Το πρόγραμμα της Δραχμής

g700.blogspot.gr


Διαβάσαμε αυτές τις μέρες το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η απόπειρα να μετατραπεί ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε mainstream κυβερνητικό αριστερό κόμμα, κάτι σαν ελληνικό ΑΚΕΛ, είναι αξιοσημείωτη. Δεν μπαίνουμε σε δίκες προθέσεων. Διατηρούμε όμως ισχυρές αμφιβολίες για τη ρεαλιστικότητα ενός τέτοιου στόχου. Τέτοιες διεργασίες πολιτικής μετάλλαξης, σύμφωνα άλλωστε και με την ιστορική εμπειρία, κρατούν χρόνια και σε καμία περίπτωση δεν είναι ζήτημα λίγων ημερών. Το σίγουρο είναι πως αυτή τη στιγμή,  ο ΣΥΡΙΖΑ απέχει κατά πολύ από το να αποτελεί ένα αξιόπιστο κόμμα εξουσίας, το οποίο θα μπορούσαμε να εμπιστευτούμε για να μας βγάλει από την κρίση χωρίς να οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες. Το πρόγραμμα που παρουσιάστηκε την περασμένη Παρασκευή από τον πρόεδρο και τα ηγετικά του στελέχη επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό το συμπέρασμα: το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρόγραμμα της Δραχμής.
Όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι στηρίζει το Ευρώ, όσο και αν διατείνεται ότι το ερώτημα «Ευρώ ή Δραχμή» είναι ψευτοδίλημμα που  «χρησιμοποιείται για να κρύψει τη μόνη υπαρκτή εξίσωση» ότι δηλαδή το «Μνημόνιο ισούται με επιστροφή στη Δραχμή», η αλήθεια είναι η ακριβώς αντίθετη.


Το δίλημμα Ευρώ ή Δραχμή είναι πραγματικό. Τίθεται αμείλικτα μπροστά μας μια και η Ελλάδα θεωρείται συστηματικός Εμβληματικός Παραβάτης των συμφωνηθέντων και Ιδιαίτερη Περίπτωση χώρας που δεν μπορεί και δεν θέλει να αλλάξει:
- ήδη από τον περασμένο Ιούλιο, στη Συμφωνία της 21ης Ιουλίου, η Ελλάδα  χαρακτηρίστηκε ιδιαίτερη περίπτωση.  Οι οξυδερκείς παρατηρητές γνωρίζουν ότι η διατύπωση έβαλε το πρώτο λιθαράκι για το Grexit, την έξοδό μας από το Ευρώ σε περίπτωση που αυτή κριθεί απαραίτητη με τρόπο που να απομονώνεται ο ελληνικός ηθικός κίνδυνος από την ευρωπαϊκή περιφέρεια.
- παράλληλα η εμπειρία διαχείρισης της κρίσης έδειξε ότι η ελληνική πολιτική τάξη στο σύνολό της έχει κατηγοριοποιηθεί ως αναξιόπιστη και ανίκανη να υλοποιήσει αποτελεσματικά και δίκαια τους στόχους του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής με συνέπεια η κοινωνία να έχει χάσει την πίστη ή έστω ανοχή της στις απαραίτητες θυσίες που πρέπει να γίνουν για να εξυγιανθεί η οικονομία.
- Πρόσφατα η ακυβερνησία, ο πολιτικός κατακερματισμός και η ανάδειξη ενός συμπαγούς μπλοκ ενάντια στον Μνημόνιο μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου ενίσχυσε την διάχυτη εδώ και καιρό αίσθηση ότι
η Ελλάδα όχι μόνο δεν μπορεί, αλλά επίσης δεν θέλει να αλλάξει.


