Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Πάνω στη διασωληνωμένη με δάνεια ελληνική Οικονομία χορεύουν δεξιοί και αριστεροί λαϊκιστές. Στους πρώτους συγκαταλέγεται ο τ.υπουργός της ΝΔ κ.Μ.Θεοδωράκης και το κόμμα του εθνικιστή κ.Σαμαρά ο οποίος έχει διακριθεί στην αγορά ψήφων με διορισμούς στα Μουσεία ως Υπ.Πο. και στην αδιαφανή σπατάλη τεράστιων ποσών ως Υπ.Εξ. και ο οποίος
πρόσφατα τάχθηκε μαζί με τον πατριώτη και θεοσεβή κ.Ε.Βενιζέλο υπέρ των παρανοϊκών όσο και καταστροφικών για την Οικονομία Υπερεξοπλισμών μας. Στους αριστερούς λαϊκιστές συγκαταλέγεται κατά την άποψή μου και κάποιο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπαίνω στον πειρασμό να πω πως πέρα από καθαρά φασιστικές απόψεις που έχει εκφράσει ο τ.υπουργός της ΝΔ κ.Θεοδωράκης και η Σπίθα του («Πολλοί λένε ότι πρέπει να σεβόμαστε τη θέληση των ανθρώπων για την καταγωγή τους. Εγώ θα έλεγα: θες να είσαι Τούρκος; Πήγαινε στην Τουρκία. Τι κάθεσαι και υποφέρεις;» ….«καλός ως αρχή ο φράκτης των 12,5 χλμ., θα χρειαστεί όμως να επεκταθεί σε όλο το μήκος των συνόρων στον Έβρο»), έχουν εκφρασθεί από εκεί και φτηνιάρικες γελοιότητες όπως: «Έχω ένα ωραίο κομμάτι που το λένε Ακρόπολη. Ο Κινέζος προσφέρει 100, ο Σκοπιανός 102, ο Τούρκος 110. Η Ακρόπολη κατοχυρώνεται στην Τουρκία».
Στον μπερντέ των ετερόκλητων αγανακτισμένων που χωράνε από τους παπάδες του Αμβρόσιου μέχρι γραφικούς αριστεριστές που φαντασιώνονται την αθηναϊκή κομμούνα, εισέβαλε και ο Μανώλης Γλέζος. Ο κ.Γλέζος είναι πραγματικά ένα πολύ σεβαστό πρόσωπο για τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, για τη γνωστή του συμβολική πράξη, για τους διωγμούς που έχει υποστεί και για τη δράση του γενικά στο χώρο της Αριστεράς. Μέχρις εδώ συμφωνούμε νομίζω όλοι. Ο κ.Γλέζος όμως συμμετείχε στην υποκριτική φιέστα του Χουντόδουλου για τη δήθεν αποκατάσταση της «Εθνικής Αντίστασης» (!!!) Ο ήρωας της Αντίστασης, έπαθε δυστυχώς γλωσσοδέτη μπροστά στο Χουντόδουλο (ανάλογο με αυτόν που παθαίνει ο αρχηγός του ο κ.Τσίπρας μπροστά στον αρχιεπίσκοπο Βοιωτοπεδίου Σιβιτανιδείου, Ασωπού & Βουλιαγμένης) και ξέχασε να ζητήσει αποκατάσταση των ΕΑΜιτών κληρικών που τους κατακρεούργησε η Εκκλησία, ή να βάλει πιπέρι στη θρασύτατη γλώσσα του δεσπότη.
Τώρα ενέσκηψε ως ειδικός στο θέμα της Άμεσης Δημοκρατίας, ειδικά από τη στιγμή που ο αρχηγός του ο κ.Τσίπρας απενοχοποίησε την πλατεία αναβαθμίζοντάς την σε «Εκκλησία του Δήμου»:
«O Μανώλης Γλέζος, μάλιστα, δήλωσε ότι στην άμεση δημοκρατία όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, ανήκουν στο λαό, και ασκούνται από τον λαό, ενώ τόνισε με νόημα ότι “μια καινούρια Ελλάδα γεννιέται, η Ελλάδα της άμεσης δημοκρατίας”. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη βουλευτική ασυλία, λέγοντας ότι πλέον, στους καιρούς που ζούμε, το προνόμιο αυτό πρέπει να καταργηθεί».
