Εμμανουήλ Γλέζου (Μακεδονομάχου): Αρχιεπισκόπου-Τραπεζίτου Νήσου Ελβετίας εγκώμιον!

Fra Angelico,
‘Ο Άγιος Λαυρέντιος (Λαυρεντιάδης;)
μοιράζει ελεημοσύνες’, Cappella Niccolina, Βατικανό

Η Εκκλησία της Κύπρου χαρίζει λέει, την περιουσία της!

Γράμμα από Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,

Στη χορεία των ανθρώπων που ο Τουρκοφάγος και Μακεδονομάχος Μανώλης Γλέζος κολάκεψε, συνεργάστηκε ή εγκωμίασε (Εμβέρ Χότζα, Α.Παπανδρέου, Σ.Μιλόσεβιτς, Ρ.Κάρατζιτς, Χουντόδουλος), προστέθηκε τώρα και ο Αρχιεπίσκοπος-τραπεζίτης-επιχειρηματίας της ζάπλουτης «Εκκλησίας» της Κύπρου, που ξέπλενε με όρους εκφυλισμένου ελβετικού φορολογικού Παραδείσου, το βρώμικο χρήμα που η Μαφία ληστεύει από το δύστυχο λαό της Ρωσίας. Το ευσεβές νησί (που το 2007 υποδέχτηκε τη μια από τις τρεις νεκροκεφαλές του Ι.Χρυσόστομου που μεταφέρθηκε με πολεμικό αεροσκάφος μαζί με τον Εφραίμ και τον κ.Πλακιωτάκη της ΝΔ, για να κάνει αφορολόγητη τουρνέ με τιμές αρχηγού κράτους), δεν διανοήθηκε ποτέ να δίνει, όπως κάνει η πατρίδα του Ζβίγγλιου, φόρους των καταθετών της στην πατρίδα του Ρασπούτιν. Άλλωστε ο ‘ευσεβής’ Πρόεδρός της Ρωσίας, (βιβλίο του ‘εξομολόγου’ του, έχει εγκωμιαστικά παρουσιάσει η “Αυγή”) δεν φαίνεται να της ζήτησε ποτέ ούτε φόρους ούτε λίστες με ονόματα. Εκτός από την κυπριακή «Ελληνική Τράπεζα» που ανήκει σχεδόν ολόκληρη στην Εκκλησία, «στην Τράπεζα Κύπρου το μεγαλύτερο ποσοστό κατέχει η εταιρεία Odella Resources, η οποία ελέγχεται από το Ρώσο δισεκατομμυριούχο Rybolovlev και τις δύο κόρες του. … δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος είναι η Εκκλησία της Κύπρου ..…».
—-Υπάρχουν μάλιστα φήμες πως το Άγ.Πνεύμα είχε ενημερώσει την Εκκλησία για τη χρεοκοπία: «Στο μεταξύ σάλος έχει προκληθεί με όσους γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί και απέσυραν τις τελευταίες μέρες τις καταθέσεις τους, ανάμεσα σε αυτούς και φορείς της Εκκλησίας. Σύμφωνα με πληροφορίες καταθέσεις σε κυπριακές τράπεζες διατηρούν και «παράγοντες» του Αγίου Όρους» (Fimes.gr, 18.3). Θεωρώ αυτονόητο ότι θα διερευνηθούν αυτές οι διαδόσεις, γιατί αρνούμαι να πιστέψω ότι θα καταδεχόντουσαν Αγιορείτες ηγούμενοι (ή οι φίλοι τους) να κάνουν μια τέτοια κίνηση.
