No smoking – καμπάνια να ‘ναι κι ότι να ‘ναι

Τις τελευταίες μέρες έχει κατακλύσει τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα ένα σποτ με πρωταγωνιστή τον Μάρκο Σεφερλή, στα πλαίσια αντικαπνιστικής εκστρατείας του nosmoke.gr.

Σε αυτό το σποτ, ο γνωστός κωμικός αστέρας (τρομάρα του), αρχίζει να λέει κάποιες ακατάληπτες φράσεις με το γνωστό -γελοίο κατ εμέ- στυλ τού τύπου “γέλα, δεν είμαι πολύ αστείος;”. Στη συνέχεια, αφού μας ενημερώσει ότι αυτές τις φράσεις τις έχουμε βάλει όλοι στη ζωή μας (!), μιλάμε κάπως έτσι δηλαδή, μας προτρέπει να βάλουμε και ακόμη μια. Το no smoking!

Αν αντέχεις, κάθισε και δες το βίντεο. Εγώ όταν το είδα, το πρώτο πράγμα που θέλησα να κάνω ήταν να βρω 5 τσιγάρα και να τα καπνίσω με τη μια για να συνέλθω από το σοκ. Αυτή ήταν η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση που κατάφερε να μου ενεργοποιήσει το συγκεκριμένο σποτ, μετά από 8 χρόνια πλήρους αποχής μου από το κάπνισμα.

Ήθελα να ‘ξερα, τί σκεφτόταν όλοι αυτοί που οργάνωσαν αυτήν την καμπάνια; Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα επηρεαστεί θετικά από αυτό το θέαμα και από τον τρόπο που εκπέμπεται το μήνυμα; Οι μόνοι που είναι εξοικειωμένοι με την εικόνα και το… στυλ τού συγκεκριμένου καλλιτέχνη, είναι δυστυχώς μικρά παιδιά και ευτυχώς όχι όλα.
Φοβάμαι όμως και πάλι, ότι ούτε και σε αυτά θα μπορούσε να περάσει κάτι το συγκεκριμένο σποτ, αφού αφενός τα μικρά παιδιά δεν καπνίζουν και αφετέρου, όταν -όντας περισσότερο ώριμα πια- θα έρθει η ώρα να αποφασίσουν αν θα ξεκινήσουν το κάπνισμα, θα ανακαλούν στη μνήμη τους τη γελοιότητα του σποτ και όχι το μήνυμά του.

Δεν ξέρω τι τρέχει με την αισθητική του κόσμου τα τελευταία χρόνια, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι σε ορισμένα θέματα που αφορούν στην υγεία, στη μόρφωση, στην εκπαίδευση, δεν χωρούν “εκπτώσεις” και συμβιβασμοί. Χρειάζεται πάνω απ’ όλα υψηλή αισθητική και δυνατό, ξεκάθαρο μήνυμα, για να μπορέσεις να προσεγγίσεις ομάδες ανθρώπων που είτε αντιμετωπίζουν προβλήματα, είτε είναι εξαρτημένοι από αυτά.

http://mytwocents.gr/