Ενεργειακοί επιθεωρητές - οι νέοι συμβολαιογράφοι

Μηχανικός με 10ετή εμπειρία, καλείται να πάει από σπίτι σε σπίτι για 200€ το κομμάτι (κατά μέσο όρο), για να εκδώσει τα ενεργειακά πιστοποιητικά.

Εκ πρώτης δεν βγάζει νόημα: ποιος θα το κάνει; Μετά από 10 χρόνια, έχεις λογικά μία καλή δουλειά, ή δικό σου γραφείο κλπ. Δεν τα παρατάς έτσι εύκολα, πλην ίσως αν ανήκεις στους ανέργους του κλάδου, οπότε αλλάζει.

Οι δύο παράμετροι που αλλάζουν τελείως το πράγμα, είναι το πόσοι είναι πιστοποιημένοι (400 πανελλαδικά) και το ότι δε μπορείς να ενοικιάσεις ή να πουλήσεις ακίνητο πλέον χωρίς το νέο "μαγικό χαρτάκι". Οπότε λογικά, αν κάποιος μπορεί να κάνει 3 έως 5 επισκέψεις την ημέρα, επί 5 ημέρες σημαίνει 4,000€ την εβδομάδα! Μείον τα όποια έξοδα φακέλου. Σωστά;

Προφανές ότι αν υπήρχαν 4000 αντί για 400 πανελλαδικά, η κατάσταση θα ήταν διαφορετική. Θα μοιραζόταν πολύ περισσότερο η πίτα, και επομένως θα συνέφερε περισσότερο μία εταιρεία να προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες, ή κάποιο τεχνίτη (ένα μονωσά για παράδειγμα) με την ελπίδα ότι θα κάνουν μία πρώτη επαφή που θα οδηγήσει σε εργασίες βελτίωσης του όποιου κτηρίου. Και όχι τον "μηχανικό με 10ετή εμπειρία".
Και πάλι, οι δικαιολογίες πολλές: η Ευρωπαϊκή οδηγία, η πίεση χρόνου, η τρόικα, τα πρόστιμα...
Πολλοί και οι παραλογισμοί όμως. Για παράδειγμα, γιατί δεν μπορεί κάποιος έμπειρος τεχνίτης να μετεκπαιδευτεί και να γίνει Ενεργειακός Επιθεωρητής; Ομοίως, αν εμπιστεύεται το κράτος την διαδικασία πιστοποίησης που έχει θέσει, ένας νοήμων πτυχιούχος κάποιας άλλης σχολής (ο οποίος προτίθεται να αλλάξει επάγγελμα σε καιρούς κρίσης) θα μπορούσε να γίνει Επιθεωρητής με επιτυχία.

Τι έκανε η Αγγλία εδώ.

Παράδειγμα Ιρλανδού εκτιμητή εδώ, εδώ κι εδώ.

Οι δε αμοιβή με το τετραγωνικό και μίνιμουμ αμοιβή τα 150€, είναι εξωφρενική. Σε ένα κτήριο 7 ορόφων με σχεδόν σταθερή κάτοψη, ο ιδιοκτήτης καλείται να πληρώσει 6φορές επάνω. Αν η χρέωση ήταν ελεύθερη και χρεωνόταν με την ώρα, ο όποιος ενδιαφερόταν να δώσει προσφορά για την έκδοση του πιστοποιητικού θα το λάμβανε υπόψιν του και θα ήταν αναλόγως ανταγωνιστικός στην τιμή.


Μπορείτε να δείτε το Γερμανικό παράδειγμα εδώ (4), στην έκθεση αξιολόγησης της διαδικασίας πιστοποίησης.
Πολύ φοβάμαι, ότι το ΥΠΕΚΑ κουβαλάει ακόμα μέσα του το φάντασμα του ΥΠΕΧΩΔΕ, και μαζί με αυτό την σχέση (ψυχολογικής;) εξάρτησης που αυτό είχε από το ΤΕΕ.

Πως αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς ότι ακόμα και για να καταθέσεις τις πινακίδες του αυτοκινήτου σου (όταν δεν μπορείς να πληρώσεις τα νέα πράσινα τέλη), δεν αρκεί μία απλή δήλωση ότι δεν θα το αποθηκεύσεις σε δημόσιο δρόμο σαν κουφάρι, αλλά πρέπει να προσκομίσεις και για αυτό σχέδια μηχανικού;
Ένας νέος κλάδος "συμβολαιογράφων" γεννιέται...

Κι ότι λέγαμε να απελευθερώσουμε τους προηγούμενους.
________

ΥΓ: το "Παράδειγμα Ενεργειακής Επιθεώρησης" στο site του ΥΠΕΚΑ, παραπέμπει στο ΤΕΕ.

http://alexacos.blogspot.com/