—–Η Εκκλησία της Κύπρου ανακοίνωσε στον υπουργό Εσωτερικών (14.3) ότι χαρίζει στο κράτος ακίνητη περιουσία 80 εκατ. ευρώ. Δεν ξέρω με ποιά κριτήρια εκτιμήθηκε η αξία αυτή, τι είδους περιουσία αντιπροσωπεύει, ούτε αν η υπόσχεση θα υλοποιηθεί. Το λεω αυτό, διότι η αδελφή Εκκλησία της Ελλάδας, ως
εντολοδόχος του θεού της, θεωρεί ότι της ανήκουν εκτάσεις για τις οποίες δεν εχει τίτλους ιδιοκτησίας, όπως π.χ. οι αναδασωτέες περιοχές της Πεντέλης όπου θέλει να στήσει Φωτοβολταϊκά. Αυτές τις περίερεγες περί ιεράς ιδιοκτησίας αντιλήψεις, δεν δικαιούται να τις ξεχνά ένας καλοπληρωμένος διαχρονικός βουλευτής της Αριστεράς, του οποίου οι σύντροφοι πέθαναν πολύ νωρίς, ΚΑΙ για να μην έχει η Εκκλησία άνομη και αφορολόγητη περιουσία. Ο ίδιος οφείλει να ξέρει, ότι η Εκκλησία των βάνδαλων Αγίων επισκόπων Επιφανίου και Τύχωνος, έχει μεταξύ άλλων στην ιδιοκτησία της ανθηρές τουριστικές επιχειρήσεις, το μεγάλο εργοστάσιο εμπλουτισμού χαλκού  (ΕΜΕ), την τσιμεντοποιία Βασιλικού, το KEO Group-εταιρεία αλκοολούχων ποτών με 700 υπαλλήλους, που απολύει μαζικά εργαζόμενους (120, το 2011). Τη μεγαλύτερη περιουσία (επίσημα στοιχεία 2008) κατέχει η Μονή Κύκκου, με αποθεματικό πέραν των 554 εκατ. ευρώ, μόνη της. Χαρίζοντας τάχα την περιουσία της (χωρίς συνοδική απόφαση; χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ηγουμενοσυμβουλίου; Με ποιά εξουσία;) ο Αρχιεπίσκοπος βάζει τρικλοποδιά στον συνοδικό Μητροπολίτη-ηγούμενό της Νικηφόρο, που είναι πολιτικός (την αρχιεπισκοπική του υποψηφιότητα στήριξε το ΑΚΕΛ) και εκκλησιαστικός του αντίπαλος και στον πατριάρχη, αφού η Μονή είναι Σταυροπηγιακή, και αυτοί θα επωμισθούν το βάρος της άρνησης. Μάλιστα ο ιερός Νικηφόρος είναι ο Πάγκαλος του νησιού: “Το μήνυμα του μητροπολίτη ήταν σαφές: Ο λαός –και οι «αμαρτίες» του- ευθύνονται για την οικονομική κρίση, γι αυτό θα πρέπει να υπομένει τις κακουχίες, τη λιτότητα και τα όποια μέτρα ακολουθήσουν, προστατευόμενος μόνο με προσευχή και μετάνοια…” (ΓΝΩΜΗ, 24/08/2012). Και ασφαλώς ο κάθε ένας μπορεί να αντιληφθεί τι αστρονομικά ποσά αξίας αντιπροσωπεύουν τα κτίρια και οι περίβολοι των αναρίθμητων ναών και Μονών (χώρια τα ανεκτίμητης αξίας κειμήλια και τιμαλφή του θεού Μαμωνά) που δεν συνυπολογίζονται, αν ποτέ αποτιμηθούν και πουληθούν, όπως κάνει η αγγλικανική Εκκλησία στ Μ.Βρεττανία, στις ενορίες όπου ο πολιτισμός αποδεκάτισε τους πιστούς. «Η κομμουνιστική κυβέρνηση μας έφερε σε αυτά τα χάλια. Μάλλον το ήθελε για να κάνει όλους τους πλούσιους φτωχούς και το πέτυχε…η περιουσία της Εκκλησίας ανήκει στο λαό, τη δικαιούται και όταν τη χρειάζεται, είναι στη διάθεσή του”, δήλωσε ο χρυσοφόρος Χρυσόστομος και αναπαρήγαγε ενθουσιωδώς ο χουντικός “Ελεύθερος Κόσμος” (24.3), που ξέρει πολύ καλά τι και πως εννοούν, από όσα λένε, οι Ρωμιοί Αρχιεπίσκοποι. Δεν μπορεί να παριστάνει ο κ.Γλέζος, ότι δεν ξέρει ότι η κυπριακή Εκκλησία είναι ένας πρώην φεουδάρχης, που στρατολογούσε (εί;) στα μοναστήρια της ακόμη και 13χρονα παιδιά (όπως ο μετέπειτα “Εθνάρχης” Μακάριος), η οποία σήμερα συμπεριφέρεται σαν καπιταλιστής, που επιδιώκει μπίζνες ακόμη και με τον εμίρη του Κατάρ. Διαβάζω στον “αστικό Τύπο” ότι «Η Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Κύπρου θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στο περιοδικό ‘Forbes’ με τις πλουσιότερες στον κόσμο, αν υπήρχε τέτοια λίστα….με ακίνητα, με τραπεζικές καταθέσεις, με μετοχές στο χρηματιστήριο, …» (Χασαπόπουλος Ν. ΒΗΜΑ, 21.6.2009). Νεοφώτιστος Χριστιανός ο Γλέζος, παριστάνει πως αγνοεί ότι η Εκκλησία της Κύπρου ΑΕ, δεν είναι αυτο που θα λέγαμε χριστιανική Εκκλησία. Υπάρχει σειρά εντολών του Χριστού και των Αποστόλων που της απαγορεύουν αυστηρά να έχει περιουσία και οφείλει ο κ.Γλέζος αντί να επιβραβεύει ιερές ελεημοσύνες, που γίνονται προφορικά, αναρμόδια (η Σύνοδος διοικεί, όχι ο Αρχιεπίσκοπος) και αόριστα, να καταδικάζει τον ανίερο πλούτο “όπου σής και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι”.
