Yes we can

Μπορούμε. Ναι. Μπορούμε. Εάν το Plan B είναι να γίνουμε το Ιδανικό Κράτος Ηλιθίων, που θα στέλνει τους επιστήμονες στη ξενιτιά και τα λείψανα στους καρκινοπαθείς -ναι, μην το ψάχνετε, τσεκαρισμένο: Μπορούμε.
Petros Tatsopoulos/fb

Καταψηφίστηκε και η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη!

                                  «Θέλοντας να συμβάλλει στην ανάπτυξη αυτής της άμιλλας

                                     για την κατάκτηση της μόρφωσης και την πίστη στον

                              διαπαιδαγωγητικό της ρόλο, η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη

                              καθιερώνει μια σειρά βραβείων για τους αριστεύοντες αποφοίτους

                                  των Λυκείων, καθώς και τους αριστεύοντες πτυχιούχους των

                                                         ανωτάτων σχολών»

                                Από το όργανο της ΔΝ Λαμπράκη «Η Γενιά μας» (13/7/1966)

metarithmisi.gr   

In memoriam Τι Εκπαίδευση θέλουμε εν τέλει ?

Κωνσταντίνος Σοφούλης
Το πρώτο εκτελεστικό απόσπασμα της μνησίκακης αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) στήθηκε, δούλεψε και έστρωσε τα πρώτα κορμιά στο έδαφος. Επικεφαλής του αποσπάσματος ο δύσμορφος Μπαλτάς και μέλη του η κοινοβουλευτική ομάδα του Κόμματος. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του θύματος: Η Εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια. Επειδή είναι η μηχανή αναπαραγωγής του πάνω στρώματος της κοινωνίας και θεμελιακός παράγοντας της αναπαραγωγής της κοινωνικής κουλτούρας. Καίριος στόχος της μνησίκακης αριστεράς, να μην υπάρχουν κεφάλια που τραβούν την κοινωνία προς ανώτερους στόχους. Οι άνθρωποι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Πως θα μπορούσαν να επιβιώσουν οι Τσίπρες, Λαφαζάνηδες και Στρατούληδες ανάμεσα σε κοινωνική ηγεσία που με δημιουργικότητα, γνώση και όραμα που στοχεύει σε ένα μέλλον διευρυμένων ευκαιριών ευτυχίας; Οι άνθρωποι έχουν μάθει να κατασκευάζουν «εξοργισμένους» για να μπορούν να αρχηγεύουν ανάμεσά τους ως μονόφθαλμοι. Η μνησίκακη αριστερά έχει πιστοποιηθεί πλέον ως η ιδεολογία της εθνικολαϊκής μιζέριας. Δεν μπορεί να ανεχθεί την παραμικρή δυνατότητα προοδευτικής ανάκαμψης της κοινωνίας μας επειδή εκεί δεν έχει τη δυνατότητα να παίξει παιχνίδια εξουσίας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στα πανεπιστήμιά μας η αριστερά εκπροσωπείται κατά πλειονοψηφία από τους μέτριους.

Οι αντιδράσεις; Σποραδικές, ασύντακτες, αδύναμες. Την τιμή των όπλων σώζουν κάπως οι γνωστοί πλέον μεταρρυθμιστές της τριτοβάθμιας. Κάποτε ήμασταν «χίλιοι», τώρα, δεν ξέρουμε καν πόσοι απόμειναν. Παρά το κάπως θολό τοπίο τους, παραμένουν  εν τούτοις η μόνη ελπίδα για μια εναλλακτική  προσέγγιση του πανεπιστημιακού ζητήματος, μακριά από τον σκοταδισμό της

Δεν θα μας κάνετε παρίες της διεθνούς κοινότητας

mhmadas.blogspot

Η ομιλία της Βάσως Κιντή στην συγκέντρωση "ΠΑΙΔΕΙΑ 2015"