Από ότι ξέρω ο κ.Γλέζος στις βουλευτικές εκλογές του 1981 και του 1985, εκλέχτηκε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Το 1984 διορίστηκε από τον Α.Παπανδρέου Ευρωβουλευτής. Δεν θυμάμαι να εξέφρασε ποτέ την άποψη για κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας μια άποψη που διακινείται μόνο από φασίστες και λαϊκιστές. Η βουλευτική ασυλία είναι δημοκρατική κατάκτηση που πάγια την υποστήριζε η Αριστερά, γιατί επιτρέπει στο βουλευτή να καταγγείλει τα πιο ισχυρά συμφέροντα χωρίς να σύρεται από αυτά στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Ο κ.Γλέζος χαϊδεύει τα αυτιά των απολίτικων της πλατείας. Γνωρίζει άριστα πως η βουλευτική ασυλία ήταν (πάντα και σήμερα) ανάγκη να περιοριστεί μόνο στη δυνατότητα απόλυτα ελεύθερης έκφρασης πολιτικών απόψεων και κρίσεων. Αν το τότε κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ την έχουν εκφυλίσει στην πράξη ακόμη και σε ατιμωρησία ποινικών αδικημάτων βουλευτών, μπορούσε να είχε διαμαρτυρηθεί, να είχε προτείνει τροποποιήσεις ή το λιγότερο να υπερψήφιζε τις αιτήσεις άρσης ασυλίας βουλευτών που προκάλεσαν τροχαία ατυχήματα κλπ. Θα ήταν ενδιαφέρον να μας πληροφορούσε κάποιος ποια υπήρξε η πρακτική του πάνω σ’αυτό γιατί δεν τον θυμάμαι να συγκαταλέγεται στις φωνές εκείνων των λίγων βουλευτών, κυρίως της Αριστεράς, που ζητούσαν τροποποίηση του σχετικού προνομίου.
Ο κ.Γλέζος υπήρξε και φίλαθλος. Το 1999 συμμετείχε στην αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι, με σκοπό τη στήριξη του χασάπη Μιλόσεβιτς, ένα χρόνο πριν ο λαός τον ανατρέψει με πραγματική εξέγερση και όχι περατζάδες από τις πλατείες. Όσο κι αν έψαξα δε βρήκα ούτε μια δήλωση του κ.Γλέζου για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε
κάποτε την άποψή του. Δεν ξεχνώ επίσης τη δηλωμένη στήριξη του κ.Γλέζου στο διεφθαρμένο φασίστα δικτάτορα Εμβέρ Χότζα. Μάλιστα διορθώστε με αν κάνω λάθος, ήταν και ο μόνος Έλληνας πολιτικός που προσκλήθηκε στην κηδεία του στην οποία ξαναδιορθώστε με αν κάνω λάθος πήγε συγκινημένος με ελικόπτερο. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τη στάση που τήρησε ο κ.Γλέζος ως θιασώτης της άμεσης Δημοκρατίας απέναντι στα φασιστικά καθεστώτα της Κίνας, Β.Κορέας και Ρουμανίας ως βουλευτής ή απέναντι στο πολύ ηπιότερο καθεστώς της Κούβας στο ζήτημα της παραβίασης δημοκρατικών δικαιωμάτων. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να μας πει κ.Γλέζος, τις θέσεις του στο θέμα της φορολόγησης της Εκκλησίας, του χωρισμού της από το Κράτος, των δικαιωμάτων των μεταναστών και των Υπερεξοπλισμών διότι ομολογώ πως δεν τις βρήκα πουθενά.
Τέλος θα ήταν σωστό να ξέρουμε αν ο κ.Γλέζος υπέβαλε αίτηση πληρωμής αναδρομικών όπως ο κ.Θεοδωράκης Αν τον αδικώ ζητώ προκαταβολικά συγνώμη, δεν φταίω εγώ, φταίει το ΠΑΣΟΚ που με νομικά προσχήματα κρύβει τα ονόματα που δικαιούμαστε να ξέρουμε και ελπίζω να αποδειχθώ εδώ καχύποπτος. Οι πολιτικοί είναι δημόσια πρόσωπα και τα οικονομικά τους, ιδιαίτερα οι κρατικοί μισθοί τους, πρέπει να βρίσκονται σε γυάλινο κτίριο.
Οι έντιμοι πολιτικοί θα πρέπει να επιδιώκουν τη διαφάνεια της τσέπης τους.
Κατά καιρούς ο κ.Γλέζος έχει αποσπάσει το δημόσιο εγκώμιο ακόμη και του Καρατζαφέρη χωρίς να έχει διαμαρτυρηθεί γι’αυτό. Μάλιστα οι πολίτες της Υπερνομαρχίας Αττικής όταν κλήθηκαν να ψηφίσουν με υποψήφιους και τους κ.κ.Γλέζο και Καρατζαφέρη, έδωσαν μεγαλύτερο ποσοστό στο δεύτερο, πράγμα που δεν έκανε τον κ.Γλέζο να αλλάξει άποψη περί άμεσης Δημοκρατίας. Νομίζω πως ο κ.Γλέζος έχει τιμηθεί με το παραπάνω (θεωρώ πως το αξίζει) από την Πολιτεία και μάλιστα σε σύγκριση με άλλους συντρόφους του που τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι ή που προτίμησαν χαμηλότερους τόνους όπως ο μακαρίτης ο Λάκης Σάντας. Δεν είναι στο απυρόβλητο, εκτίθεται πολιτικά-πολύ καλά κάνει-και έχουμε κάθε δικαίωμα να τον κρίνουμε. Η Δημοκρατία δεν έχει Ιερές Αγελάδες. Καμαρώνω κι εγώ τη ζωτικότητα του κ.Γλέζου, την αγωνιστικότητά του, τη γενικά χρήσιμη συμμετοχή του στα κοινά, αλλά κανείς δεν είναι πάνω από κριτική.