—–Τι ακριβώς είπε άλλωστε ο κ.Αρχιεπίσκοπος: «Η Εκκλησία είναι διατεθειμένη να υποθηκεύσει όλη την περιουσία της και να επενδύσει το αντίτιμο σε ομόλογα για να στηρίξουμε αυτή τη στιγμή το κράτος». Αυτή η κάπως αμφίσημη πρόταση προκάλεσε και τον ενθουσιασμό του ναζιστικού ‘Στόχου’: (20/3/13): «ΠΑΛΙΚΑΡΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ… ΔΙΝΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ!». Από κοντά και ο Μ.Γλέζος,  πιστός όπως θα δει όποιος διαβάσει τη δήλωσή του, πάντα στην επικίνδυνα  ρατσιστική γραμμή του, «οι αχάριστοι Ευρωπαίοι τιμωρούν όποιον δεν υποτάσσεται», «οι Γερμανοί τιμωρούν την Ελλάδα επειδή κατέρριψε τον μύθο περί αήττητου του Άξονα». Οφείλω να εντάξω την τελευταία του δήλωση στην από καιρό κυοφορούμενη τυφλή “Συμμαχία για την πατρίδα και για τη Μεγαλόνησο” των Αλέξη-Πάνου, στο  διαμορφωμένο κλίμα ανάλογων ευτελέστατων όσο και συχνών δηλώσεων του κ.Τσίπρα και των συνεργατών του (Παππάς, Καρίτζης κλπ), για το «κοινωνικό έργο» της Εκκλησίας,  για την παράλληλη δράση της (!) και τους παρόμοιους στόχους της (!) με την Αριστερά, για τη σοφία του “μελετηρού” (με τα μέτρα και σταθμά Τσίπρα;), θαυμαστή του χουντοπαλατιανού Ιερώνυμου Α΄, Ιερώνυμου Β΄, που “είμαστε τυχεροί που τον έχουμε Αρχιεπίσκοπο”, κλπ. Οφείλω επίσης να θυμίσω τη δήλωση Γλέζου (και όχι μόνο) υπέρ της κατάσχεσης των καταθέσεων άνω των 20.000 ευρώ, που δεν συμβαδίζει με τη σημερινή του θρηνωδία για την ιερότητα των κυπριακών καταθέσεων, ειδικά των μαύρων και μαφιόζικων. Αντιγράφω τους ύμνους του κ.Γλέζου (21. 3. 2013): «Γλέζος: ‘Συγχαίρω τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου’. Σήμερα ο ελληνικός κυπριακός λαός υψώνει ένα ακόμη ΟΧΙ απέναντι στην αδίστακτη επέλαση των απρόσωπων οικονομικών μηχανισμών που διευθύνει η Γερμανία. Τονίζει το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μανόλης Γλέζος και συνεχίζει: “Συγχαίρω τον κ.Χρυσόστομο για την απόφασή του να θέσει την περιουσία της Κυπριακής Εκκλησίας στη διάθεση του Κράτους και υπενθυμίζω ότι ο Χρύσανθος, Αθηνών το 1941, αρνήθηκε να ορκίσει τη δωσιλογική κυβέρνηση και να χοροστατήσει σε δοξολογία, απαντώντας στον Γερμανό διοικητή ότι η Εκκλησία μας κάνει δοξολογίες για την απελευθέρωση των λαών …”.
