Θεατρικόν έργον (σε επανάληψη): "Η Μάχη με την Τρόικα"

Γιώργος Παπασπυρόπουλος

Είναι η πολλοστή φορά που το ελληνικό πελατειακό σύστημα προσπαθεί να κόψει εισιτήρια στην προπαγανδιστική του παράσταση "εμείς οι καλοί και η ανάλγητη τρόικα".
Τα επεισόδια γνωστά: 
-Οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων
-Η μείωση του ΦΠΑ εστίασης στο 13%
-Ο αριθμός των δόσεων στις ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων χρεών
-Ο ενιαίος φόρος ακινήτων και το χαράτσι μέσω ΔΕΗ
-Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

Ας εξετάσουμε σε ποια από αυτά φταίει η ανάλγητη τρόικα και σε ποια η κυβέρνησή μας.

Οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων
Η πιεστική αριθμητική απαίτηση της τρόικας (που υπάρχει στο τελευταίο μνημόνιο) δείχνει φυσιολογική από την στιγμή που σε επίπεδο αναδιάρθρωσης δομών, αξιολόγησης προσωπικού, απομάκρυνσης επίορκων και συστηματικά απόντων κλπ κλπ ένα χρόνο τώρα (για να μιλήσουμε για τις τελευταίες μόνο κυβερνήσεις, αυτές της συνεργασίας) δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Ακόμη και στον έλεγχο "πόθεν έσχες" που θα ανακούφιζε αριθμητικά το δημόσιο και θα ενίσχυε τα ταμεία, το αριθμητικό σκορ μέχρι στιγμής είναι δεκαπέντε (15) ολοκληρωμένοι έλεγχοι...!
Η κυβέρνηση υπόσχεται μέσω των πολιτικών αρχηγών (ιδιαίτερα του Φ.Κουβέλη) ότι δεν θα γίνει ούτε μία απόλυση ενώ έχει υπογράψει για 25.000 φέτος. Και σπρώχνει τις ημερομηνίες προς τις 31 Δεκεμβρίου γιατί "χρειάζεται χρόνος" για να γίνει το οτιδήποτε (για τα χαράτσια χρόνος πάντως δεν υπάρχει - είναι άμεσα εκτελεστέα...). 
Ο αρμόδιος υπουργός Αντώνης Μανιτάκης ακόμη βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο: αναγγέλλει αόριστες αλλαγές  που χωρούν πολλές ερμηνείες και κυρίως χωρίς δέσμευση σε χρονοδιάγραμμα - λες και η μείωση της σπατάλης στο κράτος (σπατάλη που το χρεοκόπησε) είναι κάτι δευτερεύον και μπορεί να έλθει μετά τα εισπρακτικά μέτρα και όχι πριν - γνωρίζοντας καλά ότι το "πριν" θα ελάφρυνε κατά πολύ τον λογαριασμό! 
Τι ζητά η ανάλγητη τρόικα; Διαρθωτικές αλλαγές που θα ελάφρυναν το χρέος και τα μέτρα. Τι κάνει η κυβέρνηση; Καθυστερεί -αν δεν αρνείται- τις
διαρθωτικές αλλαγές και επιβαρύνει τον λογαριασμό προκαλώντας νέα εισπρακτικά μέτρα. Αρνείται να πληρώσει το κράτος, στέλνει τον λογαρισμό στους πολίτες!

Η μείωση του φόρου εστίασης στο 13%

Ο φοροειπρακτικός μηχανισμός με ευθύνη της κυβέρνησης και παρά τις δεσμεύσεις της δεν λειτουργεί στοχευμένα. Έλεγχοι εκεί που πρέπει δεν γίνονται, εκείνοι που μπορούν να πληρώσουν αλλά δεν το κάνουν δεν εντοπίζονται, οι υπάλληλοι πλην ΣΔΟΕ έχουν λευκή απεργία διαρκείας. Τι κάνει η κυβέρνηση; Ταυτίζει φοροφυγάδες και οφειλέτες και στέλνει ...
τυφλά απειλές σε όλους. Έχει μεν Γενικό Γραμματέα Εσόδων πλέον, χωρίς αρμοδιότητες ακόμη όμως και κυρίως χωρίς ανεξαρτησία κινήσεων από την κομματική εποπτεία. Τι ζητά η τρόικα; Να μπει ο ΓΓΕ επικεφαλής του ΣΔΟΕ και των άλλων μηχανισμών. Χωρίς έσοδα η μείωση του φόρου εστίασης είναι δύσκολο να βγεί από τον λογαρισμό. Ποιος κυρίως φταίει γι αυτό;

Ο αριθμός των δόσεων στις ρυθμίσεις των ληξιπρόθεσμων χρεών

Ακατανόητη και δογματική φαίνεται η επιμονή της τρόικας για λιγότερες δόσεις. Ποιος όμως εστιάζει στις δόσεις και μόνο; Η κυβέρνηση. Γιατί δεν παρουσιάζει ένα ρεαλιστικό σχέδιο παγώματος των ασφαλιστικών εισφορών όσο καταβάλλονται δόσεις από έναν τζίρο εταιρειών και κάτω ώστε οι ασφαλισμένοι να μπορέσουν να πληρώσουν; Γιατί δεν αφήνει τους ασφαλισμένους στο ΤΕΒΕ να κατέβουν όσες κατηγορίες θέλουν μέχρι να χαλαρώσει η κρίση ώστε να πληρώνουν αυτά που μπορούν με αντίστοιχη μείωση στην σύνταξή τους; Γιατί επιτρέπει τις κατασχέσεις λογαρισμών και ακινήτων έναντι ληξιπρόθεσμων από φτωχούς ανθρώπους ή ανθρώπους με -έστω προσωρινά- αρνητικό εισόδημα;
Εάν είχε παρουσιάσει ένα τέτοιο ρεαλιστικό πακέτο στην τρόικα, θα περιστρεφόταν η συζήτηση γύρω από το αποτυχημένο σύστημα των δόσεων; Όταν δεν υπάρχει ελληνικό σχέδιο, από ποιον περιμένουν να τους το προτείνει; 

