do what u do

Η βρισιά ως επιχείρημα

Το 1983, ο Μάνος Χατζιδάκις, δεξιός κατά δήλωσή του, επέλεξε να εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Αυγής - Θούριου, το φεστιβάλ της νεολαίας της τότε ανανεωτικής Αριστεράς, έγραψε μάλιστα ένα τραγούδι ειδικά για εκείνη τη γιορτή, βασισμένο στο ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου «Μπολιβάρ». Το μελοποιημένο απόσπασμα μάλιστα έκανε αναφορά σε πρόσωπα που συμβολίζουν τη θυσία για τις ιδέες της χειραφέτησης και της αδελφοσύνης, τον Ρήγα Φεραίο και τον Αντώνιο Οικονόμου...
Η επιλογή του Χατζιδάκι είχε συμβολικό χαρακτήρα: επέλεξε να συμπαραταχθεί με έναν νεολαιίστικο πολιτικό χώρο στον οποίο, πλάι στη χειραφέτηση από τον κοινωνικό συντηρητισμό και την επιθυμία των «ρηγάδων» να αλλάξουν τον κόσμο, καλλιεργούνταν η νηφαλιότητα, η διεκδίκηση της γνώσης, ο διάλογος και οι τεχνικές της πειθούς.

Με τα χρόνια, το πολιτικό εκείνο ρεύμα ηττήθηκε. Οι ιδέες έπαψαν να παίζουν ρόλο στη ζωή, η νηφαλιότητα στις συζητήσεις αντικαταστάθηκε από τον φανατισμό, η αντίθετη άποψη ενοχοποιήθηκε. Σε μια κοινωνία, λοιπόν, που σε γενικές γραμμές η γνώση ταυτίζεται απλώς με ένα εργαλείο όπως το πτυχίο, χρήσιμο απλώς για να βρει κανείς δουλειά, ήταν μοιραίο να θρονιαστεί στην καθημερινότητά μας το λούμπεν.
Πολλοί από τους επιγόνους της παλαιάς ανανεωτικής Αριστεράς, που είχε τιμήσει το 1983 ο Χατζιδάκις, βρίσκονται σήμερα στεγασμένοι σε δυο κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ. Προέκυψαν από τη διάσπαση ενός ενιαίου κομματικού μορφώματος, έπειτα από μια θεμιτή, βαθύτατη διαφωνία ή, πιο σωστά, από ένα ιδεολογικό χάσμα. Εκ των πραγμάτων, το χάσμα βάθυνε στην πορεία. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που συλλέγει την πολυσυλλεκτική διαμαρτυρία, η ΔΗΜΑΡ, συμμέτοχος στη συγκυβέρνηση, έχει βάλει το κεφάλι της στον ντορβά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί οξεία κριτική στις επιλογές της. Θεμιτό, έτσι παίζεται το δημοκρατικό παιχνίδι. Αθέμιτο είναι ότι δεν γίνεται διάλογος, ίσα ίσα, έχει γίνει δίκη και οι αντίπαλοι έχουν καταδικαστεί. Και η «καταδίκη» αυτή απαγγέλλεται με τα υλικά της κυρίαρχης λούμπεν κουλτούρας. Μόλις προχθές, στη συγκέντρωση της γενικής απεργίας, νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ φώναζαν το σύνθημα: «Τα δικαιώματά μας τα έκανες κουρέλι, / άντε και γ… σύντροφε Κουβέλη». Είναι αυτό πολιτική κουλτούρα;
Ο Μάνος Χατζιδάκις υποστήριζε ότι «η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η παιδεία... που [...] πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Ομως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες».
Πόσο μακριά από αυτή την επιδίωξη είναι, ακόμα και για αυτούς που επαγγέλλονται έναν καλύτερο κόσμο, το κυρίαρχο μοντέλο, το αντλημένο από τα γήπεδα και την πιάτσα, το χουλιγκανικό...
Ηλίας Κανέλλης, Τα Νέα

tweets για το «ανάθεμα» Σεραφείμ

«Κατακλυσμός» σχολίων ξέσπασε στο Twitter, όπου ολοένα και περισσότεροι χρήστες τους διαδικτύου σατιρίζουν με τον δικό τους τρόπο το «ανάθεμα» του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ στην πεολειχία.

Ο μητροπολίτης προηγουμένως είχε ταχθεί κατά της συγκεκριμένης σεξουαλικής πράξης με αφορμή δημοσιεύματα που την θέλουν υπεύθυνη για κρούσματα καρκίνου του στόματος.

@The_Stranger_gr Χθες ο Μεϊμαράκης με τις πίπες, σήμερα ο Σεραφείμ με τις πίπες, βγες ρε Τζούλια εσύ που είσαι ειδική και πάρε θέση.

@Lilasta Τρύπες, γύπες, λύπες. Το άλλο που κάνει ομοιοκαταληξία ας το πει ο Σεραφείμ Πειραιώς.

@zaralikos Οσα ξέρει ο Σεραφείμ , δεν τα ξέρει ο κόλπος όλος

@sybaritisa Να δεις που κάποιος θα τον δάγκωσε @nefosis: Επικίνδυνη και χυδαία πράξη ο στοματικός έρωτας, προειδοποιεί ο Πειραιώς Σεραφείμ

‏@zaralikos Το πουλί του Βαγγέλα η έρευνα για το σπέρμα ,η δήλωση Σεραφείμ η λίστα του ΣΔΟΕ αποδεικνύουν ότι ο Αλμοδόβαρ χαραμίζετε στην Ισπανία

@Tourta_sardela Σταθερός ο Σεραφείμ. Λέει μόνο πίπες

‏@c0n_An Ας είχαν οι παπάδες περίοδο και τότε θα βλέπαμε αν θα έλεγε τέτοιες πίπες ο Σεραφείμ

@v_emman Με το στοματικό σεξ τα έβαλε ο Σεραφείμ. Για το πρωκτικό όμως κουβέντα, ε δέσποτα

@sheikyerbutti Ο Σεραφείμ Πειραιώς είπε ότι ο στοματικός έρωτας προκαλεί ανίατες ασθένειες και κρύβει κινδύνους για την ψυχική υγεία. Ο Πάκης ενημερώθηκε;

@Anti_kat Σεραφείμ:ο στοματικός έρωτας κρύβει κινδύνούς για την ψυχική υγεία. παιδια καποιος να ενημερωσει το Μειμαρακη οτι με τις πιπες κινδυνευει !

@DTsiodras H "παρέμβαση" Σεραφείμ, θα παίξει στα πολιτικά, ως κριτική στον Μειμαράκη;

@vasper Εγώ συμφωνώ πάντως με τον Σεραφείμ. Το κάπνισμα κάνει κακό. Τι εννοείτε δεν μιλούσε για αυτές τις #pipes ;

@nikolaomatzana Ο θρύλος δεν παίζει μπάλα!λεφτα δεν υπάρχουν!αν Σεραφείμ κόψουμε και το στοματικο καλύτερα να αυτοκτονησουμε

@mythouli αναρωτιέμαι τι γκούγκλαρε ο σεραφείμ για να βρει την έρευνα στα νέα
πηγη

Το τέλος

Ποια είναι τα αποτέλεσματα της απεργίας της 26 Σεπτεμβρίου της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ; Θρύψαλα και μία αδιόρατη ικανοποίηση ότι κοιτάξαμε στα παράθυρα των Χειμερινών Ανακτόρων, εικάζοντας για το ζεστό φαγητό που σερβίρεται σε λαίμαργα στόματα. Οι συνδικαλιστές, πιστοί στο παλαιοκομμουνιστικό όραμα, με μπόλικη στάχτη φανατισμού και ξεπερασμένο ηχόχρωμα ματαιότητας, βάλλουν κατά της πρωσικής μπουρζουαζίας με σοβιετική φιλάσθενη διάθλαση, προσπαθώντας μέχρι τελευταίας ρανίδας να θαμπώσουν το ετερόκλητο πλήθος με τις μεσίστιες σημαίες που κυματίζουν φαγωμένες και βαριεστισμένες στο αττικό μοτίβο, προδίδοντας την θλιβερή αισθητική, την απούσα διπλωματία, την μηδαμινή παιδεία και την κατακερματισμένη νοημοσύνη που εξακολουθεί να προσκολλάται στα γλυκά ’80s με παπανδρεϊκή απολυτότητα.

Το μήνυμα που εστάλη στους κυβερνώντες με ικανοποιεί πλήρως. Ουδείς εκφράστηκε για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις αλλά άπαντες διαλάλησαν το κοινό μυστικό: τον πλουτισμό χωρίς την επέμβαση του κράτους, το μασκάρεμα της ηθικής κρίσης σε περιθωριακή αυθαιρεσία αντιμοναρχικής αγκιτάτσιας, το μίσος εναντίον του Δημοκρατικού Ιδεώδους με προβιά σοσιαλδημοκρατίας, απάθεια και κυνισμό στους Θεσμούς και στον Νόμο, με ψυχολογία μοναχικών ταγμάτων που δεν δίνουν δεκάρα για το αύριο, δήθεν κατέχοντες την γνώση της κοινωνικής ευημερίας και τα ηνία της έλλογης παρακαταθήκης, ξεχνώντας βεβαίως το αυτονόητο που χρειάζεται για την θετική αποτίμηση του μανιοκαταθλιπτικού όχλου· τουτέστιν, διαφύλαξη της ελευθερίας της κοινωνίας που προϋποθέτει ήθος και συλλογικότητα· κάτι που δεν υφίσταται ωστόσο, μέσω τηλεβοών.

Η βαλκανική ασχετοσύνη, η υποκουλτούρα και η μίζερη θέαση της σκοταδιστικής απολυτότητας, η κουτοπόνηρη χρήση αναγωγής στο εμφυλιακό παρελθόν για να σκιάζονται τα νήπια, το άλλοθι της αριστερίστικης παντιέρας και η χωριατολεβέντικη σιγουριά της επαγρύπνησης από τους φανατικούς εθνοφρουρούς του νεοφιλελεύθερου εσμού, θυμίζουν τις τηλεορασόπληκτες ΗΠΑ όταν παρακολουθούσαν από την ασφάλεια του ενδιαιτήματός τους την σφαγή των Βιετναμέζων αμάχων, με αποκορύφωμα το ολοκαύτωμα του My Lai, υπό τη καθοδήγηση του ηλίθιου υπολοχαγού William Calley, που βλέποντας τους gooks με μαύρες πιζάμες και σαστισμένο βλέμμα, παρακολουθούσε ατάραχος τις ακρότητες, περνώντας μόνο τρία χρόνια στην φυλακή αφού ο πρόεδρος Nixon τον αποφυλάκισε χωρίς ενοχές και απόν ψυχικό άλγος στο κυβερνητικό τοπίο.