Το πείραμα της «Άμεσης Δημοκρατίας» του κ.Γλέζου στη μικρή Απείρανθο απέτυχε. Δεν υπήρξε καμία συνέχεια. Εξασφάλισε κάποια δημοσιότητα στον κ.Γλέζο, ανέβασε τις πολιτικές μετοχές του Κιγκινάτου που αφού έδωσε τη μάχη για το Σοσιαλισμό στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου αποσύρθηκε στα πατρικά του χώματα. Το να πω πως τα περί άμεσης Δημοκρατίας στην Αθήνα των 2 εκατομμυρίων κατοίκων ή στην Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων είναι μια καθαρή σαπουνόφουσκα χωρίς νόημα, είναι αυτονόητο. Το να πω πως η άμεση Δημοκρατία μυρίζει καθαρό φασισμό, δημοψηφίσματα τύπου Χριστόδουλου και αθηναϊκή Δημοκρατία δηλαδή Τζαμαχιρία του Καντάφι (Α.Παπανδρέου) είναι πασιφανές. Η άμεση Δημοκρατία είναι πρακτικά ανέφικτη, τεχνικά αδύνατη και πολιτικά ύποπτη. Ο λαός δεν μπορεί δυστυχώς να έχει σοβαρή γνώμη ή και εκτελεστική εξουσία σε όλα τα ζητήματα και ιδιαίτερα στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το υποστήριξαν αυτό πολύ έγκυρα ο ΣΥΝ και πολλοί έγκριτοι Συνταγματολόγοι όταν ο πανάθλιος Χουντόδουλος και ο υποκριτής Καραμανλής ο μικρός, ζητούσαν δημοψήφισμα για τις Ταυτότητες (το οποίο μάλιστα όταν μπορούσαν δεν το έκαναν, κι ας είχαν υπογράψει γι’αυτό). Μακάρι το επίπεδο του ελληνικού λαού να ήταν καλύτερο. Ας γίνει Δημοψήφισμα στη Σαουδική Αραβία για τις θρησκευτικές ελευθερίες ή για τα δικαιώματα των γυναικών και θα δούμε το αποτέλεσμα.
Έχουμε κοινοβουλευτική-αντιπροσωπευτική Δημοκρατία όπως όλος ο πολιτισμένος κόσμος. Η Δημοκρατία αυτή έχει πράγματι ανάγκη από σοβαρές μεταρρυθμίσεις που πάγια τις υποστήριζε η Αριστερά: Διαφάνεια στις εκλογικές δαπάνες και στα οικονομικά των κομμάτων (εδώ εξαιρείται το ΚΚΕ!), απλή αναλογική, ισοτιμία για τα κόμματα της Βουλής στα ΜΜΕ, πραγματικό «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών, ψήφο στους μετανάστες που έχουν μακροχρόνια και νόμιμη παραμονή στη χώρα μας. Υπάρχει παντού και πάντα μια απειλή για τη Δημοκρατία. Είναι ο χυδαίος όχλος που χειραγωγείται από κεφαλαιοκράτες Μιντιάρχες, από αισχρούς μεγαλομανείς και εγωκεντρικούς δημαγωγούς και που φανατίζεται ή αποβλακώνεται από το παπαδαριό. Ο όχλος που πολύ εύκολα επιδίδεται στο κυνήγι μαγισσών, μεταναστών, ομοφυλόφιλων, άθεων, αιρετικών και απολαμβάνει το μαρτύριό τους στην κεντρική πλατεία. Η Ελλάδα έχει μια κολοβή Δημοκρατία, αλλά μια από τις καλύτερες του κόσμου. Δεν θέλω να πω τι είδους Δημοκρατία θα είχαμε αν είχαν επικρατήσει οι φίλοι των κ.κ.Θεοδωράκη και Γλέζου ή οι Ταγματασφαλίτες του Μελιγαλά τη μνήμη των οποίων τιμούσε όταν μπορούσε ο κ.Σαμαράς.