Είμαστε σήμερα εδώ για να πούμε ένα μαζικό όχι στην προχειρότητα, την ιδεοληψία, τον ρεβανσισμό, στην ισοπέδωση, στον αναχρονισμό και την αδιαφορία. Και είμαστε εδώ να πούμε ένα μαζικό ναι, να υπερασπιστούμε, όσα καταφέραμε με πολύ κόπο στο παρελθόν στα σχολεία και στα πανεπιστήμια και όσα σχεδιάζουμε για το μέλλον. Όσες σπασμωδικές κινήσεις κι αν κάνει η κυβέρνηση, όσο κι αν πρόχειρα νομοθετήσει γκρεμίζοντας τις κατακτήσεις μας, δεν μπορεί να σταματήσει τη φορά των πραγμάτων. 

Είμαστε συνδεδεμένοι στενά ως άτομα και ως θεσμοί με τον Ευρωπαϊκό και τον διεθνή ακαδημαϊκό χώρο - οι φοιτητές μας κυκλοφορούν στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο- οι ερευνητές μας και οι καθηγητές συμμετέχουν στην παγκόσμια σκηνή και δεν θα κάτσουμε να αυτοκτονήσουμε. Όσο κι αν η κυβέρνηση επιχειρεί να μας αποκόψει από το διεθνές περιβάλλον, δεν θα μας απομονώσει στο Κούγκι της ανυποληψίας και της κακομοιριάς (για να χρησιμοποιήσω μια μεταφορά του Γ. Παγουλάτου http://www.kathimerini.gr/814709/opinion/epikairothta/politikh/to-koygki-ths-paideias). 

Δεν θα αντιμετωπίζει η Ευρώπη και ο κόσμος τις προκλήσεις του μέλλοντος για να ασχολούμαστε εμείς με την κουρελαρία των καταλήψεων και τις ιδεολογικές εμμονές περιθωριακών τύπων. Είμαστε εδώ για να αντισταθούμε και θα αντισταθούμε στην έκπτωση των θεσμών, στην προσβολή της νοημοσύνης μας και στην

Ποιος θα ασχοληθεί με την ανεργία της γενιάς άνω των 45 ετών;

Ρεβέκκα Πιτσίκα

Πόσες πιθανότητες έχει να βρει δουλειά στην ελληνική αγορά εργασίας σήμερα ένας 45αρης; Μάλλον περιορισμένες... Η οικονομική κρίση τα τελευταία επτά χρόνια επηρέασε έντονα την ηλικιακή ομάδα άνω των 45 ετών -ιδιαίτερα τους άνδρες. Η ρευστότητα στην αγορά συνοδεύτηκε από σημαντικές αναδιαρθρώσεις, αποχωρήσεις πολυεθνικών από την Ελλάδα, περικοπές εργαζομένων, απολύσεις υψηλόβαθμων στελεχών και πολλά άλλα. 

Η ανεργία για τα άτομα άνω των 45 ετών, άρχισε να γίνεται τεράστιο πρόβλημα τα τελευταία δύο χρόνια. Και αυτό γιατί η κατάσταση άρχισε να παγιώνεται. Τα έμπειρα στελέχη να μένουν εκτός αγοράς εργασίας για 2, 3 και 4 χρόνια. Ολο αυτό το διάστημα οι παρεμβάσεις μας ήταν αρκετές και στην προηγούμενη και στην τωρινή κυβέρνηση. Όμως δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική στήριξη ή κάποια δράση για την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας. 

Τα προγράμματα και οι δράσεις που υλοποιούνται είτε για την ενίσχυση της απασχόλησης είτε για την επιχειρηματικότητα αφορούν κατά βάση νέους. Η πολιτεία δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί την αναγκαιότητα στήριξης της ηλικιακής ομάδας 45+, εφαρμόζοντας πολιτικές από άλλες χώρες, ξεχνώντας κάτι πολύ βασικό: ότι εκεί,

Γιατί αισθάνομαι Ευρωπαία

Mε αφορμή την ημέρα της Ευρώπης

Μελίττα Γκουρτσογιάννη
Αισθάνομαι Ευρωπαία γιατί πιστεύω ότι η Ευρώπη είναι η περιοχή του πλανήτη με την περισσότερη δημοκρατία, την πιο ανοιχτή κοινωνία, με το μεγαλύτερο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο περιβάλλον, με το καλύτερο κοινωνικό κράτος σε συνδυασμό με την πιο εκτεταμένη ευημερία.

