Τι το θες το κουταλάκι;

Στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός ζήτησε " να μην την πάθουμε σαν αυτούς που πέρασαν τον ωκεανό και πνιγηκαν σε μια κουταλιά νερό". Φοβάμαι οτι με αυτά που γίνονται και παίρνω το πρόσφατο παράδειγμα του ΟΑΕΔ στο τέλος θα μας δώσουν το φαρμάκι με την κουτάλα . Προσωπικά δεν γνωρίζω ούτε τον κ. Κικίλια ούτε τον κ.Αμπατζόγλου. Μπορει να είναι εξαίρετοι στην δουλειά τους και αυτό ισχυρίζονται οι κομματικοί υποστηρικτές τους. Με είχε ενοχλήσει το πλεύρισμα του πρώτου σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ με προφανή σκοπιμότητα να παραμείνει στην θέση του. Και ο δεύτερος ήταν διοικητης του ΙΚΑ όταν επανιδρύανε το κράτος και την εποχή των αντιμνημονικών Ζαπείων της ΝΔ υπερασπιζε τα συντεχνιακά συμφέροντα των φαρμακοποιών.

Εντάξει, δεν ήταν Λουράντος, το εκανε χαμηλότονα. Αλλά προφανώς δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Καλώς η κακώς η κυβέρνηση αποφασίζει την επανεκκίνηση του ΟΑΕΔ. Το πόστο είναι κρίσιμο, δακτυλοδεικτούμενο και ελεγχόμενο για πιθανά ρουσφέτια, τώρα μάλιστα που ανοίγουν οι πεντάμηνες συμβάσεις στους Δήμους. Υπήρχε μεγαλύτερη ευκαιρία για την κυβέρνηση ώστε να αποδείξει οτι έμαθε απο τα παθήματα και οτι διακρίνεται απο κομματική αχρωματοψία;

Ηταν τόσο δύσκολο να βρει ενα νέο άνθρωπο με γνώσεις και χωρίς κομματική εξάρτηση; Και όμως επέλεξαν ένα πατενταρισμένο Νεοδημοκράτη στην θέση ενός πατενταρισμένου Πασοκτζή. Συνεχιζεται η ανακύκλωση κομματικών στελεχων και πολιτευτών. Ειναι προφανές οτι η ΝΔ εξακολουθεί να θεωρεί το κράτος φέουδο της και τα περί του αντιθέτου ειναι λόγια διαψευδόμενα απο την πράξη. Αλλά και η αισχυντηλή αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ ήταν σε λάθος κατεύθυνση. Το ζήτημα δεν έπρεπε να ειναι η υπεράσπιση του Κικίλια αλλα η υπεράσπιση σωστών και αδιαβλητων διαδικασιών. Αποδεικνύεται με τον πιο εμφαντικό τρόπο οτι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο οικονομικό- δημοσιονομικό, είναι πρωτίστως πολιτικό. Και οτι ο ωκεανός είναι ακόμα μπροστά μας.
Νίκος Μπίστης/protagon