Η Δημοκρατία μας χρειάζεται εκτός από προοδευτικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας του λαού. Μπορούσαν θαυμάσια οι πολίτες να μην πουλούσαν την ψήφο τους και να μην επιδοκιμάζουν τα αίσχη της κυρίαρχης πολιτικής με 85-90% από το 1974 μέχρι σήμερα. Μπορεί να είχαν ενισχύσει την κατώτερη μεν των απαιτήσεων της εποχής Αριστερά, πλην χρησιμότατη στο να ισορροπήσει ένα μολυσματικό σύστημα που γέρνει επικίνδυνα προς τα Δεξιά. Οι Νεοέλληνες είναι σε μεγάλη πλειοψηφία διεφθαρμένοι. Μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί όλοι, τα έφαγαν όμως πάρα πολλοί όσο ο καθένας τους μπορούσε. Το να τσουβαλιάζονται οι 300 και να μουντζώνεται η Βουλή είναι φασισμός. Το να σιωπά ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το αίσχος και να χαϊδεύει τα αυτιά των μικροαστών με τις κατσαρόλες και τις γαλάζιες σημαίες είναι όνειδος για την Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να είχε ζητήσει την παραίτηση του κ.Λαφαζάνη. Όχι για την υπεράσπιση του φασίστα Μιλόσεβιτς, άλλωστε ήταν πολλοί οι συνένοχοί του σε όλο το πολιτικό φάσμα. Αλλά γιατί το έσκασε με κλεφτοφάναρο από τη Βουλή μέσω Εθνικού Κήπου. Είναι διπλά ντροπιασμένος όχι μόνο γιατί κιότεψε και δεν υπερασπίστηκε το δημοκρατικό πολίτευμα, τη βουλευτική και την αριστερή του τιμή και την ψήφο των αριστερών πολιτών (και τη δική μου στο κόμμα του) μπροστά στον όχλο της Σπίθας, αλλά γιατί ούτε αυτός ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τους έχουν αποδοκιμάσει χαϊδεύοντας αυτούς που τους βρίζουν και τους τσουβαλιάζουν μαζί με τον κ.Τσοχατζόπουλο, με τον (με τη βούλα και του ΣΥΡΙΖΑ) υπεράνω της Δικαιοσύνης κ.Τσουκάτο και με τους Βατοπεδινούς υπουργούς της ΝΔ.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο. Η επαπειλούμενη οικονομική κατάρρευση μπορεί πολύ εύκολα να φέρει, όχι βέβαια την Επανάσταση του κ.Αλαβάνου αλλά το φασισμό. Θυμίζω πως η ΕΣΣΔ κατέρρευσε πολύ εύκολα παρασύροντας μαζί της και το καπιταλιστικό σύστημα σε περιπέτειες, αφήνοντάς το ασύδοτο πια στην αυτοκαταστροφική βουλιμική του πορεία. Ήδη υπάρχουν πολιτικοί σχηματισμοί που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υποθάλπουν τον ολοκληρωτισμό, στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Ο κ.Σαμαράς έβαλε ως προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή του σε ενωτικό κυβερνητικό σχήμα την κατάργηση του νόμου για την ιθαγένεια και η Αριστερά έκανε πως δεν τον άκουσε. Ο Μανώλης Γλέζος μπορεί να κάνει μια συμβολική πράξη με τεράστιο ηθικό βάρος. Ας παραιτηθεί από τη μισή βουλευτική του σύνταξη κι ας καλέσει και τους υπόλοιπους βουλευτές να κάνουν το ίδιο. Υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν. Είναι η ώρα της ανάδειξης των αρετών της κοινωνικής αλληλεγγύης, της οργάνωσης των πολιτών σε συγκροτημένες συλλογικότητες, της ανάπτυξης του ακτιβισμού, της απαίτησης για τιμωρία της διαφθοράς των πολιτών και των πολιτικών, του νηφάλιου επιμερισμού ευθυνών και της διατύπωσης ρεαλιστικών και σοβαρών πολιτικών προτάσεων. Φταίει η κυβέρνηση (ΝΑΙ, αλλά την ψήφισαν πολλοί, και ήξεραν), ο δικομματισμός (ΝΑΙ, αλλά τον ψήφισαν οι περισσότεροι και ήξεραν), η Βουλή (ΟΧΙ, άλλωστε την ψήφισαν σχεδόν όλοι), να έλθει τώρα ο “λαός” που τάχα δεν φταίει σε τίποτα; Αυτοκριτική δεν θα κάνει ούτε θα δεχτεί κριτική ο λαός; Αυτό δεν είναι δημαγωγία και χάϊδεμα αυτιών; Η Άμεση Δημοκρατία ή η ελεημοσύνη της ιερής Μαφίας σους φτωχούς που επίσημα διατύπωσε ο πρόεδρος του ΣΥΝ είναι το λιγότερο γραφικότητες. Δεν έχουμε όμως την πολυτέλεια γι’ αυτές. Το κήρυγμα της άμεσης Δημοκρατίας δεν είναι το φάρμακο στο πρόβλημα. Δεν είναι όμως μόνο ένα πυροτέχνημα που γοητεύει ακροατήρια μικροαστών που βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και αναζητούν ενόχους και προσωπική απενοχοποίηση. Μπορεί να γίνει η προβιά για την άσκηση του φασισμού των «νοικοκυραίων» πάνω σε κάθε αδύναμη κοινωνική ομάδα.
