xpsilikatzoy.wordpress
Είμαι σε κάθε περίπτωση με την πλευρά του εργαζόμενου. Έχω υποστηρίξει στο παρελθόν με λύσσα το δικαίωμα της απεργίας διότι πιστεύω ακράδαντα πως είναι το ύστατο αληθινά διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του αδυνάτου και της εργατιάς και άλλες πίπες που μετά από μία άθλια πενταετία ασυδοσίας, τις έκανα ευχαρίστως γαργάρα και ειδικά την τελευταία φορά πριν ξενιτευτώ, που χάλασα από τα λεφτά του ηλεκτρικού για να πληρώσω τα έξι πολύτιμα εικοσάευρα στους ταρίφες που με πηγαινόφερναν Αιγάλεω - Γέρακα πρωί βράδυ, για ένα μαρτυρικό τριήμερο με συν περίπου 2 ώρες κίνησης προστιθέμενες στο τετράωρο που ήδη ξόδευα στους δρόμους καθημερινά για να πάω στη δουλειά μου.
Με λίγα λόγια, αυτό σήμαινε ότι όσες φορές το μήνα ήθελαν διάφορα οι ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΕΣ των μμμ εγώ έπρεπε να τη βγάζω 6 ώρες τη μέρα στους δρόμους, να μην βλέπω καθόλου το μωρό μου ξύπνιο, να χάνω τουλάχιστον δύο θηλασμούς (και άρα να πρέπει να θηλάζω όλη νύχτα για να μη μου κοπεί το γάλα) και να ζητάω στο τέλος και δανεικά για να τσοντάρω στους λογαριασμούς μου που τσεκουρεύονταν από τα ταξί και τις βενζίνες όποτε είχα αμάξι.
Έχω βαρεθεί να μου τη λένε για την έλλειψη αλληλεγγύης, για τον "εμφύλιο που θα γυρίσει εναντίον όλων μας, για τους κοινούς αγώνες που όλοι πρέπει να κάνουμε απέναντι στον κοινό εχθρό και μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας, απολύσεων και ΧΟΝΤΡΗΣ ανασφάλειας το μόνο που θέλω να τους ζουμπήξω τη μάπα και να τους ρωτήσω ΡΕ, ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ;
Πέφτουν κορμιά καθημερινά στον ιδιωτικό τομέα, οι πρώτοι που φάγανε μειώσεις ήμασταν εμείς και μάλιστα ΤΡΙΑ χρόνια πριν που ούτε σας είχε περάσει ποτέ από το μυαλό για κρίση, οι άνθρωποι που πλέον πεινάνε κυριολεκτικά πεινάνε, προήλθαν ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα, εκείνοι που πριν την κρίση, με πρόφαση την κρίση έχασαν πρώτοι τις δουλειές τους ήταν ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα και εκείνοι που πρωτοδέχτηκαν μισθούς για τους οποίους θα καιγόταν η Αθήνα αν ήσασταν στη θέση τους ήταν ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα. Βάλτε λίγο το όποιο μυαλό σας να δουλέψει.
Ποια αξιοπρέπεια και ποια κεκτημένα και ποιοι κατώτατοι μισθοί; Για να φτάσει ο μισθός σας ΜΑΛΑΚΕΣ σήμερα στα 700 ευρώ, σημαίνει ότι εμείς ΉΔΗ ξενιτευτήκαμε, ΉΔΗ είμαστε απλήρωτοι, ΉΔΗ η εταιρεία μας έβαλε λουκέτο, ΉΔΗ πεινάμε. ΗΔΗ δεν έχουμε μισθό.
Κι εσείς που τώρα ξυπνήσατε από τη νιρβάνα σας, το πρώτο που σκεφτήκατε να κάνετε ενάντια σε εκείνους που σας καταπιέζουν με χρονοκαθυστέρηση ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΠΗΔΗΞΑΝ ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ είναι να βάλετε ΠΑΛΙ ΕΜΑΣ να φάμε σκατά. Και άμα τολμήσουμε και πούμε κουβέντα αμέσως "ΕΜΦΥΛΙΟΣ". Ναι ρε, εμφύλιος!
Εμείς είμαστε οι αληθινά καταπιεσμένοι, οι αληθινά διωγμένοι, οι αληθινά ταλαίπωροι και καταλήγω πως πέραν κάθε ιδεολογίας* ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΡΕΜΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ.-
*και μην ακούσω χαζομάρες για την ιδεολογία μου, όλα τα παραπάνω έχουν τόσο πολύ να κάνουν με την ιδεολογία μου, όσο αυτοί που τα προκαλούν όλα αυτά τολμούν να αποκαλούνται αριστεροί.