Αυτό που αντιλαμβάνομαι με ωθεί να υποθέσω το εξής απλό: οι βολεμένοι επαγγελματίες της άρνησης, με γνήσια συντηρητική φλέβα και αίσθημα δικαίου (όλοι οι Έλληνες έχουν δίκιο!), εξαπολύουν μύδρους στο τηλεοπτικό γυαλί σαν να αποστηθίζουν Ρίτσο και Φιντέλ Κάστρο, πληγωμένοι από την άτεγκτη στάση των κυβερνώντων οι οποίοι μεταξύ γκρεμού και κατάπτωσης, προσπαθούν να συμμαζέψουν την πελατειακή παράκρουση, την άγνοια κινδύνου, τον πανικό της διπροσωπίας, την αδυναμία τήρησης των θεσμοθετημένων αποφάσεων, με αποτέλεσμα το γνωστό αδιέξοδο της ιδιοτελούς πρόθεσης: θα πράξουμε οτιδήποτε μας στέψει ήρωες στα μάτια των ομοιοπαθών, με την απαραίτητη αχλή του πείσματος που θεωρείται προτέρημα και θέσφατο αγωνιστικού μπρίου ενώ κατά βάθος όλοι γνωρίζουμε ότι το απόν ήθος, μάχεται με νύχια και δόντια, να καταστρέψει οτιδήποτε εναλλακτικό πλέει παράλληλα στην παγκόσμια σκακιέρα της προόδου.
theelfatbay.net

" WAKE THE FUCK UP "

Samuel L Jackson Barack Obama "Wake The Fuck Up" Ad for Obama 2012 campaign

Το απόγειο της πελατειακής πολιτικής: Σκυλεύουν μια διαλυμένη κοινωνία για να μην πειράξουν τους "δικούς τους" σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ

του Γιώργου Προκοπάκη

Για να καταλαβαίνουμε τι σημαίνει "παίρνω μέτρα" στη σημερινή Ελλάδα, ας δούμε στο περίπου μια διαστρωμάτωση:
1. Άνεργοι, 1.3 εκατ
2. Συνταξιούχοι, 2.5 εκατ
3. Δημόσιοι/ΔΕΚΟ, 1.0 εκατ
4. Ελεύθεροι επαγγελματίες 2.1 εκατ
5. Μισθωτοί (πλην ΔΥ/ΔΕΚΟ), 2.0 εκατ
Σύνολο 8.9 εκατ
Κάπου 1.3 εκατ είναι οι κάτω των 15 ετών (δεν περιλαμβάνονται στους παραπάνω). Αυτά σε πληθυσμό 11 εκατ (απογραφή 2001) ή 9.6 εκατ (απογραφή 2011 - θεωρείται προβληματική). Πάνω κάτω, μέσα είμαστε.
Για τους ανέργους δεν μιλάει και στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται κανείς. 
Γι αυτό για να τους αφήσεις στην ησυχία τους, κόβεις λίγο το επίδομα που δίνεις στο 15% απ' αυτούς κι ησυχάζεις. Καταγγέλλεις την τρόικα και ζητάς ανάπτυξη.
Για τους συνταξιούχους μιλάνε όλοι - φροντίζουν όμως να μη μιλάνε για την εσωτερική κατανομή. Πληρώνονται σε συντάξεις τα κέρατά μας, κι όμως το 70% των συντάξεων ήταν το 2009 κάτω από 700 ευρώ! 
Μιλάς όσο μιλάς, παίρνεις λεφτά από τους μεσαίους της ομάδας, καταγγέλλεις την τρόικα και ζητάς ανάπτυξη.
Με τους μισθωτούς πλην Δημοσίου/ΔΕΚΟ δεν ασχολείσαι. 
Όσο έχουν δουλειά, τους παίρνεις όσα μπορείς, τους αφήνεις να σου πληρώνουν τα ταμεία, τους προετοιμάζεις απλώς για την ανεργία (οπότε ξέρεις τι κάνεις - βλ. παραπάνω), καταγγέλλεις την τρόικα και ζητάς ανάπτυξη.
Για τους ελεύθερους επαγγελματίες, κάθεσαι και περιμένεις να πέσει η δουλειά, οπότε τα πρώην αναληθώς δηλούμενα (για όσους δήλωναν αναληθώς) είναι χοντρικά ίδια με τα πραγματικά πια, τους αλλάζεις τον αδόξαστο στη φορολογία, και τους κάνεις εύκολα άνεργους. 
Αυτοί είναι οι καλύτεροι άνεργοι γιατί δεν φαίνονται στις στατιστικές οπότε έχεις τη δυνατότητα να δείξεις τη μεγαλοσύνη σου και δεν τους κόβεις από το επίδομα - το ότι δεν παίρνουν είναι λεπτομέρεια. Καταγγέλλεις την τρόικα και ζητάς ανάπτυξη.
Για δημόσιους και ΔΕΚΟ αναγκάζεσαι να κάνεις λίγη δουλίτσα. 
Φροντίζεις μετατάξεις, μετακλήσεις, προαγωγές, κλπ, για όσους αγαπάς πραγματικά. Στους υπόλοιπους δείχνεις τους ανέργους για να μη πολυφωνάζουν όσοι θα φώναζαν, τους ρίχνεις ένα κουστουμάκι ελαφρύ, ντεμί σεζόν μέχρι 20%, καταγγέλλεις την τρόικα και ζητάς ανάπτυξη.
Απλό τελικώς το κυβερνάν!

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΑΝΔΡΙΑΣ
Εχετε ακούσει το ηθικό-φιλοσοφικό πρόβλημα με τους Μανδαρίνους; Συνοπτικά, πάει ως εξής:
Τι κάνεις αν ένας δικός σου άνθρωπος είναι ετοιμοθάνατος και σου δίνεται η ακόλουθη επιλογή:
1. Εξακολουθείς να το παλεύεις μπας και γίνει καλά.
2. Έχεις ένα κουμπί που αν το πατήσεις θα πεθάνουν 3.000 Μανδαρίνοι στην Κίνα, και ο άνθρωπός σου θα γίνει περδίκι.
Αυτήν ακριβώς την επιλογή είχε η τριανδρία Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης με τα μέτρα. Αποφάσισαν να πατήσουν το κουμπί. Με την πολλοστή φοροεπιδρομή ...των τελευταίων χρόνων, διαλύουν την οικονομία για να περισώσουν αυτό που οι ίδιοι θεωρούν πελατείες τους.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι είναι το 35% του δυναμικού. Οι περισσότεροι σε υπηρεσίες - που έχουν συρρικνωθεί ούτως ή άλλως. 
Απίθανη φορολόγηση ΚΑΙ προκαταβολή επομένου έτους, χωρίς αφορολόγητο όριο, χωρίς τίποτε. 
Τον πρώτο χρόνο εφαρμογής, φόρος και παρακράτηση κάπου 56%, κι από πάνω τα ασφαλιστικά τους. 
Η δαρβινική θεωρία σε εφαρμογή: να δούμε πώς θα επιζήσει ο πιο δυνατός!
Οι σαχλαμάρες των φίλων του λαού Βενιζέλου-Κουβέλη περί προοδευτικής φορολογίας και φορολόγησης υψηλών εισοδημάτων, πήγε περίπατο. Μείωση κλιμακίων (επιβαρύνονται τα χαμηλά εισοδήματα) και μείωση του ανώτατου κλιμακίου από 45% στο 35% (φοροελάφρυνση υψηλών εισοδημάτων).
Δηλαδή, η μικρομεσαία και μικρή επιχειρηματικότητα πληρώνει το μέγιστο ποσοστό της φοροεπιδρομής για να μεταφερθούν πόροι στα ψηλά εισοδήματα και να διατηρηθεί το μέγεθος του, αναποτελεσματικού ούτως ή άλλως, κράτους. Βέβαια, η φοροελάφρυνση των υψηλών εισοδημάτων αυτομάτως θα διοχετευθεί στην ανάπτυξη!!!
Κι αυτά με μια ανήθικη και σαδιστική επικοινωνιακή διαχείριση. "Δοκιμάζουν" τους συντελεστές στο 20-25% για να τσακίσουν στο 35%. Μιλάνε για τη σκληρή στάση της τρόικας, ενώ στην πραγματικότητα οι ίδιοι έχουν προαποφασίσει ποιους θα διαλύσουν. Δυστυχώς είναι η πλειοψηφία.
Την ίδια στιγμή "ανακαλύπτουν" στις 27/9 (από τις 20/6 που έγιναν κυβέρνηση για να σώσουν τον τόπο) πως πρώτιστη προτεραιότητα είναι η εκταμίευση της δόσης!!! Ολόκληρης δε, αφού έχουν πει και κάνει όποια σαχλαμάρα μπορούσε να γίνει ή να ειπωθεί. Κι από πάνω ο φοβερός όρος: "θα ψηφίσουμε τα μέτρα μόνον εάν έχουμε εγγυήσεις πως θα καταβληθεί άμεσα και ολόκληρη η δόση". 
Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να "πουλήσουν" επικοινωνιακά στο εσωτερικό των κομμάτων τους την καταδικαστική για την κοινωνία ψήφο τους. Απίστευτοι καιροσκόποι, φιλολαϊκοί όμως, σκυλεύουν μια διαλυμένη κοινωνία. Για τις προσωπικές ατζέντες τους. Στενά προσωπικές και του στενού τους περιγύρου - ούτε κάν των κομμάτων τους.
Έχει να ελπίζει σε κάτι η κοινωνία; 
Να τους γυρίσει τα μέτρα ο Τόμσεν. 
Τίποτε άλλο!
Τα χρυσά μου, είναι έτοιμοι πια για πολιτική διαπραγμάτευση!

aristeristrouthokamilos.blogspot

στοκοποίηση

πρόταση για τις ψηφοφορίες

via

SHUT UP AND PLAY THE HITS Trailer

υπάρχει στο ρεπερτόριό σας καμιά πορεία για αυτό;

