Λίγο πριν, λίγο μετά

Λίγο πριν δω (;) τη δικαίωση του εθνικισμού, του ανδρεοπαπανδρεϊσμού των 70′s, της μαχαλομαγκιάς, της ρητορείας, της δραχμοφιλίας, της νεκροφιλίάς, της αιθεροβασίας, της συνωμοσιολογίας, του βιασμού της λογικής και της αριθμητικής, και πάνω απ’όλα της ναζιστικής συμμορίας, νοιώθω πως θέλω να ευχαριστήσω την κρίση που επαλήθευσε όσα φοβόμουν για τη φούσκα της ευμάρειας και του αντιδιαφωτιστικού πολιτισμικού κεφαλαίου μας, που με δίδαξε τι είναι έλλειμμα και τι χρέος, που με έμαθε να διαβάζω πιο προσεκτικά την πραγματικότητα, που με έκανε πιο κινητικό και ανθεκτικό, που μου φανέρωσε πόσα σκατά υπήρχαν κάτω απ’το χαλάκι, που με εξώθησε να αποστρέφομαι ακόμα περισσότερο τη βία, που μου κατέδειξε τα αποθέματα ανορθολογισμού της χώρας, που με έκανε ακόμα πιο επιφυλακτικό για τα κηρύγματα, που μου έδειξε τις εστίες της διαφθοράς και του ψεύδους, που με ενημέρωσε τι εστί Φωτόπουλος και Λυμπεροπουλος, που με έμαθε να διαβάζω νούμερα πριν αναπαράγω θεωρίες, που με έκανε να αντιληφθώ ότι η ζωή μου μπορεί να μην είναι ταυτισμένη μ’αυτή τη χώρα, που με έφερε σε επαφή (από’δω μέσα) με ετερόκλητους ενδιαφέροντες ανθρώπους, με τους οποίος μοιράστηκα πολλά από τα παραπάνω.
feleki.wordpress