«Ρε, μπας και νομίζουμε ότι δεν είμαστε ριζοσπαστικοί;».

Αντώνης Πανούτσος/sday.gr
«Χριστέ και απόστολοι, να μας τύχει τέτοιο κακό. Μπροστά θα το βάλουμε το Ριζοσπαστική». «Και αν βλέπουνε το ριζοσπαστική, αλλά νομίζουνε ότι είμαστε ακίνητοι;». «Ευτυχώς που το σκέφτηκες. Θυμίστε μου να βάλουμε και το Κίνηση». «Ωραία. Τώρα είναι και ριζοσπαστική και κουνιέται, αλλά ο κόσμος πού ξέρει τι πολίτευμα θέλουμε; Μπορεί να νομίζει ότι θέλουμε μοναρχία, φεουδαρχία…». «Νο πρόμπλεμ, κύριε Λοβέρδο. Βάζουμε δημοκρατία και καθαρίσαμε». «Αλλά τι δημοκρατία; Δημοκρατία λέει ότι έχει και η Βόρειος Κορέα». «Συνδικαλιστικοδημοκρατία, φεουδοδημοκρατία, αρχηγέ ;». «Και γιατί να μην πάμε με τη γοητεία του κλασικού. Σοσιαλδημοκρατία, που είχε και η Σουηδία που τη γουστάρανε και οι Παπανδρέου». «Ο.Κ., πρόεδρε. Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατίας. Να κάνουμε και ένα σήμα, να έχει λαμπάδες, ήλιους, τα κόλπα να τελειώνουμε και να βγούμε για ψήφους διεκδικώντας τη συγκυβέρνηση». «Μισό, κάτι λείπει. Κάτι πρέπει να βάλουμε στο τέλος να δείχνει ότι ανοίξαμε και δεχόμαστε». «Να το κάνουμε Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατίας οι Εγγραφές Αρχισαν; ΡΙΚΣΕΑ;». «Οχι, καλύτερα να φαίνεται ότι συμμαχήσαμε με κάποιους και είμαστε πολλοί. Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας». «Και γαμώ τα ονόματα…». Και στο μόνο που λείπει είναι το «Πανελλήνιο» στην αρχή  «για να δέσει», που έγραψε και σε tweet o George Mavrotas.
Ετσι με το ΡΙΚΣΣΥ καλύφθηκε το κενό των φιλελεύθερων δυνάμεων που θα
βγάλουν την Ελλάδα από τον κρατισμό και θα την κάνουν ευρωπαϊκή χώρα. Από τα βιογραφικά ξεχωρίζει του μέλους της διοικούσας επιτροπής Γιάννη Κόττα. «Δικηγορεί στην Πάτρα. Ηταν μέλος των φίλων του ΠΑΚ Ιταλίας, ενεργό μέλος του ιταλικού φοιτητικού κινήματος». Και επειδή είμαστε μέχρι και καμιά 50αριά αυτοί που θυμόμαστε το ΠΑΚ, να πω ότι ήταν το κίνημα που είχε κάνει ο Ανδρέας Παπανδρέου στη Σουηδία για να πολεμήσει τη δικτατορία. Η σημαία του ήταν όμοια με την κόκκινη των Βιετκόνγκ και μετά τη δικτατορία το σύνθημα στις πορείες ήταν «ΠΑΚ, μιρ, φενταγίν, τουπαμάρος, Βιετκόνγκ». Αυτά το 1975.  Γιατί μετά όσο μάζευε ψήφους και πλησίαζε στην εξουσία τόσο τους έτρωγε τους περίεργους ο Ανδρέας. Τελευταία φορά που θυμάμαι το ΠΑΚ είναι σε ένα φεστιβάλ ΠΑΣΟΚ το 1986, στο ΣΕΦ, που τους είχαν δώσει ένα τσαντήρι έξω από την είσοδο σαν να πούλαγαν σουβλάκια. Από τότε έχω να τους ξανακούσω. Εκτός και αν, για να είμαστε δίκαιοι, ο σύντροφος Κόττας εννοεί ΠΑΚ της Μπολόνια ρισπέκ, που λέει και ο Ali G. Στην καλή του μέρα του ΠΑΚ Μπολόνια μπορούσε να κάνει landscape rearrangement με βόμβα. Εντελώς ριζοσπαστικό, που λέει και το ΡΙΚΣΣΥ.

Αν η ιστορία του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ σας θυμίζει κάποιον άλλον, που πλησιάζει στην εξουσία και ξεσκαρτάρει τους περίεργους, μην το παίρνετε και επάνω σας. Σε όλους ο Αλέξης Τσίπρας τον ίδιο θυμίζει. Νέα κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ με τις μούρες που θα κυβερνήσουν, στο 25% οι περίεργοι της Αριστερής Πλατφόρμας (Mind the gap) να τα λένε μεταξύ τους πώς θα αλλάξουν το πολίτευμα και από τους έξω όποιος πρόλαβε, πρόλαβε να καβαλήσει στο bandwagon και οι υπόλοιποι ας πάρουνε σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ να τις κουνάνε στις επόμενες εκλογές με την ελπίδα ότι θα τρυπώσουνε πουθενά στο Δημόσιο. Για τις μυστήριες τις συνιστώσες υπάρχει ακόμα η σκηνή του ΠΑΚ να τη βάλουνε στην είσοδο να λένε πώς θα αλλάξουνε το πολίτευμα με τον επόμενο «Αντρέα».