αλματα,φθορες,αξιοποιησεις,ξεπουληματα και αλλες ιστοριες

δε λεω....καλο το pc.διαβαζεις κατι,δε σου αρεσει,πατας την παυλα επανω δεξια και τελος.φευγεις και πηγαινεις αλλου.αλλα λειπει κατι απο ολη αυτη τη διαδικασια...

σε σχεση με την εφημεριδα,δεν εχεις τη δυνατοτητα να γυρισεις τσατισμενος και δυνατα το φυλλο.με φοντο μια προταση,εναν αφορισμο,ενα σιχτιρισμα.
μεσα σε αυτη τη συγκυρια,ειναι παραξενο και αστειο,να βλεπεις τους οικοδομους ενος συστηματος,να κανουν παρατηρησεις και να μεμφονται τη στατικοτητα του δημιουργηματος τους.
τους κειμενογραφους ενος βιβλιου,να λοιδωρουν τη συγγραφη του.
πολλες φορες δε,χρησιμοποιουν τα επιχειρηματα αυτων που στεκονται απεναντι ως τη δικη τους αληθεια.
σαν τους τυπους που βγαινουν απο ενα παρτυ ιδρωμενοι,χορτασμενοι,κανοντας παραπονα για το κακοβαλμενο σκαλοπατι της εξοδου.
η ελειψη αισθητικης και πραγματικοτητας,φαινεται και απο τα λογιδρια που εκστομιζουν ή δημοσιοποιουν.συνηθως τα γραφει καποιος αλλος.συνηθως εχουν τον ιδιο κορμο.μεσα στη κακοδιαχειρηση των τελευταιων εικοσι,τριαντα,πενηντα χρονων,υψωνουν το αναστημα του μετανοημενου πλην θαρραλεου και λεβεντικου χαρακτηρα,που αναγνωριζει λαθη.
τι θα περιμενε κανεις;μια αναφορα,μια ευχαριστια και να δει τον κυριο να παιρνει το καπελακι του,εξαφανιζομενος σεμνα στην επομενη γωνια.
οχι.σε γελασανε.
η λυση ειναι ο ιδιος.
ενα "οκ.καναμε λαθη,αλλα τωρα ειμαστε πιο δυνατοι",ειναι το συνηθισμενο μοτο.
με καινουργιες προτασεις,που εντελως τυχαια,βρισκοταν στα συρταρια ενος ξεχασμενου και απομονωμενου ανθρωπινου εγκεφαλου.
"την ξεραμε τη λυση,αλλα ο αναδρομος δε μας επετρεψε.μολις εφυγε θα το καναμε,μα καποιος μας φωναξε και το ξεχασαμε.το ειχαμε παντα στο μυαλο μας"
λαϊκιστικα επιχειρηματα του τυπου "εμεις τα λεγαμε και εχουμε τις ταδε λυσεις απο καιρο",απευθυνονται σε στελεχη και ανυποψιαστες νοικοκυρες.προτεινομενες μεθοδολογιες απο το τραπεζι του θεατη.ως πρωταγωνιστες μαλλον ειχαν το προβλημα του τραυλου βασιλια.τουλαχιστον αυτος θα παρει κανα οσκαρ.
αυτο ομως που με ξενιζει περισσοτερο ειναι οταν χρησιμοποιουνται τιτλοι εργων αξιολογων ανθρωπων,ως φοντο μιας υποτιθεμενης νεας αρχης.οταν καποιος επικαλειται "το αλμα "και "τη φθορα" ( καημενε λουκα λελοβα ) ,για να παρουσιαστει ως εκφραστης του αλματος,ενω αντιπροσωπευει τη γενια της φθορας.
σα να στερεψε η πηγη ενα πραγμα και δε βγαζει πια "φωτισμενους" ανδρες και γυναικες.σα να πηγαινεις με τη σταμνα που λεει ο λογος,και σου λενε πως το μονο νερο ειναι εκει.
θα τη σπασω λοιπον.κι ας μη ξαναπιω απο αυτο το νερο.θα την παλεψω.φυλλα θα βαλω να μαζευω τη βροχη,θα τρυπησω τη γη,θα ακολουθησω αλλα ζωα που ψαχνουνε κι αυτα,αλλα απο αυτη την πηγη δε θα ξαναπιω.
περιμενω το νεο gadget,αυτο που γυριζεις τις σελιδες στην οθονη.προφανως για τις πιο απλες κινησεις εχουν αλλαξει τα πραγματα.πρεπει να ξοδευτεις. αλλιως δεν αντεχεται.

respect,anyway...