roides.wordpress.com
Κύριε Ροΐδη,
Πάνω στη διασωληνωμένη με δάνεια ελληνική Οικονομία χορεύουν δεξιοί και αριστεροί λαϊκιστές. Στους πρώτους συγκαταλέγεται ο τ.υπουργός της ΝΔ κ.Μ.Θεοδωράκης και το κόμμα του εθνικιστή κ.Σαμαρά ο οποίος έχει διακριθεί στην αγορά ψήφων με διορισμούς στα Μουσεία ως Υπ.Πο. και στην αδιαφανή σπατάλη τεράστιων ποσών ως Υπ.Εξ. και ο οποίος
πρόσφατα τάχθηκε μαζί με τον πατριώτη και θεοσεβή κ.Ε.Βενιζέλο υπέρ των παρανοϊκών όσο και καταστροφικών για την Οικονομία Υπερεξοπλισμών μας. Στους αριστερούς λαϊκιστές συγκαταλέγεται κατά την άποψή μου και κάποιο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπαίνω στον πειρασμό να πω πως πέρα από καθαρά φασιστικές απόψεις που έχει εκφράσει ο τ.υπουργός της ΝΔ κ.Θεοδωράκης και η Σπίθα του («Πολλοί λένε ότι πρέπει να σεβόμαστε τη θέληση των ανθρώπων για την καταγωγή τους. Εγώ θα έλεγα: θες να είσαι Τούρκος; Πήγαινε στην Τουρκία. Τι κάθεσαι και υποφέρεις;» ….«καλός ως αρχή ο φράκτης των 12,5 χλμ., θα χρειαστεί όμως να επεκταθεί σε όλο το μήκος των συνόρων στον Έβρο»), έχουν εκφρασθεί από εκεί και φτηνιάρικες γελοιότητες όπως: «Έχω ένα ωραίο κομμάτι που το λένε Ακρόπολη. Ο Κινέζος προσφέρει 100, ο Σκοπιανός 102, ο Τούρκος 110. Η Ακρόπολη κατοχυρώνεται στην Τουρκία».
Στον μπερντέ των ετερόκλητων αγανακτισμένων που χωράνε από τους παπάδες του Αμβρόσιου μέχρι γραφικούς αριστεριστές που φαντασιώνονται την αθηναϊκή κομμούνα, εισέβαλε και ο Μανώλης Γλέζος. Ο κ.Γλέζος είναι πραγματικά ένα πολύ σεβαστό πρόσωπο για τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, για τη γνωστή του συμβολική πράξη, για τους διωγμούς που έχει υποστεί και για τη δράση του γενικά στο χώρο της Αριστεράς. Μέχρις εδώ συμφωνούμε νομίζω όλοι. Ο κ.Γλέζος όμως συμμετείχε στην υποκριτική φιέστα του Χουντόδουλου για τη δήθεν αποκατάσταση της «Εθνικής Αντίστασης» (!!!) Ο ήρωας της Αντίστασης, έπαθε δυστυχώς γλωσσοδέτη μπροστά στο Χουντόδουλο (ανάλογο με αυτόν που παθαίνει ο αρχηγός του ο κ.Τσίπρας μπροστά στον αρχιεπίσκοπο Βοιωτοπεδίου Σιβιτανιδείου, Ασωπού & Βουλιαγμένης) και ξέχασε να ζητήσει αποκατάσταση των ΕΑΜιτών κληρικών που τους κατακρεούργησε η Εκκλησία, ή να βάλει πιπέρι στη θρασύτατη γλώσσα του δεσπότη.
Τώρα ενέσκηψε ως ειδικός στο θέμα της Άμεσης Δημοκρατίας, ειδικά από τη στιγμή που ο αρχηγός του ο κ.Τσίπρας απενοχοποίησε την πλατεία αναβαθμίζοντάς την σε «Εκκλησία του Δήμου»:
«O Μανώλης Γλέζος, μάλιστα, δήλωσε ότι στην άμεση δημοκρατία όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, ανήκουν στο λαό, και ασκούνται από τον λαό, ενώ τόνισε με νόημα ότι “μια καινούρια Ελλάδα γεννιέται, η Ελλάδα της άμεσης δημοκρατίας”. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στη βουλευτική ασυλία, λέγοντας ότι πλέον, στους καιρούς που ζούμε, το προνόμιο αυτό πρέπει να καταργηθεί».
