Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η κατάσταση στην Αίγυπτο είναι απόλυτα ρευστή και κανείς δεν γνωρίζει πώς τελικά θα εξελιχθεί.
Για μια ολόκληρη βδομάδα εκατοντάδες χιλιάδες Αιγυπτίων πολιτών σε όλες τις μεγάλες πόλεις (Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Σουέζ, κ.ά.) κατέβηκαν στους δρόμους με αίτημα την αποχώρηση του Χόσνι Μουμπάρακ από την εξουσία, και την εγκαθίδρυση δημοκρατίας. Μετά από τριάντα χρόνια αυταρχικής διακυβέρνησης της χώρας. Η αστυνομία, φανερή και μυστική, το βασικότερο στήριγμα του Μουμπάρακ στην εξουσία όλα αυτά τα χρόνια, απάντησε με βίαιη καταστολή που είχε ως αποτέλεσμα τριακόσιους νεκρούς και πολύ περισσότερους τραυματίες.
Κορυφαία στιγμή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, η συγκέντρωση πάνω από ένα εκατομμύριο διαδηλωτών στην κεντρική πλατεία Ταχρίρ του Καϊρου την Τετάρτη. Συγκέντρωση παλλόμενη από συνθήματα αλλά απόλυτα ειρηνική, με περιφρούρηση από τους ίδιους τους διαδηλωτές για την αποφυγή ανάμειξης ταραχοποιών στοιχείων. Σκηνές συμφιλίωσης στρατού-πολιτών. Άντρες, γυναίκες και παιδιά. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Με την οργή ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους αλλά και την ελπίδα ότι κάτι καινούργιο θα ανατείλει. Όλοι περίμεναν ότι μέχρι το βράδυ, μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή, ο Χόσνι Μουμπάρακ θα ανακοίνωνε την παραίτησή του.
Και ήρθε η διάψευση. Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, βάζοντας λάδι στη φωτιά, ανακοίνωσε ότι θα παραμείνει στη θέση του μέχρι τη λήξη της θητείας του τον Σεπτέμβρη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά την επομένη έστειλε ομάδες «υποστηρικτών» του, βασικά αστυνομικούς με πολιτικά, να διαδηλώσουν την «πίστη» τους στο πρόσωπό του με ρόπαλα, πέτρες και κοκτέηλ μολότωφ εναντίον των ειρηνικών διαδηλωτών της πλατείας. Χάος... Άλλος ένας νεκρός και εκατοντάδες τραυματίες. Στόχος βέβαια η πρόκληση φόβου στους πολίτες και η δημιουργία αντανακλαστικών αποδοχής της πρότασης παραμονής του στην εξουσία ως ενναλλακτικής έναντι του χάους και γιατί όχι του εμφυλίου διχασμού. Γνωστές και πολυδοκιμασμένες πρακτικές με απώτερο στόχο την ακύρωση στην ουσία των βασικών μεταρρυθμίσεων που ζητά στη μεγάλη του πλειοψηφία ο αιγυπτιακός λαός. Το σκηνικό της αυθόρμητης παραίτησης του Χόσνι Μουμπάρακ το βράδυ της Τρίτης, παραήταν ωραίο για να είναι αληθινό.
Είναι κρίμα όμως, πραγματικά κρίμα να προδοθούν για μια ακόμα φορά οι προσδοκίες αυτού του λαού. Ενός λαού φτωχού, αλλά περήφανου. Ενός λαού κληρονόμου μεγάλης και ένδοξης ιστορίας. Ένας λαού με ήπιο χαρακτήρα. Αν στο δρόμο σκουντήξεις ή ακόμα χτυπήσεις, ακόμα και σοβαρά, άθελά σου κάποιον περαστικό, εκείνος αντί να σου ζητήσει τα ρέστα, θα σου πεί αυθόρμητα «μααλές» δηλαδή, δεν πειράζει, δεν έγινε τίποτα.
