Εθνικό κιτς στον Μαραθώνα

ΤΡΙΣΑΓΙΟ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ

Του Ηλία Κανέλλη

tanea.gr

Δείγµα της αισθητικής των δήµων που ψοφάνε για παρέλαση και χλαµύδα ήταν οι εκδηλώσεις για τα 2.500 χρόνια από την ιστορική µάχη

Στον τύµβο του Μαραθώνα, 10 παιδιά, κορίτσια κι αγόρια, έκαναν το αντίστοιχο του τρισάγιου των χριστιανικών τελετών: φώναξαν τα ονόµατα πεσόντων στη µάχη των αρχαίων Αθηναίων (και Πλαταιών) κατά των αρχαίων Περσών που τοποθετείται την περασµένη Κυριακή, πριν από 2.500 χρόνια. Στο «τρισάγιο» συµµετείχαν και ηθοποιοί (Λυδία Κονιόρδου, Αντώνης Καφετζόπουλος, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης) και το παρακολούθησαν στελέχη φορέων του ΥΠΠΟ, αλλά και εκπρόσωποι του δήµου – ενώ κάτοικοι του Μαραθώνα βρήκαν ευκαιρία να διαµαρτυρηθούν για την επικείµενη κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή.

Στις εκδηλώσεις αυτές, οι δηµοτικές αρχές, που επίσης ψοφάνε για παρέλαση, θεωρούν ότι είναι παραγκωνισµένες – διότι µια σύγχρονη µάχη του Μαραθώνα, ανάµεσα στον οµώνυµο δήµο και στο υπουργείο Πολιτισµού, δυναµίτισε την εθνική οµοψυχία όχι γύρω από τη σηµασία της µάχης καθαυτής ως σηµαντικό ιστορικό γεγονός, αλλά γύρω από το εθνικό κιτς.
Αποτέλεσµα: ο δήµαρχος Μαραθώνος Σπυρίδων Ζαγάρης κάνει τις δικές του εκδηλώσεις· µάλιστα τη Δευτέρα οργάνωσε το «πανανθρώπινον µαραθώνιον κάλεσµα» που χάλασε η βροχή το Σάββατο, µε κεντρικό σύνθηµα: «Ω παίδες της Μητέρας Γης! / Ελάτε! / Ν’ αποτίσετε Φόρο Μνήµης και Τιµής / εις τους πεσόντας (...). / Σας προσκαλεί η Μάνα Ελλάς! / Και µε λαχτάρα σας προσµένει! / Ω τέκνα του Φωτός σπαρµένα / απανταχού στην Οικουµένη!».
Το θέατρο του Δήµου Μαραθώνος, ο µεγάλος συνθέτης Αλέξανδρος Χάχαλης που προσπαθεί να ανακατασκευάσει αρχαία όργανα (χωρίς να έχουµε µαρτυρίες για το είδος της µουσικής που εκτελούνταν στην αρχαιότητα) και ο ιάπων γλύπτης Μασαάκι Νόντα εγγυώνται την επιτυχία.
Απέναντί της, φυσικά, ωχριούν τα επιτεύγµατα του ΥΠΠΟ: η ανεύρεση των κειµηλίων του Σπύρου Λούη (της φουστανέλας και των τσαρουχιών του;) και ο µεγάλος µαραθώνιος που θα λειτουργήσει ως brand name είναι βέβαιο ότι αξίζουν τα λεφτά που έδωσε το υπουργείο, περίπου 645.000 ευρώ, στα οποία συµπεριλαµβάνονται διάφορες, αµφίβολης αισθητικής και στόχευσης, εκδηλώσεις.
Λίγες ώρες πριν, ο Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη φιλοτεχνούσε την εικόνα της εξέλιξης της κρίσης για τη χώρα.
Αυτή η εικόνα δεν επηρεάζει την αυταρέσκεια όσων ορκίζονται στη χλαµύδα και στα αρχαία κλέη _ και στο νεώτατο κιτς που τα συνοδεύει.

Αψίδες, µπρελόκ, περικεφαλαίες...

Μ.Α.
Δεν είναι µια τυχαία µάχη. Και δεν είναι µια τυχαία επέτειος, αλλά τα 2.500 χρόνια από τη Μάχη του Μαραθώνα. Δεν πρέπει να στηθεί λοιπόν µια αψίδα για τη µάχη στην είσοδο της πόλης, όπως πρότεινε ο Δήµος Μαραθώνα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που οργανώνει; Να µη φτιαχτούν αντίγραφα της περικεφαλαίας του Μιλτιάδη µε την προσθήκη της επιγραφής «Νενικήκαµεν 2.500 χρόνια» για να πωλούνται µαζί µε «µπρελόκ, κάδρα, καπέλα, φόρµες, µπλουζάκια, αγαλµατάκια» στο Μουσείο Μαραθώνιου Δρόµου; Να µη βαφτιστεί ένα ελληνικό αεροπλάνο ή πλοίο «Μαραθών»; Να µη στηθούν 400 λάβαρα στη µαραθώνια διαδροµή; Αυτές τις δράσεις ζητά από το κράτος να του χρηµατοδοτήσει ο Δήµος Μαραθώνα για να γιορτάσει την επέτειο µε λαµπρότητα – είναι και προεκλογική περίοδος. Είναι δυνατόν ένας δήµος να βρίσκει κλειστές πόρτες για ένα ζήτηµα «εθνικής σηµασίας» σε µια ώρα µάλιστα δύσκολη για τη χώρα; Διότι αν δεν δώσουµε στον λαό γενναίες δόσεις αρχαιολαγνικού κιτς εν ώρα περικοπών, τι θα του δώσουµε;