—–Νομίζω πως υπάρχει μια μικροδιαφορά μεταξύ της μετάφρασης των Γλέζου-‘Στόχου’ και αυτού που είπε ο Αρχιεπίσκοπος και ένα τεράστιο χάος μεταξύ αυτού που υπονοήθηκε ότι θα χαριστεί και αυτού που τελικά θα γίνει, αν κρίνω μάλιστα από το μέχρι τώρα αποτέλεσμα της δωρεάς ιερής Γης, που θα μοίραζε λέει σε ακτήμονες ο Αρχιεπίσκοπος Τσίπρα, Λαυρεντιάδη και Κυριακίδη Ιερώνυμος (12.2012). Δεν θα με απασχολούσαν οι απόψεις του Μ.Γλέζου (αναγνωρίζω την οφειλόμενη επιείκια λόγω ηλικίας), αν δεν είχε καταγραφεί (όχι άδικα) στο συλλογικό υποσυνείδητο ως λαϊκός ήρωας της Πατρίδας και της Αριστεράς, με συνέπεια να ‘νομιμοποιεί’ επικίνδυνα στις συνειδήσεις των δημοκρατικών πολιτών τις ακροδεξιές, ανορθολογικές ή λαϊκίστικες απόψεις και πράξεις (ορκομωσία στη Βουλή!) που πολύ συχνά διακινεί. Αν όμως ο παλιός βουλευτής της ΕΔΑ και του ΠΑΣΟΚ (που δείχνει να έχει συγχωρήσει τους παλιούς καραμανλικούς διώκτες και δεσμοφύλακές του ανεχόμενος να υμνεί ο αρχηγός του το αφεντικό τους τον “Εθνάρχη”), ακολουθούσε τα βήματα των “σοσιαλιστών” συντρόφων του κ.κ.Μαριά και Δημαρά και κατέληγε στο κόμμα Καμμένου, τότε θα ήταν συνεπής και δεν θα μπορούσε να διεμβολίζει το δημοκρατικό κόσμο με αυταπάτες και φρεναπάτες. Θα ακούγεται σε πολλούς, που διατηρούν στερεότυπες εντυπώσεις, υπερβολικό αυτό που λέω, αν όμως εξετάσει κανείς αναλυτικά και ψύχραιμα τη συντριπτική πλειοψηφία των κινήσεών και των απόψεων Γλέζου (συνήθως λογοκρίνονται προστατευτικά ή εξωραϊζονται, ποτέ πάντως δεν αναλύονται), μπορεί πολύ εύκολα να αποδειχθεί πως η ιδεολογικά ανήκει εδώ και χρόνια στο κόμμα του κ.Καμμένου. Ενδεικτικά να σημειώσω πως έχει φτάσει να καταγγείλει στη λαϊκίστικη δεξιά «Δημοκρατία», την  Αριστερά (!) πως «παίρνει άκριτα το μέρος των μεταναστών χωρίς να καταδικάζει τις μαφίες που δρουν μέσα στους μετανάστες…» (μπλογκ «Ελληνική Αφύπνισις», 18.5.2011).
Στο πνεύμα που μόλις εξέθεσα, έχουμε επισημάνει τον ασυγκράτητο ναρκισσισμό του κ.Γλέζου, την προσπάθειά του να κρατηθεί στην επικαιρότητα και να αναγνωριστεί και από την Ακροδεξιά ως ο νέος υπερκομματικός Κολοκοτρώνης, τις ταλαντώσεις του από την κρατική αθεϊστική τυραννία στον κρατικό εθνικό ευσεβισμό, τη μανία του να προσελκύει την προσοχή με την ανακύκλωση τάχα ‘ρηξικέλευθων’, χωρίς ουσία, πολιτικών παραδοξολογιών για ‘Άμεση Δημοκρατία’, κατάργηση του υπουργείου Δικαιοσύνης, καταγγελία κατά “των επίσημων” ότι στρέφουν τα νώτα τους στον Άγνωστο στρατιώτη (!!!) την ώρα της μαθητικής παρέλασης (ό μαθητικός μιλιταρισμός δεν τον ενοχλεί), την απαίτησή του να δηλητηριάζονται οι μαθητές με μίσος κατά του τουρκικού λαού, μέσω μιας μονομερούς προπαγάνδας (“χρειάζεται και στα σχολεία και παντού να αναδεικνύεται το μέγεθος της εθνοκάθαρσης που έγινε το 1922″), χωρίς αναφορά στις βαρβαρότητες του ελληνικού στρατού κλπ. Έχουμε επισημάνει και την ευκολία με την οποία λέει ψέματα, για να γίνει αρεστός στην ακροδεξιά («…Βαρντάσκα! Εγώ επιμένω στο όνομα αυτό, γιατί αυτό ήταν το όνομα που είχε όταν ήταν στη Γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία», 10/02/2013).
