Ο “λογοκριμένος” Μίκης και οι Αυστριακοί

“Έκπληξη και πολλά ερωτηματικά προκαλεί η απόφαση της προέδρου της αυστριακής Βουλής, Μπάρμπαρα Πράμερ, να ματαιώσει την προγραμματισμένη για σήμερα παρουσίαση του μνημειώδους έργου “Μαουτχάουζεν” του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη και διεθνώς γνωστού αγωνιστή της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, Μίκη Θεοδωράκη, στη σημερινή τελετή μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού στην αυστριακή Εθνοσυνέλευση, με την ευκαιρία της 66ης επετείου της απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν”.

Έτσι διαβάζω εδώ αλλά ομολογώ ότι δε μου δημιουργούνται ούτε έκπληξη ούτε ερωτηματικά. Αναμενόμενα, λογικά και δικαιολογημένα μου φαίνονται όλα. Θυμίζω ότι ο κ. Μίκης Θεοδωράκης μεταξύ άλλων είχε δηλώσει:
“Ναι, είμαι αντισημίτης και αντισιωνιστής. Αγαπώ τον εβραϊκό λαό και έχω ζήσει μαζί του, αλλά οι Αμερικανοεβραίοι κρύβονται πίσω από τα πάντα, τις επιθέσεις στο Ιράκ, τις οικονομικές επιθέσεις στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Ασία, οι Εβραιοαμερικάνοι βρίσκονται πίσω από τον Μπους, τον Κλίντον και πίσω από τις τράπεζες.”

Επειδή λοιπόν βλέπω ότι το διαδίκτυο είναι ήδη γεμάτο από φωνές αγανάκτησης για τη λογοκρισία σε βάρος του μεγάλου μας συνθέτη, ας σκεφτούν οι αγανακτισμένοι πώς θα αισθάνονταν οι επιζώντες και οι συγγενείς των επιζώντων από τα στρατόπεδα να τιμώνται με τη μουσική του φορέα τέτοιων απόψεων. Και εν πάσει περιπτώσει, οι οριακές δηλώσεις έχουν και οριακά αποτελέσματα. Ο εστί μεθερμηνευόμενον, ας πρόσεχε…
antiphono.wordpress.com