ΚΥΠΡΟΣ: μυστικά και ψέμματα

Μου κάνει κατάπληξη (γιατί άραγε;) η περίπου ομοφωνία της ελληνικής πολιτικής τάξης και ΜΜΕ για το σχέδιο διάσωσης της Κύπρου. Κυρίως όχι γι αυτά που λέγονται αλλά γι αυτά που έχουν αποσιωποιηθεί εδώ και πολύν κααιρό, περίπου από την εποχή του “βροντερού”- και δακρύβρεχτου- ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν.

Το ελληνικό κοινό στη συντριπτική του αγνοεί ότι:

-Είναι κοινό μυστικό στην Ευρώπη και παγκοσμίως ότι οι κυπριακές τράπεζες είναι φορολογικό καταφύγιο και πλυντήριο ύποπτων κεφαλαίων. Ιδίως βρώμικων κεφαλαίων Ρώσων ολιγαρχών (από τους οποίους άλλοι είναι σύμμαχοι και άλλοι αντιπάλοι του Πούτιν), που τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από τις αμερικάνικες γκαγκστερικές συμμορίες του ’30 με δολοφονίες, ιδίως δημοσιογράφων, αιματηρή εκμετάλλευση εργαζομένων, οικονομική εξόντωση κοινωνικών στρωμάτων, περιβαλλοντική καταστροφή ολόκληρων περιοχών. Στην Κύπρο ανάμεσα σ’άλλα, ξεπλένουν αγοράζοντας πολυτελείς βίλλες με εικονικές τιμές. Ο κόσμος τό’χει τούμπανο. Μόνο στην Ελλάδα ο δημόσιος διάλογος το έχει κρυφό καμάρι.

-Η Κύπρος εκτός από τραπεζικός παράδεισος είναι και σημαία ευκαιρείας (μία από τις 6 κυριώτερες παγκοσμίως) για πλοία άλλης ιδιοκτησίας. Η μεγάλη τραγωδία της έκρηξης στο Μαρί έχει τις ρίζες της σε αυτό το γεγονός και στις τραγικές αδεξιότητες του ΑΚΕΛ. Η έκρηξη των κονταίηνερ πυρομαχικών προκάλεσε 13 θύματα, αλλά και την τεράστια οικονομική ζημιά της καταστροφής του ηλεκτρικού εργοστασίου που συνέβαλε και αυτή στο συνολικό οικονομικό πρόβλημα του νησιού. Πίσω από αυτό όμως υπάρχει πολιτικό παρασκήνιο που εμπλέκει Ρωσσία, Ιράν, Συρία ΗΠΑ, Βρετανία, Ισραήλ και ΟΗΕ. και κατά τη γνώμη μου έχει σχέση με τη διείσδυση της Ρωσσίας στην Κύπρο, οικονομική και πολιτική. Το 2009 πιάστηκε το φορτηγό πλοίο Monchegorsk, ρωσσικής ιδιοκτησίας υπό κυπριακή σημαία με ύποπτο φορτίο (κατά τις κατηγορίες ΗΠΑ και Ισραήλ όπλα και πυρομαχικά) από το Ιράν προς τη Συρία, και το οποίο σύμφωνα με τους κανονισμούς κυρώσεων του ΟΗΕ έπρεπε να ερευνηθεί και ενδεχομένως να κατασχεθεί από τις κυπριακές αρχές. Άρχισε ένα απίστευτο διπλωματικό σίριαλ, στο οποίο το λιγώτερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι η κυβέρνηση Χριστόφια αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων. Προσπαθώντας να τα έχει καλά με όλους και κυρίως να μην εκθέσει τους φίλους του Πούτιν Ιράν και Συρία τελικά δέχτηκε να αποθηκεύσει το φορτίο στην Κύπρο χωρίς ποτέ να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενό του, για να διαπιστωθεί αν ευσταθούσαν οι κατηγορίες. Η τσαπατσουλιά, η αφροσύνη και η εγκληματική αναβλητικότητα ανέλαβαν τα υπόλοιπα.

-Στην Κύπρο υπάρχει μεγάλος εθνικισμός και περιφρόνηση προς τους Τουρκοκυπρίους, που ξεπερνά κατά πολύ τα απολύτως δικαιολογημένα εθνικά και ατομικά τραύματα της εισβολής του Αττίλα. Αυτό στην Ελλάδα βαφτίζεται “πατριωτισμός της μαρτυρικής Κύπρου.” Στον εθνικισμό αυτό μεγάλο ρόλο παίζει η εκκλησία και ο τωρινός αρχιεπίσκοπος. (πρώην επίσκοπος Κύκκου).Τη στιγμή του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν, η ουσία του ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων ήταν ότι δεν ήθελαν να συνδιοικήσουν το νησί με τους συμπατριώτες τους Τουρκοκυπρίους, τους οποίους περιφρονούν ως καθυστερημένους, απολίτιστους και φτωχούς. Αυτή είναι η ουσία, γιατί κατά τα άλλα οι όποιες ανεπάρκειες του σχεδίου θα μπορούσαν να είχαν διορθωθεί, αν υπήρχε άλλη πολιτική βούληση. Αντίθετα οι “καθυστερημένοι” Τουρκοκύπριοι, και ιδίως η νεολαία, έκαναν ένα μεγαλειώδες κίνημα υπέρ της επανένωσης του νησιού, κατά του τυραννικού Ντεκτάς και κατά της παρουσίας τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, ψήφισαν EVET (ναι) για το σχέδιο Ανάν και έφεραν στην εξουσία τον μετριοπαθή Ταλάτ. (Κάτι ακόμη που αποσιωπήθηκε στην Ελλάδα είναι ότι ο Ταλάτ ήταν μέλος του ΑΚΕΛ, το οποίο προς τιμήν του ήταν το μόνο κόμμα που είχε και Τουρκοκυπρίους). Στη συνέχεια το κίνημα αυτό, που θα έπρεπε να αγκαλιαστεί από όλους τους προοδευτικούς ελληνοκυπρίους, μαράζωσε, συρρικνώθηκε και επικράτησε ο εθνικισμός και στην τουρκοκυπριακή πλευρά. Οι ελληνοκύπριοι φαίνεται ότι είχαν την αυταπάτη ότι μπορεί να διαιωνίζεται η ανωμαλία: το 1/3 του νησιού φτωχό και αγνοημένο και τα 2/3 του νησιού πλούσια και business as usual. Αυτό στην πραγματικότητα είναι de facto διχοτόμηση. Φαίνεται ότι κατά βάθος αυτό ήθελαν οι “αδελφοί”μας. Και αυτή είναι η σπουδαιότερη αποσιώπηση όλων…
melittag.wordpress