Εγκλήματα κατά των παιδιών μας

Του Άγη Βερούτη 

Η ηθική διάσταση του θέματος ομολογώ ότι ξεπερνά τη δυνατότητά μου να αντιμετωπίσω το θέμα με νηφαλιότητα. Δεν κάνω το λάθος να το επιχειρήσω.
Τρία χρόνια διαρκεί η συσσίφεια απόπειρα ισοσκελισμού του προϋπολογισμού του Ελληνικού κράτους. Η έμφαση είναι σε μέτρα λιτότητος, απλά στην Ελληνική πραγματικότητα αυτά μεταφράζονται ως υπερφορολόγηση, ενόσω οι δαπάνες του δημοσίου παραμένουν σχεδόν αμετάβλητες. Ειδικά οι μισθολογικές δαπάνες που αντιπροσωπεύουν άνω του 80% των δαπανών του προϋπολογισμου μειώθηκαν από το επίπεδο των 24 δισ. ευρώ ετησίως προ κρίσης, στο επίπεδο περίπου των 20 δισ. ευρώ ως τώρα.
Η μεσοσταθμική μείωση του συνολικού κόστους είναι 17%.
Αν ο αριθμός των δημοσίων λειτουργών παρέμεινε αμετάβλητος στην τριετία (δηλαδή προσελήφθησαν από πορτοπαράθυρα τόσοι όσοι ακολούθησαν το δρόμο της συνταξιοδότησης), τότε παρά τις μειώσεις μισθών της τάξεως του 25%, όπως εικάζεται ότι υπέφερε ο μέσος δημόσιος υπάλληλος, κάπως αναπληρώθηκε η απώλεια του 8% με άλλους τρόπους, όπως π.χ. υπερωρίες ή οδοιπορικά ή επιτροπές, ή κάτι άλλο που το μικρό μυαλό όσων από εμάς δεν αντιλαμβανόμαστε πώς έγινε αυτό, απλώς δεν το χωράει.
Την ίδια περίοδο των αιματηρών μισθολογικών περικοπών του Δημοσίου (του περίπου 17% δηλαδή του συνολικού μισθολογικού τους κόστους) η ιδιωτική οικονομία έφτασε αισίως το 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Είναι γνωστό ότι το 24,6% ανεργία που καταμέτρησε ο ΟΑΕΔ τον Αύγουστο δεν περιλαμβάνει ελεύθερους επαγγελματίες που φυτοζωούν.  Άνω του 40% αυτών αδυνατεί να πληρώσει τις εισφορές ΤΕΒΕ. Εκ του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, λιγότεροι από 200.000 παίρνουν επίδομα ανεργίας στο μέγιστο ως 12 μήνες.

Για να καταλάβουμε ακριβώς το μέγεθος του προβλήματος: 1.300.000 συμπολίτες μας είναι άνεργοι χωρίς επίδομα ανεργίας, και χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη, ακόμη κι αν εργάστηκαν σκληρά 20 χρόνια πληρώνοντας εισφορές, σήμερα βρίσκονται χωρίς εισόδημα επειδή η Ελληνική οικονομία αδυνατεί να υποστηρίξει θέσεις εργασίας για εκείνους, κυρίως λόγω υπερφορολόγησης και της εμμονής όλων των κυβερνήσεων της κρίσης να διατηρήσουν τα κλειστά επαγγέλματα ερμητικά κλειστά, τις μεταφορές κλειστότερες, και το μέγεθος του Ελληνικού δημοσίου τομέα αμετάβλητο.
Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος της δυσκολίας επιβίωσης στον αποξηραμένο από ρευστότητα παραγωγικό τομέα της οικονομίας.
Σε αυτούς λοιπόν καλό θα ήταν να χτυπήσουμε ένα καμπανάκι: Περισσότερα από 1.000.000 παιδιά στην Ελλάδα είναι ανασφάλιστα!
Είτε γιατί οι γονείς είναι άνεργοι περισσότερο από την διάρκεια ισχύος του βιβλιαρίου τους, όπου ήσαν εγγεγραμμένα ως εξαρτώμενα, είτε διότι οι γονείς τους δεν έχουν πλέον να πληρώσουν τις γελοία υψηλές εισφορές του ΤΕΒΕ γιατί πρέπει να βάλουν φαγητό στο τραπέζι και να πληρώσουν το ρεύμα και το νοίκι, τα παιδιά αυτά είναι ανασφάλιστα!
Αυτό σημαίνει ότι όταν ένα ανασφάλιστο παιδί που δεν έχει εμβολιαστεί ασθενήσει, θα πεθάνει σαν το σκυλί στο αμπέλι, ή στην καλύτερη περίπτωση θα ταλαιπωρηθεί αφάνταστα για να λάβει περίθαλψη ως άπορος, αν προλάβει!
Κάποιος Ρεπουμπλικάνος ίσως σε αυτή τη φάση θα έλεγε ότι: “καθένας λαμβάνει ό,τι δικαιούται.”
Εκεί θα τον διορθώναμε όμως εμείς: “Όχι στην Ελλάδα”
Αν ξεπεράσουμε τη κακοδιαχείρηση της Υγείας, όπου η ετήσια φαρμακευτική δαπάνη ανά ασφαλισμένο ξεπερνάει τα 400 ευρώ όταν οι Σκανδιναβοί και οι βορειοευρωπαίοι πληρώνουν περί τα 180-200 ευρώ ετησίως, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα: Η Υγεία στην Ελλάδα δεν καλύπτεται πλήρως από τις εισφορές των ταμείων. Συνέχεια συνεισφέρει για αυτήν το κράτος από τον προϋπολογισμό.
Δηλαδή από τους φόρους όλων μας. Δηλαδή η Υγεία υποστηρίζεται από το ΦΠΑ στην τυρόπιτα, το ρεύμα και τη βενζίνη που πληρώνει και ο άνεργος, άρα ανασφάλιστος.
Με άλλα λόγια, οι ανασφάλιστοι συνεισφέρουν με τους φόρους τους για υπηρεσίες Υγείας που οι ίδιοι δεν νομιμοποιούνται να λάβουν!
Στη σουρεαλιστική Ελληνική Δημοκρατία του 2012, το κράτος χρηματοδοτεί τις παροχές προς τους -ακόμη- έχοντες ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, από τα λεφτά που παίρνει από τους απόλυτα εξαθλιωμένους!
Περισσότερο του ενός τρίτου των ανήλικων παιδιών στην Ελλάδα είναι αποκλεισμένο από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, απλά και μόνο διότι το κόστος της Υγείας είναι τεχνηέντως διογκωμένο με αργόμισθους κηπουρούς σε νοσοκομεία χωρίς κήπο, με τραπεζοκόμους περισσότερους από τους νοσηλευτές και τους τραυματιοφορείς μαζί, και αδρότατα πληρωμένο διοικητικό προσωπικό για να πηγαινοφέρνει άχρηστα χαρτιά από το ένα γραφείο στο άλλο και να σχολάει στη μία το μεσημέρι.
Μέτρα που έβγαλαν στην ανεργία 1,5 εκατομμύριο Έλληνες δε δικαιολογούν τη μη-παροχή περίθαλψης στα ανήλικα παιδιά τους!
Είναι γενοκτονία!
Είναι βαρβαρότητα!
Είναι ντροπή!
Το ΕΣΥ οφείλει να καλύπτει όλα τα ανήλικα παιδιά, ειδικά στην κρίση, ανεξάρτητα αν οι γονείς τους είναι Έλληνες, αλλοδαποί, ασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι.
Η παροχή υπηρεσιών Υγείας δωρεάν σε όλα τα ανήλικα παιδιά είναι προϋπόθεση πολιτισμού!
Οι σημερινές απόπειρες δωρεάν ιατρείων για ανασφάλιστα παιδιά με πρωτοβουλία των “Γιατρών του Κόσμου” με συνεργασία με μια εταιρία τηλεφωνίας και ένα δημοσιογραφικό οργανισμό, ενώ δείχνει την αλληλεγγύη κάποιων ευαισθητοποιημένων ανθρώπων, αναδεικνύει τη βαρβαρότητα της Ελληνική κοινωνίας!
Πού είναι οι Αριστεροί που παριστάνουν τους κοινωνικά ευαίσθητους και στηρίζουν μόνο τους προνομιούχους πατρώνες τους; Πού είναι οι διανοούμενοι και οι Ανθρωπιστές; Όλοι μα όλοι πιά;
Δήθεν ακτιβιστές για δικαιώματα ζώων και δέντρων, και χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ “για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομίας των παραδοσιακών συνταγών της Πέρα Ραχούλας”, που αδιαφορούν για πάνω από 1.000.000 ανασφάλιστα παιδιά στην Ελλάδα, δείχνουν πως ζούμε σε μια κοινωνία βυθισμένη στην υποκρισία! Μου προκαλεί αηδία!
Η μόνη λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι το άμεσο άνοιγμα του ΕΣΥ σε όλα τα παιδιά τουλάχιστον ως την ενηλικίωση, και λογικότερα ώς την ηλικία των 25 ετών, καθώς η ανεργία ως αυτές τις ηλικίες ξεπερνάει το 50%. Οτιδήποτε άλλο είναι βαρβαρότητα. Ειδικά στις παρούσες συνθήκες της κρίσης.

Όσο και αν προσπαθώ να δω το συγκεκριμένο ζήτημα με νηφαλιότητα, αδυνατώ!
Είμαι πολύ θυμωμένος. Ελπίζω να μην είμαι ο μόνος.
capital.gr

Η εγκαθίδρυση του Ελληναρά

ellinaki.blogspot.gr

Τα γλειψίματα και η εφηβική ρητορική του Προέδρου της ελληνικής Βουλής δεν έσκασαν από το πουθενά μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου. Πρέπει πάντα να υπάρχει γόνιμο έδαφος ώστε ένας έμπειρος πολιτικάντης όπως ο κ. Μεϊμαράκης να μπορεί να παραγνωρίζει τις ευθύνες που σηκώνει το τρίτο πρόσωπο στην ιεραρχία της ελληνικής Δημοκρατίας και να ξεφτιλίζει τον θεσμό που ο ίδιος υπηρετεί.
Το γόνιμο έδαφος δεν γίνεται γόνιμο από μόνο του. Θέλει υπομονετικό σκάψιμο, άλεσμα, ενδεχομένως κάποιο ζιζανιοκτόνο και ιδιαίτερη δουλειά. Θέλει χρόνο. Τα «γαλλικά» του κ. Μεϊμαράκη δεν είναι κάτι απόμακρο από την ελληνική επικοινωνία. Η βωμολοχία και η αγένεια είναι στοιχεία που συναντάμε καθημερινά τριγύρω μας. Η διαδικασία όμως που η γλώσσα του δρόμου έχει την ευκολία να χρησιμοποιείται και από τον Πρόεδρο της Βουλής, είναι πιο σύνθετη και χρονοβόρα από την ευκολία που μία παρέα 15χρονων αποκαλεί «μαλάκα» ο ένας τον άλλο. Χρειάζεται μία αποδομημένη κοινωνία. Μία κοινωνία που έχει ισοπεδώσει τους θεσμούς οι οποίοι θα έπρεπε να λειτουργούν ως πυλώνες εγγύησης της εύρυθμης και δημοκρατικής λειτουργίας της. Θα πρέπει οι ίδιοι οι θεσμικοί λειτουργοί να μην κάνουν σωστά το λειτούργημά τους, εμπνεόμενοι από την κοινωνία που επίσης ξευτιλίζει τους θεσμούς και οι μεν να ανατροφοδοτούν τους δε.