Σήμερα, δύο βδομάδες πριν από τις νέες εκλογές της 17ης Ιουνίου, το πραγματικό εδώ και καιρό δίλημμα Ευρώ ή Δραχμή παίρνει διαστάσεις γιατί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκεται πια σε τροχιά εξουσίας, τροφοδοτεί καθημερινά τόσο την υπόθεση του Εμβληματικού Παραβάτη όσο και τη θεωρία της εθνικής ιδιαιτερότητας, της χώρας δηλαδή που δεν θέλει να συμμορφωθεί με τους κανόνες του παιχνιδιού. Με απλά λόγια, στο πρόγραμμά του ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζει: «είμαστε  παραβάτες, είμαστε ιδιαίτεροι, είμαστε Έλληνες».


Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά.


Ευθύς εξαρχής ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται να ακυρώσει μονομερώς το Μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς του νόμους, αμέσως μόλις συγκροτηθεί η νέα Βουλή και να το αντικαταστήσει με το Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση. Στη συνέχεια, αμέσως μετά τη μονομερή ακύρωση του Μνημονίου, η νέα κυβέρνηση θα καταγγείλει τους επαχθείς όρους και θα ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης. Αναρωτιόμαστε, σκοπεύει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει και το κούρεμα του χρέους;  Διότι για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν λέει κουβέντα στο πρόγραμμά του.


Πολύ απλά, αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν γίνονται.


Ο ΣΥΡΙΖΑ που κατά τα άλλα θέλει την Ελλάδα στο Ευρώ και την ευρωζώνη, παραβιάζει την πεμπτουσία του ευρωπαϊκού διπλωματικού πολιτισμού που ισχύει από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, την αρχή του διεθνούς δικαίου pacta sunt servanda. Ότι οι Συνθήκες και οι Συμφωνίες υπάρχουν για να τηρούνται. Μόνο όταν αλλάζουν δραστικά τα δεδομένα και έπειτα από πολυμερή συνεννόηση δύναται να αλλάξουν και να ισχύσει η αντίστροφη αρχή του διεθνούς δικαίου rebus sic stantibus. 
Όπως πολλάκις μας έχουν προειδοποιήσει οι εταίροι μας, όμως, μονομερής καταγγελία των συμφωνηθέντων σημαίνει πάγωμα της χρηματοδότησης της Ελλάδας, γεγονός που θα μας αναγκάσει να εγκαταλείψουμε από μόνοι μας το ευρώ για να μπορέσουμε να καλύψουμε υποχρεώσεις και βασικές ανάγκες με πληθωριστικές νέες δραχμές. Ήδη, ο Σοσιαλιστής και νέος σύμμαχος της Ελλάδας Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Πιερ Μοσκοβισί, παραδέχτηκε δημόσια ότι γίνονται σχέδια εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Πόσο πιο καθαρά να το πει κανείς;


Πραγματικά δεν έχει σημασία. Η ασυμβατότητα των πολιτικών που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική της Ευρωζώνης και της ΕΕ δεν περιορίζεται στα μακροοικονομικά ζητήματα, στο μίγμα λιτότητας και ανάπτυξης και το πώς και σε ποιο πλαίσιο αυτά δύναται να αναθεωρηθούν. Δεν είναι μόνο η μονομερής ακύρωση του Μνημονίου το πρόβλημα. Αν βάλουμε το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δίπλα στις Ευρωπαϊκές Οικονομικές Πολιτικές θα δούμε ότι συγκρούονται δύο διαφορετικοί κόσμοι. Από τη μία πλευρά ο κρατισμός, οι επιδοτήσεις, τα επιδόματα, το μεγάλο δημόσιο, η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα και το μεσογειακό κράτος παροχών. Ένας κόσμος μεταπολεμικών κλειστών οικονομιών που μας χαιρέτισε προ πολλού. Από την άλλη πλευρά η κοινωνική οικονομία της αγοράς με την ιδιωτική επιχειρηματικότητα, την εξωστρεφή πραγματική οικονομία, το επιτελικό κράτος-στρατηγείο και το αναπτυξιακό κοινωνικό κράτος σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά που λειτουργεί σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης.


Διαβάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τα πράγματα για εμάς είναι ξεκάθαρα. Δίπλα στην Ευρώπη του Ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαραθέτει de facto την βαλκανική Ελλάδα της Δραχμής. Το πρόγραμμά του είναι το πρόγραμμα της Δραχμής.