Ε..φάτε αέρα τώρα κόπανοι!

Να πούμε τα πράγματα με τ όνομά τους? Στην αρχή, οι τράπεζες έκαναν καλά τη δουλειά τους. Σφιχτό πρόσωπο, δάνεια σε λίγους, περιορισμένες δουλειές. Μετά γίναμε..δυτικοί, οι τράπεζες έγιναν καταναλωτικά ιδρύματα περισσότερο από πιστωτικά κι άρχισαν ν αυξάνουν τις μπίζνες.
Παρόλα αυτά, έπαιρναν τις εγγυήσεις τους κι όλα συνέχιζαν να πηγαίνουν καλά.
Το κράτος, βλέποντας αυτά, άρχισε να διορίζει στις δημόσιες και να πιέζει στις ιδιωτικές για προσλήψεις. Κι οι τραπεζίτες που δεν χαλούν χατήρι, το έκαναν, αφού βέβαια έπαιρναν ομόλογα με υπέρογκους τόκους.
Σε κάθε μη προσωπική εταιρεία, όπου το αφεντικό δεν έχει γνώση, κουμάντο κάνουν τα ΔΣ κι ο CEO. Οταν προσλαμβάνεται ένα μεγαλοστέλεχος στη τράπεζα, φροντίζει να παίρνει κι άλλους μαζί του με 30% στο μισθό, προκειμένου να παγιώσει τη θέση του και να ζητήσει κι άλλα λεφτά. Οχι, δεν το κάνει για να παράξει αποτελέσματα. Το κάνει για να χει δικό του βιλαέτι. Ετσι αυτός είναι χτισμένος, ο από πάνω του το ίδιο, ο CEO επίσης. Τώρα που τα κέρδη δεν υπάρχουν, και το εύκολο κέρδος απ τα ομόλογα πέθανε, ο CEO νοιώθει λίγο αδιάθετος. Γιατί εάν ήταν σοβαρός, δεν θα έβαζε στην τράπεζα ελληνικά ομόλογα ή τουλάχιστον θα βλεπε εγκαίρως τον κίνδυνο. Βέβαια σκασίλα του κιόλας, αφού έχει τουλάχιστον 30 μύρια στην πάντα. Θα την πληρώσουν πάλι οι υπάλληλοι. Α..ξέχασα να πω, πως κι οι μικρομέτοχοι, δεν τρελλάθηκαν κιόλας απ την επένδυσή τους. Δεν είδα πολλούς να παίρνουν και μέρισμα και να αυξάνεται η περιουσία τους απ την αύξηση των τιμών των μετοχών. Αντίθετα, δέχτηκαν μικρά μερίσματα και μπήκαν και σε πολλές ΑΜΚ. Οι CEO κατάφεραν και τους έπεισαν πως ήταν σημαντικό να έχουν αμάξι με οδηγό και να πληρώνει η τράπεζα το σχολείο των παιδιών τους.
Επειδή όμως όλα έχουν ένα τέλος, έτσι και δω δημιουργήθηκε ακόμα μία γεννιά που θ ακούει ΧΑΑ και θα τρέχει πριν ΚΑΝ προλάβει η προηγούμενη του 99 να κλείσει τις ζημιές της.
Για να έχει ενδιαφέρον ένας αγώνας, οι ομάδες πρέπει να ναι σχεδόν ισοδύναμες. Εδώ μιλάμε για ματς Μπάρτσα-Ανω Πετράλωνα. Στα 100 παιχνίδια, ένα λήγει ισοπαλία και μιλάμε για ομορφιά του ποδοσφαίρου.
Αυτή τη φορά όμως, μας πήρατε πολύ λιγότερα απ το 99. Ευχαριστούμε που δεν σταματάτε να μας θυμίζετε πως το χαα είναι τζόγος και όχι μέσο ανάπτυξης.
Μόνο που στο μέλλον, πάλι θα θελήσετε να βάλουμε λεφτά...
Η στάση ζωής του αμόρφωτου σιδερά που του έλεγαν για χαα κι αυτός παρέμενε πιστός στα σίδερα γιατί τ άλλα δεν τα καταλάβαινε ήταν σωστή. Για να μας βάλεις στο παιχνίδι πρέπει να μας "γλυκάνεις". Κι επειδή έχετε χρόνια που χετε σταματήσει να μας σερβίρετε γλυκό, φτιάχνουμε μόνοι μας.
Καλύτερα μακρυά κι αγαπημένοι. Αλλωστε μακροπρόθεσμα, θα καταλάβετε ότι η άνοδος μιας εταιρείας απαιτεί συλλογική προσπάθεια, όπως σας είχαν διδάξει οι πρώτοι σωστοί φιλελεύθεροι καπιταλιστές. Εσείς προτιμήσατε τον αέρα.

Ε..φάτε αέρα τώρα κόπανοι!
Alex1966