Λύνοντας το κουβάρι του γόρδιου δεσμού του συνταξιοδοτικού

Του Γιώργου Καισάριου

Καθημερινά πέφτω πάνω σε ανθρώπους που ζουν ένα δράμα. Το δράμα είναι ότι χρωστούν 10,000 και 15.000 ευρώ σε εισφορές εδώ και 2-3 χρόνια που δεν μπορούν να πληρώσουν και αναρωτιούνται πως θα μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους, γνωρίζοντας ότι θα τους κυνηγάει το κράτος και όλη η ελληνική γραφειοκρατία.
Χωρίς να θέλω να μπλέξω στη συζήτηση την ορθότητα του συστήματος των εισφορών (έχω πει ότι θα πρέπει να είναι ποσοστό των προ φόρων κερδών και όχι fix ποσό), το ερώτημα είναι, τι θα γίνει όταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ελεύθερων επαγγελματιών δεν θα μπορεί να κάνει τις συναλλαγές του με το κράτος διότι χρωστά εισφορές; Επίσης, πως μπορεί να λειτουργήσει η οικονομία όταν το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ θα αρχίσουν να βγάζουν σε πλειστηριασμό ακίνητα διότι πολύ κόσμος χρωστά εισφορές (αν δεν έχουν ήδη αρχίσει).
Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, μπορεί οι πλειστηριασμοί στις τράπεζες να έχουν παγώσει, αλλά οι πλειστηριασμοί εκ μέρους της εφορίας και άλλων οργανισμών του δημόσιου ποτέ δεν πάγωσαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης γίνονται
κανονικά.

Το ερώτημα είναι, πως μπορεί να λυθεί το πρόβλημα των εισφορών σε καθυστέρηση, αφού αυτοί που τις χρωστούν δεν έχουν να τις δώσουν και μάλλον δεν θα έχουν να τις δώσουν ποτέ;

Η λύση είναι να διαγραφούν οι απλήρωτες εισφορές και να αφαιρεθούν αναλογικά τα συντάξιμα χρόνια.

Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Κάποιος που χρωστά 15.000 ευρώ (και ξέρω αρκετούς) δεν έχει  πληρώσει εδώ και 3 χρόνια περίπου. Αφού δεν είχε να πληρώσουν πριν 3 χρόνια, θα έχει σήμερα; Όχι βέβαια.

Επίσης, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν είχε, διότι όταν δεν είσαι ενήμερος με το ταμείο δεν την δικαιούσαι, παρ’ όλο που σε χρεώνουν για αυτή την υπηρεσία (άλλη μια αδικία που πρέπει να φτιαχτεί).

Άρα παρ’ όλο που δεν έχεις πληρώσει τίποτα για 3 χρόνια, επί της ουσίας δεν έχεις κοστίσει και τίποτα στο ταμείο. Ας πούμε δηλαδή ότι προ τριετίας είχες καταθέσει βιβλία, ποια διαφορά θα είχε;

Ας πούμε τώρα ότι όποιοι πολίτες ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ θέλουν, να τους επιτραπεί να πάνε στο ταμείο και να τους αφαιρεθούν τα τελευταία 3 χρόνια εισφορών (ή αναλογικά το ποσό που χρωστούν, όσο μεγάλο και αν είναι αυτό), με παράλληλη μείωση των συντάξιμων ετών που έχουν το ταμείο.

Με αυτό τον τρόπο θα ξεμπλοκάρει το σύστημα και θα μπορεί ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών σε αυτή τη χώρα να μπορεί να κοιμηθεί ήσυχα το βράδυ, μη φοβούμενο ότι θα έρθει το οποίο ταμείο και να του πάρει το σπίτι.

Βέβαια το ερώτημα είναι αν γίνει κάτι τέτοιο, που θα βρει λεφτά η ελληνική γραφειοκρατία να συνεχίσει να πληρώνει συντάξεις; Η απάντηση είναι ότι έτσι και αλλιώς αυτά τα λεφτά δεν θα εισπραχτούν ποτέ. Αλλά τουλάχιστον να γίνουν ορισμένες ενέργειες έτσι ώστε όσο περισσότερος κόσμος γίνεται να γίνει ξανά νόμιμος, προκειμένου να μπορεί να συνεχίσει την ζωή του.

Δεν ξέρω αν έχει πέσει σαν ιδέα αυτό που σας ανέφερα ξανά στο τραπέζι, αλλά διαγράφοντας οφειλές και παράλληλα μειώνοντας τα συντάξιμα χρόνια, είναι ένας τρόπος ώστε να μπορέσει να λυθεί το κουβάρι του γόρδιου συνταξιοδοτικού δεσμού, τουλάχιστον όσον αφορά τον ΟΑΕΕ και ίσως ορισμένα άλλα ταμεία.
capital.gr