—–Πέρα από τα καμώματα Γλέζου, η κυπριακή κρίση προσφέρεται άφθονη για άσκηση κριτικής στις ευθύνες της κυπριακής (και όχι μόνο) Αριστεράς, που θα την έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ ‘μνημονιακή’ αν ασκούσε τις αρετές της ειλικρίνειας και της τόλμης.΄Η γερμανική “die Linke”, έδωσε μια σωστή αριστερή οπτική στο θέμα: “Η απόφαση του Eurogroup είναι απολύτως καταστροφική και εντείνει την κρίση, διότι καταστρέφει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο τραπεζικό σύστημα. Αν αποδεικνύεται ότι οι καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς στην Κύπρο, τότε δεν είναι ασφαλείς πουθενά στην Ε.Ε. Η Κύπρος θα έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισλανδίας, να βάλει χέρι στους ανώνυμους λογαριασμούς ξένων μεγαλοκαταθετών, να ελέγξει το τραπεζικό σύστημα και τους κερδοσκόπους του. Η Κύπρος είναι φορολογικός παράδεισος, αλλά γι’ αυτό είναι συνυπεύθυνη η Γερμανία: Η Αριστερά έχει προ πολλού ζητήσει να καθιερωθεί παντού στην Ε.Ε. ενιαία ελάχιστη φορολόγηση των καταθέσεων, ώστε να μη δημιουργούνται φορολογικοί παράδεισοι, αλλά η γερμανική κυβέρνηση παραπέμπει διαρκώς το αίτημα της Αριστεράς στις καλένδες”. Να προσθέσω πως το Λουξεμβούργο (που να θυμίσω πως δεν έχει χρεοκοπήσει) έχει υπογράψει πρωτόκολλα για τον έλεγχο του μαύρου χρήματος, που θα έπρεπε να είχε και η Κύπρος υπογράψει. Μπαίνω στον πειρασμό να παρατηρήσω πως κατανοώ ότι είναι εύκολο ως Αριστερά να βρίζεις την Ελβετία ή το Λιχτενστάιν, και δύσκολο να καταγγείλεις την Κύπρο του ΑΚΕΛ και του ξανθού Γενους των Ρώσων. Δεν μπορώ όμως να αντιληφθώ γιατί αμελείς εδώ και χρόνια να ζητήσεις επίμονα και συστηματικά φορολόγηση των Ελλήνων καταθετών στην Ελβετία, με διμερή συμφωνία ανάλογη με αυτές που έχουν επιτύχει η Αγγλία και η Γερμανία. Μια ερμηνεία γι’αυτό, είναι η προφανής σου παραίτηση από κάθε βελτιωτική μεταρρύθμιση του καπιταλισμού της χώρας σου, εν αναμονή της Επανάστασης (ΚΚΕ) ή της διακυβέρνησής σου μέσω εκλογών (ΣΥΡΙΖΑ). Αν η πρώτη περίπτωση κινείται στη σφαίρα της Μεταφυσικής, η δεύτερη κινείται στη σφαίρα της απάτης, ειδικά αν συγκυβερνάς με την κα Κουντουρά (του αειμνήστου στρατηγού) κλπ, κλπ.


Ευγενείς ‘πατριωτικοί’ ψευτοπαλληκαρισμοί. Ίσως να οφείλονται στην αγανάκτηση του κ.Δελατόλα για τη δίωξη εναντίον του, επειδή φέρεται να έλαβε 500.000 ευρώ από τον φιλάνθρωπο ρασοφόρο φυγά Κυριακίδη. Θυμίζω ότι είχε διαγραφεί το 2011 προσωρινά από την ΕΣΗΕΑ επειδή πήγε ταξίδι στη Ν.Αφρική (Μουντιάλ) με έξοδα της τράπεζας Πειραιώς. (Υπήρχαν λεφτά).
—–Δεν ξέρω αν ο Μανώλης Γλέζος συνειδητά γοητεύεται από την Ακροδεξιά, αν υποκρίνεται ή αν είναι θέμα αντίληψης. Διαβάζω ότι η “αφέλεια” Γλέζου είχε παραξενέψει και τον εν Ορθοδοξία Ρώσο αδελφό του Νομπελιστα Σολζενίτσιν, σε ανέκδοτο μέχρι πρόσφατα απόσπασμα από το «Γκούλαγκ» του (‘ΤΑ ΝΕΑ’, 9.3.2013):  «Τι ζητούσε ο Μανώλης Γλέζος στη Μόσχα; Μετά τον θάνατο του Στάλιν και ενώ οι διωγμοί του σταλινικού καθεστώτος δεν έχουν καταλαγιάσει, ο Γλέζος επισκέπτεται τη Μόσχα και έχει σειρά συναντήσεων με προσωπικότητες του σοβιετικού καθεστώτος, ανάμεσά τους και με συγγραφείς. Το άγνωστο απόσπασμα από το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» που δημοσιεύουμε σήμερα (σε μτφ. Δ.