Οι θεσμοί είναι συλλογικές οντότητες. Χρειάζονται μία ελάχιστη υποχώρηση από όλα τα μέλη μίας κοινωνίας προκειμένου να παραμένουν σεβαστοί και αντικειμενικά αλώβητοι. Να μεταλλάσσονται και να εξελίσσονται συνεχώς βάσει διαδικασιών που οι ίδιοι ορίζουν. Η σαπίλα του πολιτικού συστήματος, με το συνεχές σιγοντάρισμα των πολιτικών δυνάμεων ολόκληρου του πολιτικού φάσματος, έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην απομυθοποίηση των θεσμών στα μάτια της κοινωνίας. Τα «αθώα» φάσκελα προς τη Βουλή, η διάχυτη διαφθορά σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, η συνεχής ατιμωρησία σε σημαντικές ή ασήμαντες παρανομίες, η διόγκωση των άκρων με αποτέλεσμα την φασιστοποίηση Δεξιάς και Αριστεράς, τα κλειστά τσιφλίκια των Πανεπιστημίων, η εξίσωση της σοβαρής επιχειρηματολογίας με την σκουπιδολογία, η διαρκής ανάδειξη ανθρωπάριων και του λόγου τους από τα mainstream ΜΜΕ, και ένα σορό άλλες καταστάσεις που βιώνουμε εδώ και είκοσι χρόνια και κλιμακώθηκαν τα τελευταία τρία, είναι μερικοί από τους παράγοντες που αποδυνάμωσαν τους θεσμούς.

Λένε πως το χαστούκι του Κασσιδιάρη, συνοδεία του λεκτικού «παλιοκομμούνι» εκτόξευσε τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Τα πραγματικά ποσοστά όμως. Χωρίς ψήφους διαμαρτυρίας και αντίδρασης στο «σάπιο πολιτικό σύστημα». Τα ποσοστά αυτών των συμπολιτών μας που την επόμενη μέρα σιγομουρμούριζαν «ε καιρός της ήταν και της Λιάνας να φάει τις μπάτσες της». Και ξαφνικά, μέσα σε μία μέρα, η βία και η αυτοδικία πήραν το πράσινο φως από ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, ώστε να σπάσουν το ταμπού του φασισμού που κρατούσε δεκαετίες τώρα.
Το νεοναζιστικό κόμμα που έγινε μόδα δεν ήρθε να προτείνει κάτι νέο ή κάποια λύση για την έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση. Απλά έκλεισε το μάτι στον Ελληναρά που κυκλοφορεί ανάμεσά μας και που ανεχόμαστε χρόνια τώρα. Αυτόν που ανέκαθεν είχε μία απέχθεια στους θεσμούς και τις κοινωνικές συμβάσεις. Και αυτός με τη σειρά του, κορδώθηκε, φόρεσε το τσαμπουκαλεμένο και μίζερο βλέμμα του και βγαίνει πλέον καθημερινά στις τηλεοράσεις, κάνει δημόσιες εμφανίσεις, δε δίνει λογαριασμό σε κανένα και γράφει τους θεσμούς του στο αγαπημένο του ανθρώπινο όργανο που το'χει κρυφό καμάρι.

Έτσι και ο Πρόεδρος της ελληνικής Βουλής είδε ότι το έδαφος είναι πλέον γόνιμο ολόγυρά του, και με τη σειρά του έκλεισε το μάτι στον Ελληναρά. Αυτόν που ούτως ή άλλως έκρυβε μέσα του και που είχε σαγηνέψει τους 18.326 συμπολίτες μας που τον ψήφισαν και τους 233 βουλευτές που τον εξέλεξαν Πρόεδρο της Βουλής.

the chances

Σκωτία - Κρήτη 2-0

της Γεωργίας Καρβουνάκη

Ο Κ. έκλεισε τα 18 τον Ιανουάριο.. τέλειωσε το Λύκειο, πέτυχε ένα ΤΕΙ επαρχιακής πόλης όπου δεν ήθελε να πάει και αντί να την πέσει στα φροντιστήρια με αβέβαιο πάλι αποτέλεσμα έφυγε στη Σκωτία, επωφελούμενος της δωρεάν παιδείας για τους φοιτητές της ΕΕ.. Ξέρει ότι θέλει πολλή δουλειά για να πάρει πτυχίο πληροφορικής σε 3 χρόνια από το Πανεπιστήμιο και είναι διατεθειμένος να το πάρει.. θα κοστίσει, άλλωστε, φθηνότερα από το πτυχίο του επαρχιακού ΤΕΙ που δεν ξέρει πότε θα το πάρει με τόσο χαμένο χρόνο, με τόσες χαμένες εξεταστικές.. κι έπειτα μπορεί να ζητήσει και να βρει δουλειά κάπου όπου δεν θα χρειαστεί να φιλήσει κατουρημένες ποδιές για 400 ευρώ μηνιαίως.. Ήδη έχει ξεκινήσει μαθήματα και εργαστήρια την επόμενη εβδομάδα με ότι πιο σύγχρονο σε τεχνολογία υπολογιστών.. επισκέπτεται δε καθημερινά την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου με τους 240 000 τόμους που έχει στη διάθεσή του..
Σύμβουλος καθηγητής ασχολήθηκε μαζί του επί 4 ώρες συνεχώς για να του εξηγήσει τα μαθήματα και να τον βοηθήσει να επιλέξει τα πιο σωστά σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά του..
Την πρώτη μέρα που πήγε εκεί απέκτησε δικαίωμα στο βρετανικό σύστημα υγείας, άνοιξε κατόπιν τραπεζικό λογαριασμό όπου ελπίζει να καταθέτει και τον μισθό του αργότερα.. είναι αποφασισμένος να ακούσει τη μητρική συμβουλή, δηλαδή να προσφέρει τον καλύτερο εαυτό του σε μια πατρίδα, όποια κι αν είναι αυτή, που θα τον σέβεται, θα τον φροντίζει κι θα τον ανταμείβει για την αξία του..
Η μάνα του χρειάστηκε ογκολόγο κι έκλεισε ραντεβού στο απογευματινό ιατρείο του νοσοκομείου για τις 6 το απόγευμα.. ήταν εκεί από τις 5.30, κατευθείαν από τη δουλειά, νηστική, για να μην αργήσει.. πλήρωσε 60 ευρώ και περίμενε.. στις 6.35 μπήκε στον γιατρό το ραντεβού των 3.. η σειρά της θα έφθανε στις 11 το βράδυ λίαν επιεικώς.. Ο γιατρός, δυστυχώς, είχε καθυστερήσει να πάει και η αναμονή ήταν γεμάτη ασθενείς..
Ακύρωσε το ραντεβού, πήρε πίσω τα 60 ευρώ κι έκλεισε ραντεβού σε ιδιώτη ογκολόγο, με 80 ευρώ επίσκεψη, που όμως ήταν στην ώρα του, σ'ένα ευάερο και ευήλιο ιατρείο, ασχολήθηκε μαζί της για πολλή ώρα και της έδωσε έγκυρη γνώμη..
Να πάμε παρακάτω? Τι να πρωτοπεί κανείς.. υπάρχουν άπειρες ιστορίες καθημερινής τρέλας σ'αυτό τον τόπο.. μακάριοι όσοι έχουν για σύμβουλο την ορμή της νεότητας, αυτήν που δίνει φτερά στο σώμα και το μυαλό και μπορεί να τους πάει μακρυά.. εκεί που μπορεί να μην είναι όλα ιδανικά αλλά τουλάχιστον μπορείς να ελπίζεις..
mmadas.blogspot

Προσπαθούν να διασώσουν, όχι να αλλάξουν.

Φώτης Γεωργελές / athensvoice

Edito 406
Είναι κάτι ξύπνιοι που λένε, πάνε χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού. Είναι οι ίδιοι ξύπνιοι που λένε τα νούμερα δεν βγαίνουν, η συνταγή είναι λάθος. Αυτοί όλοι προσπαθούν να σβήσουν την πραγματικότητα, να μας κάνουν να ξεχάσουμε την ιστορία. Να ξεχάσουμε την τραγική τριετία 2007-2009, όταν το πρωτογενές έλλειμμα του δημοσίου έφτασε τα 24 δις το χρόνο. Τότε δεν ξέραμε τι σημαίνουν τα νούμερα, τώρα όμως που έχουμε καταλάβει τι κόπο, τι θυσίες και τι αίμα αντιπροσωπεύουν τα δις, πόσο δύσκολο είναι να περικοπούν 11,5 δις τα επόμενα 2 χρόνια, τώρα ξέρουμε τι παραλογισμός ήταν το ελληνικό δημόσιο να καταναλώνει 24 δις παραπάνω από όσα είχε κάθε χρόνο, να δανείζεται 24 δις κάθε χρόνο.
Αυτό που αποσιωπούν οι ξύπνιοι είναι ότι ο υπόλοιπος πλανήτης έπαψε να μας δανείζει. Θέλουν να κρύψουν ότι αυτά τα 24 δις, μέσα σε λίγα χρόνια, με οποιονδήποτε τρόπο, έπρεπε να τα εξοικονομήσουμε. Γιατί κανείς πια δεν μας τα δάνειζε. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη απάτη της αντιμνημονιακής ρητορικής.  Όλα τα κόμματα που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις και όλα τα υπόλοιπα που αντιπολιτεύονταν, αυτή τη σκληρή πραγματικότητα προσπαθούσαν να κρύψουν. Αντιστέκονταν, δέχονταν πιέσεις, όρθωναν το παράστημά τους στις τρόικες, διαπραγματεύονταν, απέρριπταν, καταργούσαν, για να μην πουν την αλήθεια: Δανεικά τέλος. Κάτι πρέπει να κοπεί. Το τι ήταν το ερώτημα. 
Σκέψου μόνο για ένα λεπτό πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία των τελευταίων χρόνων, αν

Γιατί ΔΕΝ απεργώ..