Αισθάνομαι Ευρωπαία και ευγνώμων γιατί δεν γνώρισα πόλεμο.

Αισθάνομαι Ευρωπαία γιατί ο πολιτισμός της Ευρώπης είναι ο δικός μου πολιτισμός, ο πολιτισμός του Κλεισθένη και των Γκράκχων, του Αριστοτέλη, του Αβερρόη, του Σπινόζα και του Έρασμου, του Ικτίνου, του Ισίδωρου και του Mies van der Rohe, του Λεονάρντο και του Μαγκρίτ, του Βικτόρ Ουγκό και του Αντρέ Μαλρό, του Ντοστογιέφσκι, του Κάφκα και του Όσκαρ Ουάιλντ, του Μπρετόν, του Καστοριάδη, του Ζαχάροφ, της Σιμόν Βάιλ και της Χάνα Άρεντ, του Ντράγιερ, του Μπέργκμαν και του Φελίνι, του Μπετόβεν, του Νίνο Ρότα, του Χατζηδάκι και των Μπιτλς, του Λούις Κάρολ και των Μόντι Πάιθον, του... της... των...
Αισθάνομαι Ευρωπαία γιατί πιστεύω ότι, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά κάθε λαός της Ευρώπης έχει την ιδιαιτερότητά του, την κουλτούρα του, τη φιλοπατρία του. Και όλα αυτά δικαιούνται να είναι εξίσου σεβαστά.
Αισθάνομαι Ευρωπαία γιατί δεν συμμερίζομαι τις αυταπάτες που διατρέχουν την ελληνική κοινωνία, αυταπάτες που υπέθαλψαν όσο μπορούσαν και οι

Όχι Μπαλτά στην Παιδεία

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 11 Μαΐου στις 19:00 στο κλειστό γήπεδο Σπύρος Λούης στο Μαρούσι

Τι κάνουν τα προτεινόμενα νομοσχέδια Μπαλτά;
Γυρνούν την εκπαίδευση 40 χρόνια πίσω
Επιβάλλουν τα πολιτικά κόμματα στη λειτουργία των ΑΕΙ
Καταργούν ουσιαστικά τα Πρότυπα Δημόσια Σχολεία
Μεθοδεύουν την κατάργηση των ιδιωτικών σχολείων
Εισάγουν την κομματική λογική στα όργανα της σχολικής ιεραρχίας
Καταργούν την «αριστεία» σε βάρος των κοινωνικά αδύναμων
Καταργούν την αξιολόγηση στην Εκπαίδευση
Από ποιους αποτελείται η Επιτροπή Πρωτοβουλίας “ΠΑΙΔΕΙΑ 2015”;

Αποτελείται από λειτουργούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης: Γιάννης Αντωνίου, Θάνος Βερέμης, Μάκης Γρυσπολάκης, Αποστόλης Δημητρόπουλος, Λεωνίδας Καστανάς, Σωκράτης Κάτσικας, Βάσω Κιντή, Μαρία Λεκάκου, Νιόβη Παυλίδου, Μιχάλης Σταθόπουλος, Νίκος Σταυρακάκης, Γιώργος Χαραλαμπίδης.
Σε τι αποσκοπεί η Επιτροπή Πρωτοβουλίας “ΠΑΙΔΕΙΑ 2015”;

Στην ενημέρωση των πολιτών για τις επιπτώσεις των νομοσχεδίων Μπαλτά στην Εκπαίδευση
Στην κινητοποίηση και την οργανωμένη άσκηση πίεσης από τους πολίτες
Στη μη ψήφιση των νομοσχεδίων Μπαλτά από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ
Τι θα γίνει τη Δευτέρα 11 Μαίου στις 19:00 στο κλειστό γήπεδο Σπύρος Λούης στο Μαρούσι (έδρα του Υπουργείου Παιδείας);

Θα είναι η πρώτη Ανοικτή Εκδήλωση της Επιτροπής Πρωτοβουλίας “ΠΑΙΔΕΙΑ 2015”
Θα αναδειχθεί η εξισωτική και ισοπεδωτική φιλοσοφία που διέπει τα νομοσχέδια Μπαλτά
Θα συζητηθούν οι επιπτώσεις των προτεινόμενων νομοσχεδίων στη νέα γενιά και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας
Ποιοι θα μιλήσουν;

Γιάννης Αντωνίου – Διευθυντής του 2ου Προτύπου Πειραματικού Γυμνασίου Αθήνας,
Γιάννης Κατσαρός – Σχολικός Σύμβουλος,
Βάσω Κιντή – Αν. Καθηγήτρια και μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών,
Νίκος Σταυρακάκης – Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Θα συντονίσει ο Θάνος Βερέμης – Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Πρώτη φορά!!!

Προσέξτε. Όχι ανταπόκριση. Όχι εκτενές ρεπορτάζ. Απευθείας μετάδοση της παρέλασης στη Μόσχα από το κανάλι της ελληνικής βουλής. Έγινε κατανοητό με την πρώτη ή να το επαναλάβω και στα ρωσικά;
Petros Tatsopoulos/fb

Η διοίκηση της νέας ΕΡΤ

George J. Prokopakis/fb

Το πρόβλημα με την επιλογή του κ. Τσακνή στη θέση του Προέδρου της ΕΡΤ δεν είναι η νεαντερτάλεια σκέψη του ή η επαγγελματική ιδιότητα του τραγουδιστή. Είναι η "στρατηγική προέλευσή του". Μέλος του ΔΣ της ΑΕΠΙ.
Το αν είναι καλή ή κακή η ΑΕΠΙ, το αν είναι προστάτης των δικαιωμάτων των δημιουργών ή τροχοπέδη της πολιτιστικής ανάπτυξης, είναι αντικείμενο άλλης συζήτησης. Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι πρόκειται για προμηθευτή της εταιρείας. Πριν μερικούς μήνες υπεγράφη νέα σύμβαση μεταξύ ΑΕΠΙ και ΝΕΡΙΤ. Το ύψος της κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο. Η στρατηγική και η τακτική του αντισυμβαλλομένου χαράχθηκαν από το ΔΣ της εταιρείας - της ΑΕΠΙ. Από (και από) τον κ. Τσακνή. Τα συμφέροντα ΕΡΤ και ΑΕΠΙ όπως και να το κάνουμε δεν ταυτίζονται. Κι ο τραχανάς είναι απλωμένος, εν όψει της επαναλειτουργίας δύο (τριών;) ακόμη καναλιών, δύο (τεσσάρων;) ακόμη ραδιοφώνων εθνικής εμβέλειας, δεκαεννέα περιφερειακών σταθμών.

Στην προκήρυξη του κ. Παππά υπάρχει ρητή αναφορά κωλύματος επιλεξιμότητας προμηθευτή. Ο ορισμός του κ. Τσακνή δεν είναι απλώς μια κακή επιλογή όπως το διασκεδάζουν πολλοί - μπορεί να είναι, μπορεί και όχι. Είναι θεσμικό ατόπημα!
Οι απολογητές των κυβερνητικών επιλογών, υποβαθμίζουν το ζήτημα, όπως και

Ο νόμος «Διαμαντοπούλου - Παπάζογλου»

Καλογήρου Ορέστης
Στη μνήμη του Βασίλη Παπάζογλου και του Χρήστου Νικολάου

Στη χώρα μας, όταν θέλει κάποιος να συκοφαντήσει και να ενοχοποιήσει μια πολιτική άποψη τη βαφτίζει περιφρονητικά «νεοφιλελεύθερη», ακόμη κι αν είναι κλασσικός κευνσιανισμός. Τελευταία, όταν κάποιος θέλει να συκοφαντήσει και να ενοχοποιήσει ένα δημόσιο πρόσωπο το βαφτίζει περιφρονητικά «Γεωργιάδη». 

