Πατριδογνωσια

δε μου αρέσει να μιλάω για τη θητεία μου γιατί μίσησα σχεδόν κάθε γαμημένο λεπτό της, αλλά:

Στο νησί που είχα υπηρετήσει το δεύτερο μισό της θητείας μου, είχαμε έναν λοχία που ήταν η επιτομή όλων των κλισέ που μπορεί να σκεφτείς για επαρχιώτη και στρατιωτικό: φονικός συνδυασμός, έτσι δεν είναι? Οι περισσότεροι ντόπιοι ήταν καλά παιδιά, αυτός είχε μαζέψει όλα τα κουσούρια και όλες τις αναποδιές πάνω του. Ήταν σαν ο Θεός να τον είχε φτιάξει μια μέρα που ήταν εκνευρισμένος. Τον έβλεπα στις εξόδους μου με κάτι κολλητά καγκουρίστικα μπλουζάκια, το ζελέ να γυαλίζει στο κοντοκουρεμένο σβέρκο του και την επαρχιώτισα κακοχτενισμένη αρραβωνιαστικιά του αγκαζέ, και ο εγκέφαλος μου αδυνατούσε να επεξεργαστεί ότι αυτό το άτομο θα με διατάζει για τους επόμενους 7 μήνες. Εμείς πότε τον ψιλοχαιρετάγαμε αμήχανοι από φόβο λες κι είναι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ή τον αποφεύγαμε όταν ήμασταν ψιλοχάλια. Λοιπόν, ως κλασσικό προϊόν της εποχής του, είχε κάνει την ψιλολαμογιά του. Μετά από λίγο καιρό παρατήρησα ότι όλοι οι πυροσβεστήρες στο στρατόπεδο μου (αργότερα έμαθα και για άλλα δύο) είχαν πάνω το επίθετο του. Είχα ρωτήσει ένα ντόπιο και μου είπε ότι είχε κάνει μια επιχείρηση που πούλαγε πυροσβεστήρες, (μπορεί κι ο αδερφός του-θα σε γελάσω) είχε κοτσάρει και την αρραβωνιαστικιά του το ζώον να τους πουλάει στο μαγαζί.
Μετά είχε διπλαρώσει 2-3 ντόπιους λοχίες που είχαν πιάσει πόστα σε προμήθειες στρατοπέδων, ήταν και ντόπιος οπότε να τον βοηθήσουμε τον καημένο κλπ κλπ, είχε κι ένα ξάδερφο τραυματιοφορέα που τον είχε μπάσει και είχε πάρει και παραγγελίες από το νοσοκομείο, και σιγά σιγά το νησί είχε σχεδόν γεμίσει κόκκινες μπουκάλες με το όνομα του πάνω. Θυμάμαι ότι το όνομα του τελείωνε σε -ης και μια από τις αγαπημένες μου ενασχολήσεις μέσα στο στρατόπεδο ήταν να σβήνω το τελικό σίγμα από το επίθετο του και να γράφω από πάνω ένα μεγαλοπρεπές Μαλάκα, Έτσι ειχε γεμίσει το τάγμα με πυροσβεστήρες που έγραφαν πάνω -αν και ελαφρώς μουτζουρωμένα- ΜΑΛΑΚΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ.* Ωραίες εποχές.
Πρόσεξε, δε σου λέω ότι είχε πλουτίσει, ούτε ότι είναι ο μεγαλύτερος εγκληματίας της χώρας, αλλά σίγουρα έπαιρνε περισότερα από την κοινωνία από ότι του άξιζε. Πολλά περισσότερα. Και κάπως έτσι εξαπλώνεται ο ελληνικός καρκίνος της διαφθοράς. Κοίτα γύρω σου, είναι παντού. Είμαι σίγουρος ότι κι εσύ έχεις ακόμα καλύτερη σχετική ιστορία.
Και τώρα σκέψου αυτό: Βλέπω αυτή την καινούρια μόδα με τους πυροσβεστήρες στις πορείες και στα ντου των γηπέδων, και σκέφτομαι τα πιτσιρίκια του νησιού να αγοράζουν πυροσβεστήρες του μαλάκα και να ονειρεύονται επανάσταση.
Και σκέφτομαι ότι αυτή εδώ είναι η πατρίδα μου σε όλο της το μεγαλείο.
Και μου φαίνεται τόσο αστείο, που θέλω να ΟΥΡΛΙΑΞΩ.

feelingminnesota.wordpress.com