 Σήμερα είναι η «μεγάλη» απεργία της ΓΣΕΕ της ΑΔΕΔΥ, και όλων των άλλων μικρότερων συνδικαλιστικών υποκαταστημάτων.  Όσοι έχουν συνείδηση του τι συμβαίνει, όσοι δεν είναι εξαπατημένοι από το σύστημα, όσοι αγωνίζονται και για τους άλλους, όσοι ξέρουν από πεζοδρόμιο και έχουν λιώσει σόλες, όσοι ξέρουν πράγματα που παίζονται στις πλάτες του λαού, όσοι κοινώς κατά τη λαϊκή έκφραση δεν είναι πρόβατα, θα είναι εκεί.     
   Εγώ που δεν θα είμαι στο δρόμο αυτομάτως στη συλλογική συνείδηση των απεργών ή καλύτερα των απεργολάγνων –επαγγελματιών και μη-  απεμπολώ όλα τα χαρακτηριστικά των πολιτικά ψαγμένων. Παράλληλα, η παρουσία μου στη δουλειά μπορεί να μου χαρίσει και άλλα παράσημα εκτός από την ταύτιση με το συμπαθές πρόβατο. Φοβισμένος, οσφιοκάμπτης των αφεντικών, αντιδραστικός, συντηρητικός, παρτάκιας και άλλα πολλά αντίστοιχα. Παλιότερα θα χαρακτηριζόμουν και φασίστας από αρκετούς. Αύριο βέβαια οι φασίστες θα είναι και αυτοί στο αντιμνημονιακό κάλεσμα μιας και έχουν γίνει πρωτεργάτες στους αγώνες του δρόμου, οπότε μάλλον τη γλιτώνω.
Ίσως μάλιστα κερδίσω και τη συμπάθεια κάποιων μιας και η απεργοσπαστική μου πράξη μπορεί να είναι αποτέλεσμα της ύπνωσης μου από το σύστημα που με έχει κάνει να βλέπω το δέντρο και όχι το δάσος. Ύπνωση που καλά κρατεί από πρόπερσι στο μεγάλο ξεσηκωμό του λαού από τους καναπέδες που τόσο άλλαξε το πολιτικό τοπίο και μας έβγαλε από τα πολιτικά μας αδιέξοδα.  Τότε που δεν ήμουν "αγανακτισμένος" για λόγους που έχω αναφέρει από αυτό εδώ το blog εδώ, και εδώ.
Σήμερα λοιπόν δεν απεργώ.     
Δεν απεργώ γιατί πιστεύω πως στην κατάσταση που βρισκόμαστε ακόμα και μια μη παραγωγική μέρα είναι πολύ περισσότερο πολύτιμη από τον όγκο και τον παλμό των απεργών που δεν θα πάνε για καφέ ή θα κάτσουν σπίτι. Ακόμα και μια μέρα για ψυχαναλυτικούς λόγους και χάιδεμα αυτιών του λαού από τα ΜΜΕ κοστίζει πανάκριβα.
Δεν απεργώ γιατί σήμερα ακόμα και μια μέρα χωρίς να λειτουργήσει ένας παιδικός σταθμός, ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, μπορεί να είναι δυσβάσταχτη οικονομικά στον αγώνα για την επιβίωση εκατοντάδων πλέον χιλιάδων συνανθρώπων μου.
Δεν απεργώ γιατί αρνούμαι να συμμετάσχω στο κάλεσμα. Ονειρεύομαι τη διάλυση των συνδικαλιστικών φορέων που κανείς δεν έχει εξυπηρετήσει το σύστημα καλύτερα από αυτούς και που στη δική μου κοσμοαντίληψη φέρουν τεράστιες ευθύνες για το σημείο που είμαστε.
Δεν απεργώ γιατί κουράστηκα από τις απεργίες του όχι και της άρνησης σε οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να αποβεί μοιραία για τα οφέλη του εκάστοτε εργασιακού μας μικρόκοσμου αλλά επωφελής για το σύνολο.
Δεν απεργώ γιατί επιτέλους θέλω να απεργήσω με αίτημα πρότασης και όχι με αίτημα άρνησης.
Δεν απεργώ γιατί βαρέθηκα να παραμυθιάζομαι πως θα με πάρουν σοβαρά με μια συλλογική απεργία όταν τις υπόλοιπες μέρες ζω στη ζούγκλα του ατομικισμού από τους ίδιους συναπεργούς συντρόφους..
Δεν απεργώ γιατί θα ήθελα το αίτημα προς την Κυβέρνηση να ήταν, αλλάξτε το κράτος και μην παίζετε το παιχνίδι των χαμένων κουκιών και του γλυψίματος και όχι το "κάτω τα χέρια απο τα κεκτημένο μας κράτος".
Δεν απεργώ γιατί οι εκλογές έγιναν πριν 3 μήνες και εμείς ο "ψαγμένος" λαός που ζει σε συνθήκες κρίσης εκλέξαμε την χειρότερη από πλευράς ατόμων καi προσωπικοτήτων Βουλή από καταβολής ίσως της ιστορίας μας.
Δεν απεργώ γιατί κουράστηκα να "απεργώ" κάθε μέρα πιστεύοντας στην ευθύνη που λέει ο Καστοριάδης ως: Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμαίικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι, αναφερόμενος στην ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμαίικο;».  Και επειδή κάθε μέρα βρίσκω απέναντι στις δικές μου απεργίες πολλούς από τους σημερινούς απεργούς , τους παραχωρώ τη μέρα. Εγώ θα συνεχίσω τις απεργίες μου από αύριο…
antilogos-leonidas.blogspot.gr

outta...

εξουσίες...

μόνο ο ρουσόπουλος;

Kookoobadi - σμακ μάι μπιτς απ

sabotaz33.blogspot.gr

H Κ. έγινε 18 τον ιανουάριο. Μετά τις εκλογές και το τέλος της γ λυκείου άφησε την γραφειοκρατική θέση φοίτησης που της άξιζε στο τει αποκατάστασης κτιρίων, και την έκανε. 18 χρονών την έκανε για βέλγιο. Χωρίς πολλά πολλά, χωρίς παπαρολογίες και ανθρωποφαγικές ιστορίες, με μόνο εφόδιο το θράσος της νιότης της, το ελληνικό της (δηλαδή ευρωπαικό) διαβατήριο, μια τσάντα ρούχα, με 300ευρώ στην τσέπη, τον αριθμό του κινητού της και την σελίδα της στο facebook. Αυτά αρκούν για να πας στο βέλγιο. Αντί να κάτσει να αποκαθιστά τα ελληνικά ξέφτια, αντί να πέσει στα φροντιστήρια, και τα γλειψίματα, αντί να το παίζει αιώνια φοιτήτρια, και αδιόριστη δασκάλα ή ότι άλλο, τα μάζεψε και έφυγε. Μένει με τον βέλγο 20χρονο φίλο της που γνωρίστηκαν στο διαδίκτυο, πριν έρθει και αυτός μια βόλτα από εδώ για το live life, δεν θα σπουδάσει μάλλον, αλλά θα δουλεύει 8 ώρες θα πληρώνεται για 8 ώρες, θα πληρώνει για ασφάλιση και θα έχει ασφάλιση, θα πληρώνει την δική της σύνταξη και όχι του πατέρα της, θα κάνει το ρεπό της και θα χαζεύει το μουντό ουρανό της. Έβγαλε προσωρινή ταυτότητα, και αφμ, δήλωνωντας μόνιμη κατοικία, και φτιάχνοντας τραπεζικό λογαριασμό. Έτσι απλά. Σε 1 χρόνο θα πάρει μόνιμη ταυτότητα. Μπορεί και να γυρίσει. Όμως μπορεί να πάρει την σύνταξη της από εκεί. Η Κ. ανήκει στην γενιά της παγκοσμιοποίησης. Και το εκμεταλεύεται. Ακόμα και οι φορτωμένοι πιτσιρικάδες που τα έσπαγαν σε κάθε G20 και κάθε τέτοια μαλακία στην ίδια γενιά ανήκουν. Και το ξέρουν. Και το εκμεταλλεύονται και αυτοί εξίσου.
Η Κ. γεννήθηκε σε δημόσιο νοσοκομείο, στα διπλανά νεογνά ένα τσιγγάνακι και 2 ακόμη τσούπες, δεν γεννήθηκε σε σουίτα στο ΙΑΣΩ και κανένας διευθυντής δεν της έκλεισε ως δώρο ολόκληρο τον θάλαμο. Που και να της το έκλεινε δεν υπήρχε περίπτωση να γίνονταν αποδεκτό από την μητέρα της. Τον μπαμπά της δεν τον λένε αλέξη. (όσο μπορεί να είναι σίγουρος κανείς!!!) Ο διευθυντής απλά της ζήτησε φακελάκι, αλλά εξίσου απλά πήρε τον πούλο. Ο διευθυντής όμως δεν πήρε τον πούλο από τις υπόλοιπες μητέρες αλλά ότι

έρχεται η στιγμή να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις

του Σταύρου Θεοδωράκη/protagon

Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος λοιπόν. Οι ταξιτζήδες αγκαλιά με τους καθηγητές. Οι εισαγγελείς με τους δημοσιογράφους. Οι εφοριακοί με τους εμπόρους. Οι γιατροί με τους σιδηροδρομικούς. Οι φαρμακοποιοί με τους σκουπιδιάρηδες. Οι δήμαρχοι με τους αστυνομικούς. «Ο Μαρκήσιος ντε Σαντ με ένα χίπι, ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά, ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη και  η παρθένα με τον σατανά» που λέει και ο Σαββόπουλος. Γιατί μην μου πείτε ότι για εσάς είναι απολύτως φυσικό να κατεβαίνουν στην ίδια πορεία οι άνεργοι και οι καταστηματάρχες. Οι εργάτες και οι επιχειρηματίες. Διεκδικώντας από ποιόν τι; Ίσως από εδώ θα έπρεπε να ξεκινήσει η κουβέντα. Ποιος θα μας δώσει αυτά που διεκδικούμε;
Σε έναν τοίχο στα Εξάρχεια είναι γραμμένο ένα σύνθημα: «Παιδιά μην πίνετε ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους». Το ίδιο ισχύει και με τα ευρώ (μας). Το ίδιο ισχύει και με τις συντάξεις (μας). Το ίδιο ισχύει και με τα επιδόματα (μας). Απλώς δεν φτάνουν για όλους. Τόσο απλό. Και αφού δεν υπάρχουν πλέον δανειστές διατεθειμένοι να μας δανείσουν πρέπει να αποφασίσουμε ποιοι, πόσοι και πόσα θα παίρνουν. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να έχουμε τους περισσότερους δικαστές στον δυτικό κόσμο (και με τους καλύτερους μισθούς), παράλληλα να έχουμε τους διπλάσιους γιατρούς από όσους έχει η Αγγλία (και με τα περισσότερα φακελάκια) και να θέλουμε να μείνουν ανέγγιχτες οι συντάξεις. Δεν μπορούμε να έχουμε δημοσίους και δημοτικούς υπαλλήλους αργόμισθους και την δουλειά να την βγάζουν οι έκτακτοι και οι αναπληρωτές.
Η Ελλάδα πέρασε 50 χρόνια (ίσως και 80) που αντάμειβε τα «παιδιά» της ανάλογα με το

τζίφρα τώρα !!!

Investigate Greece´s neo-Nazi Party Golden Dawn

SIGN THIS PETITION

17,568 Signatures


"As concerned citizens of the world we urge you to undertake a full criminal investigation on the activities of Golden Dawn, its members and its ties with the police. In the aftermath of their fascist attack on immigrants, the urgency of our request is evident. We must act now before more people are hurt by this meaningless act of violence and Greece falls deep into the grip of fascism. "

Ως ευαισθητοποιημένοι πολίτες του κόσμου, σας ζητάμε να ξεκινήσετε δικαστική έρευνα για τις δραστηριότητες της ΧΑ. Την επαύριο της φασιστικής επίθεσης εναντίον μεταναστών μικροπωλητών, το κατεπείγον του αιτήματός μας είναι εμφανές. Πρέπει να δράσουμε τώρα πριν υπάρξουν κι άλλα θύματα και η Ελλάδα πέσει στα χέρια του νεοναζισμού.

ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΕΔΩ

Σσσσσ.... 26/9 - το Δημόσιο απεργεί....

Υπάρχει πραγματικά μια φωνή που να εκπροσωπεί στην αυριανή απεργία τους εργαζομένους και τους ανέργους (εκείνο το εκατομμύριο και κάτι...) του ιδιωτικού τομέα;
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, στην πραγματικότητα, οργανώνουν συνδικαλιστικά τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αν ψάξει κάποιος προσεκτικά τις ομοσπονδίες που συμμετέχουν στην ΓΣΕΕ (που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει ιδιωτικούς υπαλλήλους και συμβασιούχους του Δημοσίου), βρίσκει μόνο ...ΔΕΚΟ:
Οι πιο αντιπροσωπευτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις – μέλη της ΓΣΕΕ είναι οι εξής:
-Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (OIΥΕ) με 15.000 μέλη
-Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου με 14.000 μέλη
-Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία με 11.000 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στον κατασκευαστικό κλάδο με 47.000 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας με 9.100 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στον κλάδο της εστίασης ή σε άλλες συναφείς επιχειρήσεις με 9.100 μέλη
-Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας (Ο.Τ.Ο.Ε.) με 50.000 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Ελληνικά Ταχυδρομεία με 11.500 μέλη
-Γενική Ομοσπονδία Προσωπικού ΔΕΗ με 24.200 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΕ με 24.700 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Ολυμπιακές Αερογραμμές με 13.000 μέλη

Η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ) εκπροσωπεί τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα σε εθνικό επίπεδο.
Οι πιο αντιπροσωπευτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις-μέλη της ΑΔΕΔΥ είναι οι εξής:
- Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ) με 23.000 μέλη,
- Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) με 34.000 μέλη,
- Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) με 42.000 μέλη. 
ΠΗΓΗ: ec.europa.eu/eures/
Που πήγε ο ιδιωτικός τομέας και οι εργαζόμενοί του;  Ο κατασκευαστικός τομέας αργεί ως γνωστόν, οι κλωστοϋφαντουργίες έχουν κλείσει και μεταφερθεί στο εξωτερικό, η εστίαση δεν απεργεί σχεδόν ποτέ ούτε και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις... Τι μένει; Οι δημόσιοι υπάλληλοι. Γι αυτό και τα αιτήματα είναι συντεχνιακά  - αφορούν την μη συρρίκνωση του αριθμού των ΔΥ και την μη περικοπή του μισθού τους. Εκεί είναι σαφέστατα. Για το πως θα ξεφύγει ο ιδιωτικός τομέας από την ύφεση και την ανεργία, δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο - μόνο αντιμνημονιακές κατάρες και ευχολόγια.
Που είναι τα αιτήματα για άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ρευστότητα, επιτάχυνση του ΕΣΠΑ, άμεση αξιολόγηση του δημόσιου τομέα, κατάργηση οργανισμών προς βόλεμα ημετέρων, επιτάχυνση της δικαιοσύνης στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, άμεση τιμωρία των επίορκων ΔΥ και κατάσχεση της περιουσίας τους, έλεγχος γκρίζων περιουσιών δημοσίων λειτουργών κάθε βαθμίδας αναδρομικά, και κυρίως επιτάχυνση διαρθρωτικών αλλαγών για ανακούφιση των παρασιτικών δαπανών που στραγγάλισαν την οικονομία; 
Πουθενά, δεν συμφέρουν - ούτε τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές του Δημοσίου ούτε τον αντιμνημονιακό λαϊκισμό της αντιπολίτευσης που δεν έχει να προτείνει τίποτε παρά πτώχευση τύπου Αργεντινής και ένα κράτος ΔΥ!

Πως λοιπόν θα εκφραστεί στην αυριανή απεργία ο παραγωγικός τομέας της οικονομίας; Πως θα εκφραστούν οι άνεργοι (όλοι του ιδιωτικού τομέα), οι χρεοκοπημένοι μικρομεσαίοι, οι δυναμικοί παραγωγικοί κλάδοι και οι εργαζόμενοί τους; 
Ζητώντας "καμία απόλυση στο Δημόσιο";
Ή ζητώντας να μην συνδεθεί η αξιολόγηση στο Δημόσιο με οποιαδήποτε συνέπεια για όσους αποτύχουν;
Η οργή του ιδιωτικού τομέα για τα βάρη που σήκωσε πάνω του εξαιτίας ενός χρεοκοπημένου, παρασιτικού Δημοσίου που δανειζόταν αφειδώς για να ταΐσει τους ημετέρους, δεν μπορεί να βρει έκφραση σε τέτοιες απεργίες. 
Και η λαϊκιστική εμμονή της αντιπολίτευσης στην υιοθέτηση κόκκινων γραμμών μονάχα για τους ΔΥ, απλά ανοίγει τον δρόμο στην τυφλή εκτόνωση των γνωστών άγνωστων για λογαριασμό των ανέργων και των χρεοκοπημένων του ιδιωτικού τομέα - ένα έργο ραμμένο στα μέτρα της ανεξέλεγκτης βίας των άκρων της τάξης και της αταξίας που καταστρέφει την χώρα και φέρνει ψήφους στον ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή - τους "αντισυστημικούς" του συστήματος...
"Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο", λένε συχνά στελέχη της Αριστεράς. Ναι, αλλά ποια κοινωνία;
aristeristrouthokamilos.blogspot.gr

night...

Είμαστε όλοι Ισλαμ

Κυκλοφορούν ανάμεσα μας

Το #FreeGeronPastitsios και οι διαμαρτυρόμενοι μουσουλμάνοι της Ομόνοιας

Περπατώντας χθες στην Ομόνοια, προσπαθώντας να περάσω από τους γύρω δρόμους που είχε αποκλείσει η αστυνομία εξαιτίας της διαμαρτυρίας των μουσουλμάνων για την γνωστή ταινία, έβλεπα το μίσος στα μάτια των ανθρώπων. Νέοι, γέροι, άντρες, γυναίκες, είχαν ενωθεί κάτω από την ομπρέλα της θρησκείας τους.
Τους λυπήθηκα. Δεν φτάνει που οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, έχουν να υπερασπιστούν και τον Μωάμεθ τους. Αν κάτσεις και το σκεφτείς είναι το πιο περίεργο πράγμα του κόσμου. Να μην ξέρω τι θα μου ξημερώσει αύριο, να ζω σε ένα υπόγειο, να έχω φτάσει στην Ελλάδα ποιος ξέρει πως, να με κυνηγά η αστυνομία γιατί είμαι παράνομος, να με κυνηγά η Χρυσή Αυγή γιατί της βρωμίζω τον τόπο, να έχω μέσα στο κεφάλι μου και το Μωάμεθ.

«Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα στο Ισλάμ» σκέφτηκα ανακουφισμένος. Πόσο λάθος. Η σημερινή μέρα ξημέρωσε με το #FreeGeronPastitsios και την σύλληψη του δημιουργού της σελίδας στο Facebook. Τι έκπληξη! Ζούμε και εμείς στο «Ισλάμ». Και ναι, έχω το θάρρος να το παραδεχτώ: Έκανα λάθος πριν μερικές μέρες όταν έγραφα ότι η ερώτηση του Τατσόπουλου στην Βουλή για την κατάργηση του νόμου περί βλασφήμιας δεν είναι τόσο σημαντική.
 Μπορεί να είναι τελικά η νούμερο ένα. Μέσα στα κεφάλια αρκετών ανθρώπων αυτής της χώρας υπάρχει τόσο σκοτάδι και τόση βλακεία που μόνο με νόμους θα προστατευτούμε από αυτούς. Είμαστε όλοι Ισλάμ. Έστω «Ισλάμ-light» αλλά οι βάσεις για κάτι χειρότερο έχουν εδώ και χρόνια μπει. Άσε που οι κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο. Αλλά ακόμα και μέσα σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορώ να βρω καμιά δικαιολογία για τους συνανθρώπους μου.
Ο απελπισμένος πιάνεται από τα γένια του Άνθιμου;

 Πάντα έτσι ήταν. Ζήσαμε πριν λίγο καιρό την γκλαμουριά και τις πιστωτικές κάρτες με τα ανεκδοτάκια του Χριστόδουλου, τον Πανίκα, και τους πιστούς υπουργούς του Βατοπεδίου. Είδαμε παλιότερα την πρώτη κυρία Δήμητρα με παπάδες και αστρολόγους. Σήμερα κρεμόμαστε από το φαρμάκι του Άνθιμου. Γαμώτο. Όλο αυτό το βαφτίσαμε «φανταστικό καλτ» και αρχίσαμε να γελάμε με τα βιντεάκια του Θέμου και των Ράδιο Αρβύλα. Όμως δεν είναι ούτε φανταστικό ούτε καλτ. Είναι η πραγματικότητα μας. Από την οποία δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε.
NEVERMIND

Κύριε Αντώνη, από δω η Τάνια (Ιακωβίδου)...

Αγαπητέ κ. Σαμαρά,

Πρέπει να την χρειάζεστε πάρα πολύ την Τάνια Ιακωβίδου, στο υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν εξηγείται αλλιώς. Αυτή η απόφοιτος Λυκείου με το Lower, πρέπει να σας είναι πραγματικά απαραίτητη για να εκτίθεστε τόσο ανεπανόρθωτα. Ναι, όπως καταλάβατε, γίνατε ρόμπα εξαιτίας της. Γιατί – έκπληξη! – με τον διορισμό της σε θέση συμβούλου μόλις υποβιβάσατε το δίλημμα «Ευρώ ή Αργεντινή» που τόσο καλά έχει δουλέψει υπέρ σας, σε «Τάνια Ιακωβίδου ή Αργεντινή». Και πιστέψτε με, σε αυτή τη νέα εκδοχή διλήμματος, απελπιστικά λιγότεροι θα διαλέξουν το πρώτο. Το τίμημα της γελοιότητας είναι πλέον δυσανάλογα μεγάλο για να μασήσει ακόμα και ο πλέον καλόπιστος.
Θέλετε να καταλάβετε την ένταση του πολιτικού κρετινισμού για τον οποίο μιλάμε; Ιδού ένα παράδειγμα ώστε να δείτε πώς φαίνεται απέξω: Σκεφτείτε λοιπόν τον Φίλιππο Πετσάλνικο και τις δηλώσεις στήριξης στους υπαλλήλους της Βουλής, την ίδια εποχή που ο Γιώργος Παπανδρέου έβγαζε πύρηνους λόγους «για τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο ελληνικός λαός και για την αξιοκρα... κτλ». Ε, αυτό πολλαπλασιάστε το επι 1000 και θα δείτε πώς δείχνετε στους fan σας.

