Σπέρνεις αγανάκτηση, θερίζεις Χρυσαυγίτες.

Θυμάσαι αυτά που σου έλεγα πριν μία εβδομάδα; Μετά τους μετανάστες, το νέο φοβικό σύνδρομο γύρω από την προεκλογική μας αντίληψη, προστάζει να ασχοληθούμε με τις οροθετικές ιερόδουλες. Το πρόσταγμα είναι τόσο έντονο που οι προσωπικές βλέψεις κάποιων ανθρώπων (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) είναι υπεράνω στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν θα απορήσω αν μέχρι την Κυριακή, τα ΜΜΕ και τα πρωτοκλασάτα κόμματα αρχίσουν να μιλάνε για μάγισσες… Πραγματικές μάγισσες…. Απ’ αυτές που φοβερίζουν τους νοικοκυραίους και απειλούν την εθνική μας ακεραιότητα και το πατριωτικό μας DNA.
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι θα ξημερώσει την 7η Μαΐου, αν και καταλήγω σε τρία ενδεχόμενα σενάρια. Α) Επαναλαμβανόμενες εκλογές μέχρι να βάλουμε μυαλό. Β) Μια απ’ τα ίδια με Αντωνο-Μπένι συνεργασία, και Γ) Απορημένοι πολίτες με ένα μάτσο πεντοχίλιαρα (αυτά με τον Κολοκοτρώνη) στο ένα χέρι, και το ξεκαυλωμένο πουλί τους στο άλλο (pardon my French – θα μπορούσα να το θέσω πολύ πιο πρόστυχα).
Η αποχή στις εκλογές δεν σηκώνει ιδεολογική ερμηνεία. Είναι απλά μαθηματικά. Κάθε απέχων, ενισχύει την ψήφο του συμμετέχοντος. Κυριολεκτικά. Κάπως έτσι τρύπωσε η Χρυσή Αυγή στο Δ.Σ. του Δήμου Αθηναίων και ας ξεκατινιάζονταν οι πάσης φύσης ιδεολόγοι στα social media όλο το βράδυ. Χώρια που την επομένη των εκλογών βλέπεις τον κάθε πολιτικάντη (αυτόν που μαύρισες δια της απουσίας σου ντε!) να ερμηνεύει την αποχή σου όπως γουστάρει.
Αγαπητέ ισοπεδωτικέ ρεμπεσκέ. Σου’χω νέα! Στις επερχόμενες εκλογές υπάρχουν 3-4 πολιτικά κόμματα με σοβαρές και ρεαλιστικές προτάσεις. Απλά απαιτούν αυτό που απαιτεί η ζωή γενικότερα… Ψάξιμο και μελέτη.
Σπέρνεις αγανάκτηση, θερίζεις Χρυσαυγίτες.
Αυτό που προσπαθώ να πω, εδώ και πέντε «σφαίρες» είναι αυτό το κλισέ που μας έβαζαν να γράφουμε για έκθεση ιδεών στο Λύκειο. Ότι η «ψήφος είναι το ισχυρότερο όπλο». Και αυτό μεταφράζεται στο πολύ απλό ότι, την Κυριακή αναδεικνύεις τους ανθρώπους που θέλεις να σε εκπροσωπούν και στην ουσία αναλαμβάνεις την ευθύνη για να τους τοποθετήσεις στο κοινοβούλιο. Κανένας πολιτικός, όσο αλητοπροδοτοκλεφτολαμόγιο κι αν είναι δεν φυτεύτηκε πάνω από τα κεφάλια μας από το πουθενά. Οι αλητοπροδοτοκλεφτολαμόγια πολίτες αναδεικνύουν αλητοπροδοτοκλεφτολαμόγια πολιτικούς. Και ο μόνος τρόπος να αλλάξει αυτό είναι να κόψουμε την αλητοπροδοτοκλεφτολαμογιά που έχουμε μέσα μας και να ψηφίσουμε αυτό που θα θέλαμε να μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία. Διαφορετικά, μπορούμε κάλλιστα να υψώσουμε κρεμάλες, να βγάλουμε το άχτι μας σε μερικές δεκάδες επώνυμους και μετά να παίζουμε ροπαλιές μεταξύ μας για να αναδείξουμε τον αρχηγό της αγέλης. Και αυτό δεκτό είναι. Αυτοδιάθεση ονομάζεται.
ellinaki /southcity.gr