υπαρχει ακομα κινδυνος χρεοκοπιας

Αν το πακέτο διάσωσης αποτύχει, ποιες είναι οι πιθανές εναλλακτικές λύσεις; Μία δυνατότητα θα ήταν να προσπαθήσει η Ελλάδα να οργανώσει μια «εθελοντική» αναδιάρθρωση του χρέους, ζητώντας από τους πιστωτές να ανταλλαχθεί το βραχυπρόθεσμο χρέος με πολύ πιο μακροπρόθεσμο. Μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει μείωση των πληρωμών για τόκους και ίσως ένα «haircut» σχετικά με την ονομαστική αξία του χρέους. Για να υπάρξει όμως μία σοβαρή βελτίωση στο πρόβλημα του χρέους στην Ελλάδα, οι όροι μιας τέτοιας ανταλλαγής θα πρέπει να είναι μάλλον δυσμενείς για τους επενδυτές και ίσως να μην γίνουν αποδεκτοί, όπως σημειώνεται. "Αν η Ελλάδα αποφασίσει να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση, αυτή θα χαρακτηρισθεί ως ΄αναγκαστική ανταλλαγή΄ - στην ουσία πτώχευση".

"Μια πιο ακραία επιλογή θα ήταν το να κηρυχθεί μονομερώς και ευθέως πτώχευση", σημειώνει η Oxford Economics. "Αυτό για την Ελλάδα θα σήμαινε ότι μπορεί να ανακουφίσει τον προϋπολογισμό της από πληρωμές τόκων ίσως με το 5% του ΑΕΠ, μία σημαντική βελτίωση στο πρόβλημα του προϋπολογισμού της Ελλάδας. Ωστόσο, με το πρωτογενές (εξαιρουμένων των τόκων) έλλειμμα να τρέχει γύρω στο 8% του ΑΕΠ, ένα μεγάλο κενό, θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Πώς θα πρέπει να πληρωθεί; Έχοντας αθετήσει, η Ελλάδα τις υποχρεώσεις της, δεν θα είναι σε θέση να προσελκύσει ξένους επενδυτές στα ομόλογα της - ένα σοβαρό πρόβλημα δεδομένου ότι οι ξένοι έχουν αγοράσει περίπου τα δύο τρίτα των εκδόσεων των τελευταίων ετών. Οι εγχώριοι επενδυτές πιθανότατα θα ήταν επίσης απρόθυμοι να αγοράσουν ελληνικό χρέος. Ακόμη και αν η πρόσβαση στα κεφάλαια του ΔΝΤ παρέμενε, αυτά δεν θα ήταν αρκετά για να καλύψουν το κενό χρηματοδότησης, παρά μόνο βραχυπρόθεσμα".

Τέλος, η «πυρηνική επιλογή» θα ήταν η πτώχευση με ταυτόχρονη έξοδο από την Ευρωζώνη. "Αυτό θα ήταν ένα εξαιρετικά επικίνδυνο βήμα για την Ελλάδα", σύμφωνα με την έκθεση, διότι "παρά το γεγονός ότι αυτό θα επιτρέψει στη χώρα να χρησιμοποιεί τη νομισματική πολιτική για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος και τη στήριξη των τραπεζών, θα οδηγήσει επίσης σε μια απότομη αύξηση του πληθωρισμού και σε μαζικό οικονομικό αποσυντονισμό. Το νέο νόμισμα θα κινδυνεύει να ΄βυθιστεί΄ σε αξία έναντι του ευρώ και άλλων ξένων νομισμάτων και οι ελληνικές επιχειρήσεις με χρέη στο εξωτερικό θα αντιμετωπίσουν μεγάλες απώλειες. Και ενώ η ανταγωνιστικότητα προς το εξωτερικό θα μπορούσε να βελτιωθεί, ακόμα και αν η τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών μπορούσε να αποφευχθεί, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι εγγυημένο.

Σε πολιτικό επίπεδο, μια τέτοια κίνηση θα ήταν επίσης ένα εξαιρετικά αρνητικό βήμα, ουσιαστικά ακυρώνοντας τις προσπάθειες της Ελλάδας κατά τις τελευταίες δεκαετίες για να γίνουν μέρος της ευρωπαϊκής ΄οικογένειας΄.

Παρ’ όλες αυτές τις αρνητικές πτυχές, ωστόσο, ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί πλέον να αποκλειστεί - σε τελική ανάλυση, μπορεί να αποδειχθεί η πλέον αποδεκτή ΄κακή επιλογή΄ για την ελληνική κοινωνία", σύμφωνα με την Oxford Economics.

capital.gr