Πρόκεται φυσικά για πολιτική απρέπεια και για αυτόν στον οποίο αποδίδεται ο χαρακτηρισμός και για τον γνωστό βουλευτή, αλλά η ορολογία έχει αποκτήσει ισχυρό επικοινωνιακό φορτίο. Πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός παιδείας κ. Α. Μπαλτάς διέπραξε στη βουλή μια τέτοια πολιτική απρέπεια, χαρακτηρίζοντας τον νόμο 4009/2011 «νόμο Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη». Ο κ. Μπαλτάς ως πρώην καθηγητής του ΕΜΠ και επί χρόνια συνδικαλιστής, γνωρίζει πολύ καλά ότι πρόκεται για τον νόμο «Διαμαντοπούλου-Παπάζογλου».
Ο υπουργός υπήρξε επί σειρά ετών συνάδελφος του αείμνηστου καθηγητή του ΕΜΠ Βασίλη Παπάζογλου που έφυγε νεότατος πριν από έναν χρόνο. Ο Παπάζογλου, υπήρξε ένας πανεπιστημιακός με διεθνή επιστημονική αναγνώριση, αγαπητός σε όλους και κυρίως στους φοιτητές του για τον μειλίχιο χαρακτήρα του και την τεράστια προσφορά του στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο ως δάσκαλος και ερευνητής, αλλά και ως ψυχή σημαντικότατων για τη χώρα και τα πανεπηστήμιά της δράσεων (οργάνωση του Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, ΜΟΔΙΠ κα).

Ως ειδικός γραμματέας ανώτατης εκπαίδευσης επί υπουργείας Α. Διαμαντοπούλου εργάστηκε σκληρά και ακατάπαυστα επί δύο χρόνια για να ετοιμάσει το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε τελικά από τα 2/3 της Βουλής. Σε μια χώρα στα σύγκαλά της ο Β. Παπάζογλου θα αναγνωριζόταν ως ήρωας του δημόσιου πανεπιστημίου, αντ΄αυτού ο κ. Μπαλτάς συκοφαντεί την προσφορά του με την

Εάν αληθεύει...

Να "αγοράσει" το δάνειο του ΔΝΤ στην Αθήνα, ζητά από Βερολίνο η Lagarde

Εάν αληθεύει η πληροφορία, έχουμε φθάσει στο σημείο της καταστροφής. Καταστροφής της χώρας ή καταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η απίστευτης αφέλειας, ιδεοληψίας, ή ασχετοσύνης πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου και η προδιεγεγραμμένα ατελέσφορη διαπραγμάτευση ευθύνονται 100% για την εξέλιξη.
Η εξαγορά της συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα στήριξης έπρεπε να είναι ελληνικό αίτημα στο Θεσμόνιο ή Μνημόνιο 3, μετά όμως από επιτυχή ολοκλήρωση του Μνημονίου 2. Τώρα μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ΔΝΤ-Ευρωζώνης, χωρίς ελληνική συμμετοχή με την πασιφανή αδυναμία της Ελλάδας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Τώρα η Ευρωζώνη ή πρέπει να πείσει το ΔΝΤ πως η Ελλάδα θα καταγράψει πρωτογενές πλεόνασμα το 2015 (τρέχα γύρευε!) ή πρέπει να πείσει άμεσα τα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις της Ευρώπης για ένα Μνημόνιο 3 ύψους πάνω από €60 δις - αυτό με την Ελλάδα απολύτως απομονωμένη, απαξιωμένη, με παράλογες (για όλους τους άλλους) απαιτήσεις. Αδύνατον χωρίς μνημόνιο τρισχειρότερο απ' ό,τι έχουμε δει στα πέντε χρόνια!
Εναλλακτικά, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιβάλει μέτρα ύψους €5.5 δις τουλάχιστον στο δεύτερο εξάμηνο του χρόνου που τρέχει - για να είναι μόνο 1.5% έξω από τους στόχους του Μνημονίου 2 και του προϋπολογισμού, σε συμφωνία όμως