Τριανταφυλλίδη) αποκαλύπτει ότι ο σκοπός της επίσκεψής του ήταν ιερός. Διεκδικούσε την υποστήριξη των Ενώσεων Συγγραφέων της ΕΣΣΔ στους Έλληνες συναδέλφους τους που βρίσκονταν στις φυλακές, καταδικασμένοι από το εκδικητικό μετεμφυλιακό καθεστώς. Ο Σολζενίτσιν φέρεται να εκπλήσσεται από την αθωότητα του Γλέζου, ο οποίος ζητούσε συμπαράσταση για φυλακισμένους στη χώρα μας από συγγραφείς που, στην καλύτερη περίπτωση, παρίσταναν τους ουδέτερους για τις εκτοπίσεις και τις εξορίες στα γκουλάγκ πλήθους συναδέλφων τους, που έκαναν το λάθος να εκφράσουν δημοσίως τη διαφωνία τους με το σοβιετικό καθεστώς. «Ο Μ.Γλέζος “στη φωτεινή και γεμάτη πάθος ομιλία του διηγήθηκε στους σοβιετικούς συγγραφείς για τους συντρόφους τους που σαπίζουν στις φυλακές της Ελλάδας. Αντιλαμβάνομαι ότι με την αφήγησή μου σφίχτηκαν οι καρδιές σας. Δεν το έκανα επίτηδες. Θέλω οι καρδιές σας να χτυπούν για εκείνους που σαπίζουν στη φυλακή… Υψώστε τη φωνή σας για την απελευθέρωση των Ελλήνων πατριωτών”. Κι εκείνες οι τετραπέρατες φαλάκρες, φυσικά, τις ύψωσαν! Βλέπετε, στην Ελλάδα σάπιζαν δυο δεκάδες κατάδικοι!  Ισως και ο ίδιος ο Μανώλης να μην καταλάβαινε την ξεδιαντροπιά του καλέσματός του, …».
—–Επιστρέφω στη δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει να ξεχνά ότι ο κ.Χρυσόστομος κομματίστηκε και στήριξε σε βάρος των Κυπρίων συντρόφων του κ.Γλέζου τον κ.Αναστασιάδη. Αντιπαρέρχομαι τη σύγκριση του αντιναζιστικού ΟΧΙ του ελληνικού λαού με το ΟΧΙ του αγίου Τραπεζίτη Χρυσόστομου (που κατηγόρησε τους ‘Ευρωπαίους” ότι είναι “πρόστυχοι”) και αναγκαστικά και έμμεσα με το ΟΧΙ των Ρώσων Μαφιόζων (που κατέπλευσαν με τα ιδιωτικά τους τζετ στο νησί, για να ενώσουν την αγανάκτησή τους με αυτήν της Αριστεράς). Δεν μπορώ να μη σημειώσω, πως στο νησί που κυβερνούσε το ΑΚΕΛ είχαν βρει καταφύγιο οι οικογένειες των Ρώσων ολιγαρχών, οι “Φιλισταίοι” του Νίτσε, που ζούσαν τον κόσμο των μηδενικών πολιτισμικών και ηθικών αξιών τους μέσα στην πιο παρακμιακή και κιτς χλιδή, την οποία υποθέτω ότι ο Εφραίμ Βατοπεδινός, παρερμηνεύοντας λίγο τον Αλέξη Τσίπρα (που δεν φαίνεται να ενοχλείται από τη λήθη του Βατοπεδίου), θα ονόμαζε “κοινό μας ορθόδοξο πολιτισμό” (5.2012). Kαι αφού αναφέρθηκα στο Βατοπέδι, ελπίζω να διερευνηθούν οι χτεσινές καταγγελίες του μέλους του Δ.Σ. της Λαϊκής Τράπεζας Μάριου Χατζηγιαννάκη ότι εκταμίευσε δάνειο 175 εκατ.ευρώ για τη Μονή, αναρωτιέμαι όχι τόσο για ποιό ιερό σκοπό αλλά για το αν, πως και πότε θα επιστραφούν. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για το ΣΥΡΙΖΑ, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του χάριν των “αδελφών Κυπρίων” και να μην κάνει το κορόιδο, όπως το συνηθίζει για τα ιερά σκάνδαλα. Έρχομαι τώρα στις αναφορές Γλέζου στους δυο αρχιεπισκόπους. Ο Χρύσανθος είχε διοριστεί αντικανονικά από το βασιλιά και το Μεταξά μέσω της παράνομης διαδικασίας της “αριστίνδην Συνόδου”, που χρησιμοποίησε αργότερα και η Χούντα του Παπαδόπουλου. Φοβάμαι πως με τη φόρα που έχει ο κ.Γλέζος, θα υμνήσει σε λίγο και το “ΟΧΙ” του Μεταξά. Σε κάθε περίπτωση η σύγκριση δεν έχει ίχνος ιστορικής αντιστοίχισης και ο κ.Γλέζος που ύμνησε την περίπου ανύπαρκτη αντιστασιακή δράση της Ιεραρχίας στην Κατοχή, προδίδοντας τους καθημαγμένους και αδικαίωτους κληρικούς ΕΑΜίτες συντρόφους του, για να αποσπάσει την εύνοια του Χουντόδουλου, στερείται προφανέστατα στοιχειωδών γνώσεων για να κάνει τέτοιου είδους αποτιμήσεις.