Από ότι ξέρω ο κ.Γλέζος στις βουλευτικές εκλογές του 1981 και του 1985, εκλέχτηκε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Το 1984 διορίστηκε από τον Α.Παπανδρέου Ευρωβουλευτής. Δεν θυμάμαι να εξέφρασε ποτέ την άποψη για κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας μια άποψη που διακινείται μόνο από φασίστες και λαϊκιστές. Η βουλευτική ασυλία είναι δημοκρατική κατάκτηση που πάγια την υποστήριζε η Αριστερά, γιατί επιτρέπει στο βουλευτή να καταγγείλει τα πιο ισχυρά συμφέροντα χωρίς να σύρεται από αυτά στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Ο κ.Γλέζος χαϊδεύει τα αυτιά των απολίτικων της πλατείας. Γνωρίζει άριστα πως η βουλευτική ασυλία ήταν (πάντα και σήμερα) ανάγκη να περιοριστεί μόνο στη δυνατότητα απόλυτα ελεύθερης έκφρασης πολιτικών απόψεων και κρίσεων. Αν το τότε κόμμα του, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ την έχουν εκφυλίσει στην πράξη ακόμη και σε ατιμωρησία ποινικών αδικημάτων βουλευτών, μπορούσε να είχε διαμαρτυρηθεί, να είχε προτείνει τροποποιήσεις ή το λιγότερο να υπερψήφιζε τις αιτήσεις άρσης ασυλίας βουλευτών που προκάλεσαν τροχαία ατυχήματα κλπ. Θα ήταν ενδιαφέρον να μας πληροφορούσε κάποιος ποια υπήρξε η πρακτική του πάνω σ’αυτό γιατί δεν τον θυμάμαι να συγκαταλέγεται στις φωνές εκείνων των λίγων βουλευτών, κυρίως της Αριστεράς, που ζητούσαν τροποποίηση του σχετικού προνομίου.
Ο κ.Γλέζος υπήρξε και φίλαθλος. Το 1999 συμμετείχε στην αποστολή της ΑΕΚ στο Βελιγράδι, με σκοπό τη στήριξη του χασάπη Μιλόσεβιτς, ένα χρόνο πριν ο λαός τον ανατρέψει με πραγματική εξέγερση και όχι περατζάδες από τις πλατείες. Όσο κι αν έψαξα δε βρήκα ούτε μια δήλωση του κ.Γλέζου για τη σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Θα ήταν ενδιαφέρον να μαθαίναμε
κάποτε την άποψή του. Δεν ξεχνώ επίσης τη δηλωμένη στήριξη του κ.Γλέζου στο διεφθαρμένο φασίστα δικτάτορα Εμβέρ Χότζα. Μάλιστα διορθώστε με αν κάνω λάθος, ήταν και ο μόνος Έλληνας πολιτικός που προσκλήθηκε στην κηδεία του στην οποία ξαναδιορθώστε με αν κάνω λάθος πήγε συγκινημένος με ελικόπτερο. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τη στάση που τήρησε ο κ.Γλέζος ως θιασώτης της άμεσης Δημοκρατίας απέναντι στα φασιστικά καθεστώτα της Κίνας, Β.Κορέας και Ρουμανίας ως βουλευτής ή απέναντι στο πολύ ηπιότερο καθεστώς της Κούβας στο ζήτημα της παραβίασης δημοκρατικών δικαιωμάτων. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να μας πει κ.Γλέζος, τις θέσεις του στο θέμα της φορολόγησης της Εκκλησίας, του χωρισμού της από το Κράτος, των δικαιωμάτων των μεταναστών και των Υπερεξοπλισμών διότι ομολογώ πως δεν τις βρήκα πουθενά.
Τέλος θα ήταν σωστό να ξέρουμε αν ο κ.Γλέζος υπέβαλε αίτηση πληρωμής αναδρομικών όπως ο κ.Θεοδωράκης Αν τον αδικώ ζητώ προκαταβολικά συγνώμη, δεν φταίω εγώ, φταίει το ΠΑΣΟΚ που με νομικά προσχήματα κρύβει τα ονόματα που δικαιούμαστε να ξέρουμε και ελπίζω να αποδειχθώ εδώ καχύποπτος. Οι πολιτικοί είναι δημόσια πρόσωπα και τα οικονομικά τους, ιδιαίτερα οι κρατικοί μισθοί τους, πρέπει να βρίσκονται σε γυάλινο κτίριο.
Οι έντιμοι πολιτικοί θα πρέπει να επιδιώκουν τη διαφάνεια της τσέπης τους.
Κατά καιρούς ο κ.Γλέζος έχει αποσπάσει το δημόσιο εγκώμιο ακόμη και του Καρατζαφέρη χωρίς να έχει διαμαρτυρηθεί γι’αυτό. Μάλιστα οι πολίτες της Υπερνομαρχίας Αττικής όταν κλήθηκαν να ψηφίσουν με υποψήφιους και τους κ.κ.Γλέζο και Καρατζαφέρη, έδωσαν μεγαλύτερο ποσοστό στο δεύτερο, πράγμα που δεν έκανε τον κ.Γλέζο να αλλάξει άποψη περί άμεσης Δημοκρατίας. Νομίζω πως ο κ.Γλέζος έχει τιμηθεί με το παραπάνω (θεωρώ πως το αξίζει) από την Πολιτεία και μάλιστα σε σύγκριση με άλλους συντρόφους του που τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι ή που προτίμησαν χαμηλότερους τόνους όπως ο μακαρίτης ο Λάκης Σάντας. Δεν είναι στο απυρόβλητο, εκτίθεται πολιτικά-πολύ καλά κάνει-και έχουμε κάθε δικαίωμα να τον κρίνουμε. Η Δημοκρατία δεν έχει Ιερές Αγελάδες. Καμαρώνω κι εγώ τη ζωτικότητα του κ.Γλέζου, την αγωνιστικότητά του, τη γενικά χρήσιμη συμμετοχή του στα κοινά, αλλά κανείς δεν είναι πάνω από κριτική.
