Κραυγή αγωνίας προς τον πρωθυπουργό για την ντροπή τουΑΠΘ

Κραυγή αγωνίας προς τον πρωθυπουργό να παρέμβει και να δώσει τέλος στην τραγική κατάσταση που επικρατεί στο ΑΠΘ από την Νιόβη Παυλίδου καθηγήτρια και μέλος του συμβουλίου του ΑΠΘ
κ. Πρωθυπουργέ
Εκφράζοντας τον πραγματικό πόνο καθηγητών και φοιτητών του Αριστοτέλειου Παν/μιου Θεσσαλονίκης θα περιέγραφα  αυτό που συμβαίνει με μια δραματική φράση: Όνειρα, δουλειά, πάθος, δημιουργικότητα, καινοτομία και πρωτοπορία ό,τι δηλαδή σημαίνει μέσα στους αιώνες το πανεπιστήμιο, ό,τι οι περισσότεροι από μας πιστέψαμε, να στέκεται ανήμπορο και απελπισμένο μπροστά σε ένα βουνό από σκουπίδια. Μια πραγματικότητα που μας ευτελίζει ως κοινότητα αλλά και ως χώρα. Εβδομήντα μέρες είναι τεράστιο χρονικό διάστημα για μια πολιτεία να μην προστατεύει, να μην παρεμβαίνει, να μην καν σχολιάζει ένα τέτοιο έγκλημα όταν μάλιστα δεν έχει πια κανένα θεσμικό πρόβλημα ή κοινωνικά εμπόδια. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, το μεγαλύτερο ίδρυμα της χώρας σήμερα καταστρέφεται αλύπητα. Ρίζωσε βαθιά με τα χρόνια η ανομία στους χώρους του προστατευμένη από την εκφυλισμένη ελληνική αντίληψη περί ακαδημαϊκού ασύλου. Εξωπανεπιστημιακές ομάδες κινούμενες στα όρια ή και εκτός νομιμότητας, καλοθρεμμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού  συνδικαλισμού του «τσαμπουκά»  και κάθε περιθωριακό στοιχείο διερχόμενο ή εγκατεστημένο στην πόλη απολαμβάνει την στοργική φιλοξενία των χώρων του ΑΠΘ καταστρέφοντας κτήρια, υλικά, εκπαιδευτικές διαδικασίες και αξίες οποτεδήποτε επιθυμήσει και  φαντασθεί. Ποιος έχει την ευθύνη για το δημόσιο πανεπιστήμιο; Υπάρχει πολιτεία να προστατεύσει την ιδιοκτησία της;
ΠΑΡΑΥΤΑ, ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ και χωρίς χρονοτριβές;
 Ή μήπως η ελληνική αντίληψη περί «αυτοδιοίκητου» εμπεριέχει και την υποχρέωσή μας να φτάσουμε στα όπλα για να εξασφαλίσουμε την φύλαξη του επαγγελματικού μας χώρου; Εγκαλέστε όποιον νομίζετε ότι ευθύνεται κύριε πρωθυπουργέ, δημόσιες αρχές, διοικήσεις του πανεπιστημίου, εμάς τα απλά μέλη ΔΕΠ! Αλλά κάντε κάτι. Πώς να κατανοήσει κανείς ότι κυβέρνηση και κόμματα στέκονται βουβά απέναντι σ΄αυτό που συμβαίνει; Η κατάσταση έφθασε σε επίπεδα γενικού συναγερμού σε όλους τους τομείς: υγείας, ευνομίας, δημόσιας τάξης και πάνω απ’ όλα παιδείας, και εμείς ακόμη περιμένουμε! Πραγματικά δεν ξέρω τι!
 Νιόβη Παυλίδου
Καθηγήτρια Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών ΑΠΘ
Μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος ΑΠΘ
politicalreviewgr.blogspot