Σας θυμίζω ότι υποτίθεται πως ζητήσατε υπερκομματική στήριξη, για να παραμείνει η χώρα στο Euro. Ακόμα και δικοί σας, αν και τραυματισμένοι ακόμα από την γελοιότητα της διακυβέρνησης Καραμανλή, έκαναν την καρδιά τους πέτρα και σας ψήφισαν. Δούλεψε και το γενικό μπίρι-μπίρι έστω. Ή ακόμα και η απεχθής προοπτική των Καμμενοειδών. Ή ο τραμπουκισμός κάποιων socialmediaκών Συριζαίων. Πάντως το δίλημμα «Σαμαράς ή Αργεντινή», έπιασε. Και κάπως έτσι, με την ψυχή στο στόμα πήρατε οριακό προβάδισμα και πίστωση χρόνου. Και γίνατε πρωθυπουργός.
Μη νομίζετε βέβαια ότι μάσησε κανείς με τα Ζάππεια, έτσι. Ή ότι κανείς δεν φανταζόταν τι θα ακολουθήσει σε φόρους και χαράτσια. Κανείς δεν πίστεψε ότι θα αξιοποιήσετε την δημόσια περιουσία ή ότι θα πατάξετε την φοροδιαφυγή. Οι περισσότεροι όμως ήταν διατεθειμένοι να δώσουν μια τελευταία ευκαιρία. Να ξεπεράσουν αυτή την βασανιστική υποψία ότι «δεν το έχετε». Να κάνουν, έστω και με δυσπιστία το σκατό τους παξιμάδι. Για να μείνει η χώρα στο Euro πάντα...
Όμως, το να κάνεις το σκατό σου παξιμάδι για να παραμείνει η χώρα στην Ευροζώνη, έστω ότι σαν επιχείρημα μπορεί ακόμα να πείσει κάποιους. Αλλά το να κάνεις το σκατό σου παξιμάδι για να να πληρώνεις την Τάνια Ιακωβίδου, δεν μπορεί να πείσει, ούτε «χειροκροτητή του Κώστα Καραμανλή» που λέει ο λόγος.

Γιατί ακόμα και αυτός ο «χειροκροτητής Καραμανλή», (η κατώτερη μορφή πολιτικού αμοιβαδισμού δηλαδή), κάποια στιγμή θα αναρωτηθεί: «Δεν υπάρχουν λεφτά για να ζήσει αξιοπρεπώς ένας συνταξιούχος ή ένας αναπηρος, αλλά βρίσκονται λεφτά για τις υπηρεσίες μιας τηλεοπτικής περσόνας 3ης κατηγορίας, πρώην υπαλλήλου του υπόδικου Κουρή και συναδέλφου του Τράγκα;
Κοινώς, μόλις τα σκατώσατε. Οριστικά.
Άντε γειά
Νίκος Ζαχαριάδης/athensvoice.gr

Οταν λειτουργεί (;;;;;) το ελληνικόν κράτος

27-Year Old In Greece Arrested For Blaspheming A Monk On Facebook
www.businessinsider.com


Evidently in Greece, blaspheming a monk on Facebook is an arrestable offense.
Via @lolgreece and Peter Dimitrakos, here's the Google Translated version of the arrest announcement for a 27-year old who blasphemed a famous Greek monk (Elder Paisios) using the mocking name Geron Pastitsios.
Pastitsios is a Greek pasta dish (hence the picture from the Facebook page showing the monk with a big plate of pasta)
Unconfirmed, but according to twittererers, his arrest was agitated by Golden Dawn nationalist types, and the government apparently complied.
The hashtag #FreeGeronPastitsios is going bananas in the Greek twittersphere.

Το κλειδί στα χέρια του ΔΝΤ

....Οσο παράξενο και να ακούγεται, στη σημερινή συγκυρία, το ΔΝΤ είναι ο κατ� εξοχήν σύμμαχος της Ελλάδας. Περισσότερο από έναν χρόνο τώρα πιέζει τους Ευρωπαίους για επιμήκυνση, περισσότερους πόρους, κούρεμα του επίσημου τομέα. Εχει ανοίξει και γραμμή πίστωσης για το 2015, μετά το προβλεπόμενο πέρας του προγράμματος. Ολα αυτά για να μπορεί να συμμετέχει και το ίδιο, δεδομένου ότι από το καταστατικό του δεσμεύεται σε συμμετοχή μόνο σε προγράμματα με βιώσιμο χρέος. Η σκλήρυνση της στάσης του κ. Τόμσεν, φαινομενικά αντίθετη της φιλικής κ. Λαγκάρντ, προκύπτει από την ανάγκη διασφάλισης του χρέους στα όρια της βιωσιμότητας, δοθείσης της ευρωπαϊκής στάσης αναμονής. Η τρόικα γνωρίζει πολύ καλά πως η φωτιά της σταδιακής εκταμίευσης της δόσης με την οποία παίζουν οι κυβερνητικοί εταίροι επισείει τον κίνδυνο της καταδίκης της χώρας μας. Δεδομένης και της στάσης πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες συναρτούν τη συνέχιση της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ακόμη κρισιμότερο από τη Σύνοδο Κορυφής είναι το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ. Ο σκληρός και αιμοσταγής κ. Τόμσεν πρέπει να καταφέρει να «πουλήσει» Ελλάδα στους εκπροσώπους της Βραζιλίας και του Μάλι.
Γιώργος Προκοπάκης,  "Τα  Νέα"

επιστροφή...

Μόνο λόγια

Τα τελευταία χρόνια που περιλαμβάνουν την ύφεση κι την βουλευτική παρακμή, έχουν το εμετικό χαρακτηριστικό της αμετροέπειας και του προσωπικού οράματος για δικαιοσύνη. Άπαντες, αναλύουν τα κοινωνικά συστήματα, αναπολούν τις λενινιστικές θηριωδίες, κρύβουν την μέθη που προσφέρει η εξουσία, συμφωνούν ενώ ξέρουν ότι διαφωνούν όταν οι μολότοφ θα κάψουν το δικό τους αυτοκίνητο, εθελοτυφλούν στην ανοησία της κομματικής πατέντας αλλά εκστασιάζονται μπροστά στο κόκκινο χρώμα εν είδει αταβιστικού μικροβίου, διαπληκτίζονται για τις αδικίες και τον εφησυχασμό του τηλεορασόπληκτου πολίτη, προτάσσοντας με χάρη τα τσιτάτα από τις εξωκοινοβουλευτικές παντιέρες του 19ου αιώνα, πληκτρολογώντας με σύνεση λαγνοαναρχικά ανορθόγραφα κελεύσματα εναντίον του πελατειακού ζόφου.
Δημοσιογράφοι, αδικημένοι, συνωμοσιολόγοι, καρεκλοκένταυροι, δουλοπρεπείς, κλεφτοκοτάδες, καλλιτέχνες, σκυλούδες, πρεζάκια, τσιφτετελομεσήλικες, τουρκόσποροι που συγκινούνται με τον εθνικό ύμνο, αγενείς, μιζερόφιλοι, πασοκοσυνταξιούχοι, αεροσυνοδοί που συνταξιοδοτήθηκαν στα 42 τους χρόνια, καφενόβιοι, Εξαρχειώτες που θεωρούν την περιοχή άβατο, αδερφές που μπερδεύουν τον ρατσισμό με την ομοφοβία, συλλογικότητες που ασφυκτιούν λόγω μίσους στον ίδιο τους τον εαυτό, θλιβεροί κταληψίες που θεωρούν την περίθαλψη λαθρομεταναστών ένθεο δικαίωμα κι άλλοθι για τις δικές τους ψυχικές αναπηρίες, φουσκωμένοι διάνοι που λοιδορούν το Δημοκρατικό Ιδεώδες ξεχνώντας ότι χρωστούν τα πάντα σ’αυτό όσον αφορά την σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα, θολοξεχασμένοι που διαβάζουν Χρηστάκη στο λυκόφως.

Όλοι έχουν να πουν τον πόνο τους, πανσίγουροι για την εφιαλτική λαίλαπα που αφαιμάσσει πορτοφόλια και τραπεζικούς λογαριασμούς. Νοικοκυραίοι πατριώτες, ελεύθεροι επαγγελματίες, μαμάκηδες, Ελληναράδες, αγανακτισμένοι πολίτες, δικαστικοί, ένστολοι, ΔΕΚΟσυνδικαλιστές, κυράτσες που διάβαζαν την «Αυριανή» χαϊδεύοντας την κλειτορίδα τους βλέποντας τα στήθη της Λιάνη, εισοδηματίες, λεβεντοκαριόληδες, επιχειρηματίες, τυροπιτάδες και σκυλούδες, χρυσαυγίτες και σταλινιστές, χωριατοσούργελα και χουντικοί, εξαπολύουν κυνηγητό στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ξεχνώντας για πολλοστή φορά ότι όλο αυτό το φρικτό σκηνικό που έθαβαν με τα ίδια τους τα χέρια για να καλύψουν το έκνομο κουσούρι, αναδύεται αυτόκλητο και απαιτητικό, ζητώντας τα εύρετρα, δεδομένου ότι η Δικαιοσύνη αγκομαχεί ακόμα με διάγνωση πλήρους διάθλασης.

Τα Μνημόνια και το ΔΝΤ καλώς εισήλθαν στον μεσογειακό βόθρο που επαίρεται για το βαθύ γαλάζιο, τον ήλιο και την κατακλυσμιαία καύλα του μεσημεριού. Γιατί; Διότι βγαίνει στο φως όλη η βαλκανική προχειρότητα, αναξιοπιστία καθώς κι η πλήρης απουσία δημοσιονομικού ελέγχου και λογοδότησης, όπου όλα τα μεταπολιτευτικά χρόνια ελισσόταν με επιχειρήματα «δεν βαριέσαι» και κουτοπόνηρα χαμόγελα επαρχιώτικης ορμέμφυτης σάχλας για τους κοινωνικούς θεσμούς, αρκεί να γαμάει ο πούτσος μας, να πράττουμε οτιδήποτε αντίκειται στην αντινομία της αντικαπιταλιστικής ιδεοληψίας. Θυμίζουμε τους Άραβες δουλέμπορους του 11ου αιώνα που εγκαινίασαν την υποδούλωση των Μαύρων με την ανοχή των ίδιων των μαύρων φυλάρχων. Είμαστε οι τελευταίοι που έχουμε το δικαίωμα να μιλούμε για ηθική κι ατομική συνείδηση, έμπλεοι υπευθυνότητας και προόδου.
theelfatbay.net

Κύριε Τόμσεν Μην Υποχωρήσετε!