Είμαι σε κάθε περίπτωση με την πλευρά του εργαζόμενου. Έχω υποστηρίξει στο παρελθόν με λύσσα το δικαίωμα της απεργίας διότι πιστεύω ακράδαντα πως είναι το ύστατο αληθινά διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του αδυνάτου και της εργατιάς και άλλες πίπες που μετά από μία άθλια πενταετία ασυδοσίας, τις έκανα ευχαρίστως γαργάρα και ειδικά την τελευταία φορά πριν ξενιτευτώ, που χάλασα από τα λεφτά του ηλεκτρικού για να πληρώσω τα έξι πολύτιμα εικοσάευρα στους ταρίφες που με πηγαινόφερναν Αιγάλεω - Γέρακα πρωί βράδυ, για ένα μαρτυρικό τριήμερο με συν περίπου 2 ώρες κίνησης προστιθέμενες στο τετράωρο που ήδη ξόδευα στους δρόμους καθημερινά για να πάω στη δουλειά μου.
Με λίγα λόγια, αυτό σήμαινε ότι όσες φορές το μήνα ήθελαν διάφορα οι ΑΡΧΙΜΑΛΑΚΕΣ των μμμ εγώ έπρεπε να τη βγάζω 6 ώρες τη μέρα στους δρόμους, να μην βλέπω καθόλου το μωρό μου ξύπνιο, να χάνω τουλάχιστον δύο θηλασμούς (και άρα να πρέπει να θηλάζω όλη νύχτα για να μη μου κοπεί το γάλα) και να ζητάω στο τέλος και δανεικά για να τσοντάρω στους λογαριασμούς μου που τσεκουρεύονταν από τα ταξί και τις βενζίνες όποτε είχα αμάξι.
Έχω βαρεθεί να μου τη λένε για την έλλειψη αλληλεγγύης, για τον "εμφύλιο που θα γυρίσει εναντίον όλων μας, για τους κοινούς αγώνες που όλοι πρέπει να κάνουμε απέναντι στον κοινό εχθρό και μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας, απολύσεων και ΧΟΝΤΡΗΣ ανασφάλειας το μόνο που θέλω να τους ζουμπήξω τη μάπα και να τους ρωτήσω ΡΕ, ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ;
Πέφτουν κορμιά καθημερινά στον ιδιωτικό τομέα, οι πρώτοι που φάγανε μειώσεις ήμασταν εμείς και μάλιστα ΤΡΙΑ χρόνια πριν που ούτε σας είχε περάσει ποτέ από το μυαλό για κρίση, οι άνθρωποι που πλέον πεινάνε κυριολεκτικά πεινάνε, προήλθαν ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα, εκείνοι που πριν την κρίση, με πρόφαση την κρίση έχασαν πρώτοι τις δουλειές τους ήταν ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα και εκείνοι που πρωτοδέχτηκαν μισθούς για τους οποίους θα καιγόταν η Αθήνα αν ήσασταν στη θέση τους ήταν ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα. Βάλτε λίγο το όποιο μυαλό σας να δουλέψει.
Ποια αξιοπρέπεια και ποια κεκτημένα και ποιοι κατώτατοι μισθοί; Για να φτάσει ο μισθός σας ΜΑΛΑΚΕΣ σήμερα στα 700 ευρώ, σημαίνει ότι εμείς ΉΔΗ ξενιτευτήκαμε, ΉΔΗ είμαστε απλήρωτοι, ΉΔΗ η εταιρεία μας έβαλε λουκέτο, ΉΔΗ πεινάμε. ΗΔΗ δεν έχουμε μισθό.
Κι εσείς που τώρα ξυπνήσατε από τη νιρβάνα σας, το πρώτο που σκεφτήκατε να κάνετε ενάντια σε εκείνους που σας καταπιέζουν με χρονοκαθυστέρηση ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΠΗΔΗΞΑΝ ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ είναι να βάλετε ΠΑΛΙ ΕΜΑΣ να φάμε σκατά. Και άμα τολμήσουμε και πούμε κουβέντα αμέσως "ΕΜΦΥΛΙΟΣ". Ναι ρε, εμφύλιος!
Εμείς είμαστε οι αληθινά καταπιεσμένοι, οι αληθινά διωγμένοι, οι αληθινά ταλαίπωροι και καταλήγω πως πέραν κάθε ιδεολογίας* ΕΙΣΤΕ ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ ΡΕΜΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ.-
*και μην ακούσω χαζομάρες για την ιδεολογία μου, όλα τα παραπάνω έχουν τόσο πολύ να κάνουν με την ιδεολογία μου, όσο αυτοί που τα προκαλούν όλα αυτά τολμούν να αποκαλούνται αριστεροί.
.png "English"){kind=small}
0 βγηκαν μπροστα:
Δημοσίευση σχολίου