Το πείραμα της «Άμεσης Δημοκρατίας» του κ.Γλέζου στη μικρή Απείρανθο απέτυχε. Δεν υπήρξε καμία συνέχεια. Εξασφάλισε κάποια δημοσιότητα στον κ.Γλέζο, ανέβασε τις πολιτικές μετοχές του Κιγκινάτου που αφού έδωσε τη μάχη για το Σοσιαλισμό στο πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου αποσύρθηκε στα πατρικά του χώματα. Το να πω πως τα περί άμεσης Δημοκρατίας στην Αθήνα των 2 εκατομμυρίων κατοίκων ή στην Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων είναι μια καθαρή σαπουνόφουσκα χωρίς νόημα, είναι αυτονόητο. Το να πω πως η άμεση Δημοκρατία μυρίζει καθαρό φασισμό, δημοψηφίσματα τύπου Χριστόδουλου και αθηναϊκή Δημοκρατία δηλαδή Τζαμαχιρία του Καντάφι (Α.Παπανδρέου) είναι πασιφανές. Η άμεση Δημοκρατία είναι πρακτικά ανέφικτη, τεχνικά αδύνατη και πολιτικά ύποπτη. Ο λαός δεν μπορεί δυστυχώς να έχει σοβαρή γνώμη ή και εκτελεστική εξουσία σε όλα τα ζητήματα και ιδιαίτερα στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το υποστήριξαν αυτό πολύ έγκυρα ο ΣΥΝ και πολλοί έγκριτοι Συνταγματολόγοι όταν ο πανάθλιος Χουντόδουλος και ο υποκριτής Καραμανλής ο μικρός, ζητούσαν δημοψήφισμα για τις Ταυτότητες (το οποίο μάλιστα όταν μπορούσαν δεν το έκαναν, κι ας είχαν υπογράψει γι’αυτό). Μακάρι το επίπεδο του ελληνικού λαού να ήταν καλύτερο. Ας γίνει Δημοψήφισμα στη Σαουδική Αραβία για τις θρησκευτικές ελευθερίες ή για τα δικαιώματα των γυναικών και θα δούμε το αποτέλεσμα.
Έχουμε κοινοβουλευτική-αντιπροσωπευτική Δημοκρατία όπως όλος ο πολιτισμένος κόσμος. Η Δημοκρατία αυτή έχει πράγματι ανάγκη από σοβαρές μεταρρυθμίσεις που πάγια τις υποστήριζε η Αριστερά: Διαφάνεια στις εκλογικές δαπάνες και στα οικονομικά των κομμάτων (εδώ εξαιρείται το ΚΚΕ!), απλή αναλογική, ισοτιμία για τα κόμματα της Βουλής στα ΜΜΕ, πραγματικό «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών, ψήφο στους μετανάστες που έχουν μακροχρόνια και νόμιμη παραμονή στη χώρα μας. Υπάρχει παντού και πάντα μια απειλή για τη Δημοκρατία. Είναι ο χυδαίος όχλος που χειραγωγείται από κεφαλαιοκράτες Μιντιάρχες, από αισχρούς μεγαλομανείς και εγωκεντρικούς δημαγωγούς και που φανατίζεται ή αποβλακώνεται από το παπαδαριό. Ο όχλος που πολύ εύκολα επιδίδεται στο κυνήγι μαγισσών, μεταναστών, ομοφυλόφιλων, άθεων, αιρετικών και απολαμβάνει το μαρτύριό τους στην κεντρική πλατεία. Η Ελλάδα έχει μια κολοβή Δημοκρατία, αλλά μια από τις καλύτερες του κόσμου. Δεν θέλω να πω τι είδους Δημοκρατία θα είχαμε αν είχαν επικρατήσει οι φίλοι των κ.κ.Θεοδωράκη και Γλέζου ή οι Ταγματασφαλίτες του Μελιγαλά τη μνήμη των οποίων τιμούσε όταν μπορούσε ο κ.Σαμαράς.
