Η προστασία των πελατειακών ομάδων

Tου Πασχου Μανδραβελη/kathimerini.gr

Τα περισσότερα από τα μέτρα που πρότεινε την περασμένη Πέμπτη (13.12.2012) ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος με την προστασία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων είναι δίκαια και σωστά. Για παράδειγμα, η εξαίρεση των βαριά αναπήρων (άνω του 80%) από τις περικοπές είναι ένα αναγκαίο μέτρο. Επίσης πρέπει να παραταθεί μέχρι το τέλος του 2013 η ρύθμιση του Ν. 4052/2012 για να μπορούν να έχουν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη οι εργαζόμενοι που συμπλήρωσαν 50 ημέρες ασφάλισης στο ΙΚΑ και όχι 100, όπως προβλέπει η νομοθεσία (Ν. 3655/2008). Yφεση έχουμε ακόμη...
Προκρίναμε τη λέξη «περισσότερα» στα μέτρα της πρότασης νόμου που δημοσιοποίησε το ΠΑΣΟΚ, διότι υπάρχει και το άρθρο 11 που μυρίζει πελατειακό γραμμάτιο. Το εν λόγω άρθρο αναφέρει: «Στο τέλος της περίπτωσης 12 της παραγράφου Γ.1 του άρθρου νόμου του Ν. 4093/2012 προστίθεται εδάφιο ως εξής: “Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του αρμοδίου καθ’ ύλην Υπουργού μπορεί να εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις του πρώτου εδαφίου κλάδοι ή ειδικότητες τεχνικού-εξειδικευμένου προσωπικού και να καθορίζονται οι κατά παρέκκλιση αποδοχές τους”». Τρέχα γύρευε, δηλαδή, διότι η διάταξη στην οποία παραπέμπει το ΠΑΣΟΚ στον Νόμο 4093/12 αναφέρει: «Οι διατάξεις του Κεφαλαίου Δεύτερου του Ν. 4024/2011... υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α΄ του Ν. 3429/2005 (Α΄ 314), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατ. της παρ. 1 α του άρθρου 1 του Ν. 3899/2010 (Α΄ 212)».

Η υποπερίπτωση, της παραγράφου, το νομοθέτημα, ω θολούρα! Κάπως έτσι ψηφίζονται οι νόμοι στην Ελλάδα και χάνει η μάνα το παιδί και κερδίζουν διάφορες συντεχνίες τα προνόμια. Δεν γνωρίζουμε ποιες ειδικότητες και ποιους κλάδους «τεχνικού-εξειδικευμένου προσωπικού» των Δημοσίων Οργανισμών εννοεί ο κ. Βενιζέλος, αλλά μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια και πληρώνουμε τώρα την παλαιοκομματική κουτοπονηριά του πολιτικού συστήματος: κάνουμε ένα νομοσχέδιο για τις ευπαθείς ομάδες και χώνουμε ένα ακατανόητο άρθρο για «κατά παρέκκλιση αποδοχές» κάποιων ομάδων του Δημοσίου.
Εκ πρώτης όψεως, αυτή η γενικόλογη διατύπωση του άρθρου μοιάζει ακατανόητη. Κατ’ αρχήν διότι στον Νόμο 4093/12 (που είναι το τρίτο Μνημόνιο) ορίζονται ρητώς οι αποδοχές όλων των ομάδων του Δημοσίου· από τους λέκτορες μέχρι τους στρατηγούς.
Στη συνέντευξή του, ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε δίκην παραδείγματος «στους οδηγούς των αστικών συγκοινωνιών». Αλλά, όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο, η εξαίρεση γίνεται ο κανόνας. Υπάρχει κλάδος στο Δημόσιο που δεν απαρτίζεται από «τεχνικό-εξειδικευμένο προσωπικό»; Ακόμη κι αν κάποιος κλάδος (π.χ. διοικητικοί υπάλληλοι) δεν είναι «τεχνικό-εξειδικευμένο προσωπικό», με κάποιες καταλήψεις κτιρίων όλοι οι υπουργοί θα πεισθούν περί του αντιθέτου.

Ετσι λοιπόν, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου: μόλις ψηφιστεί το άρθρο –το οποίο οι περισσότεροι βουλευτές δεν κατανοούν– αρχίζουν οι πιέσεις των συνδικαλιστών προς τους υπουργούς. Ακολουθούν οι Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις και να ’μαστε πίσω στην Ελλάδα την παλιά. Εξαιρέσεις επί εξαιρέσεων και στο τέλος καταλήγουμε σε μισθολόγιο κουρελού. Ετσι πολιτεύθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια το παλαιό πολιτικό σύστημα που μας χρεοκόπησε, εμβληματική μορφή του οποίου είναι ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος.