ίδιος. Αλλά από φανατικούς δεν περιμένεις κάτι λιγότερο από τη χυδαιότητα. Χρησιμοποιούν τα πάντα για να κάνουν περισσότερο θόρυβο. Παρά την προσπάθειά τους όμως καταφέρνουν το αντίθετο. Νομίζω ότι η φράση του Όργουελ το περιγράφει:
«Όπως συμβαίνει σε κάθε θρησκεία, οι χειρότεροι διαφημιστές του Σοσιαλισμού οι είναι οι φανατικοί πιστοί του.»,
protagon.gr