—–Θα μπορούσα να παραθέσω έναν ορυμαγδό δηλώσεων και ενεργειών του ζάπλουτου αρχιεπισκόπου των Τραπεζών (που είχαν ήδη κρύψει διαδοχικά τις λεηλασίες Λιβανέζων πλουτοκρατών και τις αιμοβόρες λαφυραγωγίες Σέρβων Ορθοδόξων χασάπηδων), ο οποίος μικρόψυχα εμποδίζει κάθε προσπάθεια προσέγγισης των δυο κοινοτήτων του νησιού, της πρώην πλούσιας και της πάντα φτωχής, για να σκιαγραφήσω την προσωπικότητα αυτού που υμνεί ο κ.Γλέζος. Θα μπορούσα να θυμίσω πως η Μονή Κύκκου έχει στραφεί δικαστικά (20.3, κέρδισε ασφαλιστικά μέτρα) κατά του ελληνικού Κράτους. Δεν υπάρχει χώρος να το κάνω. Θα υπενθυμίσω μόνο τρία πράγματα γι’αυτόν, τα οποία ο κ.Γλέζος γνωρίζει:

*Ως μητροπολίτης Πάφου, υποψήφιος για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, ξέθαψε για να εξουδετερώσει τους αντιπάλους του, σε αντιπερισπασμό διασπειρόμενων από αυτούς φημών δικών του σκανδάλων, μια καλά κρυμμένη από την Εκκλησία υπόθεση παιδεραστίας του οσίου Ιωσήφ Βατοπεδινού, πνευματικού πατέρα Εφραίμ: «Το 1999 ένας υπόγειος πόλεμος μαίνεται στην Εκκλησία της Κύπρου. Από τη μια πλευρά, ο Αθανάσιος με την υποστήριξη του Βατοπαιδίου και, από την άλλη, ο άνθρωπος που τους εκδίωξε από την Κύπρο, ο Χρυσόστομος. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Βατοπαίδι θέλει να γκρεμίσει τον Χρυσόστομο και να εκπληρώσει την προφητεία του Ιωσήφ. Δημοσιεύματα σε εφημερίδες της Κύπρου που σχετίζονται με το Βατοπαίδι αφήνουν υπονοούμενα για σκάνδαλα του Χρυσόστομου. Ο Χρυσόστομος… απαντά φέρνοντας στην Ι.Σύνοδο την υπόθεση του Ιωσήφ και της συνοδείας του. Οι μαρτυρίες περιγράφουν τον Ιωσήφ ως παιδεραστή και σεξουαλικά διεστραμμένο. Η ιστορία του 1981 μπορεί να μην βλέπει το φως της δημοσιότητας, αλλά είναι καταγεγραμμένη και συγκλονιστική. …» (11. 4.  2010-Έρευνα Κ.Βαξεβάνη – περ. ‘ΕΠΙΚΑΙΡΑ’).

**Το 2004 ο κ.Χρυσόστομος αντιτάχθηκε  φανατικά στο  σχέδιο Ανάν, το οποίο είχαν αρχικά κριτικά υποστηρίξει το ΑΚΕΛ και ο ΣΥΝ, πριν να υποχωρήσουν άτακτα μπρος στις δυνάμεις του εθνικισμού και του λαϊκισμού. Μια ευκαιρία χάθηκε. Μίλησε μάλιστα ο κ.Χρυσόστομος πρόστυχα (για να χρησιμοποιήσω ένα δικό του όρο) και ρατσιστικά για τους Τουρκοκύπριους, όπως θα μπορούσε να μιλήσει ένας Προτεστάντης Γερμανός επίσκοπος (δεν υπάρχουν όμως τέτοιου πνευματικού επιπέδου επίσκοποι εκεί) για τους Έλληνες, προκαλώντας σε αυτήν την περίπτωση την πατριωτική αντίδραση Καμμένου για τις Γερμανίδες τουρίστριες που “τακτοποιούνται” από την ελληνική λεβεντιά: «Διότι, σου λέει ο απλός πολίτης μας: πόσο θα τους ταΐζουμε ακόμα τους αχαΐρευτους; Δεν σταματά ποτέ …το τούρκικο ραχάτι. Μια ζωή τεμπέληδες ήταν. Θέλουν λύση οι Τουρκοκύπριοι για να απομυζούν την οικονομική ικμάδα των Ελληνοκυπρίων. (Συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου στο Χ.Μιχαηλίδη, ‘Ελευθεροτυπία’ 19.4).