Προφανώς έχετε αντιληφθεί ότι συνομιλείτε με πολιτικούς και με πολιτική ηγεσία που στην κλίμακα αξιών της τοποθετεί υπεράνω όλων το πολιτικό κόστος και την πολιτική ιδιοτέλεια.
Επίσης, θα έχετε από καιρό αντιληφθεί ότι το επίπεδο και η ποιότητα του κρατικού μηχανισμού δια του οποίου τα όποια μέτρα και αποφάσεις απαιτείται να εκτελεστούν, κινείται λίγο κάτω από εκείνο του πρωτόγονου. Βεβαίως θα έχετε συναντήσει και φωτεινές εξαιρέσεις, μην παρασύρεστε όμως: η συνολική απόδοση αυτού του μηχανισμού παραμένει κάτω του μηδενός.
Και βέβαια θα έχετε αντιληφθεί ότι οι ισχυρές ομάδες πίεσης στη χώρα μας δεν είναι ούτε οι αναξιοπαθούντες, ούτε οι  άνεργοι, ούτε οι ικανοί, μολονότι αποτελούν πλειοψηφία. Αυτοί δεν εκπροσωπούνται ούτε θα τους συναντήσετε θεσμικά. Αντίθετα, θα έχετε διαπιστώσει ότι οι θεσμικοί σας συνομιλητές σας αλλά και συνομιλητές της Κυβέρνησης είναι εκπρόσωποι των ανεξήγητα μονίμων Δημοσίων Υπαλλήλων, οι εργαζόμενοι στις πανάκριβες ΔΕΚΟ των προνομιούχων που βαφτίζονται "ιδιωτικός τομέας", οι εκπρόσωποι των κλειστών επαγγελμάτων που παρουσιάζονται μπροστά σας με το μανδύα του βουλευτή και του Υπουργού καθώς δικηγόροι, γιατροί και μηχανικοί κρατούν τα πρωτεία στην πολιτική αρένα. Μπορεί ακόμα να συναντήσετε και μερικούς κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που θα ισχυριστούν ότι εκπροσωπούν την επιχειρηματικότητα της χώρας.
Όλοι αυτοί συνιστούν την τάξη της οπισθοδρόμησης και της αδράνειας. Είναι αυτοί που αρνούμενοι να παραδώσουν τα προνόμιά τους γονατίζουν τη χώρα και είναι υπεύθυνοι για την ανεργία, την ύφεση και την φτώχεια. Και βέβαια είναι αυτοί που σας έφεραν στη χώρα μας και τώρα θα σας φορτώσουν και το πολιτικό κόστος.
Η πλειοψηφία αυτής της χώρας όμως, η τάξη των "αιμοδοτών" που αγόγγυστα δέχεται να χρηματοδοτεί από το υστέρημά της όλο αυτό το συρφετό "πορφυρογέννητων" πολιτικών, δημοσίων υπαλλήλων, εργαζομένων ΔΕΚΟ, επαγγελμάτων "φρουρίων" και τιμαρίων από συμβολαιογράφους μέχρι περιπτεράδες, επιχειρηματίες που εισπράττουν μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό, ελπίζει ΜΟΝΟ σε εσάς. Όχι προσωπικά αλλά συμβολικά.
Ελπίζει σε μια σκληρή όσο γίνεται επιβολή του ορθολογισμού, της αξιοκρατίας της αγοράς, της -επιτέλους! - απαλλαγής της χώρας από ένα μοντέλο που δεν της αξίζει: εκείνο του άκρατου Σοβιετισμού.
Μην κάνετε πίσω λοιπόν.
Μην παρασυρθείτε από τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν μπροστά σας όλοι οι εκπρόσωποι του παλιού και του σκουριασμένου. Μην τους λυπηθείτε.
Σαν άλλος Πρωτέας, όταν απειλείται αυτό το σάπιο σύστημα, αλλάζει μορφές προκειμένου να μην απολέσει την ισχύ του και το εισόδημά του: πότε καμώνεται ότι φταίει το Μνημόνιο, πότε καμώνεται ότι φταίνε οι ξένοι, πότε κλαψουρίζει για τους κατώτατους μισθούς που το ίδιο αυτό σύστημα στην πραγματικότητα ουδέποτε βοήθησε να ανέβουν.
Είναι οι ίδιοι που δεν αφήνουν να ανοίξουν τα επαγγέλματα και είναι οι ίδιοι που υποκριτικά απορούν γιατί δεν πέφτουν οι τιμές!
Είναι οι ίδιοι που κατηγορούν την Τρόικα για τις περικοπές των μισθών στο Δημόσιο ενώ δεν απολύουν τουλάχιστον τους συγγενείς τους, τους επίορκους και τους άχρηστους ώστε να αμειφθούν οι ικανοί και οι απαραίτητοι. Δηλαδή κλέβουν από τους ικανούς για να εξαγοράσουν την ψήφο των ανικάνων! Που κλαίνε για τα ειδικά μισθολόγια και τους μισθούς των πιλότων ας πούμε, αλλά δεν σκέφτονται να απολύσουν καμιά δεκαπενταριά χιλιάδες αραχτούς βυσματο-διορισμένους!
Είναι οι ίδιοι που ακόμα και σήμερα ωθούν νέους για σπουδές στο εξωτερικό αντί να επιτρέψουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Είναι οι ίδιοι που προτιμούν να κόψουν τα 30 ευρώ από το επίδομα ή τη σύνταξη εκείνου που πραγματικά το δικαιούται ενώ δεν κλείνουν την ίδια μέρα και με συνοπτικές διαδικασίες προβληματικές εταιρείες του Δημοσίου. Ναι! Όσα μας κοστίζει ο ΟΣΕ κάποιους μήνες είναι τα κεφάλαια που απαιτήθηκαν για να στείλει η ΝΑΣΑ αποστολή στον Άρη!
Είναι κι άλλα πολλά που εσείς τα γνωρίζετε και προφανώς θα έχετε καταλάβει ότι αυτό το κράτος έμαθε μόνο να τιμωρεί τον ικανό
Εκπροσωπείτε λοιπόν - χωρίς να το έχετε επιλέξει - όλους εκείνους που δεν έχουν πολιτική φωνή, δεν έχουν μέσον, γνωστό, δεν έχουν μόνιμη θέση στο Δημόσιο, δωρεάν ρεύμα ως εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, δεν γνωρίζουν συνδικαλιστές και δεν έκαναν απεργία για να πιούν καφεδάκι στο κέντρο.
Εκπροσωπείτε σε αυτή τη διαπραγμάτευση όλους εκείνους που κάθε μέρα εργάζονται 12ωρα, πληρώνουν φόρους, και δεν καταλαβαίνουν γιατί είναι κακό να συνεχίσουν να εργάζονται όχι μόνο μέχρι τα 67 αλλά τα 77 τους.
Εκπροσωπείτε όλους όσους θέλουν αυτή τη χώρα στην Ευρώπη κι όχι τριτοκοσμικό κουρέλι υποταγμένο στον κάθε πολιτικάντη.
Μην κάνετε πίσω κύριε Τόμσεν!
Μην τους αφήσετε να σας κοροϊδέψουν με φούμαρα, χάντρες και καθρεφτάκια. Με περικοπές θολές και υποσχέσεις ακοστολόγητες.
Ψάξτε και αξιολογήστε μέχρι και το τελευταίο σεντ που θα σας παρουσιάσουν.
Ζητείστε τώρα τα πάντα και χωρίς καμία υποχώρηση. Η Ελλάδα θα σας ευγνωμονεί!
tyxaios.blogspot.gr

Είναι δίκαιες οι απολύσεις στο δημόσιο ;

kostasxainas.blogspot.gr

Όσο είναι και στον ιδιωτικό τομέα, τόσο δίκαιες είναι και οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Έτσι θα απαντούσα αν με ρώταγε κάποιος. Είναι οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα δίκαιες ; Ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα αυτό ; Για τον ιδιωτικό υπάλληλο που απολύθηκε, λίγο σημασία έχει η απάντησή του οποιοδήποτε. Και όποιος έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα καταλαβαίνει πολύ καλά τι σημαίνει μια απόλυση. Γιατί πέρα από το βιοποριστικό πρόβλημα που είναι το κυρίαρχο μετά την απόλυση, οι επιπτώσεις στην προσωπικότητα του ατόμου που απολύεται είναι ανεξερεύνητες και εν πολλοίς άγνωστες για όσους δεν έχουμε ζήσει αυτά τα συναισθήματα. Μέχρι σήμερα όμως μόνο ο απολυμένος του ιδιωτικού τομέα έχει νιώσει και έχει βιώσει τέτοιες καταστάσεις. Πολύ κοντά είναι και ο ελεύθερος επαγγελματίας και ο επιχειρηματίας που υποχρεώνεται να κλείσει την επιχείρησή του γιατί δεν «βγαίνει». Ίσως, όχι με δική του ευθύνη. Να μην μιλήσουμε για τα χιλιάδες νέα παιδιά με τα πολλά και εξειδικευμένα προσόντα, που δεν έχουν ακόμη ενταχθεί στην παραγωγή και μαραζώνουν σε κάποια συνοικία της πόλης ή σε κάποιο χωριό της επαρχίας, ζώντας μια ψευδαίσθηση της ζωής από το χαρτζιλίκι του πατέρα ή του παππού και της γιαγιάς.
            Έτσι λοιπόν στον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι άνεργοι το 2ο τρίμηνο του 2012 έφτασαν στον αριθμό του 1.168.761 άτομα και τον τελευταίο χρόνο κάθε μέρα 1.000 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους. Ένας στους δύο νέους μέχρι 24 χρονών είναι άνεργος. Και μιλάμε για τα επίσημα νούμερα. Σκεφτείτε όλους εκείνους που δεν έχουν γραφτεί στους καταλόγους της ανεργίας για διάφορους λόγους και υπολογίστε το πραγματικό ύψος της ανεργίας στην Ελλάδα. Αυτούς τους ανθρώπους ποιος άραγε τους νοιάζεται εκτός από τους δικούς τους ανθρώπους, οι οποίοι αποτελούν το μοναδικό τους στήριγμα ; Και τα στοιχεία αυτά θα επιδεινώνονται όσο συνεχίζεται η ύφεση την οποία πληρώνει σταθερά μόνο ο ιδιωτικός τομέας τα τελευταία τρία χρόνια.
            Αντίθετα, εδώ και δεκαετίες τροφοδοτείται ασταμάτητα ένας δημόσιος τομέας από κομματικές στρατιές. Οι διαδικασίες μέσω ΑΣΕΠ μπορεί να

...in a while

Coming home by Allos Greece on Mixcloud