το τελος και η αρχη

περασαν πολλα χρονια απο την εποχη του καποδιστρια.πολλοι οι αποδοπομπαιοι τραγοι,πολλοι αυτοι που τη γλυτωσαν.πολλες οι καταδικες,πολλοι οι αγωνες.ενας λαος ομως.μια κοινωνια.μια ιστορια.

λες και ειναι η κοινη μοιρα να ξαναζει αυτη η κοινωνια τα προβληματα και τα αδιεξοδα της.απο συστασης του κρατους,παντα το ιδιο εργο.παραγει ηγητορες και μετα τους κυνηγα.τιμωρει εγκληματα και μετα τα αναπαραγει.σαν να μη μπορει να ξεφυγει απο τον ιδιο της τον εαυτο.τι ειναι αυτο που δεν καταλαβαινει;πως ειναι η μανα ολων.ειναι η ιδια που δεν μπορει να απεγκλωβιστει απο το αλλοπροσαλο καρμα της.ειναι αυτη που αρνειται να αλλαξει τον προσανατολισμο της.τη ματια που βλεπει τα γεγονοτα και να τα αντιληφθει σωστα.αντιθετως,παντα θα βρει καποιους να θυσιασει,ετσι ωστε να συνεχισει απροσκοπτα,την αυτοκαταστροφικη της πορεια στο χρονο.να υποβαθμιζει την οντοτητα της.να θεωρει περασμενα μεγαλεια και ηρωικες πραξεις ως πολυθρονα ξεκουρασης και αναπαυσεως.

αυτη τη χρονικη στιγμη,βιωνει το θεωρητικο τελος της μεταπολιτευσης.πολυ σωστα αποφασιζει να βαλει ενα οριο στην πρακτικη που ακολουθησε.δυο ερωτηματα:
ειναι σιγουρο πως αυτο ειναι το τελος;θα ηταν βολικο να τελειωσει ετσι,αν λαβουμε υπ οψιν το σημερα.υπαρχει ομως η πιθανοτητα να μη τελειωσει κατα αυτον τον τροπο.να τελειωσει με πιο οδηνηρο τροπο.με μια πληρη και καραμπινατη χρεοκοπια.δεν ειμαι σιγουρος εαν η κοινωνια εχει καταλαβει τι ακριβως σημαινει αυτο.απο οτι φανηκε τη χθεσινη ημερα,μια μεριδα της δρα ανενοχλητα και με νομιμοποιηση.αυτοαποκαλειται βαλβιδα ασφαλειας.προτεινοντας το τιποτα.τζογαδορικα,πονταροντας στο χαος.
και η κοινωνια,αυτη τη στιγμη γυριζει την πλατη και κλεινει πονηρα το ματι.ευκολο.το δυσκολο πιο ειναι;να αυτοπροστατευτει.να αποκτησει γνωση,να δει μπροστα.η περιοδος της μεταπολιτευσης δεν ειναι μια αναφορα στον αερα.εχει χαρακτηριστικα.και ειναι δημιουργημα της.αυτη τη γεννησε και την ανεθρεψε.
οταν καταλαβαινεις πως κατι δεν παει καλα και θελεις να το αλλαξεις,δε μπορεις να το διαγραψεις,ξεκινωντας μια παρθενογεννεση.θα το κουβαλησεις ως μαθημα που εζησες μεχρι το κοκκαλο.επιτελους για μια φορα.ας μη λησμονηθουν τα λαθη.ας μην ισοπεδωθουν τα παντα.τι να κρατηθει ως βαση;η ημιμαθεια μας,η ευκολια μας και η επιπολαιοτητα μας.
μπορουμε να τιμωρησουμε τους επικεφαλεις του συστηματος μας με χιλιους τροπους.κατι ομως θα πληρωσουμε και εμεις.με τον ενα ή τον αλλο τροπο θα το πληρωσουμε.αλλα αλιμονο,αυτη τη φορα,να πιασει τοπο.να μην αφησουμε κανεναν,μα κανεναν,να μας κοιμησει.
η τραγικοτητα της καταστασης απεικονισθηκε τη χθεσινη ημερα.εγκλωβιστηκαν οι ατυχοι υπαλληλοι,σε κτηριο χωρις εξοδο κινδυνου.δε γνωριζω εαν το ηξεραν οι δολοφονοι ή οχι.η πραξη τους οδηγησε στο θανατο.παρατολμα κανω τον παραλληλισμο.η χωρα ειναι σε χωρο χωρις εξοδο κινδυνου.θα πεταξουμε μολοτωφ να την εξαφανισουμε ή θα δημιουργησουμε εξοδο διαφυγης;