H Άννα τόσκασε

 Προσπάθησε να αλλάξει το χάρτη της παιδείας μέσα σε 2 χρόνια. Να σπάσει δομές αραχνιασμένες, να κινητοποιήσει ανθρώπους σύγχρονης ευρωπαϊκής και μεταρρυθμιστικής αντίληψης, να συγκρουστεί με τις δυνάμεις της αδράνειας και της διαπλοκής. Πολέμησε ανοικτά τους συνδικαλιστές στο χώρο της Παιδείας, αναζήτησε συμμάχους στη liberal αριστερά, βρήκε υποστήριξη και στη liberal δεξιά. 


Και ξαφνικά την έκανε, τόσκασε αφήνοντας σημαντικές εκκρεμότητες.


Η πρώτη μεγάλη ανατροπή που επιχείρησε  ήταν   τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία. Πέρασε ένα ισορροπημένο νόμο, έφτιαξε μια  διοικούσα επιτροπή από σοβαρούς ανθρώπους που ακόμα δουλεύει για να φτιάξει το οργανόγραμμα των σχολείων αυτών. Όταν και αν  τελειώσει τη δουλειά της, θα δούμε πραγματικές καινοτομίες για την εγχώρια εκπαίδευση, που αλλάζουν τελείως τα σχολεία αυτά και τα κάνουν πραγματικά πρότυπα και πειραματικά. Γιατί τώρα όχι απλά δεν είναι, αλλά πολλά από αυτά είναι κακά δημόσια σχολεία.  
Η δεύτερη ήταν η αλλαγή του νόμου πλαίσιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Έχουμε γράψει και έχουν γραφτεί πολλά. Πολλές και βαθιές αλλαγές στο νόμο Γιαννάκου, αλλαγή στο σύστημα διοίκηση, κατάργηση του ασύλου, κατάργηση της συμμετοχής των φοιτητών και των διοικητικών στις εκλογές της διοίκησης των ΑΕΙ και ΑΤΕΙ, αλλαγή στο σύστημα χρηματοδότησης κλπ. Βαθιές και κρίσιμες μεταρρυθμίσεις που θα άλλαζαν την εικόνα και την ουσία των ΑΕΙ. Πέρασε στη βουλή με τη βοήθεια ΝΔ και ΛΑΟΣ, αλλά κόπηκε στη ζωή. Το πανεπιστημιακό κατεστημένο και ο φοιτητικός συνδικαλισμός, εν σώματι, τον πολέμησαν και συνεχίζουν να τον πολεμούν. Ακύρωσαν στην πράξη την πιο σημαντική καινοτομία του, την εκλογή των συμβουλίων διοίκησης. Ενώ στην κοινή γνώμη, ο νόμος συνάντησε αποδοχή ή έστω δυσπιστία ως προς τη δυνατότητα εφαρμογής του, στο εσωτερικό των σχολών συνάντησε την κολασμένη αντίδραση των συντεχνιών. Μάλλον κάτι καλό επιφύλασσε ο νόμος για το μέλλον της εκπαίδευσης για να συναντήσει τέτοια αντίδραση, ίσως όμως και να μην το μάθουμε ποτέ.
Η τρίτη μεγάλη αλλαγή, που δεν έγινε όμως νόμος, είναι η αναδιάρθρωση της μέσης εκπαίδευσης, των γενικών και τεχνολογικών λυκείων. Ίσως να επηρεάστηκε από την αντίδραση που συνάντησε ο νόμος πλαίσιο και εδώ δεν υπήρξαν τολμηρές αλλαγές. Μια ανακύκλωση παλαιότερων και αποτυχημένων συστημάτων, σε μια φροντιστηριακή μάλλον, παρά εκπαιδευτική αντίληψη για τα ΓΕΛ, με πολλές εξετάσεις. Κάποιες χρήσιμες αλλαγές για τα τεχνικά λύκεια, που όμως αρνιόνταν να δουν ότι τα σχολεία αυτά ουσιαστικά δεν λειτουργούν και θέλουν μια πολύ τολμηρή και καινοτόμα επανίδρυση. Θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό καθώς θα βαδίζουμε προς τις εκλογές.
Τις τελευταίες ημέρες περιμέναμε, την ολοκλήρωση του πλαισίου λειτουργίας των πειραματικών, την κατάθεση του νόμου για τη μέση εκπαίδευση, και την πολιτική παρέμβαση του υπουργείου στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί στα ΑΕΙ με την μη εφαρμογή του νόμου. Εχθροί και φίλοι, περιμέναμε, την ολοκλήρωση μιας έντονης, γόνιμης αλλά και αμφιλεγόμενης  πολιτικής περιόδου στο χώρο της παιδείας.


Αντ' αυτού όμως η Άννα έφυγε.
Με ένα πρόσχημα, ότι και καλά είναι απαραίτητη αλλού, άφησε το γήπεδο μέσα στο οποίο είχε θριαμβεύσει αλλά και ματώσει. Είχε κάνει φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς.  Είχε δώσει γήπεδο να παίξουν οι όποιες, μικρές είναι αλήθεια, μεταρρυθμιστικές δυνάμεις στο χώρο.  Είχε αποδείξει ότι ένας υπουργός και ένα μικρό αλλά ικανό επιτελείο μπορούν να  επιφέρουν σημαντικές αλλαγές, αν το πιστέψουν και επιμείνουν.
Δεν θα μάθουμε ποτέ αν θα κατάφερνε να ολοκληρώσει. Ίσως να μη ζήσουμε ποτέ καινοτόμες αλλαγές στην εκπαίδευση. Τα τραύματα στη δημόσια εικόνα της είναι μεγάλα, έστω και ηρωικά. Αποσύρθηκε ίσως κάπου αλλού να επουλώσει τις  πληγές της, να διορθώσει τη δημόσια εικόνα της, να πάρει «δυνάμεις» για τη νέα εκλογική μάχη, που για το ΠαΣόκ είναι μάχη επιβίωσης. Της ευχόμαστε καλή τύχη, έστω και να μας άφησε στο καλύτερο, έστω και αν στο τέλος φοβήθηκε και εγκατέλειψε. Η φρίκη της πολιτικής. Εμείς θα συνεχίσουμε τη μάχη για τη διάσωση και  αλλαγή του δημόσιου σχολείου.
mhmadas.blogspot.com