Ευκαιρία για πρακτικό μάθημα πολιτικής

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το εκλογικό σώμα έκρινε ότι υπάρχει εναλλακτική πολιτική που εκφράζεται από το αντιμνημονιακό τόξο. Υπό τον όρο ότι δεν θα κινδυνέψει το συνταγματικό καθεστώς μας, τα ευρωπαϊκού προσανατολισμού κόμματα οφείλουν να δώσουν ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.


Ο όρος που θέτω στην πρότασή μου, έχει το λόγο του. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη εκφράσει υπονοούμενα για συνταγματική εκτροπή με τις αναφορές του για χρήση της εντολής προκειμένου να «συμβουλευτεί» κοινωνικούς φορείς. Το σύνταγμα προβλέπει μόνο διαβουλεύσεις με κόμματα και αντιπροσωπευόμενες στη νέα βουλή ομάδες ή βουλευτές. Οι διαβουλεύσεις με κοινωνικούς φορείς και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, είναι άλλου παπά ευαγγέλια και δεν πρέπει να συγχέονται με τις διαδικασίες εντολών για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ο κ. Τσίπρας, μία ακόμη φορά βαδίζει σε τεντωμένο σκηνή συνταγματικής εκτροπής. Η προηγούμενη ήταν όταν αναφέρθηκε στο … ρόλο μαζικών συγκεντρώσεων μπροστά στη Βουλή, για να ασκήσουν την «πειθώ» τους στους τυχόν δυστροπούντες σε μια συμμαχική κυβέρνηση της Αριστεράς.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, πρέπει να εφαρμοστεί η γνωστή στην πολιτική θεωρία αρχή, ότι οι πολιτικές αλλαγές προκύπτουν μόνο όταν η ευκαιρία συναντηθεί με την πραγματικότητα και εξαιρετικά σπάνια όταν πείσουν οι λόγοι! Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι έχει εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ας πάρει λοιπόν την ευθύνη να το εφαρμόσει. Αλλιώς, λέει λόγια του αέρα.


Βέβαια, υπάρχει μια κρίσιμη λεπτομέρεια: ότι ο πολιτικός χρόνος είναι εξαιρετικά πυκνός. Πολλά πρέπει να γίνουν στις αμέσως επόμενες μέρες και εβδομάδες. Επομένως, η ψήφος ανοχής πρέπει να μη στηρίξει εκ των πραγμάτων μη αναστρέψιμους καταστροφικούς χειρισμούς. Όμως, η πυκνότητα του πολιτικού χρόνου είναι αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτικού προβλήματος που πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί θα δώσει και τις πρώτες εξετάσεις της. Ελπίζω ότι οι ευρωπαίου εταίροι μας θα δώσουν το αναγκαίο περιθώριο αναπνοής στη νέα κυβέρνηση για να αποδείξει τις ικανότητές της, αλλά και τα κόμματα που θα δώσουν ψήφο ανοχής οφείλουν να έχουν τα μάτια τους τέσσερα: Στο παραμικρό παραστράτημα πρέπει να άρουν την ανοχή τους.
Μια τέτοια απλή διαδικασία θ’ αποτελέσει μια χρυσή ευκαιρία για ένα πρώτης τάξεως μάθημα πολιτικής για το εκλογικό σώμα. Μέχρι τώρα, ο διάχυτος πολιτικός λαϊκισμός το είχε διδάξει ότι τα κόμματα υπάρχουν για να τάζουν, να μοιράζουν λεφτά και προνόμια. Τώρα που δεν μπορούν, έστω κι αν ήθελαν, είναι ευκαιρία για να μάθει ο λαός πόσο πιο υπεύθυνη και πολύπλοκη είναι η πολιτική για την οποία ανά τετραετία καλείται να δώσει τη γνώμη του. Τέτοιες ευκαιρίες σπάνια δίνονται. Να μην τη χάσουμε, γιατί προφανώς είναι σημαντικό στοιχείο αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματός μας.
Κώστας Σοφούλης/metarithmisi.gr