...αυτά που άρχισαν αόριστα

http://tsouxtraisback.blogspot.com/

Το έχουμε ξαναπεί. Μερικά παιχνίδια είναι ρώσικη ρουλέτα. Μόνο που o ένας αυτοκτονεί κι ο άλλος τρελαίνεται. Οι θεατές, ανάλογα με τις αποδόσεις, ποντάρουν πότε στον ένα και πότε στον άλλο. Αφιονισμένοι ,με το αναπάντεχο του αποτελέσματος, ξαναποντάρουν στους επόμενους "παίχτες" , με την ελπίδα να ρεφάρουν κάποτε. Φεύγουν και πάλι με τα χέρια άδεια , για να επιστρέψουν με τα πόδια στην πλάτη.


Εσύ, που με διαβάζεις αποστασιοποιημένος από τα γεγονότα και το χώρο, με άλλες εμπειρίες και βιώματα, εσύ που βλέπεις τα πράγματα πιο ψύχραιμα, πιο νηφάλια, πιο... "ώριμα", με ποιες αφίσες, με ποιά παγκάκια θα ταυτιστείς τώρα ? Των σταθμών της αναχώρησης ή της επιστροφής ? Οι διαφορές είναι ελάχιστες. Πίστεψέ με ! Aπο τότε που άρχισαν οι σιωπές, καταγράφω με λύσσα απουσίες. Οι παρουσίες λιγόστεψαν ή απλώς με προσπερνούν πιο γρήγορα. Δε θα ρωτήσεις βέβαια αν μ’ αρέσει, ή αν το αντέχω, αλλά και αν με ρωτούσες τι θα μπορούσε ν' αλλάξει ? Σε ό,τι γράφω, είμαι εγώ, ίσως πιο πολύ απ' όταν μιλάω. Αλήθεια, γιατί γράφουμε ό,τι δεν μπορούμε να πούμε ?

Μου μοιάζεις πιο πολύ απ΄ όσο θα ήθελες. Πάντως, μη ανησυχείς. Δεν είμαι τώρα πιο σίγουρη , καινούργια σχέδια δεν έχω, ούτε και θέλω να γαμήσω τη ζωή κανενός εκεί έξω κι ας είναι πολύ μαλάκας κι ας το αξίζει.... ίσως τόσο όσο κι εγώ . Oύτε θέλω όλα να ήταν, γενικώς και αορίστως , κάπως αλλιώς. Πως αλλιώς δηλαδή ? Ας μη το συζητήσουμε. Δεν οφείλουμε συζητήσεις . Τίποτα δεν οφείλουμε. Τα χρέη είναι για τους "ωραίους" κι εμείς .... "ωραίοι" δεν είμαστε. Μη μου λες λοιπόν..... "κρίμα... και είχες μέλλον" ! Μου τη σπάει ! Μέλλον είχα, παρόν βρήκα, χθές έχασα. Μόνο που ο χαμένος, δεν τα παίρνει όλα τελικά. Μούφα κι αυτό. Παίρνει δρόμο. Μόνο αυτό.

Εσύ, να πιστέψεις πως με νίκησες. Γιατί έτσι είναι. Εγώ θέλω πίσω τις ήττες μου ! Την ευκαιρία μου στα ίδια λάθη. Αυτά, που άρχισαν αόριστα και τ' αλλα που τέλειωσαν οριστικά.

Κατάλαβες ? Όχι ? Δεν έχει και τόση σημασία....