Ο πρώτος ηγέτης της σύγχρονης Αιγύπτου που αποκατέστησε το αίσθημα περηφάνειας του πάμπτωχου αιγυπτιακού λαού και ειδικώτερα του αιγύπτιου αγρότη, του φελάχου, ήταν ο Νάσερ με τη σοσιαλιστική επανάστασή του το 1952 με την οποία έδιωξε το διεφθαρμένο και στηριζόμενο από τους αγγλογάλλους καθεστώς του βασιλιά Φαρούκ. Γρήγορα όμως ο Νάσερ μετέτρεψε το καθεστώς του σε αστυνομοκρατούμενη δικτατορία. Η αστυνομία και ειδικώτερα η μυστική, έγιναν κράτος εν κράτει. Η κατάσταση αυτή δεν άλλαξε με τους διαδόχους του Νάσερ, Σαντάτ και Μουμπάρακ. Αντίθετα επί Μουμπάρακ η αστυνομοκρατία, οι διωγμοί, οι φυλακίσεις και η αυθαιρεσία του καθεστώτος, έφτασαν στο απόγειό τους.
Θα προσέξατε ότι στις διαδηλώσεις της πλατείας Ταχρίρ τα συνθήματα που ακούγονταν ήταν συνθήματα για δημοκρατική διακυβέρνηση, ελευθερία του τύπου και της έκφρασης, ελεύθερες εκλογές. Κανένα σύνθημα δεν ακούστηκε υπέρ της εγκαθίδρυσης ισλαμικής δημοκρατίας ή άλλων ακραίων καταστάσεων. Με την πόλωση όμως που φαίνεται να εγκαινιάζεται από την άρνηση του Μουμπάρακ να εγκαταλείψει άμεσα και ειρηνικά την εξουσία πολύ φοβάμαι ότι οι ακραίες μουσουλμανικές πολιτικές δυνάμεις, γιατί βέβαια υπάρχουν και αυτές, θα ενισχυθούν, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον μιας εξέργεσης που ξεκίνησε ειρηνικά και που είχε σαν στόχο τη μετατροπή της Αιγύπτου σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.
Στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, Έγκλημα στο Νείλο (1937), το ζητούμενο είναι η αποκάλυψη της ταυτότητας του δολοφόνου. Εδώ η ταυτότητα του ενόχου είναι από την αρχή γνωστή. Μένει να δούμε πότε και ο ίδιος θα το αποδεχτεί.
Για μια ολόκληρη βδομάδα εκατοντάδες χιλιάδες Αιγυπτίων πολιτών σε όλες τις μεγάλες πόλεις (Κάιρο, Αλεξάνδρεια, Σουέζ, κ.ά.) κατέβηκαν στους δρόμους με αίτημα την αποχώρηση του Χόσνι Μουμπάρακ από την εξουσία, και την εγκαθίδρυση δημοκρατίας. Μετά από τριάντα χρόνια αυταρχικής διακυβέρνησης της χώρας. Η αστυνομία, φανερή και μυστική, το βασικότερο στήριγμα του Μουμπάρακ στην εξουσία όλα αυτά τα χρόνια, απάντησε με βίαιη καταστολή που είχε ως αποτέλεσμα τριακόσιους νεκρούς και πολύ περισσότερους τραυματίες.
Κορυφαία στιγμή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, η συγκέντρωση πάνω από ένα εκατομμύριο διαδηλωτών στην κεντρική πλατεία Ταχρίρ του Καϊρου την Τετάρτη. Συγκέντρωση παλλόμενη από συνθήματα αλλά απόλυτα ειρηνική, με περιφρούρηση από τους ίδιους τους διαδηλωτές για την αποφυγή ανάμειξης ταραχοποιών στοιχείων. Σκηνές συμφιλίωσης στρατού-πολιτών. Άντρες, γυναίκες και παιδιά. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Με την οργή ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους αλλά και την ελπίδα ότι κάτι καινούργιο θα ανατείλει. Όλοι περίμεναν ότι μέχρι το βράδυ, μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή, ο Χόσνι Μουμπάρακ θα ανακοίνωνε την παραίτησή του.
