Ο Καλαφατισμένος Κόσμος

ironprison.blogspot.gr
Καταρχήν, προτείνω έναν τίτλο για τον Πειραιώς Σεραφείμ: ο Πάτερ Μποζόνιος. Ε, άμα θες να ‘χεις γνώμη και για τη σωματιδιακή φυσική, σου αξίζουν τέτοιες τιμές.
Σοβαρά τώρα, αναρωτιόμουν χθες βράδυ γιατί το μποζόνιο Χιγκς κι η (πιθανή) ανακάλυψή του ενόχλησαν τόσο τον Σεβασμιότατο. Ήταν το παρατσούκλι, «σωματίδιο του Θεού»; Τότε γιατί δεν είχαν κανένα πρόβλημα τόσοι άλλοι χριστιανοί ιερωμένοι; Έριξα μια ματιά στο ίντερνετ και είδα π.χ. το Πατριαρχείο Μόσχας συνεχάρη τους επιστήμονες, διάφοροι προτεστάντες πάστορες ήταν θετικοί (εδώ κι εδώ), γενικά ο χριστιανικός κόσμος μοιάζει να 'ναι θετικός και να μην ενοχλείται από την ονομασία «σωματίδιο του Θεού». Θα πρέπει να αισθάνεται πολύ μόνος ο Πάτερ Μποζόνιος, παγκόσμια μειοψηφία. Θυμήθηκα λοιπόν ότι τον Μάρτιο είχε κάνει μια κακεντρεχή ανακοίνωση για την Μπακογιάννη, τότε που αποκαλύφθηκε ότι ο σύζυγός της έβγαλε χρήματα στο εξωτερικό (ο Μποζόνιος τα είχε μαζί της από παλιότερα, επειδή η Ντόρα τον κατηγόρησε κάποτε για τις συνομωσιολογίες του, και με την αποκάλυψη για τον Κούβελο ένιωσε ότι τιμωρήθηκε η αναιδής πολιτικός): «Δεν πέρασε ένας χρόνος και ο Πνευματικός Νόμος λειτούργησε με εκκωφαντικό τρόπο ... η δύναμις του Πνευματικού Νόμου δια μίαν εισέτι φοράν εναργέστατα έδρασε». 


Αυτό που συμβαίνει τώρα με την (πιθανή) ανακάλυψη του μποζονίου Χιγκς είναι ότι ισχυροποιείται και με πειραματική επιβεβαίωση μια επεξηγηματική αφήγηση του κόσμου που δεν αφήνει χώρο σε θεϊκές επεμβάσεις. Δημιουργία εκ του μηδενός χωρίς Δημιουργό• ολοκληρωμένη εξήγηση του σύμπαντος και της λειτουργίας του χωρίς αναφορά σε θεϊκή αρχή – τώρα και με την επικύρωση του πειράματος. Κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που έγινε παλιά με τον Δαρβίνο και τη θεωρία της εξέλιξης: η πολυμορφία της ζωής στον πλανήτη απέκτησε μια άλλη επεξηγηματική αφήγηση, χωρίς κανέναν ρόλο για τον Θεό. Αυτό δεν είναι αναγκαστικά πρόβλημα για τους θεολόγους. Αν δείτε τα παραπάνω link, θα διαβάσετε τους ιερωμένους να περιγράφουν π.χ. έναν υπερβατικό Θεό, που δεν βγαίνει απ’ το γραφείο του κι αφήνει όλη τη δουλειά της Δημιουργίας στο μποζόνιο Χιγκς. Έναν Θεό πριν από το Μπιγκ Μπανγκ, που δεσμεύεται κι ο ίδιος από τους νόμους της φύσης, της λογικής και της στατιστικής. «Ο Θεός μπορεί ίσως να κάνει έναν γάιδαρο με τρεις ουρές», έλεγε ο Παράκελσος, «δεν μπορεί όμως να κάνει ένα τρίγωνο με τέσσερις πλευρές». Κάπως έτσι.
Ο Θεός όμως του Πατέρα Μποζόνιου δεν είναι τέτοιος! Είναι ένας επεμβατικός Θεός που λειτουργεί και εντός του δημιουργημένου κόσμου, αλλοιώνει τους νόμους του, πειράζει τις στατιστικές του παραμέτρους, οτιδήποτε προκειμένου να επιβάλει επί της ύλης τον Πνευματικό Νόμο – δεν ξέρω τι είναι αυτό, μόνο ο Μποζόνιος ξέρει, καθότι διατηρεί για τον εαυτό του το μονοπώλιο της ερμηνείας του. Σωστά λοιπόν νιώθει ότι απειλείται από την πειραματική επικύρωση της επιστημονικής αφήγησης, που περιγράφει έναν καλαφατισμένο κόσμο, χωρίς ρωγμές για να περάσει μέσα ο επεμβατικός Θεός με τον Πνευματικό του Νόμο. Ένας αμέτοχος Θεός, που δεν επεμβαίνει στην ύλη κι αποδεικνύει την παρουσία του μόνο στην ομορφιά και την αρμονία του κόσμου, δεν είναι αρκετός για τον Πειραιώς Μποζόνιο• χρειάζεται τη θεϊκή επέμβαση, τον Πνευματικό Νόμο, για να τιμωρεί την Μπακογιάννη κι όλους τους ασεβείς. Έναν Θεό που μπορεί να κάνει ακόμα και τρίγωνα με τέσσερις πλευρές.


Τέρμα η σοβαρότητα! Τι κοινό έχουν τα μποζόνια και τα βυζιά; Απάντηση: γεμίζουν με μάζα τα κενά, είναι ακριβοθώρητα, κι η ανακάλυψή τους χαροποιεί όλον τον κόσμο εκτός από τον Πειραιώς Σεραφείμ.