archive live

<<ανακαλύψαμε ότι είχαμε μια κυβέρνηση σαν αυτή που βλέπεις σε μια ταινία σαν το “JFK”, γεμάτη δολοπλοκίες. Μετά από χρόνια διακυβέρνησης των Tories, ανέβηκε επιτέλους μια εργατική κυβέρνηση που αποδείχθηκε περισσότερο δεξιά από τους προκατόχους της και που αγνόησε τη θέληση του λαού και μπήκε σ’ έναν πόλεμο που κανένας δεν ήθελε. Ήμασταν ακόμη θυμωμένοι με την κατάντια της κουλτούρας μας, που επιστρέφουμε σταθερά σε μια εποχή σαν τη δεκαετία του ’40, όπου υπήρχαν οι συνθέτες και υπήρχαν και οι ερμηνευτές, ελάχιστοι γράφουν πια τα τραγούδια που ερμηνεύουν και οι περισσότεροι καταφεύγουν στο karaoke. Μέσα απ’ όλα ξεπηδάει ο θυμός μας, μέσα απ’ τη συνειδητοποίηση ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην Αγγλία ζουν μια παθητική που καθοδηγείται από την τηλεόραση, μπροστά στην οποία ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερού τους χρόνου. Προσπαθούν να ζήσουν την πλασματική ζωή που τους πλασάρεται από την τηλεόραση και κανείς δεν αντιδράει ας πούμε στις χιλιάδες κάμερες που έχουν εγκατασταθεί παντού και παρακολουθούν την κάθε τους κίνηση.>>


<<Το να κάνει κανείς μουσική δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα γίνει και πλούσιος. Ένα εβδομήντα τοις εκατό από τους επαγγελματίες μουσικούς, για να το πω σχηματικά, δεν γίνεται ποτέ. Είναι θέμα επιλογής, τελικά. Εμείς απλώς κάνουμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλά και είμαστε ευτυχισμένοι που μπορούμε να ζούμε από αυτό. Κι αυτό είναι κάτι πολύ όμορφο, αν θέλεις να το παλέψεις. >>
 
<<Αν έπρεπε να περιγράψω τη μουσική μας θα έλεγα ότι είναι βαθιά, στοχαστική !). Ε, αν έπρεπε να πάω σε ένα κατάστημα για να βρω τα cd μας και να αγοράσω ένα, θα πήγαινα στην κατηγορία alternative – ναι, σίγουρα εκεί. Αν έπρεπε να μας βάλω μια ταμπελίτσα θα έγραφε Alternative Rock.>>
 
οι archive σημερα στη θεσσαλονικη.