Ο ενιαίος φόρος ακινήτων και το χαράτσι μέσω ΔΕΗ

Ότι ακόμη δεν προχώρησε ο ενιαίος φόρος είναι σαφώς ευθύνη της κυβέρνησης. Ότι παραμένει και φέτος το χαράτσι σαφώς και είναι δική της ευθύνη. Ότι χρησιμοποιείται η ΔΕΗ σαν ιμάντας επίσης - αφού άλλον τρόπο δεν έχουν φτιάξει ακόμη. 
Η ουσία είναι ότι οι λόγοι της καθυστέρησης είναι πολιτικοί. Κι όμως αυτό πληρώνουμε. Μια τρικομματική κυβέρνηση θα ήταν ότι καλύτερο για τον καθορισμό επιτέλους ενός αναλογικού προοδευτικού φόρου - τώρα βαφτίζουν το ψάρι κρέας: το χαράτσι προοδευτικό φόρο...!

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών

Οι αντιρρήσεις της τρόικας στην ένωση Εθνικής Eurobank έχουν προφανώς να κάνουν με τα χάλια της οικονομίας που δεν μπορεί να ρισκάρει την ύπαρξη μιας τράπεζας ισότιμης σε ενεργητικό με το ΑΕΠ της χώρας. Τι θα γίνει αν "σκάσει" αυτό το μέγεθος; Πράγμα πιθανό όσο η οικονομία δεν μπαίνει σε ανάπτυξη;
Φαίνεται αντιφατικό εν πρώτοις η τρόικα, που ζητούσε την ενοποίηση του τραπεζικού κλάδου σε πιστοποημένες και επαρκείς κεφαλαιακά τράπεζες να αρνείται τώρα το καλύτερο παράδειγμα τέτοιας ενοποίησης. Αν όμως δει κανείς την ύφεση που επιμένει για πέμπτη χρονιά, υποψιάζεται ότι μια κατάρρευση μιας τόσ μεγάλης τράπεζας θα παρασύρει ολόκληρη την χώρα - όπως στην Κύπρο. 
Οι προβληματισμοί μόνο παράλογοι δεν είναι λοιπόν.

Ας το ξαναπούμε λοιπόν ως συμπέρασμα πια: η ανάλγητη τρόικα ζητά πράξεις, έσοδα, αλλαγές. Μπορεί να είναι ψυχρή, αντιπαθητική, πιεστική. Εκείνος όμως που γνωρίζει καλύτερα την ελληνική πραγματικότητα, που ξέρει τις δυνατότητες και το δυναμικό της χώρας και των πολιτών της θάπρεπε να είναι η κυβέρνηση - και να προτείνει λογιστικά ισοδύναμα ρεαλιστικά και γι αυτό πειστικά και πραγματοποιήσιμα. 
Έλα όμως που εδώ, το πρώτο και το βασικότερο είναι η αλλαγή στα βιλαέτια του κομματικού κράτους, η μείωση της σπατάλης, η κατάργηση των πλεοναζόντων γραφειοκρατικών δομών, η αντικατάσταση του ακατάλληλου προσωπικού, η εκπαίδευση των υπολοίπων στην διαφάνεια και την πανεθνική προσπάθεια στήριξης της επιχειρηματικότητας και των εξαγωγών. 
Με λίγα λόγια η επέμβαση στο καρκίνωμα που μας οδηγεί χρόνια τώρα στην αποβιομηχανοποίηση και τον οικονομικό θάνατο: το πελατειακό κομματικό σύστημα όπου το κράτος σιτίζει τους ημετέρους και στέλνει τον λογαρισμό στον πολίτη.

Μας λέει ο αριστερός υπουργός Μανιτάκης: όλα θα γίνουν αλλά "με ρέγουλα" - και δεν δεσμεύεται για τίποτα πέραν γενικών αρχών. Γιατί το κάνει αυτό ενώ πνιγόμαστε κάθε μέρα που περνά και χίλια ακόμη άτομα περνούν την πόρτα της ανεργίας; 
Δεν έχει εικόνα ή απλά δεν είναι επείγον γι αυτόν όπως και τους άλλους στην τρικομματική, το γεγονός της σφαγής που γίνεται στην πραγματική οικονομία εξ αιτίας του ότι το κράτος συνεχίζει το καταστροφικό παρασιτικό του έργο όπως πάντα; 
Ή απλά αδιαφορεί κι αυτός όπως και οι άλλοι, αφήνοντας στον κοινωνικό δαρβινισμό να ξεκαθαρίσει το τοπίο; Τύπου:"Οι ιδιωτικοί δεν έχουν ελπίδα - ας ασχοληθούμε με τους δημόσιους που είναι και εξαρτημένοι ψηφοφόροι μας"

Ποιος τελικά είναι ο ανάλγητος;

aristeristrouthokamilos.blogspot