Αριστεία, το Λύκειο του Μπρονξ των Επιστημών, και ο κ. Μπαλτάς

Μίνα Κατραμάτου και Γεράσιμος Πετράτος

Είμαστε δύο από τα 50.000 μέλη της Εταιρίας Φυσικών Επιστημών των ΗΠΑ (American Physical Society). Ο σκοπός της είναι η προαγωγή των φυσικών επιστημών «προς όφελος της κοινωνίας και της ανθρωπότητας». Η Εταιρία έχει ανακηρύξει ορισμένα μέρη των ΗΠΑ σαν Ιστορικές Τοποθεσίες Φυσικής (όπως η Ουνέσκο ανακηρύττει Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς). Οι πιο διάσημες είναι το Εθνικό Εργαστήριο του Μπέρκλεϊ, ο Γραμμικός Επιταχυντής του Στάνφορντ (όπου εργαστήκαμε για το διδακτορικό μας), και το Εθνικό Εργαστήριο του Μπρουκχέιβεν. Πάνω από 15 βραβεία Νόμπελ Φυσικής έχουν απονεμηθεί για ανακαλύψεις που έχουν γίνει σε αυτά τα ιστορικά μέρη. Όσο παράξενο και αν φαίνεται, ανάμεσα στις Ιστορικές Τοποθεσίες Φυσικής αυτής της Εταιρίας είναι και ένα σχολείο στην πόλη της Νέας Υόρκης, Tο Λύκειο των Επιστημών του Μπρονξ (The Bronx High School of Science).

Το Μπρονξ είναι ένα από τα τρία δημόσια Λύκεια της πόλης της Νέας Υόρκης που ειδικεύονται σε θετικές επιστήμες και τεχνολογία. Έχει 3.000 μαθητές εκ των οποίων οι περισσότεροι προέρχονται από μειονότητες και ασθενή οικονομικά στρώματα του πληθυσμού της πόλης. Οι περισσότεροι καθηγητές του έχουν τίτλους μεταπτυχιακών σπουδών, πολλοί διδακτορικό, ορισμένοι δε διδάσκουν και σε πανεπιστήμια. Το σχολείο έχει

Η ώρα της εσωτερικής διαπραγμάτευσης

Γ.Σιακαντάρης, Δ.Σκάλκος Μ. Ματσαγγάνης

Η στιγμή της συμφωνίας με τους θεσμούς φαίνεται πως είναι πλέον θέμα χρόνου. Θα πρόκειται σίγουρα για έναν επώδυνο συμβιβασμό καθώς θα συντρίψει τα τελευταία απομεινάρια των ανεδαφικών αντιλήψεων που αναπτύχθηκαν τα χρόνια της κυριαρχίας του αριστερο-δεξιού εθνολαϊκισμού και εγκλώβισαν τον πολιτικό λόγο σε πλήρως μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις, οι συνέπειες των οποίων αντανακλώνται στη σημερινή δυσχερή μας θέση. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για άσκηση εύκολης κριτικής στην κυβέρνηση (αν και ο πειρασμός είναι δικαιολογημένος για όσους δέχτηκαν επιθέσεις και στιγματίστηκαν ως προδότες από τους ανέξοδα πλειοδοτούντες οπαδούς της «υπερήφανης διαπραγμάτευσης»), Αντίθετα, η κυβέρνηση θα έχει την ενεργό στήριξη όλων μόνο σε περίπτωση που έρθει σε κατηγορηματική ρήξη με την πολιτική ρήξης με τους εταίρους. Για να φτάσουμε όμως εκεί ο μόνος δρόμος είναι η συνέχιση και εμβάθυνση της κριτικής.
Ωστόσο, η (όποια) συμφωνία δεν συνιστά τη λύση του ελληνικού δράματος. Η χώρα μοιάζει να βρίσκεται παγιδευμένη σε ένα φαύλο κύκλο χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, θεσμικής κατάρρευσης και χαμηλών προσδοκιών, που απειλεί να την τροχοδρομήσει σε μια πολυετή περίοδο αναιμικής οικονομικής ανάπτυξης (και η οποία με τη σειρά της θα δυσχεραίνει τη δημοσιονομική προσαρμογή, θα μεγαλώνει την απόσταση από τους ευρωπαίους εταίρους μας και θα ανατροφοδοτεί την κοινωνική δυσαρέσκεια). Γίνεται πλέον εμφανές πως το