Η Δημοκρατία μας χρειάζεται εκτός από προοδευτικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας του λαού. Μπορούσαν θαυμάσια οι πολίτες να μην πουλούσαν την ψήφο τους και να μην επιδοκιμάζουν τα αίσχη της κυρίαρχης πολιτικής με 85-90% από το 1974 μέχρι σήμερα. Μπορεί να είχαν ενισχύσει την κατώτερη μεν των απαιτήσεων της εποχής Αριστερά, πλην χρησιμότατη στο να ισορροπήσει ένα μολυσματικό σύστημα που γέρνει επικίνδυνα προς τα Δεξιά. Οι Νεοέλληνες είναι σε μεγάλη πλειοψηφία διεφθαρμένοι. Μπορεί να μην τα φάγαμε μαζί όλοι, τα έφαγαν όμως πάρα πολλοί όσο ο καθένας τους μπορούσε. Το να τσουβαλιάζονται οι 300 και να μουντζώνεται η Βουλή είναι φασισμός. Το να σιωπά ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το αίσχος και να χαϊδεύει τα αυτιά των μικροαστών με τις κατσαρόλες και τις γαλάζιες σημαίες είναι όνειδος για την Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να είχε ζητήσει την παραίτηση του κ.Λαφαζάνη. Όχι για την υπεράσπιση του φασίστα Μιλόσεβιτς, άλλωστε ήταν πολλοί οι συνένοχοί του σε όλο το πολιτικό φάσμα. Αλλά γιατί το έσκασε με κλεφτοφάναρο από τη Βουλή μέσω Εθνικού Κήπου. Είναι διπλά ντροπιασμένος όχι μόνο γιατί κιότεψε και δεν υπερασπίστηκε το δημοκρατικό πολίτευμα, τη βουλευτική και την αριστερή του τιμή και την ψήφο των αριστερών πολιτών (και τη δική μου στο κόμμα του) μπροστά στον όχλο της Σπίθας, αλλά γιατί ούτε αυτός ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ τους έχουν αποδοκιμάσει χαϊδεύοντας αυτούς που τους βρίζουν και τους τσουβαλιάζουν μαζί με τον κ.Τσοχατζόπουλο, με τον (με τη βούλα και του ΣΥΡΙΖΑ) υπεράνω της Δικαιοσύνης κ.Τσουκάτο και με τους Βατοπεδινούς υπουργούς της ΝΔ.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κίνδυνο. Η επαπειλούμενη οικονομική κατάρρευση μπορεί πολύ εύκολα να φέρει, όχι βέβαια την Επανάσταση του κ.Αλαβάνου αλλά το φασισμό. Θυμίζω πως η ΕΣΣΔ κατέρρευσε πολύ εύκολα παρασύροντας μαζί της και το καπιταλιστικό σύστημα σε περιπέτειες, αφήνοντάς το ασύδοτο πια στην αυτοκαταστροφική βουλιμική του πορεία. Ήδη υπάρχουν πολιτικοί σχηματισμοί που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο υποθάλπουν τον ολοκληρωτισμό, στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Ο κ.Σαμαράς έβαλε ως προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή του σε ενωτικό κυβερνητικό σχήμα την κατάργηση του νόμου για την ιθαγένεια και η Αριστερά έκανε πως δεν τον άκουσε. Ο Μανώλης Γλέζος μπορεί να κάνει μια συμβολική πράξη με τεράστιο ηθικό βάρος. Ας παραιτηθεί από τη μισή βουλευτική του σύνταξη κι ας καλέσει και τους υπόλοιπους βουλευτές να κάνουν το ίδιο. Υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν. Είναι η ώρα της ανάδειξης των αρετών της κοινωνικής αλληλεγγύης, της οργάνωσης των πολιτών σε συγκροτημένες συλλογικότητες, της ανάπτυξης του ακτιβισμού, της απαίτησης για τιμωρία της διαφθοράς των πολιτών και των πολιτικών, του νηφάλιου επιμερισμού ευθυνών και της διατύπωσης ρεαλιστικών και σοβαρών πολιτικών προτάσεων. Φταίει η κυβέρνηση (ΝΑΙ, αλλά την ψήφισαν πολλοί, και ήξεραν), ο δικομματισμός (ΝΑΙ, αλλά τον ψήφισαν οι περισσότεροι και ήξεραν), η Βουλή (ΟΧΙ, άλλωστε την ψήφισαν σχεδόν όλοι), να έλθει τώρα ο “λαός” που τάχα δεν φταίει σε τίποτα; Αυτοκριτική δεν θα κάνει ούτε θα δεχτεί κριτική ο λαός; Αυτό δεν είναι δημαγωγία και χάϊδεμα αυτιών; Η Άμεση Δημοκρατία ή η ελεημοσύνη της ιερής Μαφίας σους φτωχούς που επίσημα διατύπωσε ο πρόεδρος του ΣΥΝ είναι το λιγότερο γραφικότητες. Δεν έχουμε όμως την πολυτέλεια γι’ αυτές. Το κήρυγμα της άμεσης Δημοκρατίας δεν είναι το φάρμακο στο πρόβλημα. Δεν είναι όμως μόνο ένα πυροτέχνημα που γοητεύει ακροατήρια μικροαστών που βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και αναζητούν ενόχους και προσωπική απενοχοποίηση. Μπορεί να γίνει η προβιά για την άσκηση του φασισμού των «νοικοκυραίων» πάνω σε κάθε αδύναμη κοινωνική ομάδα.
roides.wordpress.com
.png "English"){kind=small}
0 βγηκαν μπροστα:
Δημοσίευση σχολίου