***Σύγκρουση Χρυσόστομου-Χριστόφια για το Κυπριακό («ΠΟΝΤΙΚΙ», 9.1.2010): «O αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, εκτός από καλός μάνατζερ, προκαθήμενος της πλουσιότερης (αναλογικά και πάντα σε σχέση με τους πιστούς της) Ορθόδοξης Εκκλησίας στον κόσμο, … στο βάθος της σκέψης του δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα που είχε και ο προκάτοχος και συνονόματός του για τον εθναρχικό ρόλο της Εκκλησίας. … Αυτό έκανε και τις προηγούμενες μέρες προκαλώντας ταραχή στη Λευκωσία, αυτή τη φορά όχι με τα επιχειρηματικά του σχέδια για μπίζνες με ξενοδοχεία και Άραβες από το Κατάρ. Ο χαμός έγινε για τον πόλεμο που έχει κηρύξει κατά του Χριστόφια και των θέσεών του, τη στιγμή που οι συνομιλίες με τον Τουρκοκύπριο Ταλάτ μπαίνουν στην πιο κρίσιμη φάση ….Αφορμή για τον καβγά; Οι επιθέσεις Χρυσόστομου κατά Χριστόφια στη χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο του αρχιεπισκόπου για το θέμα των εποίκων, την πλήρη αποχώρηση των οποίων δεν επιδιώκει, ως όφειλε, ο πρόεδρος. ….».

—–Ίσως τώρα που οι πλούσιοι Ελλληνοκύπριοι φτωχαίνουν και η ζάπλουτη αμαρτωλή Εκκλησία τους τους ελεήσει με το υστέρημά της (ας πληρώσει πρώτα κ.Γλέζο από την τσέπη της τα χρέη των Τραπεζών της), να νιώσουν πιο ταπεινοί, πιο αληθινά Χριστιανοί, πιο κοντινοί με τους φτωχούς συμπατριώτες τους της Β.Κύπρου και να αποφασίσουν επιτέλους να ζήσουν πάλι μαζί, αδελφικά, δημοκρατικά και δίκαια αυτή τη φορά, χωρίς Ντενκτάς, Γρίβες, Μακάριους και Σαμψών. Τώρα, “πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν”, στο νησί όπου “το κορίτσι από τις Φιλιππίνες έκλαιγε κρυφά στο κρεβάτι του για το παιδί και τη μάνα που άφησε για να σερβίρει καφέ τον κύριο Πάμπο, που έγινε σερ, για να σιδερώνει τα ακριβά βρακιά της κυρίας Αντρούλας, που έγινε μάνταμ” (Αλκίνοος Ιωαννίδης στο left.gr). Ο θεός των Χριστιανών τιμωρεί τη φιλαργυρία, τη ληστεία, τη φιλαρχία, τη διαστροφική λαγνεία, το φυλετικό μίσος και την αλαζονεία, δηλαδή αυτά που χαρακτηρίζουν την  Εκκλησία της Κύπρου, της οποίας ο προκαθήμενος με τις συνεχείς πρεμβάσεις του στην αναμπουμπούλα των τελευταίων ημερών, χαίρεται και νοσταλγεί ασυγκράτητος ρόλο εθναρχικό, βρίσκοντας δεξιά, ακροδεξιά και «Αριστερά» πρόθυμους και εύκολους υμνητές, που στρώνουν το δρόμο στο νέο Μεσαίωνα που απειλούν να φέρουν η απελπισία και το πολιτικό κενό της πτώχευσης. Ο Αρχιεπίσκοπος είναι πολύ σαφής και η Αριστερά δεν δικαιούται να κάνει για πολλοστή φορά πως δεν ακούει: “ας πάμε σε πτώχευση, …Η Εκκλησία, θα προσπαθήσει να ανοίξει δουλειές (σημ.Λασκ.: χωρίς περιουσία;) …θα καλέσω σε γεύμα εργασίας τους επικεφαλής των ρωσικών εταιρειών ….θα πρέπει επιτέλους να καθίσουν στο σκαμνί αυτοί, που έφεραν τον τόπο σε αυτά τα χάλια, δηλαδή η απελθούσα κυβέρνηση…”(24.3). Αν η Κύπρος δεν έχει (ακόμη) Χ.Α. έχει την Εκκλησία, που θέλει να ρυμουλκήσει το νησί μακριά από την Ευρώπη των ενοχλητικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο κλίμα της πολιτικά βίαιης και πρωτόγονης Ορθόδοξης καπιταλιστικής Ρωσίας του Πούτιν.
roides.wordpress