Η δυστυχία να είσαι... Ελληνας επιχειρηματίας!

Η Ελλάδα που διαπρέπει στην επιχειρηματικότητα πρέπει να συγκρουστεί με τις λαϊκιστικές φωνές και την απαξίωση. Τα πελατειακά δίκτυα και η αναζήτηση πολιτικής έκφρασης από τη μεσαία τάξη. Κραυγή αγωνίας ενός πετυχημένου Ελληνα.

Καθώς φεύγω με το αεροπλάνο από την Αθήνα ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την σκέψη πως δεν έχω δει ποτέ την χώρα μου σε τόσο δεινή θέση.

Η παρατεταμένη κρίση μας έχει στοιχίσει το ένα τέταρτο του ΑΕΠ, το κράτος στερεύει γρήγορα από ρευστό και η απομόνωση της Ελλάδας γίνεται μεγαλύτερη κάθε ημέρα που περνάει. Η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το ευρωπαϊκό της μονοπάτι και μαζί του την σύνδεση με τις φιλελεύθερες αξίες και την προσδοκώμενη ευημερία.

Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση επιδίδεται σε μια εθνικιστική ρητορική, δεν ακούγονται οι φωνές από την πραγματική οικονομία, τους ανθρώπους με διεθνείς ορίζοντες και τις επιχειρήσεις που οι εξαγωγές και οι υπηρεσίες τους προσφέρουν την τελευταία ελπίδα για ανάκαμψη. Μου φέρνει στο νου τις λέξεις του WB Yeats: «To κέντρο δεν κρατάει… οι καλύτεροι δίχως πεποίθηση καμία, ενώ οι χειρότεροι ωθούνται από την ένταση του πάθους».

Η ευνοϊκή θέση στην οποία βρίσκομαι έρχεται σε αντίθεση με την κατάπτωση της ελληνικής οικονομίας. Η Upstream, η εταιρεία mobile marketing που ίδρυσα, έχει

Μνήμη και Τιμή

Άγης Βερούτης
Μνήμη και Τιμή στους χιλιάδες Έλληνες που έπεσαν θύματα της κρατικής εγκληματικής οργάνωσης του ΟΑΕΕ μαζί με τις οικογένειές τους.

Μνήμη και Τιμή σ’ εκείνους που έπεσαν θύματα της ρατσιστικής επίθεσης του κράτους και του κρατισμού, ενάντια στην παραγωγική οικονομία.

Μνήμη και Τιμή στα θύματα της απόγνωσης, του διωγμού, της παράφορης και αναίτιας προσωπικής καταδίωξης του κρατισμού, που τόλμησαν μόνοι τους να βγάλουν το βιός τους αντί να προσκολληθούν σ’ ένα πολιτικό γραφείο να διοριστούν κρατικοδίαιτοι.

Μνήμη και Τιμή στα χιλιάδες θύματα της εσωτερικής υποτίμησης που κατέστρεψε οικογένειες και έκλεισε μαγαζιά και σπίτια για να πληρώνει ακατέβατα 1,1 δισ. στα ταμεία πενηντάρηδων συνταξιούχων της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, κάθε χρόνο σε όλα τα 6 χρόνια της κρίσης.

Μνήμη και Τιμή σε εκείνους που αντέχουν ακόμα, παρά την κατασυκοφάντησή τους στην κοινωνία, χωρίς απόδειξη για πλημμελήματα που