Το νέο κόμμα της Λούκας Κατσέλη και του Χάρη Καστανίδη είναι εδώ

Στην φωτογραφία η Λούκα χτυπάει στοργικά τον Χάρη στην πλάτη
για να ρευτεί

Και το μέσο ανθρώπινο μυαλό αναρωτιέται φοβισμένο, πόση όψιμη ευαισθητοποίηση μπορεί να αντέξει.




Η πρόσφατη αφύπνιση του ηφαιστείου της Θήρας φαίνεται πως είχε παράλληλα με τις γεωλογικές και πλήθος παράπλευρων πνευματικών συνεπειών στις πολιτικές κεφαλές της χώρας μας. Ο κατακερματισμός του ΠΑΣΟΚ φορτίστηκε μάλλον με την επιβαρυντική περίσταση των σεισμικών δονήσεων και της αναβλύζουσας λάβας δημιουργώντας στους φιλόδοξους αρνητές της ήττας βιβλικές προσδοκίες εναντίον της πολιτικής τους Αποκάλυψης.

Η συμπαθής Λούκα και ο ατρόμητος Χάρης επιδιώκουν με το λανσάρισμα της «Κοινωνικής Συμφωνίας» να οδηγήσουν την Ελλάδα έξω από την κρίση με την εφαρμογή ενός Εθνικού Σχεδίου Οικονομικής Ανασυγκρότησης, πάντα στο πλαίσιο της παραμονής στο ευρώ. Άραγε η συμφόρηση των εξελίξεων στον μαγματικό θάλαμο του μνημονικού τους είναι τόσο μαζική, που τους έκανε να ξεχάσουν πως αυτός ήταν ο στόχος της προηγούμενης κυβέρνησης, στην οποία κατείχαν και οι δυο περίοπτη θέση; Τι τους κάνει να πιστεύουν πως ο κόσμος θα τους εμπιστευτεί εκ νέου την αποστολή που απέτυχαν να βγάλουν εις πέρας όταν έπρεπε;
 «Ανάμεσα στο καταστροφικό ''ναι σε όλα'' και το ανεδαφικό ''όχι σε όλα'' υπάρχει πάντοτε η διαπραγμάτευση». Και ανάμεσα στην ντροπιαστική ενοχή και την θλιβερή ασυδοσία υπάρχει πάντοτε το ανθεκτικό στέλεχος του επαγγελματικού πολιτευτικού ιού. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως η Λούκα Κατσέλη θυμήθηκε την διαπραγμάτευση μόνο όταν ο κίνδυνος χτύπησε δυσοίωνα το καμπανάκι της πολιτικής της επιβίωσης. Στο ίδιο πλαίσιο θα τοποθετούσα βέβαια και τις πομπώδεις δηλώσεις περί στημένων παιχνιδιών σε τηλεοπτικές εκπομπές με μια πρωτόγνωρα αποκαλυπτική διάθεση η οποία, ως εκ θαύματος, προκύπτει πάντα μετά την πολιτική καθαίρεση.

Όσον αφορά το πρώτο μνημόνιο η Λούκα υποστήριξε πως «…μπορούσαμε να διαπραγματευθούμε, αλλά δεν υπήρχε το πολιτικό θάρρος». Είναι αλήθεια πως η ανάληψη υπουργικών αξιωμάτων συνδέεται παραδοσιακά με τη μεταμόρφωση του πολιτικού θάρρους σε high class δημοσιοϋπαλληλικό βόλεμα, αλλά δεν περίμενα από τη Λούκα να κάνει μια τόσο θαρραλέα ενδοσκοπική  παρατήρηση. Μπράβο της.
Τον παραλογισμό της προέδρου του νεοσύστατου κόμματος σιγοντάρει και ο πρόεδρος της Κ.Ο (και υπεύθυνος του μεγαλόπνοου προεκλογικού αγώνα), Χάρης Καστανίδης, ευαγγελιζόμενος τη μετάβαση από «τον πολιτισμό της κερδοσκοπίας στον πολιτισμό της αλληλεγγύης». Η αλήθεια είναι ότι ως υπουργός δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων ουδεμία συμμετοχή είχε στην δασφάλιση της κοινωνικής αλληλεγγύης και φυσικά καμία ευθύνη στην αποτυχία της στοιχειώδους υπεράσπισης του δικαιώματος στην αξιοπρέπεια που τόσο βάναυσα επλήγη τον τελευταίο καιρό. Μια ακόμη ευκαιρία στον Χάρη Καστανίδη θα ήταν πραγματικά ευχής έργο.
'Ελξη Αναφορικού