Και ήρθε η διάψευση. Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, βάζοντας λάδι στη φωτιά, ανακοίνωσε ότι θα παραμείνει στη θέση του μέχρι τη λήξη της θητείας του τον Σεπτέμβρη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά την επομένη έστειλε ομάδες «υποστηρικτών» του, βασικά αστυνομικούς με πολιτικά, να διαδηλώσουν την «πίστη» τους στο πρόσωπό του με ρόπαλα, πέτρες και κοκτέηλ μολότωφ εναντίον των ειρηνικών διαδηλωτών της πλατείας. Χάος... Άλλος ένας νεκρός και εκατοντάδες τραυματίες. Στόχος βέβαια η πρόκληση φόβου στους πολίτες και η δημιουργία αντανακλαστικών αποδοχής της πρότασης παραμονής του στην εξουσία ως ενναλλακτικής έναντι του χάους και γιατί όχι του εμφυλίου διχασμού. Γνωστές και πολυδοκιμασμένες πρακτικές με απώτερο στόχο την ακύρωση στην ουσία των βασικών μεταρρυθμίσεων που ζητά στη μεγάλη του πλειοψηφία ο αιγυπτιακός λαός. Το σκηνικό της αυθόρμητης παραίτησης του Χόσνι Μουμπάρακ το βράδυ της Τρίτης, παραήταν ωραίο για να είναι αληθινό.
Είναι κρίμα όμως, πραγματικά κρίμα να προδοθούν για μια ακόμα φορά οι προσδοκίες αυτού του λαού. Ενός λαού φτωχού, αλλά περήφανου. Ενός λαού κληρονόμου μεγάλης και ένδοξης ιστορίας. Ένας λαού με ήπιο χαρακτήρα. Αν στο δρόμο σκουντήξεις ή ακόμα χτυπήσεις, ακόμα και σοβαρά, άθελά σου κάποιον περαστικό, εκείνος αντί να σου ζητήσει τα ρέστα, θα σου πεί αυθόρμητα «μααλές» δηλαδή, δεν πειράζει, δεν έγινε τίποτα.
Ο πρώτος ηγέτης της σύγχρονης Αιγύπτου που αποκατέστησε το αίσθημα περηφάνειας του πάμπτωχου αιγυπτιακού λαού και ειδικώτερα του αιγύπτιου αγρότη, του φελάχου, ήταν ο Νάσερ με τη σοσιαλιστική επανάστασή του το 1952 με την οποία έδιωξε το διεφθαρμένο και στηριζόμενο από τους αγγλογάλλους καθεστώς του βασιλιά Φαρούκ. Γρήγορα όμως ο Νάσερ μετέτρεψε το καθεστώς του σε αστυνομοκρατούμενη δικτατορία. Η αστυνομία και ειδικώτερα η μυστική, έγιναν κράτος εν κράτει. Η κατάσταση αυτή δεν άλλαξε με τους διαδόχους του Νάσερ, Σαντάτ και Μουμπάρακ. Αντίθετα επί Μουμπάρακ η αστυνομοκρατία, οι διωγμοί, οι φυλακίσεις και η αυθαιρεσία του καθεστώτος, έφτασαν στο απόγειό τους.
Θα προσέξατε ότι στις διαδηλώσεις της πλατείας Ταχρίρ τα συνθήματα που ακούγονταν ήταν συνθήματα για δημοκρατική διακυβέρνηση, ελευθερία του τύπου και της έκφρασης, ελεύθερες εκλογές. Κανένα σύνθημα δεν ακούστηκε υπέρ της εγκαθίδρυσης ισλαμικής δημοκρατίας ή άλλων ακραίων καταστάσεων. Με την πόλωση όμως που φαίνεται να εγκαινιάζεται από την άρνηση του Μουμπάρακ να εγκαταλείψει άμεσα και ειρηνικά την εξουσία πολύ φοβάμαι ότι οι ακραίες μουσουλμανικές πολιτικές δυνάμεις, γιατί βέβαια υπάρχουν και αυτές, θα ενισχυθούν, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον μιας εξέργεσης που ξεκίνησε ειρηνικά και που είχε σαν στόχο τη μετατροπή της Αιγύπτου σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.
Στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, Έγκλημα στο Νείλο (1937), το ζητούμενο είναι η αποκάλυψη της ταυτότητας του δολοφόνου. Εδώ η ταυτότητα του ενόχου είναι από την αρχή γνωστή. Μένει να δούμε πότε και ο ίδιος θα το αποδεχτεί.
.png "English"){kind=small}
.jpg)
0 βγηκαν μπροστα:
Δημοσίευση σχολίου